Υπεραξία μισθού
-------------------
Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε την υπεραξία εργασίας όπως διατυπώθηκε από τον Γερμανό οικονομολόγο Κάρλ Μάρξ. Σωστή θεωρία και με λογικές βάσεις που χρησίμευσε για την καλλiτέρευση των μισθών και των συνθηκών εργασίας. 

Μαζί ήρθε και η άνοδος στην εξουσία των υποστηρικτών της Μαρξιστικής θεωρίας.
Από εκεί και πέρα γλέντια, ποτά, τσιγάρα μέχρις ανατολής του ηλίου. 

Κέφι, χορός, τραγούδι και τσάμικος μέχρι το πρωί. Μετά κατάκλιση όλη μέρα για να αντέξεις να βγάλεις και το επόμενο βράδυ. Πιάνεις δουλειά (τρόπος του λέγειν) στο Υπουργείο, προσέρχεσαι, κλειδώνεις το γραφείο σου , μορφώνεις τον εαυτό σου με λογοτεχνικές γνώσεις και το μεσημέρι ξεκλειδώνεις και αναχωρείς για την ζεστή γωνιά του σπιτιού σου. Τώρα, μπορεί να διοριστείς νηπιαγωγός ή επισκευαστής λαμπτήρων των εθνικών οδών. Κανένα πρόβλημα, μα κανένα απολύτως. Πηγαίνεις τρείς ώρες (άντε τέσσερις) στην δουλειά και επιστρέφεις στον οικογενειακό οίκο νωρίς προκειμένου να μαγειρέψεις αφού έχεις και οικογένεια. Πρώτα η οικογένεια, δεν θα διαλύσουμε τα σπίτια μας για την δουλειά. 

Πατρίδα-Θρησκεία-οικογένεια, δεν λέει πουθενά πατρίδα-θρησκεία-δουλειά. Η δουλειά μπορεί να περιμένει, άλλωστε οι φορολογούμενοι δεν πρόκειται να φύγουν, κι αν προσπαθήσουν να διαφύγουν θα τους φάει οι μαρμάγκα της εφορίας μας. Εμείς είμαστε σοβαροί και αυστηροί στην δουλειά μας. Πρόστιμο, δημοπρασία, κατάσχεση. Να εξηγούμαστε απέναντι στους απείθαρχους. Δεν θα θέσουμε σε κίνδυνο τους αξιόμαχους πιστούς μας ψηφοφόρους του Δημοσίου επειδή μερικοί ιδιώτες (IDIOT) Θέλουν να απειθαρχήσουν και να φοροδιαφύγουν. Σ αυτό πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι.

 Προχωρούμε, ο επισκευαστής λαμπτήρων, μπορεί να είναι πλέον κοντά στην σύνταξη και να μην έχει τόσα κουράγια για να εργαστεί, αυτός θα κοιμηθεί στην καμπίνα του φορτηγού και όταν με το καλό πλησιάσει η ώρα της αποχώρησης θα μεταβεί στο πλησιέστερο τσιπουροπωλείο και αφού ελέγξει επισταμένως την ποιότητα του γαύρου θα τροφοδοτήσει το ευαίσθητο στομάχι του με τρείς καλοψημένες μερίδες. Ύστερα θα κινηθεί κατά τα ειωθότα . Ο μισθός που κατέβαλαν οι φορολογούμενοι θα καταβληθεί και αυτός κατά τα ειωθότα. Δεν πρέπει να ξεφεύγουμε από τις παραδόσεις μας.

Μέχρις εδώ προσπαθώ να εισχωρήσω στην ιδέα της υπεραξίας της εργασίας αλλά βρίσκω μπροστά μου την ιδέα της υπεραξίας του μισθού. Οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι του δημοσίου που αναφέραμε και οι οποίοι είναι πολλές χιλιάδες εκατοντάδες, θα εισπράξουν στο τέλος της ευδοκίμου υπηρεσίας τους στα κλειδωμένα γραφεία και τσιπουράδικα σύνταξη σαφέστατα κατά πολύ μεγαλύτερη του οποιουδήποτε ιδιώτη, πέραν του παχυλού εφάπαξ το οποίο δεν θα φθάσει ποτέ ούτε στην πιο τρελή φαντασία των ιδιωτών. Άρα, σύρομεν γραμμήν οριζοντίαν, κάνουμε την αφαίρεση και ανακαλύπτουμε την νέα οικονομική πραγματικότητα της υπεραξίας του μισθού. 

Κύριε Κάρολε καλημέρα σας, τα παιδιά καλά? Η σύζυγος, ο μπατζανάκης, όλα καλά? Χαίρομαι, δόξα τω Θεώ των φορολογουμένων, η Παναγία να τους κόβει συντάξεις και να μας τα δίνει σε εφ άπαξ.
Έτσι προχωράμε, αγκομαχάμε και βρίζουμε τους Αμερικάνους που παρεπιμπτόντως είναι και φονιάδες των λαών.
Γεμίσαμε την Ευρώπη μορφωμένα Ελληνόπουλα και δεν σταματάμε εδώ, θα γεμίσουμε και την Αμερική και αργότερα και την Ασία. Εμάς δεν μας ξέρουν καλά, δεν πρόκειται να κόψομε τις συντάξεις των ηρωίδων νηπιαγωγών, υπάρχει περιθώριο για τους επιστήμονές μας, ακόμα δεν αρχίσαμε την τροφοδοσία της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, έχουμε μεγάλα περιθώρια μπροστά μας. Ο πλανήτης είναι τεράστιος. Κρατάτε αγάντα για τις συντάξεις των Δημοσίων υπαλλήλων, η μόνη οδός διαφυγής και σωτηρίας των νέων προς τον νήσο Σαχαλίνη.
 

Φοίβος Ιωσήφ

«Πάντα υπάρχουν αρκετοί βλάκες για να σχηματίσουν μια πλειοψηφία. Αυτό είναι το μυστικό όπλο του βλάκα».

«Ποιο είναι το μεγάλο μυστικό του βλάκα;» ρώτησαν κάποτε τον κ. Κόινερ «Αυτό που τον κάνει ακατανίκητο, ανυπέρβλητα κακό και πάντα νικητή;»

– Το μεγάλο μυστικό του βλάκα, χμ, για να σκεφτώ λίγο…

Ε… μάλλον ότι δεν του περνά καν από το μυαλό, δεν διανοείται ότι μπορεί για μια στιγμή να ‘χει άδικο. Κι αν του περάσει μια στάλα υποψίας από το μυαλό, γρήγορα τη διώχνει. Αυτός βλαξ; Ποτέ των ποτών.

Οι άλλοι είναι πάντα. Έτσι γίνεται αδίσταχτα θρασύς, υπέροχα επικίνδυνος, ανυπέρβλητα αλαζονικός. Και πείθει. Γιατί πάντα υπάρχουν αρκετοί βλάκες για να σχηματίσουν μια πλειοψηφία. Αυτό είναι το μυστικό όπλο του βλάκα. Μα γι αυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία, γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν.

«Άραγε η βλακεία οδηγεί στην κακία ή η κακία οδηγεί στην βλακεία;» Τον Ρώτησαν

-Ούτε το ένα ούτε το άλλο .. » Απάντησε ο κ Κόινερ. Και τα δυο δεν είναι παρά συμπτώματα. Η βαθύτερη αιτία είναι η δυσανεξία απέναντι σε ένα Απύθμενο εσωτερικό κενό… Ο Βλάξ το Υποψιάζεται , αλλά καθώς αδυνατεί να το παραδεχτεί, το Απωθεί. Το παραγεμίζει είτε σωματικά -λαιμαργία-είτε στρεφόμενος προς τον εξωτερικό κόσμο: Με κακία.»

Προσπαθώντας να Επιβάλλει την εξουσία του ελπίζει να ξεχάσει την εσωτερική του κενότητα.. αλλά εκείνη επιστρέφει τα βραδιά καθώς ετοιμάζεται να κοιμηθεί… ή τα πρωινά λίγα δευτερόλεπτα πριν ανοίξει τα ματιά του. Φαύλος κύκλος.»

