Ενδιαφέροντα από την Ελλάδα καί τον κόσμο

ΠΡΟΣΟΧΗ – ΠΟΤΕ μην μοιράζεστε στο Facebook αυτά τα 5 πράγματα!

2014-05-11 14:21

Δεν είναι λίγοι οι χρήστες που κινδύνεψαν να χάσουν την ηρεμία τους, την δουλειά τους, το σπίτι τους, ακόμα και την ίδια τους την ζωή από δεδομένα που δημοσιεύτηκαν στο...
κοινωνικό δίκτυο.

Αρκετές φορές όμως τα δεδομένα αυτά δεν διέρρευσαν από κάποιο κενό ασφαλείας, ούτε από κάποιον hacker. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, τα δημοσίευσαν οι ίδιοι οι χρήστες, πιστεύοντας λανθασμένα ότι θα τα έβλεπαν μόνο οι φίλοι τους.

Δείτε πέντε στοιχεία που δεν θα πρέπει ποτέ να δημοσιεύετε στα κοινωνικά δίκτυα ασχέτως με τις ρυθμίσεις ασφαλείας σας:

1) Την ημερομηνία γενεθλίων σας
Ξέρουμε όλοι πόσο ωραίο είναι το να διαβάζουμε δεκάδες ή εκατοντάδες ευχετήρια μηνύματα την ημέρα των γενεθλίων μας στο Facebook, έστω και μέσα από μια «ψυχρή» οθόνη. Το πρόβλημα όμως είναι πως η ημερομηνία γενεθλίων είναι ένα από τα λίγα στοιχεία που χρειάζεται κάποιος προκειμένου να υποκλέψει τον κωδικό σας ή την ταυτότητα σας. Αν είναι εφικτό, μην καταχωρήσετε καθόλου την ημερομηνία ή τουλάχιστον παραλείψτε το έτος γέννησης. Οι πραγματικοί σας φίλοι ήδη θα το γνωρίζουν άλλωστε.

2) Την κατάσταση της σχέσης σας
Είτε είστε σε σχέση, είτε όχι, δεν είναι πάντα η καλύτερη ιδέα να το δημοσιεύετε. Ο λόγος δεν είναι τόσο η ίδια η κατάσταση της σχέσης σας, όσο η πιθανή αλλαγή της σε «Ελεύθερος/η». Κάτι τέτοιο μπορεί να δώσει το έναυσμα σε ενοχλητικούς χρήστες, ακόμα και επιτήδειους να σας βομβαρδίσουν με μηνύματα. Τέτοιου είδους ενόχληση συνήθως μπορεί να αντιμετωπιστεί με block ή αναφορά του χρήστη, στην περίπτωση όμως που αυτός γνωρίζει αρκετά για εσάς τα πράγματα περιπλέκονται.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου stalker, «κυνηγοί» δηλαδή, έχουν φτάσει στα άκρα προκειμένου να πλησιάσουν χρήστες κοινωνικών δικτύων ακόμα και πρόσωπο με πρόσωπο. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να αγνοήσετε τελείως την κατάσταση σχέσης, ή ακόμα και να την έχετε μονίμως «σε σχέση» προκειμένου να αποτρέψετε κάθε είδους ενόχληση.

3) Την τοποθεσία σας
Πολλοί χρήστες του Facebook χρησιμοποιούν αρκετά συχνά την υπηρεσία geotagging του κοινωνικού δικτύου προκειμένου να δημοσιεύσουν την τοποθεσία τους στα status και τα μηνύματα τους, τις φωτογραφίες τους και βέβαια μέσω των check-in. Κάποιοι μάλιστα το κάνουν συνέχεια. Το πρόβλημα εδώ είναι πως αποδέκτης των πληροφοριών αυτών δεν είναι μόνο οι φίλοι σας, αλλά ενδεχομένως και επιτήδειοι, οι οποίοι δεν πρόκειται να ζηλέψουν.

Γνωρίζοντας την τοποθεσία σας και πιθανώς το για πόσο χρόνο θα βρίσκεστε εκεί και πόσο θα σας πάρει να επιστρέψετε, υπάρχει πιθανότητα κάποιοι να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Αρκετές φορές στο παρελθόν χρήστες οι οποίοι δημοσίευαν συνέχεια από τις διακοπές τους έπεσαν θύμα διαρρήξεων. Αντί να «ανεβάζετε» φωτογραφίες από το κινητό σας και να λέτε σε όλο το Facebook πόσο ωραία περνάτε στις διακοπές σας, το ασφαλέστερο θα ήταν να χρησιμοποιήσετε γραπτά μηνύματα για το δεύτερο και να δημοσιεύσετε τις φωτογραφίες σας αφού γυρίσετε σπίτι.

4) Το γεγονός ότι είστε μόνοι στο σπίτι
Ιδίως για μικρά παιδιά, τα οποία έχουν την τάση να «διαφημίζουν» τέτοιου είδους γεγονότα στους φίλους στους (και ταυτόχρονα σε όλο το Facebook) μια τέτοια τακτική μπορεί να αποβεί επικίνδυνη. Οι λόγοι είναι προφανείς και πάνω κάτω οι ίδιοι με τα δυο προηγούμενα στοιχεία. Το συγκεκριμένο θέμα μάλιστα ένας από τους κυριότερους λόγους που θα πρέπει οι γονείς να ελέγχουν προληπτικά τις αναρτήσεις των παιδιών τους στο διαδίκτυο, αλλά και να φροντίσουν να τα ενημερώσουν για τους πιθανούς κινδύνους. Το ίδιο βέβαια μπορεί να ισχύει και για εφήβους ή ακόμα και για ενήλικες. Όπως πάντα, ειδοποιήστε τους φίλους σας μέσω τηλεφώνου ή γραπτού μηνύματος, όχι μέσω του Facebook.

5) Φωτογραφίες και ονόματα παιδιών, συγγενών και φίλων
Η συντριπτική πλειοψηφία των γονέων δημοσιεύει στα κοινωνικά δίκτυα φωτογραφίες των παιδιών τους μαζί με το όνομα και την ημερομηνία γέννησης.