«Ποιες δραστηριότητες επιλέγει συνήθως ο Βλάκας ;»

-Επειδή είναι ανασφαλής επιλεγεί δραστηριότητες που του δίνουν μια Ψευδαίσθηση παντοδυναμίας. Καθώς είναι περιορισμένος στην Βλακεία του διαθέτει και ορισμένα πλεονεκτήματα:

Οργανωτικότητα, επιμονή και υπομονή, Τα καταφέρνει συνήθως να οικειοποιείται δουλειές άλλων. Εξάλλου διαθέτει και ένα σπάνιο χάρισμα: δεν έχει καθόλου την αίσθηση της Ευγνωμοσύνης… Καθώς επίσης είναι και βλάκας δεν μπορεί να διανοηθεί ότι κάνει κάτι το κακό, καρπουμενος τον πνευματικό ή μη μόχθο, άλλων. Αυτό αποτελεί επισυνεπεια του μυστικού όπολου του βλάκα» (βλ παραπάνω..)

«Ποια Ύπαρξη ενοχλεί περισσότερο τον Βλάκα;»

-Η αλογόμυγα … Γιατί τον βάζει σε υποψίες αυτογνωσίας.

«Ναι κύριε Κόινερ… Αλλά γιατί από την άλλη η αλογόμυγα πάει και κολάει στα μούτρα του Βλάκα;»

– Διότι δεν μπορεί να ανεχτεί την Βλακεία… Αυτή είναι η μοίρα της αλογόμυγας .

«Και γιατί ο Βλάκας παρόλο που είναι πιο δυνατός δεν εξοντώνει την Αλογόμυγα;»

-Γιατί είναι βλάκας και υπερβολικός. Προσπαθεί να την εξοντώσει με κανονιές…

Μονό ένας βλάκας θα προσπαθούσε να εξοντώσει μια Αλογόμυγα με κανόνι…

 «Και ποια θα ήταν η λύση;»

Η λύση θα ήταν να έπαυε να είναι Βλάκας. Αλλά καθώς αυτό είναι αδύνατον δυστυχώς δεν υπάρχει λύση: Ούτε για τον βλάκα αλλά και ούτε για την Αλογόμυγα…

«Και δεν είναι Τραγικό για τον Βλάκα να πρέπει να υποφέρει διαρκώς την ενοχλητική του Αλογόμυγα;»

-Ε όχι και τόσο. Tι να πούνε και όσοι θα πρέπει να υποφέρουνε τον βλάκα ;

«Πως είναι δυνατόν ο Βλάξ να μην έχει ΚΑΘΟΛΟΥ την αίσθηση του χιούμορ;»

– Στην ουσία η έλλειψη Χιούμορ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟΝ ΒΛΑΚΑ. Διότι , αν είχε στοιχειώδη αίσθηση του Χιούμορ δεν θα έπαιρνε και τον εαυτό του τόσο σοβαρά, οπότε θα έπαυε νά ‘ναι και βλάκας .

«Και ποια είναι τα πιο σημαντικά Χαρακτηριστικά της Βλακείας ;» Ρώτησαν κάποτε τον κ Κόινερ.

-«Ας τα πάρουμε ένα ενα» απαντησε ο κ Κόινερ. Πρώτα απ όλα ο Βλάξ δεν έχει καμιά ικανότητα μεταφορικής σκέψης. Τα παίρνει όλα κυριολεκτικά… Έτσι αδυνατεί να καταλάβει πότε ο συνομιλητής του μεταφέρει μια άποψη άλλων από την άποψη του ιδίου του συνομιλητή του.

Δεν μπορεί να αντιληφθεί την εντός εισαγωγικών φράση… Παράδειγμα, λέει η Βίβλος ”Ο Άφρων είπε: Δεν υπάρχει Θεός ” και λέει ο Άφρων (δηλαδή ο Βλάξ) «Είδατε ; Το λέει και η Βίβλος. Δεν υπάρχει θεός.»

«Δηλαδή τι θέλετε να μας πείτε κ Κόινερ; Ότι υπάρχει Θεός;»

-Αγαπητό μου παιδί . Δεν ξερώ αν υπάρχει Ή δεν υπάρχει Θεός. Εκείνο για το οποίο είμαι Βέβαιος είναι ότι η Ανθρώπινη Βλακεία είναι Ακατανίκητη, κυριολεκτικά!!

Ιστορίες του κ. Κοϊνερ του Μπέρτολτ Μπρέχτ

Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ (Bertolt Brecht, 10 Φεβρουαρίου 1898 - 14 Αυγούστου 1956) ήταν Γερμανός δραματουργός, σκηνοθέτης και ποιητής του 20ού αιώνα. Θεωρείται ο πατέρας του "επικού θεάτρου"

Η χώρα μόλις είχε βγει από τον πόλεμο η οικονομία υπό κατάρρευση η πολιτική οδηγούσε την κοινωνία στον εμφύλιο και λίγο πριν την μεγάλη συμφωνία που υπογράψανε 35 κεντρικοί τραπεζίτες, bretton woods και όπου καθορίσανε ουσιαστικά την λειτουργία του παγκοσμίου τραπεζικού συστήματος και το οποίο γνωρίζουμε έως σήμερα..

Ο τότε σύμβουλος και κατόπιν κεντρικός τραπεζίτης αλλά και πρωθυπουργός της χώρας επί οικουμενικής Μητσοτάκη έγραψε το εν λόγω δοκίμιο το 1944 εν μέσω εμφυλίου, όπου ουσιαστικά έβαλε τους κανόνες και τις έννοιες του κοινωνικού κράτους ως εργαλείο ανάπτυξης και ευημερίας της Ελεύθερης οικονομίας..

Το εν λόγω δοκίμιο αποκαλύπτει κάτι που για πολλούς είναι επτασφράγιστο μυστικό μια και θέλουν οι κοινωνίες να ζουν με τις ψευτοϊδεολογίες περί αριστεράς και δεξιάς διαχείρισης της οικονομίας. 

Για όσους λοιπόν νομίζουν πως η έννοια του κοινωνικού κράτους και η εφαρμογή του Σοσιαλισμού είναι κεκτημένο των αγώνων της εργατικής τάξης και σημαία των αριστερών δεν μένει παρά να δει και να εντοπίσει κάποιος τα δοκίμια που γράφανε τότε όλοι οι κεντρικοί τραπεζίτες όπου καθορίσανε τον μηχανισμό εξυπηρέτησης του ιδιωτικού χρέους και τον μηχανισμό που πρέπει να λειτουργεί.

.Αναρωτιέμαι μονάχα εάν τότε οι ηγέτες της αριστεράς αλλά και της δεξιάς διαβάζανε το εν λόγω δοκίμιο του Ξενοφώντος Ζολώτα εάν θα οδηγούσανε την χώρα στον εμφύλιο πόλεμο...

Σήμερα 80 χρόνια μετά την επιτυχή εφαρμογή αυτού του μοντέλου ετοιμάζεται για την ολοκλήρωση του και το κλείσιμο του κύκλου μετεξέλιξης της Ελεύθερης καπιταλιστικής οικονομίας σε ένα νέο μοντέλο οικονομικής διαχείρισης τύπου Τραπεζικών Σοβιέτ..

Η δικαίωση του Κομμουνισμού είναι το μεγάλο στοίχημα που μας φέρνουν οι τραπεζίτες..

πηγή: Πάνος Λελιάτσος

**Δείτε ΕΔΩ περισότερα γιά τον Ξενοφώντα Ζολώτα

Μετά το Βυζαντινόν που θα μας έσωζε από τον κορωνοϊό, ο Βελόπουλος κάνει μαθήματα… αρχαιογνωσίας στην Βουλή!

Στην ομιλία του ο Κυριάκος Βελόπουλος, που εντός των ημερών έχει κληθεί να δώσει εξηγήσεις για τα θαυματουργά μαντζούνια του - κηραλοιφές - στο ΕΣΡ κατόπιν καταγγελίας του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών, είπε μεταξύ άλλων και τα εξής: 

“Ξεκινώ έτσι και πάω στη σημερινή μου ομιλία. Κύριε Πρωθυπουργέ, χάρηκα πάρα πολύ ειλικρινά, γιατί επικαλεστήκατε σε κάποιο σημείο της ομιλίας σας τον Θουκυδίδη. Εξαιρετική αναφορά! Πρέπει να σας υπενθυμίσω, όμως, ότι ο Θουκυδίδης στον Επιτάφιο αναφέρεται σε κάτι τελείως διαφορετικό απ’ ότι είπατε εσείς. Αναφέρεται στην Αθήνα και στον ίδιο που άφησε μία πόλη-κράτος αυτάρκη για ειρήνη και για πόλεμο.