Πολλές φορές μάλιστα αυτό γίνεται προτού καλά καλά γυρίσουν από το μαιευτήριο. Ταυτόχρονα δημοσιεύουν φωτογραφίες συγγενών και φίλων κάνοντας «tag» τα ονόματα τους χωρίς προηγουμένως να λάβουν την συγκατάθεση τους. Αυτό μπορεί να προξενήσει δυο ειδών προβλήματα.

Αρχικά, χρησιμοποιώντας αυτά τα στοιχεία, ακόμα και αν πρόκειται απλά για ένα όνομα, οι stackers μπορούν πιο εύκολα να πλησιάσουν εσάς ή ακόμα και τα παιδιά σας, προσποιούμενοι πως είναι γνωστοί κάποιων φίλων ή συγγενών.

Εκτός αυτού, τίθεται και το θέμα της χρήσης των φωτογραφιών αυτών αφού τα άτομα που εμφανίζονται μπορεί να μην θέλουν να δημοσιευτούν στο διαδίκτυο, ειδικά αν οι φωτογραφίες περιλαμβάνουν το όνομα τους.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο αποφεύγετε να δημοσιεύετε . Σε περίπτωση που θέλετε μπορείτε να πάρετε την άδεια των συγγενών ή φίλων σας για την δημοσίευση, χωρίς βέβαια να τους κάνετε «tag» με το όνομα τους.

Σε γενικές γραμμές, οι αναβαθμισμένες υπηρεσίες ασφαλείας και απόρρητου του Facebook βέβαια μπορεί να σας δώσουν την δυνατότητα να μοιράζεστε όλα τα παραπάνω μόνο με αυτούς που θέλετε. Το θέμα όμως είναι πως δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζετε ποιος πραγματικά τα διαβάζει στον λογαριασμό τους.

Πέρα από την πιθανότητα κάποιος τρίτος να τα διαβάσει ενώ ο φίλος σας έχει το Facebook ανοιχτό στον υπολογιστή του, κάλλιστα θα μπορούσε το προφίλ του να έχει πέσει θύμα κλοπής ή hacking, με αποτέλεσμα οι πληροφορίες σας να πέσουν σε λάθος χέρια.

Ακόμα και με τις πιο αυστηρές ρυθμίσεις λοιπόν, η πιθανότητα κινδύνου από τέτοιου είδους δημοσιεύσεις είναι μεν μικρή, αλλά υπαρκτή.

alter.blogspot.gr

 

ΣΚΑΝΔΑΛΟ: ΜΕ ΚΡΕΑΣ ΑΠΟ… ΠΟΝΤΙΚΙΑ ΚΑΙ ΣΚΥΛΟΥΣ ΤΑΙΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟΥΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ

2014-05-10 14:40

Doner kebab

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 

Όσοι στην Αγγλία δεν γνώριζαν τι εστί Τούρκος, τώρα σίγουρα θα το κατάλαβαν μια και καλή μετά από το μεγάλο σκάνδαλο που ξέσπασε στα τουρκικά εστιατόρια και κυρίως στα τουρκικά γυράδικα του Λονδίνου, όταν έγινε γνωστό ότι επί αρκετό χρονικό διάστημα…. τάιζαν τους Άγγλους με κρέας από ποντίκια και σκύλους. Το σκάνδαλο ξέσπασε μετά από επισταμένη έρευνα της αγγλικής, «FoodStandardsAgency», (FSA), σε 143 εστιατόρια τα περισσότερα των οποίων ανήκουν σε Τούρκους που διανέμουν μόνιμα στην Μεγάλη Βρετανία και διατηρούν καταστήματα με τον κλασικό γύρο.

Όπως αναφέρεται ενώ υπήρχε η πεποίθηση ότι ο τουρκικός γύρος γίνεται από κρέας αμνοεριφίων, καθώς οι Τούρκοι σαν μουσουλμάνοι δεν χρησιμοποιούν χοιρινό, οι έρευνες που έγιναν μετά από καταγγελίες απέδειξαν ότι μόνο το 43% του κρέατος που σερβίρεται από τους Τούρκους στους πελάτες τους ήταν κατσικίσιας προέλευσης, ένα άλλο περίπου 25% ήταν από βοοειδή και από διάφορα πτηνά, ενώ το υπόλοιπο προέρχονταν από κρέας σκύλων και το πιο φοβερό, ακόμα και ποντικιών.

Το σκάνδαλο πήρε μεγάλη έκταση και προβλήθηκε από πολύ γνωστά βρετανικά ΜΜΕ, όπως το BBCκαι οι γνωστές βρετανικές εφημερίδες, TheSunκαι DailyStar, ακόμα και από τον τουρκικό τύπο. Μάλιστα δημοσίευσαν και φωτογραφίες από σκοτωμένα ποντίκια το κρέας των οποίων χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι για να κάνουν το γνωστό τους κεμπάπ και να τον σερβίρουν στους ανυποψίαστους πελάτες τους.

Ειδικά το σκάνδαλο πήρε μεγάλες διαστάσεις στις πόλεις του Λονδίνου κα του Μπίρμπιχαμ, όπου όπως διαπιστώθηκε από τις έρευνες, το 40% του κρέατος των τουρκικών γυράδικων κάθε άλλο παρά κατσικίσιο ήταν, ούτε και κάποιων πουλερικών, αλλά προέρχονταν από σκοτωμένα σκυλιά της περιοχής.

Το σκάνδαλο έπληξε γνωστά τουρκικά εστιατόρια και κεμπαμπτσίδικα, όπως το γνωστό του Mustafa Demir στο Λονδίνο και το Dervan Restaurant,στο προάστιο του Dalston στο βόρειο Λονδίνο. Η κατάσταση αυτή προκάλεσε την αντίδραση των Τούρκων ιδιοκτήτων που αρνήθηκαν την εγκυρότητα των βρετανικών ερευνών για την προέλευση του κρέατος των εστιατορίων τους. Η ζημία όμως είχε ήδη γίνει. Όπως δήλωσε στα τουρκικά ΜΜΕ ο ιδιοκτήτης της τουρκικής εταιρίας, Vatan Catering,που δραστηριοποιείται στο Λονδίνο, ο Tuncel İbrahim Nalbantoğlu,αφού αρνήθηκε τις βρετανικές κατηγορίες παραδέχτηκε ότι έχει γίνει μεγάλη δυσφήμηση για τους Τούρκους γυρατζήδες και εστιάτορες του Λονδίνου και όχι μόνο, με αποτέλεσμα να μειωθεί σε εντυπωσιακό βαθμό η πελατεία τους. 

Εκτός από τους Τούρκους μεγάλη ζημία έχει πάθει και η τουρκοκυπριακή κοινότητα που αριθμεί πολλές χιλιάδες μέλη στο Λονδίνο και που τα περισσότερα μέλη της επίσης ασχολούνται με τον κλασικό γύρο έχοντας σημαντικές επιχειρήσεις του είδους. Τώρα με το σκάνδαλο αυτό, όπως υποστηρίζουν, έχει δυσφημιστεί η τουρκοκυπριακή κοινότητα και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αναληφθεί εκστρατεία για να αποκατασταθεί και να ξαναγυρίσει η πελατεία στα κλασικά τουρκικά γυράδικα.

Μετά από όλα αυτά άραγε αναρωτήθηκαν όλοι αυτοί οι που πηγαίνουν τακτικά ταξιδάκια στην Κωνσταντινούπολη, (και όχι Ιστανμπούλ), και ξοδεύουν αθρόα τα ευρώ τους στις… ανατολίτικες «τουρκικές λιχουδιές», τι τους σερβίρουν οι «φίλοι» και προπαντός «σύμμαχοί» μας, Τούρκοι;
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Γεωλογική παραξενιά ή υπόλειμμα τεχνολογίας 250.000.000 ετών; (Βίντεο)

2014-05-09 20:46

Ένας γιγαντιαίος βράχος στη δυτική όχθη της λίμνης Jennings Randolph συνεχίζει να συγχύζει τους ερευνητές και του επισκέπτες. Η αινιγματική δικτυωτή διαμόρφωση που αποτυπώνεται στην πλευρά του βράχου,πρόκειται για μια απλή γεωλογική παραξενιά ή είναι το υπόλειμμα μιας αρχαίας τεχνολογίας.το πρόβλημα είναι ότι η πέτρα χρονολογείται πριν 250.000.000 χρόνια.
Είναι από τα μεγαλύτερα αινίγματα της Αμερικής,και υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους η Waffle Ρock θεωρείται ένα μυστήριο.Το κουβάρι των γεωμετρικών σχημάτων είναι τόσο καλά και άριστα δομημένα,ώστε είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι αυτό είναι ένα φυσικό φαινόμενο.
Αν όμως δεν πρόκειται για φυσική δομή,αυτό θα σήμαινε ότι η καταγωγή της αποδίδεται σε έναν αρχαίο πολιτισμό,που είχε στην κατοχή του μια άγνωστη προηγμένη τεχνολογία.
Μάλιστα μερικοί πιστεύουν ότι ο βράχος δείχνει σαφέστατα,δείχνει σημάδια που προκαλούνται από την έντονη ακτινοβολία που απέμεινε από την ανασκαφή ενός διαστημικού σκάφους,που προσγειώθηκε στη γη αιώνες πριν,ή ίσως πιο πρόσφατα.Το γεγονός είναι ότι μέχρι να υποστηρίξει μια οριστική απάντηση,ο καθένας μπορεί να φανταστεί ότι θέλει.


Ο βράχος Waffle βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες ,στις Δυτικές όχθες της λίμνης Jennings Randolph,που βρίσκεται στην πλατεία όπου ο πρόσβαση είναι προς το παρατηρητήριο της λίμνης.Η λίμνη Jennings Randolph είναι μια δεξαμενή που ολοκληρώθηκε το 1981από το Army Corps of Engineers,ως αποθεματικό νερού έκτακτης ανάγκης για την πόλη τηςΟυάσιγκτον, την πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Όπως γράφει η Saturday Evening Post, η ανακάλυψη του βράχου έγινε το 1984,που ονομάστηκε ``ξύλινη γλώσσα``λόγω του κλιμακωτού γεωμετρικού μοτίβου,που μοιάζει με τα σημάδια που αφήνει το πλέγμα που χρησιμοποιείται για να μαγειρέψουν τις διάσημες βάφλες.

Η επιστημονική κοινότητα πιστεύει ότι ο βράχος,είναι ένας φυσιολογικός σχηματισμός..Παραδέχονται όμως ότι αυτοί οι σχηματισμοί είναι αρκετοί σπάνιοι.Η μόνη άλλη γνωστή παρόμοια πέτρα βρίσκεται στην Ανατολική πλευρά του Τea Creek Mountain στην Pocahontas County στη Δυτική Βιρτζίνια.

Πολλοί πιστεύουν ότι θα μπορούσε είναι σημάδι που άφησε πίσω του ένα διαστημόπλοιο που επισκέφθηκε τη γη πριν από εκατομμύρια χρόνια,Εναλλακτικοί ιστορικοί θεωρούν ότι είναι απομεινάρια ενος αγνώστου πολιτισμού που ζούσε στον πλανήτη μας,,κατά την αρχαιότητα και είχαν στην κατοχή τους εξελιγμένη τεχνολογία, αδιανόητη για εμάς.

 
 

hellas-now.com

Δεν μιλούν ελληνικά αλλά είναι πιο Έλληνες από εμάς! Βίντεο από Περού γεμάτο συγκίνηση

2014-05-07 10:42

                             

Ένα τυχαίο περιστατικό του 1880 στο Περού , στο οποίο βρέθηκαν από τις συμπτώσεις της ζωής 7 Έλληνες , εγκαταστάθηκαν οριστικά και έζησαν και δημιούργησαν τις οικογένειές τους , έγινε παράδοση και διατηρείται δυναμικά με την παρουσία όλων των ηλικιών η άσβεστη φλόγα της καταγωγής τους μέχρι και σήμερα,που ακόμη και χωρίς την Ελληνική γλώσσα, τιμούν τις Εθνικές Επετείους.