Θα έλεγα ότι είναι άστοχη ιστορικά –γιατί είμαι αρχαιολόγος, ιστορικός- η επιλεκτική αναφορά στον Θουκυδίδη. Γιατί εάν αναφερθούμε στον Θουκυδίδη ούτε εσείς, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, αφήσατε αυτάρκη και έτοιμη για ειρήνη την Ελλάδα. Το «φυλάξαι τ' αγαθά χαλεπώτερον του κτήσασθαι» είναι αυτό ακριβώς που αναφέρει ο Περικλής.”

Πού γνωρίζει αλήθεια ο Κυριάκος Βελόπουλος ότι αυτά τα είπε ο Περικλής; Μήπως του έστειλε και αυτός επιστολή, όπως και ο Χριστός; Μήπως πρόκειται να αρχίσει να τις πουλάει και αυτές μέσω τηλοψίας τους επόμενους μήνες;

Ο άνθρωπος θέλει να κάνει τον παντογνώστη και δηλώνει και αρχαιολόγος εκ Βουλγαρίας!

Μόνο που τα λόγια αυτά τα έχει γράψει ο Δημοσθένης και ΟΧΙ βέβαια ο Περικλής στον περίφημο "Ολυνθιακό". Ο Δημοσθένης έζησε σχεδόν εκατό χρόνια μετά τον θάνατο του Περικλή!

Φαίνεται ότι κάποια πράγματα τα έχει... μπερδέψει, ο Βελόπουλος,καί ο Πρόεδρος της Βουλής, Κώστας Τασούλας τον διόρθωσε από βήματος Βουλής:  «Ήθελα να πω ότι είναι του Δημοσθένη. Δεν είναι του Περικλή. Το είπε ο Δημοσθένης στον σπαρακτικό του λόγο, τον Ολυνθιακό, που προσπαθούσε να πείσει τους Αθηναίους να πολεμήσουν τον Φίλιππο. Αφού κάνουμε αρχαία, να τα κάνουμε σωστά», είπε χαρακτηριστικά ο Κώστας Τασούλας, αφήνοντας άφωνο τον πρόεδρο της «Ελληνικής Λύσης».

Μακάρι να μην τις ξαναζήσουμε ποτέ. Άφησαν ίχνη βαθιά στις καρδιές μας και στα πορτοφόλια μας.

 Ήταν το περιώνυμο ξημέρωμα της 21ης Απριλίου που με βρήκε μαζί με τους συμμαθητές μου σε σχολική εκδρομή στην Κέρκυρα. Εμβατήρια, τσάμικα και στρατιωτικά οχήματα στην αριστοκρατική Σπιανάδα πλατεία. 

Μικροί ήμασταν και δεν καταλάβαμε πολλά. Πέρασαν χρόνια και συνειδητοποιήσαμε ότι είχε καταλυθεί το σύνταγμα, είχαν καταργηθεί οι εκλογές, δεν υπήρχαν πλέον εκλεγμένοι Δήμαρχοι και Υπουργοί. Αποφασίζομεν και διατάσσομεν. Και διέταξαν τα κεφάλια μέσα. 

Οι πολιτικοί διέφυγαν εξόριστοι άλλος στο Sheraton και άλλος στο Four Season. Ταλαιπωρία και επικινδυνότητα πέραν της ανάγκης να συνειθίσεις την Γαλλική κουζίνα. Το foie gras προκαλεί προβλήματα στην πέψη. 

Αλλά και το άλλο δεν ήταν λιγότερο επικίνδυνο για την δημόσια υγεία. Άρχισαν να χτίζονται εργοστάσια, να ο Βόμβυξ, να η Βομβυκρύλ νάσου και η Ακμη του Στασινόπουλου με το εργοστάσιο Soulis. Εκτός των ρίπων των εργοστασίων υπήρχαν και οι ρίποι των λεωφορείων που ασταμάτητα ανεβοκατέβαζαν τους εργάτες στην κεντρική πλατεία. 

Δεν έφταναν αυτά τα αίσχη, προέβησαν οι χουντικοί και σε διεθνείς προκλήσεις.

 Μας ανακοίνωσαν στο επιμελητήριο πως το Αμερικανικό δολάριο θα υποτιμόνταν την επομένη έναντι της δραχμής και θα πωλούνταν 27 δραχμές αντί των 30. Καλά, που πας ρε κύριε, βρίζεις την υπερδύναμη? Και όμως το έκαναν άνευ αιδούς. Εν τω μεταξύ άρχισαν να βογγάνε οι βιτρίνες στο Μόναχο και στο Λονδίνο από ψυγεία Ιζολα και Πίτσος. Ιταμή πρόκληση, ντρέπομαι ακόμα και σήμερα απέναντι στους συμμάχους μας που παρά λίγο να κλείσουν την Siemens και την AEG. Φασιστικό αίσχος.
Εν πάσει περιπτώσει, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και τους έριξε ο Ιωαννίδης και αυτούς και τον Μακάριο. 

Κατέφθασε τότε ασμένως ο Εθνάρχης με νέα μυαλά από το φωτεινό Παρίσι. Ό,τι έμαθε εκεί το εφάρμοσε αμέσως εδώ. Αυθημερόν! Κρατικοποίησε τα λεωφορεία, την Ολυμπιακή και τις Τράπεζες. Άντε να κουνήσεις από την θέση του κάποιον που δεν δούλευε. Χριστός κι Απόστολος!! Στα αεροπλάνα της Ολυμπιακής ήταν έτοιμα να φύγουν τα καθίσματα και σκέφθηκαν να επιβάλουν στους επιβάτες την επίδειξη προσωπικής καρέκλας κατά την επιβίβαση. Εμβριθείς σκέψεις.
Τον διεδέχθη ο οικονομολόγος του Σικάγου Andreas. Αύξησε τους μισθούς, αύξησε δέκα φορές τα επιτόκια και μείωσε ισάριθμα τα εργοστάσια. Όντως είχαν γίνει πολλά και αυτό βοήθησε σημαντικά στην αποφόρτιση των σωματιδίων του περιβάλλοντος και των οικογενειακών αποθεμάτων. Με τις γνώσεις του ξευτέλισε και τον προκλητικό Πλάτωνα που δίδασκε πως αν θέλεις να σκλαβώσεις κάποιον δάνεισέ τον, και δανείστηκε μέχρι κραιπάλης, έχοντας ταυτόχρονα και την σύμφωνη γνώμη της Δημοκράτισσας Μιμής. Εξασφάλισε τα νώτα του.
Τώρα οι χουντικοί κάθισαν στο σκαμνί με βαριές κατηγορίες. Μόνον μία δεν αναφέρθηκε στο κατηγορητήριο, πως είχαν φάει οι πρωταίτιοι μία δεκάρα (από τις παλιές, τις τρύπιες) από το δημόσιο ταμείο. Απορώ, λέτε να ήταν έτσι? Αμφιβάλω επιμόνως και εφεσιβάλω πεισμόνως. 

Αρκετά αργότερα ήρθαν δρομέως ο Γιάννος, ο Άκης και διάφοροι άλλοι εμπνευσμένοι ταχυδακτυλοχειρουργοί επί των δημοσίων χρηματοκιβωτίων. 

Οι χουντικοί ,δυστυχώς για το κεφάλι τους, δεν κατάλαβαν πως την εξουσία χωρίς εκλογές από τους ψηφοφόρους καταλαμβάνουν μόνον οι Δεσποτάδες, άνευ ουδεμιάς δυσαρέσκειας από τον λαό. Ας παραιτούνταν από αξιωματικοί, ας ενδύονταν το σχήμα και δεν θα τους έλεγε κανένας τίποτα για τα τάνκς, ούτε για το ξεπάτωμα του Μουστακλή και του Μήνη. Αμ το νταηλίκι θέλει να ξέρεις και από καουμποϊλίκι αγόρι μου.