Ελληνική αποικία του Σαν Αντρές

Το 1880, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Περού και Χιλής, συνέβη το εξής: Σε μια αιματηρή επιδρομή των Χιλιανών κατά του χωριού Σαν Αντρές του Περού, οι Χιλιανοί στρατιώτες σκότωναν αδιακρίτως τους κατοίκους του χωριού.

Ανάμεσα σε αυτούς όμως, ήταν και 7 Ελληνες ναυτικοί, οι οποίοι αγάπησαν το Περού από τα ταξίδια τους και είχαν εγκατασταθεί εκεί για να ζήσουν. Κάποιοι από αυτούς είχαν παντρευτεί με Περουβιανές γυναίκες και είχαν δημιουργήσει τις οικογένειές τους. Οταν λοιπόν έγινε η φονική επιδρομή, μαζεύτηκαν όλοι οι Ελληνες σε ένα σπίτι, μαζί με πολλούς Περουβιανούς κατοίκους, κλειδώθηκαν μέσα, ύψωσαν την ελληνική σημαία και περίμεναν με αγωνία.
Και τότε έγινε το θαύμα! Οι Χιλιανοί στρατιώτες που είχαν ξεκληρίσει το χωριό, δεν πείραξαν καθόλου το σπίτι με την ελληνική σημαία!


 

Οι απόγονοι 6ης, 7ης και τώρα πια 8ης γενιάς αυτών των 7 Ελλήνων ναυτικών, είναι περίπου 650 άτομα και αποτελούν την ελληνική κοινότητα του Σαν Αντρές. Οι περισσότεροι δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα. Γιορτάζουν την μέρα που σώθηκαν, αλλά και ελληνικές γιορτές, όπως την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου με επίσημο τρόπο και στις γιορτές τους ακούγεται πάντα ο ελληνικός Εθνικός Υμνος μαζί με τον Εθνικό Υμνο του Περού.

Ονόματα όπως Komninos, Gikas, Papafavas, Falkonis και Constantinou είναι τα πιο συνηθισμένα στο San Andres. Κάποιοι από αυτούς δεν μοιάζουν σε τίποτα στην όψη με Ελληνες. Οπως η γιαγιά στο βίντεο που ακολουθεί και της παραδίδουν την ελληνική σημαία. Δεν μοιάζει με Ελληνίδα εξωτερικά και μιλάει ισπανικά. Πρατηρήστε πως σφίγγει τη σημαία στην αγκαλιά της λέγοντας: "Μi sangre! mi sangre!" (το αίμα μου! το αίμα μου!)

 

Σαν σήμερα το 1864 πέρασε στην αιωνιότητα ο Στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης

2014-04-27 13:53

Σαν σήμερα το 1864 πέρασε στην αιωνιότητα ο Στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης 

                                

Από τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη

Μπαίνοντας εἰς αὐτὸ τὸ ἔργον καὶ ἀκολουθώντας νὰ γράφω δυστυχήματα ἀναντίον τῆς πατρίδος καὶ θρησκείας, ὁποῦ τῆς προξενήθηκαν ἀπὸ τὴν ἀνοησίαν μας καὶ ῾διοτέλειά μας καὶ ἀπὸ θρησκευτικοὺς καὶ ἀπὸ πολιτικοὺς καὶ ἀπὸ ῾μᾶς τοὺς στρατιωτικούς, ἀγαναχτώντας καὶ ἐγὼ ἀπ᾿ οὗλα αὐτά, ὅτι ζημιώσαμε τὴν πατρίδα μας πολὺ καὶ χάθηκαν καὶ χάνονται τόσοι ἀθῶοι ἄνθρωποι, σημειώνω τὰ λάθη ὁλωνῶν καὶ φτάνω ὡς σήμερον, ὁποῦ δὲν θυσιάζομε ποτὲς ἀρετὴ καὶ πατριωτισμὸν καὶ εἴμαστε σὲ τούτην τὴν ἄθλια κατάστασιν καὶ κιντυνεύομεν νὰ χαθοῦμεν.

Τὸ Ἔθνος ἀφανίστη ὅλως διόλου καὶ ἡ θρησκεία ἐκκλησία εἰς τὴν πρωτεύουσα δὲν εἶναι καὶ μᾶς γελᾶνε ὅλος ὁ κόσμος. ... Ὅ,τι τοῦ λὲς ἡ θρησκεία δὲν εἶναι τίποτας! Ἀλλοίμονο ῾σ ἐκείνους ὁποῦ χύσανε τὸ αἷμα τους καὶ θυσιάσανε τὸ δικόν τους νὰ ἰδοῦνε τὴν πατρίδα τους νὰ εἶναι τὸ γέλασμα ὅλου τοῦ κόσμου καὶ νὰ καταφρονιῶνται τ᾿ ἀθῷα αἵματα ὁποῦ χύθηκαν!

Ὅταν μοῦ πειράζουν τὴν πατρίδα μου καὶ θρησκεία μου, θὰ μιλήσω, θὰ ῾νεργήσω κι᾿ ὅ,τι θέλουν ἂς μοῦ κάμουν.