Φοίβος Ιωσήφ

Του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου

Αιφνιδιάστηκα είναι αλήθεια όταν χθες, παρακολουθώντας την καθημερινή ενημέρωση από την κρατική τηλεόραση για την εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα μας, είδα τον συμπαθή κ. Τσιόδρα να κομπιάζει φανερά συγκινημένος.

Διαχειρίζεται το δύσκολο κομμάτι, αυτό της ενημέρωσης αλλά και της μάχης απέναντι στον αόρατο εχθρό, όπως συνηθίζουν πλέον οι ηγέτες να χαρακτηρίζουν (ό,τι θέλουν το βλέπουν πάντως ) τον κορωνοϊό.

Αναζητώντας όμως πίσω στον χρόνο ειδήσεις για τη σημερινή μάστιγα, ανακάλυψα με μεγάλη μου έκπληξη, ότι κατά τα τέλη Ιανουαρίου δίνοντας συνέντευξη στο site iatronet.gr ο κ. Τσιόδρας, επικαλούμενος τον ΠΟΥ (Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας), μας διαβεβαίωνε για τα αντίθετα από όσα συμβαίνουν σήμερα! Αρκούσε ο αναγνώστης να ρίξει μια ματιά στην πρώτη παράγραφο της συνέντευξης για να καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

Διάβαζα, ξαναδιάβαζα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Λίγες ημέρες δηλαδή πριν αρχίσουμε να μένουμε έντρομοι στα σπίτια μας, ο συμπαθής κ. Τσιόδρας μας διαβεβαίωνε μέσω του Π.Ο.Υ. ότι δεν τρέχει τίποτα, ότι ο ιός αυτός δεν είναι μεταδοτικός και επιθετικός σαν τον SARS και τους υπόλοιπους κορωνοϊούς.

Τις ίδιες απόψεις δημοσιοποιούσε ταυτόχρονα και ο κ. Αρκουμανεάς πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας, προσωπικός φίλος του υπουργού Υγείας Βασίλη Κικίλια.

 Ιδού η εισαγωγή της συνέντευξης:

Σωτήρης Τσιόδρας: Πόσο απειλητικός είναι ο νέος κοροναϊός της Κίνας

Aπό τους 400 εργαζόμενους στις δομές Υγείας του Wuhan που ήρθαν σε επαφή με ασθενείς, δεν εμφάνισε κανείς συμπτώματα της νόσου, αναφέρει ο καθηγητής.

Λιγότερο επικίνδυνος είναι ο νέος κοροναϊός της Κίνας, από το σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο της περιόδου 2002 – 2003 (SARS) και του αντίστοιχου συνδρόμου της Μέσης Ανατολής (MERS) του 2012, τα οποία είχαν επίσης προκαλέσει κοροναϊοί.

Μετά την έκπληξη της πρώτης παραγράφου ο κ. Τσιόδρας εξηγούσε λεπτομερώς τις θέσεις του ΠΟΥ τις οποίες προφανώς επικροτούσε και προέτασε ως θέσφατο όπως έκανε και χθες κατά την διάρκεια της καθημερινής ενημέρωσης:

Ο νέος κοροναϊός "2019 - nCoV", που ξεκίνησε τη δράση του από το Wuhan της Κίνας, έχει μικρότερη μεταδοτικότητα και θνησιμότητα, ενώ αρχικά είχε εκτιμηθεί πως δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Τα παραπάνω αναφέρει στο Iatronet ο Σωτήρης Τσιόδρας, καθηγητής Παθολογίας - Λοιμώξεων της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ).

Ο καθηγητής είναι καθησυχαστικός και επιχειρεί να βάλει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση:

Κύριε καθηγητά, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του νέου κοροναϊού;

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), πρόκειται για έναν νέο κοροναϊό, ο οποίος εμφανίζει χαμηλή μεταδοτικότητα και μειωμένη θνησιμότητα σε σχέση με τον SARS και MERS.

Γιατί εκτιμήθηκε αρχικά πως δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο;

Από τη μέχρι τώρα εικόνα, προκύπτει πως πρόκειται για έναν κοροναϊό, ο οποίος μεταδίδεται δύσκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η αρχική εκτίμηση του ΠΟΥ αποδίδεται στο ότι από τους 400 εργαζόμενους στις δομές Υγείας του Wuhan που ήρθαν σε επαφή με ασθενείς, δεν εμφάνισε κανείς συμπτώματα της νόσου.

Στο επίμαχο μάλιστα ερώτημα του δημοσιογράφου «Τι μέτρα έχει πάρει η Ελλάδα για να προστατευτεί από τον ιο» ο κ. Τσιόδρας δήλωνε:

Βάση για τη διάγνωση πιθανής νόσησης εξαιτίας του κοροναϊού είναι η επίσκεψη στην Κίνα. Στο πλαίσιο αυτό, η έμφαση δίνεται σε όσους επιστρέφουν από την περιοχή. Η πιθανότητα εμφάνισης κρούσματος στην Ελλάδα είναι περιορισμένη, καθώς η χώρα μας δεν έχει απ'  ευθείας αεροπορική σύνδεση με την περιοχή όπου καταγράφηκαν τα πρώτα κρούσματα.

Όλα αυτά την ώρα που ο δημοσιογράφοι ανά τον κόσμο μετέδιδαν ότι ο νέος ιός από την Γουχάν είχε μετακομίσει σε άλλες περιοχές της Κίνας, το Πεκίνο, την Γκουανγντόν αλλά και σε άλλες χώρες, Ταϋλάνδη, Ιαπωνία, Νότια Κορέα!  

Κι έπειτα είχαμε ανάγκη εμείς τα αεροπλάνα με τους επιβάτες όταν εκατοντάδες Κινέζοι έχουν κατακλύσει με καταστήματα την Ελλάδα και στον Πειραιά βρίσκεται η έδρα της COSCO;

Θεωρώ λοιπόν ότι δικαιολογημένα ξέσπασε αυτή η λαίλαπα στα κεφάλια μας, εφ΄όσον οι ειδικοί μας καθησύχαζαν ότι δεν συμβαίνει κάτι σοβαρό, την ώρα που ο ιός είχε ξεκινήσει το φονικό του ταξίδι.

Δεν θα είχα φυσικά απαιτήσεις από τον κ. Αρκουμανέα, ο οποίος τοποθετήθηκε σε μία τόσο σημαντική θέση για την προστασία της Δημόσιας Υγείας, επειδή είναι κομματικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και φίλος του κ. Κικίλια  Άλλωστε ότι εντυπωσιακότερο έχουμε  διαπιστώσει από την πλευρά του είναι η μαγειρική της συζύγου με το σύνθημα «μένουμε σπίτι».

Από τον κ. Τσιόδρα όμως λόγω της επιστημονικής του κατάρτισης, απαιτούσα και το γράφω με κατανόηση, δύο κουβέντες παραπάνω. Να μας πει πως την πάτησαν έτσι, ποιος ευθύνεται για τις ζωές που χάνονται τώρα και γιατί ούτε ένας επιστήμονας στην Ευρώπη ή την Αμερική δεν έλαβε υπ’ όψιν εκείνο τον έρημο οφθαλμίατρο από την Γουχάν, ο οποίος όταν αποκάλυψε τον Δεκέμβριο του 2019 ότι κυκλοφορεί ανάμεσά μας ένας ιός που σκοτώνει, συνελήφθη από τους Κινέζους και αργότερα πέθανε από τον ίδιο ιο σε νοσοκομείο της πόλης.         

Ο Λι Γουενλιάνγκ εργαζόταν ως οφθαλμίατρος σε νοσοκομείο της Γουχάν, εκεί όπου ξεκίνησε η επιδημία που έχει προκαλέσει παγκόσμια ανησυχία. Ο 34χρονος γιατρός είχε στείλει, στις 30 Δεκεμβρίου, μήνυμα σε συναδέλφους του, σε μια ομαδική συνομιλία που είχαν και τους προειδοποιούσε να λαμβάνουν προφυλάξεις για να μην μολυνθούν. Λίγες ημέρες αργότερα η αστυνομία τον είχε επιπλήξει καλώντας τον να σταματήσει. Μάλιστα του ζήτησαν να υπογράψει ένα έγγραφο, με το οποίο τον κατηγορούσαν για «ψευδή σχόλια» και ήταν ένας από τους οκτώ ανθρώπους που η κινεζική αστυνομία ερευνούσε για «διασπορά φημών».

Ένα μήνα μετά την αρχική του προειδοποίηση ο νεαρός γιατρός είχε δημοσιεύσει την ιστορία του στο Weibo (κινεζικό μέσο δικτύωσης) όντας πια στο κρεβάτι του νοσοκομείου.

Ορθώς αναρωτάται  σήμερα λοιπόν ο κ. Τσιόδρας σε πρωτοσέλιδη συνέντευξή του εάν θα έχουμε όλοι ήσυχη την συνείδησή μας στο τέλος αυτής της ιστορίας.

Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί εν καιρώ και φυσικά όλοι εμείς  Έλληνες, Ιταλοί, Ισπανοί και λοιποί ταλαιπωρημένοι συγγενείς, να πληροφορηθούμε γιατί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μας κοίμιζε την ώρα που όφειλε και μπορούσε να γνωρίζει.

Όταν αναλογίζομαι την εκατόμβη των νεκρών στην Χιροσίμα με πιάνει ένας οίκτος για το ιστορικό αυτό γεγονός. Εκατό χιλιάδες νεκροί μέσα σε πέντε δευτερόλεπτα και χιλιάδες τερατογεννέσεις και καρκίνοι τα επόμενα χρόνια. Ω πτωχή και ηρωϊκή Χιροσίμα, ω παιδαριώδες Ναγκασάκι. Ας ας σας έχει καλά η ιστορία για να θυμούνται οι γενεές τα πολεμικά παιχνιδάκια της αθώας εκείνης εποχής.
Ο βομβαρδισμός του Ναγκασάκι την 9η Αυγούστου θα αποτελεί στο μέλλον σημάδι ημερών ευημερίας και λαϊκής χαράς ολόκληρης της Ιαπωνίας. Θα θέλουν στο μέλλον κι άλλες χώρες να περάσουν στο Πάνθεον της ιστορίας μέσω αυτών των αγαθών και καλοπροαίρετων βομβαρδισμών από το σιδερένιο πουλί Enola Gay με όλη την παιδική προσφορά του στην επιστήμη της ανθρωπότητας.
Οι μέρες όμως της ευτυχίας πέρασαν ανεπιστρεπτί, μην επιμένετε, δεν γυρίζουν πίσω. Η επιστήμη προχώρησε και έχει την τιμή σήμερα να απορρίπτει τον οποιονδήποτε πυρηνικό πόλεμο με απαίσιες βόμβες και ιπτάμενους σιδερένιου χάρους. Μπήκαμε ήδη στην εποχή της κλινήρους κατάστασης των πολιτών της γής και εκείθεν εις τον μοναχικόν ενταφιασμόν ένθα απέδρα πάσα οδύνη, λύπη και κορονοϊός. Ο κορονοϊός θα εισαχθεί εντός ολίγου στα επιτεύγματα των καλλιεργημένων ανθρώπων που με αφοσίωση και επιμέλεια κατάφεραν να απαλλάξουν τους ολίγους εκλεκτούς από τους πολλούς και ασκόπως περιφερόμενους. Ας εφαρμόσουμε το σοφό ρητό ‘’λίγοι και καλοί’’. Ας ακολουθήσουμε τους σοφούς προγόνους μας και τον αυλήτη Καφισία με την ρήση του «οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ» εξαιρουμένης μόνον της μπουγάτσας και του πεντανόστιμου γύρου.
Η επιστήμη προσφέρει πλέον αφιλοκερδώς θανάτους μακριά από τους βάναυσους βομβαρδισμούς, πολυβολισμούς και κανονιοβολισμούς. Λίγες ημέρες στο κρεβάτι, λίγος απαλός πυρετός, μια ευχάριστη ζαλάδα και την Πέμπτη ημέρα κατά τας γραφάς ακολουθεί ένας αξιοπρεπής ψαλμός και ένας αξιοπρεπέστερος ενταφιασμός σε τόπο χλοερό, όχι σε μπαϊρι. Ο επόμενος παρακαλώ. Η ανθρωπότητα βρίσκει τον βηματισμό της με λίγο τροχαδάκι για να τους προλαβαίνουμε όλους. Ερείπια σπιτιών, σκοτωμένοι φαντάροι και έγκυες γυναίκες θα αναφέρονται πλέον στην παρελθούσα βάρβαρη ιστορία της ανθρωπότητας. Η προικισμένη βιολογία μας φέρνει πλέον ένα βήμα ποιο κοντά στον θεό. Μία εξόδιος ακολουθία και διανυκτερεύετε το ίδιο βράδυ σε σουίτα του παραδείσου.
Οι ατομικοί επιστήμονες χάνουν σιγά σιγά το κύρος τους και αντικαθίστανται από τους λαμπρούς βιολόγους. Ω πτωχές πυρηνικές κεφαλές και σύ άσημη Χιροσίμα, πόσο σε λυπάμαι! Ρίξαμε κατακόρυφα το κόστος, ένα τόσο δα μικροβιάκι και γίνανε άχρηστοι οι διηπειρωτικοί πύραυλοι. Μάταιη επένδυση. Τρελάθηκε τα αφεντικό και τάβαλε όλα τσάμπα.
Εγκράτεια και ακράτεια συνιστά για τα ηλικιωμένα άτομα που έτσι κι αλλιώς θα δυσκολεύονταν να πηδήσουν το αυλάκι. Τώρα όλοι οι υπερήλικες άλτες των εγκοσμίων αυλάκων. Α ρε, θα ακούμε Χιροσίμα και θα αναστενάζουμε με νοσταλγία τις αθώες εκείνες ημέρες των 100.000 απανθρακωμένων πτωμάτων .Σήμερα με τους ιούς είναι τεράστια ευκολία στον ιατροδικαστή να αναγνωρίσει τα πτώματα.
Υπομονή, υπομονή και εγκαρτέρηση και ο ουρανός θα γίνει πιο σκοτεινός λόγω του πάχους του χώματος. Η επιστήμη όμως προχωρά και δεν αποκλείεται στο εγγύς μέλλον να υπάρξει και υποχωματικό περισκόπιο για να βλέπετε τι γίνεται και στους γύρω τάφους. Εμπιστευτείτε τους νέους βιολόγους επιστήμονες, λαμπροί νέοι, ανοιχτά μυαλά!

Φοίβος Ιωσήφ

Πολύ θα ήθελα να γνωρίσω έναν που παίρνει τηλέφωνο στο 1142 για να καταγγείλει ότι κάποιος συμπολίτης του καπνίζει. Να τον δω πώς είναι, δηλαδή, τι φοράει, πώς μιλάει, έχει δυο χέρια και δυο μάτια ή μήπως στο κούτελο γράφει σπιούνος για να ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε;

Στο σχολείο μάθαμε για τον Εφιάλτη, τον Πήλιο Γούση, ζήσαμε το καρφί της τάξης, ακούσαμε για χαφιέδες της Κατοχής και της δικτατορίας, αλλά είναι άλλο να τον δεις μπροστά σου ζωντανό τον πατενταρισμένο ρουφιάνο. Αναρωτιέσαι από τι σπίτι βγήκε, τι του συνέβη και μισεί την κοινωνία, τι μόλυνση έχει υποστεί η ψυχούλα του, αν κάνει και τα παιδιά του σαν τα μούτρα του.

Αμφιβάλλω ότι θα γνωρίσω ποτέ κάποιον καταδότη, αλλά δεν πειράζει, ξέρω τους «πολιτισμένους» και τους «κοσμοπολίτες», που έδωσαν το έναυσμα γι’ αυτόν τον κοινωνικό κανιβαλισμό, να πρέπει να φυλαγόμαστε από τον διπλανό μας. Και καμαρώνουν οι γελοίοι. Δεν έχουν καταλάβει τι κάνουν.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ναζιστικό καθεστώς μελετήθηκε όσο κανένα άλλο. Μία παράμετρος που εντυπωσίασε τις αρμόδιες αμερικανικές υπηρεσίες είναι ο αποτελεσματικός έλεγχος που ασκούσε επί των πολιτών. Ενώ η αστυνομία ήταν σχετικά ολιγάριθμη, είχε κατορθώσει να ασκεί πλήρη εποπτεία στη ζωή πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων.