Μοῦ λέγει (ὁ Ὄθων): «Τί θέλεις νὰ μοῦ εἰπῆς τώρα;» «Ψέματα θέλεις νὰ σοῦ εἰπῶ ἢ ἀλήθεια;» «Ἐγώ», μοῦ λέγει, «ποτὲς δὲν ἀκῶ ψεύματα· ὅλο ἀλήθειες». Τοῦ λέγω, «ἐγὼ ἔχω γιομάτες δυὸ τζέπες μίαν μὲ ψέματα, τὴν ἄλλη μ᾿ ἀλήθειες. Τώρα τί ἀγαπᾶς;» «Ἀλήθεια» μοῦ λέγει. Γυρίζω τὰ μάτια μου εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ὁρκίζομαι εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ νὰ εἰπῶ τὴν ἀλήθεια γυμνὴ ἐμπροστά του. Τοῦ λέγω «Ἡ ἀλήθεια εἶναι πικρὴ καὶ θὰ μὲ πάρης πίσου εἰς τὴν ὀργή σου. Ὅμως διὰ πάντα νὰ εἶμαι εἰς τὴν ὀργή σου, τὴν ἀλήθεια θὰ σοῦ λέγω, ὅτ᾿ εἶναι τοῦ Θεοῦ· τὸ ψέμα τοῦ διαβόλου. Καὶ δὲν εἶναι καιρὸς νὰ κρύβεται ἡ ἀλήθεια!


 

 

Αρχαία Μνημεία...μετατρέπονται σε σύγχρονους σκουπιδότοπους

2014-04-21 14:44

 

Ὁ Ἡρόδοτος ἀναφέρει στὸ ὄγδοο βιβλίο τῶν "Ἱστοριῶν" του ὅτι τὴ νύχτα πρὶν ἀπὸ τὴ ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνος, οἱ Πέρσες ἐγκατέστησαν ἐπὶ τῆς νήσου Ψυτταλείας φρουρὰ εὐγενῶν καὶ ἐπιλέκτων πολεμιστῶν "Ἀθανάτων" ὥστε κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ναυμαχίας νὰ σῴζουν ὅσους Μήδους καὶ νὰ ἐκτελοῦν ὅσους Ἕλληνες ἐκβράζονται ἐκεῖ. Κἄποια στιγμή, κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ σφαγιαστικοῦ πανδαιμονίου καὶ τῆς αἱμοσταγοῦς φρενίτιδος ποὺ ἐπεκράτει εἰς ὅλον τὸν Ἀργοσαρωνικὸν κόλπον κατὰ τὴν σαλαμίνειον ναυμαχίαν, ὁ Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου, ὁ γνωστὸς Ἀριστείδης ὁ Δίκαιος ἐξ Ἀθηνῶν, μία ἀπὸ τὶς μέγιστες προσωπικότητες ὅλων τῶν ἐποχῶν, παρέλαβε πολλοὺς βαριὰ ὡπλισμένους Ἀθηναίους ποὺ ᾖσαν παρατεταγμένοι στὶς ἀκτὲς τῆς Σαλαμῖνος, τοὺς ἀπεβίβασε στὴν Ψυττάλεια καὶ αὐτοὶ κατέκοψαν τοὺς Πέρσες ποὺ ηὑρίσκοντο ἐκεῖ πάνῳ. Μετὰ τὸ πέρας τῆς μάχης ἀνηγέρθησαν ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες πολλὰ τρόπαια, στῆλες καὶ τύμβοι εἰς μνήμην τῆς νίκης καὶ τῶν πεσόντων. Σήμερα, αὐτὰ τὰ μνημεῖα εἶναι θαμμένα κάτῳ ἀπὸ σκουπιδότοπους. Στὴν Ψυττάλεια πχ ὑπῆρχε μαρμάρινη στήλη ὕψους πολλῶν μέτρων, ποὺ ἐδέσποζε θεαματικὰ στὸν Ἀργοσαρωνικό, καθὼς ᾖτο ὁρατὴ μακρόθεν, ἐγειρόμενη ἐπιβλητικῶς ἐκ τῆς μικρᾶς αὐτῆς νήσου. Σήμερον, ὄχι μόνον εἶναι κατεστραμμένη αὐτὴ ἡ στήλη, ἥτις ἀπετέλει μνημεῖον τῆς νίκης τῶν Ἑλλήνων ἐπὶ τῶν Περσῶν, ἀλλὰ ὁλόκληρη ἡ Ψυττάλεια ἀποτελεῖ κυριολεκτικὰ τὸν βόθρο τῆς Ἀττικῆς, καθὼς χρησιμοποιεῖται ὡς νησί-σκουπιδότοπος. Βιολογικοὶ καθαρισμοί, νεκροταφεῖο πλοίων, ἀπόθεσι λυμάτων, ἔχουν καταστήσει τὸ νησὶ ὑπέργειο ὑπόνομο.

Τὸ ἐμετικὸ μεταπολιτευτικὸ καθεστὼς φροντίζει μεθοδικὰ νὰ ἀποφεύγῃ οἱανδήποτε ἐνέργεια θὰ ἠμποροῦσε ἔστω καὶ ἐλάχιστα νὰ ἀνατείνει τὸ ἐθνικὸ συναίσθημα καὶ νὰ ἀφυπνίσῃ τὸ προαιώνιο γονίδιο τῶν Ἑλλήνων. Τὸ γεγονὸς ὅτι σὲ ὅλην τὴν Ἑλλάδα ὑπάρχουν ἐνδοξώτατα μνημεῖα τοῦ παρελθόντος θαμμένα καὶ λησμονημένα, τὸ γεγονὸς ὅτι πχ στὴν Ἀθήνα δὲν ὑπάρχουν ἀγάλματα Ἀθηναίων Πατέρων ὅπως τοῦ Ἀριστείδη τοῦ Δίκαιου, τοῦ Μιλτιάδη, τοῦ Θεμιστοκλῆ, τοῦ Πλάτωνα, τοῦ Σωκράτη, τοῦ Θησέα, τοῦ Ἐριχθόνιου, τοῦ Κέκροπος, τοῦ Ἀριστοφάνους κλπ, τὴ στιγμὴ ποὺ ὑπάρχει μία ἄκυρη καὶ ἀχρεία ποικιλία ἀγαλμάτων ἀσήμαντων πολιτισμικῶν ταγῶν τοῦ ἐκμαυλισμοῦ καὶ τοῦ ἀφελληνισμοῦ τῆς πρόσφατης ἱστορίας, ὅπως καὶ ἀσύμμετρα ἐκτρῳματικὰ ἀγάλματα-τέρατα «μοντέρνας τέχνης» (διάβαζε: ἀτεχνίας), τὸ ὅτι δὲν ὑπάρχουν τέτοια μνημεῖα λέγω, δὲν συμβαίνει λόγῳ ὀλιγωρίας ἤ ἁπλῆς ἐλλείψεως ἐνδιαφέροντος ἀπὸ τοὺς κρατικοὺς φορεῖς, ἀλλὰ συμβαίνει βάσῃ σχεδίου, συμβαίνει λόγῳ ζήλου καὶ ὑπέρμετρου ἐνδιαφέροντος γιὰ τὴν κατάχωσι, δυσφήμισι καὶ ἀπόκρυψι τῆς ὑπέρλαμπρης στρατιωτικῆς καὶ πολιτισμικῆς προϊστορίας καὶ ἱστορίας τῆς Ἑλλάδος· μιᾶς ἱστορίας, ποὺ ὅσο χῶμα καὶ λάσπη καὶ ἂν ἔχουν ῥίξει ἐπάνῳ της ἀνὰ τοὺς αἰῶνες οἱ χοϊκοὶ παρασιτικοὶ κοπρόψυχοι ὑπάνθρωποι, φωτοβολεῖ τόσο ἐκτυφλωτικὰ καὶ ἐκθαμβωτικά, ποὺ τοὺς κατακαίει τοὺς ἐρεβολάγνους ὀφθαλμούς των.