Οπως διαπιστώθηκε, αυτό η γερμανική αστυνομία το είχε πετύχει μεταβάλλοντας τους πάντες σε πληροφοριοδότες της. Εστρεψαν τους ανθρώπους το έναν εναντίον του άλλου. Αν η γκόμενα που έμπαζες σπίτι ήταν, ας πούμε, κοκκινομάλλα, η γειτόνισσα που παρακολουθούσε πίσω απ’ την κουρτίνα, σε κάρφωνε αμέσως ότι τραβιέσαι με Εβραία. Δυστυχώς το ίδιο φαινόμενο επαναλήφθηκε μεταπολεμικά σε αρκετά απολυταρχικά καθεστώτα. Η ταινία «Οι ζωές των άλλων» ήταν μια καλή δόση του ζόφου και της παράνοιας που επικράτησε. Καταστράφηκαν άνθρωποι, λεηλατήθηκαν ζωές, κοινότητες αποδιοργανώθηκαν.

Τώρα, όπως ξέρουμε, εναντίον των καπνιστών έχει εξαπολυθεί πογκρόμ. Οι εντεταλμένοι αρθρογράφοι και σχολιαστές δεν αρκούνται στην καταδίκη του καπνίσματος ως συνήθειας ανθυγιεινής. Επιχειρούν να μειώσουν και ηθικά τους καπνιστές ως «απολίτιστους», «σιχαμερούς», «οπισθοδρομικούς» κ.λπ., να τους στερήσουν κάθε δικαίωμα αντίλογου και προσωπικών επιλογών.

Εξωφρενικό, αλλά συμβατό με το εξουσιαστικό ήθος που ανέκαθεν ψεύδεται, σπιλώνει και τρομοκρατεί για να επιβληθεί.

Ομως το 1142 τι το θέλανε; Ηταν αναγκαία αυτή η προστυχιά;

Ξέρουμε πως κάθε εξουσία επιδιώκει «συμμορφούμενους» υπηκόους. Αν όμως περάσεις τη γραμμή και καλέσεις το 1142, μεταβάλλεσαι σε όργανο των μηχανισμών καταστολής και απεμπολείς την ιδιότητα του πολίτη. Είσαι νέτα σκέτα χαφιές. Κι όσο κι αν προσπαθήσεις να το εξωραΐσεις, αυτό δεν αλλάζει: χαφιές κατάπτυστος. Κι επειδή η μια υπακοή φέρνει την άλλη, αν αύριο αποφασιστεί ότι οι χοντροί είναι ασύμφοροι στην οικονομία ή μια έρευνα αποφανθεί ότι οι καράφλες γυαλίζουν προσβλητικά, τι κάνουμε;

Αντε... αγαπηθείτε, και καλή σταδιοδρομία.

Διονύσης Χαριτόπουλος

efsyn.gr

Του Γιάννη Στεφανίδη*

Η «επίσημη» ή «δημόσια» Ιστορία, αυτή που [ανα]παράγεται με αφορμή επετείους για να εκπληρώνει στόχους που μπορεί να θέτει η Πολιτεία (καλλιέργεια εθνικής συνείδησης και τόνωση του εθνικού φρονήματος) ή ένα πολιτικό κόμμα (τόνωση κομματικού φρονήματος και επηρεασμός της κρίσης των ψηφοφόρων), αποτελεί ένα «παιχνίδι» της μνήμης και της λήθης: 

Προβάλλει ορισμένες όψεις του παρελθόντος και, την ίδια στιγμή, αποσιωπά άλλες, ιδίως αυτές που θυμίζουν τους διχασμούς του έθνους. Τα «Δεκεμβριανά» δεν αποτελούν εξαίρεση.

Η σύγκρουση που συγκλόνισε την Αθήνα μεταξύ της 4ης Δεκεμβρίου του 1944 και της 11ης Ιανουαρίου 1945 αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι, το διάστημα εκείνο, κρίθηκε όχι μόνο το εσωτερικό καθεστώς αλλά και ο εξωτερικός προσανατολισμός της χώρας για τις δεκαετίες που ακολούθησαν.

Για τρεις, περίπου δεκαετίες, το μετεμφυλιακό κράτος μνημόνευε την επέτειο τόσο ως ημέρα μνήμης για τα θύματα της νικήτριας παράταξης του εμφυλίου όσο και ως ευκαιρία για να στηλιτευθεί ο «αντεθνικός» χαρακτήρας των αντιπάλων της. Εδώ και τέσσερις, σχεδόν, δεκαετίες, το κράτος της μεταπολίτευσης αγνοεί την επέτειο και απομένει στην ποικιλόμορφη Αριστερά να τιμά τους δικούς της νεκρούς και να πενθεί για την ήττα του εαμικού κινήματος.

Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι ο πολύς κόσμος μάλλον αγνοεί τα Δεκεμβριανά και την ιστορική σημασία τους. Οι ίδιες αυτές έρευνες επιβεβαιώνουν ότι, μέσα στη γενική άγνοια, τείνει να επικρατεί η σκοπιά των ηττημένων.

Στην Ελλάδα έχουμε την τάση να αποδίδουμε τα δεινά μας στον «ξένο παράγοντα». Στην περίπτωση των Δεκεμβριανών, η Αριστερά μέμφεται τους Άγγλους, οι οποίοι επενέβησαν και ματαίωσαν την επικράτηση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, και, μέσω αυτού, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Το «ορθόδοξο» ΚΚΕ επιλέγει να αποσιωπά τον ρόλο του Στάλιν, ο οποίος στις 9 Οκτωβρίου, στη Μόσχα, συμφώνησε με τον Τσώρτσιλ να σεβαστεί τη βρετανική πρωτοκαθεδρία στην Ελλάδα με αντάλλαγμα να αφεθεί απερίσπαστος σε χώρες της Κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων, τις οποίες ήδη «απελευθέρωνε» ο Κόκκινος Στρατός.

Αντίθετα, το ΚΚΕ και η υπόλοιπη Αριστερά φροντίζουν να παρουσιάζουν τη σύγκρουση του «Δεκέμβρη» ως μια αναμέτρηση μεταξύ των «λαϊκών δυνάμεων» του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και των Άγγλων με την προσθήκη κάποιων κυβερνητικών δυνάμεων ή/και «δωσιλόγων».

Η μανιχαϊστική αυτή εικόνα παραγνωρίζει το γεγονός ότι, κατά το κρίσιμο διάστημα από τις 4 έως τις 16 Δεκεμβρίου, η μάχη της Αθήνας διεξήχθη μεταξύ Ελλήνων. Έλληνες, ιδίως η 3η Ορεινή Ταξιαρχία, με πολεμικές περγαμηνές στο πλευρό των Συμμάχων, καθώς και το Σύνταγμα Χωροφυλακής αντιστάθηκαν με επιτυχία στις επιθέσεις του ΕΛΑΣ, προτού επέμβουν μαζικά οι βρετανικές δυνάμεις που μεταφέρονταν από το μέτωπο της Ιταλίας.

Η Αριστερά βολεύεται στον μύθο ότι η επίθεση του ΕΛΑΣ εναντίον κυβερνητικών θέσεων στην Αθήνα στις 4 Δεκεμβρίου ήρθε ως απάντηση στα αιματηρά γεγονότα της προηγούμενης μέρας, όταν συγκέντρωση του ΕΑΜ/ΚΚΕ στην Πλατεία Συντάγματος δέχτηκε πυρά από άνδρες των σωμάτων ασφαλείας, με αποτέλεσμα τον θάνατο διαδηλωτών.

Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι η ηγεσία του ΚΚΕ, παρά τις όποιες αναστολές και διχογνωμίες μελών της, είχε τεθεί σε τροχιά σύγκρουσης με την κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, με αφορμή τα αλληλένδετα ζητήματα του αφοπλισμού των ανταρτικών σωμάτων και της σύνθεσης του νέου εθνικού στρατού.