 

Χρῆστος Νίκας


 

Η πιο θανατηφόρα στρατιωτική έκδοση του Hummer είναι ελληνική

2014-04-15 12:08
 
 
                            
Από όλες τις παραλλαγές Hummer , ίσως η πιο cool εμφάνιση και η πιο ...θανατηφόρα, είναι το ελληνικό M1114GR
                             
To Hummer, στην στρατιωτική του εκδοχή, έρχεται σε αμέτρητες μορφές, από τεθωρακισμένο για αστικό πόλεμο , εκδόσεις με     εκτοξευτές   πυραύλων μέχρι φορτηγάκια.

Στην Ελλάδα, τα M1114GR Hummer διαθέτουν διεθνές pedigree. Βασίζονται σε ένα αμερικανικό σχέδιο (πάτωμα και μηχανικά μέρη), που έχουν συναρμολογηθεί στην Ελλάδα από την ΕΛΒΟ, την ελληνική εταιρία κατασκευής στρατιωτικών οχημάτων, με θωράκιση που έρχεται από το Ισραήλ ( Plasan Sasa  Ltd), και ένα ρωσικό αντιαρματικό εκτόξευσης πυραύλων.

Όπως αναφέρει σε εκτενές του ρεπορτάζ το http://foxtrotalpha.jalopnik.com/, υπό τον τίτλο «Meet Greece's Futuristic & Deadly Hummer With A Mutt-Like Pedigree», το αποτελέσματα αυτής της «περίεργης συνεργασία  είναι ένα εξειδικευμένο Hummer με φουτουριστική εμφάνιση και  θανατηφόρο εξοπλισμό».

«Το Μ1114GR είναι ένα αντιαρματικό όπλο, το οποίο μπορεί να επεκτείνει τη χρήση του και σε ελικόπτερα που κάνουν χαμηλές πτήσεις» επισημαίνει στο "News247" ο κ. Δημήτρης Κατερτζής, γενικός εμπορικός διευθυντής της ΕΛΒΟ, η οποία από το 2010 έχει φύγει από τον όμιλο Μυτιληναίου και πλέον το 85% των μετοχών της ανήκουν στο ελληνικό Δημόσιο.

Το 2002, ο Ελληνικός Στρατός έκανε παραγγελία 98 τέτοιων οχημάτων στην ΕΛΒΟ ενώ το 2004 ολοκληρώθηκε η παραγγελία με άλλα 98 οχήματα.

«Η θωράκιση που έχει το όχημα είναι κατά ΝΑΤΟ Level2» προσθέτει ο κ. Κατερτζής. Μια θωράκιση ικανή να αντιμετωπίσει τα πυρά ελαφρών όπλων αν σκεφτούμε ότι τα άρματα μάχης έχουν θωράκιση Level4.

Η σχεδίαση και η ανάπτυξη του συγκεκριμένου στρατιωτικού οχήματος είναι ελληνική υπόθεση. Ενώ το τελευταίο διάστημα η ΕΛΒΟ βρίσκεται πολύ κοντά σε συμφωνία με χώρες κυρίως της Μέσης Ανατολής για την παροχή M1114GR στους Στρατούς τους.

«Είναι η πρώτη φορά που το αμερικανιικό στρατιωτικό όχημα έχει εξοπλιστεί με ρώσικο όπλο» συνεχίζει ο κ. Κατερτζής. «Η διαμόρφωσή του δεν ήταν εύκολη υπόθεση δεδομένου ότι στο πίσω μέρος της καμπίνας έπρεπε να γίνει πρόνοια για την αποθήκευση 8 βλημάτων, τα οποία θα ήταν εύκολα στην χρήση. Επίσης υπάρχουν άλλα 2 στην οροφή, ένα επί του όπλου».

Το M9113 Kornet - E είναι βλήμα κατευθυνόμενο με λέιζερ που σχεδιάστηκε από Ρώσους μηχανικούς για την αντιμετώπιση αρμάτων μάχης , ακόμα και ελικοπτέρων που βρίσκονται σε χαμηλή  πτήση .  Το Kornet - E διαθέτει ένα ικανό και αξιόπιστο σύστημα καθοδήγησης ενώ η ακτίνα δράσης του μπορεί να φτάσει περίπου 5 μίλια.