Ως σταθμοί προς τη ρήξη αναφέρονται η σύσκεψη του Πολιτικού Γραφείου στο Αρεταίειο Νοσοκομείο (27 Νοεμβρίου), η αθέτηση της Συμφωνίας της Καζέρτας με την ανασύσταση της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΛΑΣ (1/2 Δεκεμβρίου) και η παραίτηση των υπουργών του ΚΚΕ (2 Δεκεμβρίου) – όλα πριν από τη «μοιραία» 3η Δεκεμβρίου.

Η Αριστερά επίσης στέκεται αμήχανα στο ζήτημα των στόχων της επιχείρησης του ΕΛΑΣ στην Αθήνα. Το εγχείρημα έχει περιγραφεί με διάφορους τρόπους, από «συνέχεια της αντιστασιακής πάλης του λαού» έως «ένοπλη διαμαρτυρία» για τη στάση του Παπανδρέου και των βρετανών υποστηρικτών του.

Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, φαίνεται πως η ηγεσία του ΚΚΕ έθεσε ως άμεσο στόχο την εξουδετέρωση όλων των ελληνικών δυνάμεων που έμεναν πιστές στη (νόμιμη) κυβέρνηση Παπανδρέου, προκειμένου στη συνέχεια να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος και να εξασφαλίσει τη μερίδα του λέοντος στη σύνθεση νέας κυβέρνησης αλλά και νέου στρατού. Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η ταχεία επικράτηση του ΕΛΑΣ στην πρωτεύουσα, προτού καταφθάσουν σοβαρές βρετανικές δυνάμεις.

Η αντίσταση των φιλοκυβερνητικών δυνάμεων ματαίωσε τον άμεσο στόχο του ΚΚΕ, τον στρατιωτικό έλεγχο της Αθήνας αλλά και της ηπειρωτικής Ελλάδας. Η επέμβαση των Βρετανών και η ήττα του ΕΛΑΣ στην Αθήνα ματαίωσε και τον απώτερο στόχο του ΚΚΕ: την κατάληψη της εξουσίας σε εύθετο χρόνο και, μάλιστα, με τη ανοχή των Βρετανών (και τις ευλογίες του Στάλιν).

Κι εδώ ερχόμαστε στη βολική φαντασίωση της «ανανεωτικής» Αριστεράς που «ανορθόδοξα» κυβέρνησε μεταξύ 2015-19: πως αν επικρατούσε το ΕΑΜ/ΚΚΕ τον Δεκέμβρη, η πορεία της Ελλάδας θα ήταν διαφορετική (διάβαζε: πιο δημοκρατική) από εκείνη των «Λαϊκών Δημοκρατιών» της Ανατολικής Ευρώπης του Ψυχρού Πολέμου.

Πρόκειται για προβολή ευσεβούς πόθου πίσω στο παρελθόν. Τι είδους καθεστώς θα επέβαλλαν οι ηγέτες του ΕΑΜ/ΚΚΕ, άραγε; Την απάντηση δίνει ένας διανοούμενος, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ και ιδρυτικό στέλεχος του ΕΑΜ, ο δημοτικιστής εκπαιδευτικός Δημήτρης Γληνός (ο οποίος πέθανε ένα χρόνο πριν τα Δεκεμβριανά). Όπως αναφέρει έτερο μέλος του ΠΓ, ο Γιάννης Ιωαννίδης στις Αναμνήσεις του (σ. 289-290):

«Ο Γληνός μούλεγε: Γιάννη, θα πιάσουμε 5-6 χιλιάδες ανθρώπους στην Αθήνα και στον Πειραιά και μια αντίστοιχη αναλογία στη Θεσσαλονίκη και σε μερικές άλλες πόλεις. … Κι αυτοί που θα μείνουν, γιατί με 5-6 χιλιάδες δεν τους πιάνεις όλους, θα χώσουν το κεφάλι τους στο καβούκι και δε θα κινηθούν. … Εμείς θα τους εξουδετερώναμε γιατί κάναμε επανάσταση και η επανάσταση δεν ξέρει άλλα».

*Ο κ. Γιάννης Στεφανίδης διδάσκει Διπλωματική Ιστορία στη Νομική του Α.Π.Θ.

liberal.gr

Αύριο “γιορτάζουμε" τη μεγαλύτερη απάτη της μεταπολίτευσης. Μαθητές σε όλη τη χώρα θα μάθουν ότι "η χούντα δεν τελείωσε το 73" (όντως: τελείωσε το 74 αφού ο Ιωαννίδης ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο και προκάλεσε την τραγωδία της Κύπρου) θα ακούσουν τη δακρύβρεκτη ιστορία της Ηλένιας που ήταν τελικά κλεμμένη φωτογραφία από... σαμπουάν, ενός μοντέλου από τη Νέα Ζηλανδία, θα καταθέσουν στεφάνι στην κεφάλα του Σβορώνου και θα μάθουν για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, που όλοι σκοτώθηκαν εκτός Πολυτεχνείου. Τι δεν θα μάθουν; Την επίσημη άποψη του (παράνομου τότε) ΚΚΕ για τους "αγωνιστές" του Πολυτεχνείου, όπως την εξέφρασε η "Πανσπουδαστική", η φοιτητική οργάνωση του ΚΚΕ στο 8ο τεύχος της, καθώς το Πολυτεχνείο τής χάλασε τα σχέδια για καπέλωμα του φοιτητικού κινήματος με την Αντι–ΕΦΕΕ:

«Καταγγέλλουμε τη προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολ)χνείου τη Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής CIA με σκοπό να προβάλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας, γελοία και αναρχικά συνθήματα και συνθήματα που δεν εκφράζανε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις. Για να μπορέσουν έτσι ν΄ απομονώσουν το κίνημά μας και την εκδήλωσή μας του Πολυτεχνείου από το σύνολο του λαού και της νεολαίας. Για να μπορέσουν παραπέρα, κατασκευάζοντας (και με τη βοήθεια των χουντικών μέσων ενημέρωσης) την εικόνα μιας μεμονωμένης εξτρεμιστικής επαναστατικοαναρχικής εξέγερσης, που δεν έχει τη συμπαράσταση του λαού, να χρησιμοποιήσουν το χιλιοτριμμένο πρόσχημα του “επαπειλούμενου κοινωνικού καθεστώτος”, για να δικαιολογήσουν την επαναφορά του στρατιωτικού νόμου και το δυνάμωμα της αιματηρής τρομοκρατίας. Ενέργειες που οι αμερικάνοι, η CIA και η χούντα είχαν από καιρό πάρει την απόφαση να επιβάλουν ύστερα από την παταγώδη αποτυχία της χουντομαρκεζινικής προσπάθειας καθήλωσης και εκτόνωσης της λαϊκής πάλης...»

Κάνουν και περισπούδαστη ανάλυση της διεθνούς κατάστασης οι σύντροφοι. Γιατί μπήκαν στο Πολυτεχνείο οι 350 “πράχτορες”; Διότι ο ιμπεριαλισμός δέχθηκε πλήγματα από τον αγώνα των αραβικών λαών (αυτό το συμπέρασμα από την - ακόμα μία - ήττα Αιγύπτου και Συρίας στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ εναντίον του Ισραήλ τον Οκτώβριο του 73, μόνο ΚΚΕδες μπορούσαν να το βγάλουν, καθότι η Μόσχα υποστήριζε τους Άραβες) διότι οξύνθηκαν οι σχέσεις Ευρώπης - ΗΠΑ και επίσης λόγω του “βαθαίματος” της οικονομικής κρίσης (αυτό το αίτιο είναι μπαλαντέρ και παίζει σε κάθε ανακοίνωση του ΚΚΕ, όποτε κι αν εκδοθεί)! Για να αντιμετωπίσει λοιπόν όλες αυτές τις προκλήσεις ο διεθνής ιμπεριαλισμός έστειλε 350 πράχτορες στο Πολυτεχνείο! Ανάλυση επιπέδου Κανέλλη και Κουτσούμπα.

Σε μια κατάληψη του Πολυτεχνείου, σαν τις σημερινές, στην οποία όντως είχαν μπουκάρει και αναρχικοί (από τότε το συνήθιζαν) αλλά και φοιτητές από όλες τις σχολές της Αθήνας, και δεν ήξερες ποιος είναι ποιος και τι θέλει, οι ΚΚΕδες μέτρησαν 350 προβοκάτορες! Κι επειδή έπρεπε οπωσδήποτε να το αποδείξουν κατασκεύασαν έναν: τον φοιτητή της φυσικομαθηματικής Διονύση Μαυρογένη, ο οποίος, την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου στη συνέλευση της Νομικής (με παρουσία και φοιτητών άλλων σχολών) πρότεινε, παρά την αντίδραση της Αντι-ΕΦΕΕ, να γίνει πορεία προς το Πολυτεχνείο. Η πορεία έγινε και 350 άτομα από την Νομική που δεν ήλεγχε η ΚΝΕ ενώθηκαν με τους φοιτητές του ΕΜΠ. Αυτοί ήταν οι “πράχτορες της ΚΥΠ”, κατά την ΚΝΕ! Καταπληκτική είναι η καταγγελία που εξέδωσε η Πανσπουδαστική για τον Μαυρογένη. Τον κατηγορεί, επί λέξει, ότι: πρόβαλε με τραμπούκικο τρόπο ανεδαφικά και προβοκατόρικα συνθήματα όπως... “επανάσταση λαέ”!

Τι συνέβη μετά; Το ίδιο που συμβαίνει στις καταλήψεις και τώρα. Άρχισαν οι μεν να συγκρούονται με τους δΚΚΕδες να προσπαθούν να διώξουν από το ΕΜΠ όσους δεν ήλεγχαν. Το ξύλο που έπεσε μεταξύ των "αγωνιστών" το θυμούνται πολύ καλά όσοι δεν εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους στην εξέγερση ως πολιτικάντηδες της μεταπολίτευσης. Οι άλλοι το ξέχασαν. ΚΚEδες, αναρχικοί, Ρηγάδες, τροτσκιστές, εργάτες, όλοι εναντίον όλων. Καθαιρούσαν τη μία “Συντονιστική” και "εξέλεγαν" άλλη, γι αυτό υπάρχουν σήμερα τόσοι πολλοί που ισχυρίζονται ότι υπήρξαν μέλη της "Συντονιστικής του Πολυτεχνείου". Μέχρι που επειδή κόντεψε να γίνει του... Μαρκάτου (οι ζημιές που προκλήθηκαν σε κτήρια και εξοπλισμό ξεπέρασαν το ένα δισεκατομμύριο δραχμές της εποχής - με το δολάριο να αξίζει 30 δραχμές) η Πρυτανεία ζήτησε την επέμβαση της αστυνομίας που κατέληξε σε επέμβαση του στρατού.

Το Πολυτεχνείο όχι μόνο δεν έριξε τη Χούντα, αλλά έδωσε την ευκαιρία στους σκληροπυρηνικούς στρατιωτικούς να επιβάλουν μια σκληρότερη και ηλιθιότερη χούντα και να ματαιώσουν τη μετάβαση σε μια ελεγχόμενη μορφή κοινοβουλευτισμού που είχαν σχεδιάσει ο Παπαδόπουλος με τον Μαρκεζίνη, προγραμματίζοντας εκλογές για τον Φεβρουάριο του 1974. 

Οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου, από τον Νοέμβριο του 73 μέχρι τον Ιούλιο του 74, που η τραγωδία της Κύπρου οδήγησε τη χούντα του Ιωαννίδη σε κατάρρευση, λούφαζαν.

Το ΚΚΕ λοιπόν ήταν σφόδρα αντίθετο στην εξέγερση. Αλλά όταν κατάλαβε ότι το "Πολυτεχνείο" είχε αρχίσει να μυθοποιείται από πολιτικάντηδες, που έψαχναν από τη μια για σύμβολα κι από την άλλη για αγωνιστικές περγαμηνές (που θα εξαργύρωναν αργότερα και με τις οποίες θα έκαναν περιουσίες - κάποιους από αυτούς ακόμα τους λουζόμαστε), κορόιδο ήταν να μην το οικειοποιηθεί; Απατεώνες είναι, δεν είναι ηλίθιοι να χάσουν τέτοια επενδυτική ευκαιρία.

Κι έτσι άρχισε να χτίζεται το παραμύθι.  Πρώτα απ’ όλα έπρεπε να κατασκευαστούν “νεκροί”. Μα, δεν υπήρξαν νεκροί στα γεγονότα εκείνων των ημερών; Βεβαίως υπήρξαν. Κανένας όμως μέσα στο Πολυτεχνείο. Αυτό δεν σημαίνει ότι η χούντα πετούσε γαρύφαλλα στους διαδηλωτές. Στο ψαχνό βάραγε και  τις περισσότερες φορές στην τύχη. Αλλά οι 24 επιβεβαιωμένοι νεκροί σκοτώθηκαν σε διάφορους δρόμους της Αθήνας, κοντά ή πολύ μακριά από το Πολυτεχνείο (στου Ζωγράφου, στα Νέα Λιόσια, μέχρι και στην Πάτρα!) όχι όμως μέσα στον χώρο του Πολυτεχνείου.

Κάποιοι “νεκροί” ήταν σεναριακή επινόηση. Διασημότερη από αυτούς η “Ηλένια”. “Γεννήθηκε” από το σκίτσο μιας όμορφης κοπέλας που άφησε κάποιος στην πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου στις 17/11/74, ανάμεσα στα λουλούδια. Το σκίτσο συνοδευόταν από ένα σπαραξικάρδιο μήνυμα: “Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει…” Το μήνυμα έβγαζε μάτι ότι ήταν “μούφα”: αφού ο τύπος την έχασε, πώς ήξερε ότι είχε… μαρτυρικό τέλος; Και πώς χάνονται από ένα σπίτι και οι γονείς; Γείτονες δεν υπήρχαν να ρωτήσει; Λεπτομέρειες όλα αυτά για την “Αυγή” που μυρίστηκε λαβράκι και έφτιαξε ένα γνησίως αριστερό ρεπορτάζ με τίτλο “Τι απόγινε η Ηλένια μου;”. Και υπότιτλο: “Η τραγωδία ενός αγοριού που ψάχνει ακόμα για το δολοφονημένο κορίτσι του.” Και να τα δάκρυα βροχή για τη “δολοφονημένη” Ηλένια μαζί με μαρτυρίες “αυτοπτών” που άλλοι την είδαν να χάνεται στο πλήθος κι άλλοι είδαν έναν οπλισμένο να την πυροβολεί στην πλάτη και να βγάζει αίμα από το στόμα της. Μέχρι που κάποιος την είδε πραγματικά: σε διαφήμιση σαμπουάν της εταιρείας Breck! H «Ηλένια» ήταν η Νεοζηλανδή Nancy Cridland, διάσημο μοντέλο της εποχής!

Ο κατασκευαστής του παραμυθιού της Ηλένιας (άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου), Γιάννης Ηλιόπουλος, σπουδαστής σχολής ηλεκτρονικών, καταδικάστηκε στις 18/2/75 (είδατε πόσο γρήγορα γινόντουσαν τότε οι δίκες;) για απάτη, σε φυλάκιση 8 μηνών.

Όμως, όπως πάντα, η Δικαιοσύνη πιάνει τους ψιλικατζήδες. Οι άλλοι, τα μεγάλα κεφάλια της αριστεράς, οι κατασκευαστές της μεγαλύτερης μεταπολιτευτικής απάτης, όχι μόνο δεν καταδικάστηκαν αλλά έκαναν καριέρα και λεφτά με ουρά (και με Ε9) πουλώντας “επαναστατηλίκι” επειδή έτυχε να είναι η “γενιά” μιας εξέγερσης - αχταρμά που το μόνο που κατάφερε ήταν να δώσει στον Ιωαννίδη την ευκαιρία να ρίξει τον Παπαδόπουλο και να προκαλέσει την τραγωδία της Κύπρου. Κάτι ήξερε το ΚΚΕ και σαμποτάριζε την εξέγερση ως προβοκάτσια της CIA…

http://marketnews.gr/

Θάνος Τζήμερος