ΠΗΓΗ:http://news247.gr/eidiseis/auto/auto-news/h_pio_thanathfora_stratiwtikh_ekdosh_toy_hummer_einai_ellhnikh.2740206.html

 

Ορσηίς, η μητέρα των Ελλήνων

2014-04-14 15:28

Στην ελληνική μυθολογία η Ορσηίδα (Ορσηίς) ήταν η νύμφη που έμελλε να γίνει η μητέρα όλων των Ελλήνων. Η νύμφη Ορσηίδα παντρεύτηκε το γιο του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, Έλληνα...

Ο συγγραφέας Μιχάλης Καλόπουλος (www.greatlie.com) μας διηγείται την παρακάτω ιστορία:
"Αν ρωτήσετε οποιονδήποτε Έλληνα, οποιουδήποτε μορφωτικού επιπέδου, οπουδήποτε στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, ποια είναι η Σάρρα;... Αναμφίβολα θα πάρετε έναν τεράστιο αριθμό ικανοποιητικών απαντήσεων. Αν όμως ρωτήσετε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, του πλέον υψηλού μορφωτικού επιπέδου, από δασκάλους μέχρι ακαδημαϊκούς, ποια είναι η Ορσηίδα; (η έρευνα αυτή έγινε τα τελευταία δυο χρόνια από μένα τον ίδιο, σε εκτεταμένο δείγμα)... θα πάρετε όλες της απίθανες απαντήσεις –εκτός απ την πραγματική- ότι η Ορσηίδα… είναι η Προμήτηρα των Ελλήνων!

Αυτή η θλιβερή, καθολική άγνοια των προγόνων μας, είναι και η καλύτερη απόδειξη της απόλυτης ιστορικής αφασίας των ελλήνων! Όχι μόνο δεν ξέρουν ότι έχουν προπάτορά τους τον Έλληνα, τον γιο του Δευκαλίωνα, αλλά ουτε και οι πλέον μορφωμένοι Έλληνες δεν γνωρίζουν, ότι η σύζυγός του Ορσηίδα, είναι η ιστορική μητέρα των Ελλήνων!

Μάλιστα για τις ανάγκες αυτού του άρθρου, μάταια προσπάθησα να βρω στο διαδίκτυο έστω και μια εικόνα της μυθικής αυτής μητέρας των Ελλήνων! Αναγκάστηκα λοιπόν, να επισκευθώ το μόνο μέρος που (ξεναγούμενος μόλις προ καιρού συνειδητοποίησα και ο ίδιος την μεγάλη αυτή έλλειψη), τον "Ναό των Ελλήνων" στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, κατασκευασμένο (προ δεκαετίας) από τον υπεραθλητή (παγκοσμίου αναγνώρισης) μαραθωνοδρόμο Αριστοτέλη Κακογεωργίου. Στο προαύλιο αυτού του "Ναού των Ελλήνων", υπάρχει το μοναδικό πανελλαδικά μαρμάρινο σύμπλεγμα (ανδριάντας) της ολότελα άγνωστης μητέρας των Ελλήνων, που στην ιερή αγκαλιά της, κρατά τρυφερά τα παιδιά της Δώρο, Ξούθο, Αίολο, απ’ τους οποίους προήλθαν οι βασικές φυλές των Ελλήνων!"

Σύμφωνα με τον μύθο μετά τον κατακλυσμό, ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα πήγαν στους Δελφούς και στο ιερό της Θέμιδας για να εκφράσουν και σ αυτή την ίδια επιθυμία. Η θεά τους άκουσε και τους απάντησε με τον παρακάτω χρησμό: Αν ήθελαν να φέρουν στη ζωή νέους ανθρώπους θα έπρεπε να καλύψουν τα πρόσωπά τους και να ρίχνουν πίσω από την πλάτη τους τα οστά της μητέρας τους.Εκείνοι κατάλαβαν την ερμηνεία του χρησμού και αφού έκαναν ότι τους έλεγε ο χρησμός άρχισαν να πετάνε πέτρες πίσω από την πλάτη τους, αφού αυτές προέρχονταν από τα σπλάχνα της μάνας Γης.

Οι πέτρες που πετούσε ο Δευκαλίωνας μεταμορφώνονταν σε άνδρες και αυτές που πετούσε η Πύρρα μεταμορφώνονταν σε γυναίκες. Από την πρώτη δε πέτρα που πέταξε ο Δευκαλίωνας προήλθε ο Έλληνας, γενάρχης των Ελλήνων.

Ο γενάρχης των Ελλήνων ο Έλλην γέννησε με την Ορσηίδα τρεις γιους, τον Δώρο τον Ξούθο και τον Αίολο τους πρώτους αρχηγούς των Ελλήνων.Ο Ξούθος βασίλεψε στη Πελοπόννησο και έκανε δύο γιους, τον Αχαιό και τον Ίωνα από τους οποίους οι Αχαιοί και οι Ίωνες πήραν τα ονόματά τους. Ο Αίολος βασίλεψε στη Θεσσαλία και οι κάτοικοι ονομάσθηκαν Αιολείς απ' αυτόν. Ο Δώρος και οι άνθρωποι του που ονομάστηκαν Δωριείς εγκαταστάθηκαν στις περιοχές ανατολικά του Παρνασσού.

Ο Απολλόδωρος μάς λέγει:

[Α 7,2] [...] Ζεὺς δὲ πέμψας Ἑρμῆν πρὸς αὐτὸν ἐπέτρεψεν αἱρεῖσθαι ὅ τι βούλεται· ὁ δὲ αἱρεῖται ἀνθρώπους αὐτῷ γενέσθαι. καὶ Διὸς εἰπόντος ὑπὲρ κεφαλῆς ἔβαλλεν αἴρων λίθους, καὶ οὓς μὲν ἔβαλε Δευκαλίων, ἄνδρες ἐγένοντο, οὓς δὲ Πύρρα, γυναῖκες. ὅθεν καὶ λαοὶ μεταφορικῶς ὠνομάσθησαν ἀπὸ τοῦ λᾶας ὁ λίθος. γίνονται δὲ ἐκ Πύρρας Δευκαλίωνι παῖδες Ἕλλην μὲν πρῶτος, ὃν ἐκ Διὸς γεγεννῆσθαι <ἔνιοι> λέγουσι, <δεύτερος δὲ> Ἀμφικτύων ὁ μετὰ Κραναὸν βασιλεύσας τῆς Ἀττικῆς, θυγάτηρ δὲ Πρωτογένεια, ἐξ ἧς καὶ Διὸς Ἀέθλιος. [Α 7,3] Ἕλληνος δὲ καὶ νύμφης Ὀρσηίδος Δῶρος Ξοῦθος Αἴολος. αὐτὸς μὲν οὖν ἀφ᾽ αὑτοῦ τοὺς καλουμένους Γραικοὺς προσηγόρευσεν Ἕλληνας, τοῖς δὲ παισὶν ἐμέρισε τὴν χώραν· καὶ Ξοῦθος μὲν λαβὼν τὴν Πελοπόννησον ἐκ Κρεούσης τῆς Ἐρεχθέως Ἀχαιὸν ἐγέννησε καὶ Ἴωνα, ἀφ᾽ ὧν Ἀχαιοὶ καὶ Ἴωνες καλοῦνται, Δῶρος δὲ τὴν πέραν χώραν Πελοποννήσου λαβὼν τοὺς κατοίκους ἀφ᾽ ἑαυτοῦ Δωριεῖς ἐκάλεσεν, Αἴολος δὲ βασιλεύων τῶν περὶ τὴν Θεσσαλίαν τόπων τοὺς ἐνοικοῦντας Αἰολεῖς προσηγόρευσε, καὶ γήμας Ἐναρέτην τὴν Δηιμάχου παῖδας μὲν ἐγέννησεν ἑπτά, Κρηθέα Σίσυφον Ἀθάμαντα Σαλμωνέα Δηιόνα Μάγνητα Περιήρην, θυγατέρας δὲ πέντε, Κανάκην Ἀλκυόνην Πεισιδίκην Καλύκην Περιμήδην.[...]

Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη Α', 7,2-3.
 

Απόδοση:
"[...] Ο Ζεύς, στέλνοντας του τον Ερμή, τον προέτρεψε να διαλέξει ότι θέλει. Κι αυτός διάλεξε να του γεννήσει ανθρώπους. Όπως του είπε λοιπόν ο Ζευς, έπαιρνε λίθους και τους πετούσε πάνω από το κεφάλι του. Όσοι πέταξε ο Δευκαλίωνας έγιναν άνδρες, όσοι έταξε η Πύρρα γυναίκες. Για αυτό και ονομάστηκαν λαοί μεταφορικά, από το λάας που είναι ο λίθος. Ο Δευκαλίωνας απέκτησε από την Πύρρα δυο υιούς, πρώτο τον Έλληνα, που όπως λένε κάποιοι, γεννήθηκε από τον Δία και δεύτερο τον Αμφικτύονα, που έγινε βασιλιάς στην Αττική μετά τον Κραναό, και μία θυγατέρα, την Πρωτογένεια, που από τον Δία γέννησε τον Αέθλιο. Από τον Έλληνα και τη νύμφη Ορσηίδα γεννήθηκαν ο Δώρος, ο Ξούθος και ο Αίολος. Αυτός ονόμασε Έλληνες τους λεγόμενους Γραικούς και μοίρασε τη χώρα τα παιδιά του. Ο Ξούθος, που πήρε την Πελοπόννησο, απέκτησε από την Κρέουσα, κόρη του Ερεχθέα, τον Αχαιό και τον Ίωνα, από τους οποίους ονομάστηκαν οι Αχαιοί και οι Ίωνες. Ο Δώρος έλαβε την περιοχή πέρα από την Πελοπόννησο και ονόμασε τους κατοίκους της με το όνομά του Δωριείς. Ο Αίολος, ως βασιλέας στην περιοχή της Θεσσαλίας, ονόμασε του κατοίκους της Αιολείς, παντρεύτηκε την Εναρέτη, κόρη του Δηίμαχου, και απέκτησε επτά γιούς, τον Κρηθέα, τον Σίσυφο, τον Αθάμαντα, τον Σαλμωνέα, τον Δηιόνα, τον Μάγνητα και τον Περιήρη, και πέντε κόρες, τις Κανάκη, Αλκυόνη, Πεισιδίκη, Καλύκη και Περιμήδη. [...]"

[Πηγή ellinikoarxeio.com]

Αββας Φουρμόν ΕΝΑΣ ΑΓΡΟΙΚΟΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟΝ 18Ο ΑΙΩΝΑ Ο,ΤΙ ΕΙΧΕ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΑΡΤΗ.

2014-04-14 15:25

                                             

Τα ερείπια του Θεάτρου της Σπάρτης, όπου ο
Φουρμόν κατέστρεψε πλήθος επιγραφών.

 

Ο Γάλλος αββάς Fourmont, μέγας καταστροφέας κλασικών αρχαιοτήτων, γεννήθηκε το έτος 1690 και ήταν αδελφός του ανατολιστή Etienne Fourmont. Διδάχθηκε την Ελληνική, Εβραϊκή και Συριακή γλώσσα και το έτος 1720 χειροτονήθηκε κληρικός και εν συνεχεία έγινε καθηγητής της Συριακής στο Γαλλικό Κολλέγιο (College de France) και διερμηνεύς στη Βασιλική Βιβλιοθήκη. Βοήθησε τον αδελφό του στις σινολογικές μελέτες του και το 1724 κατάφερε ν’ ανακηρυχθεί μέλος της Ακαδημίας Επιγραφών και Καλών Τεχνών. 

Όπως εξιστορεί ο Κυριάκος Σιμόπουλος, στις αρχές του 1729, ο Fourmont έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, ως απεσταλμένος του βασιλέως της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΕ, και εφοδιάσθηκε με φιρμάνι του Σουλτάνου Αχμέτ του Γ, με το οποίο αποκτούσε το δικαίωμα να ερευνήσει και να μελετήσει όσους αρχαιολογικούς χώρους ήθελε εντός της επικρατείας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με αυτό το φιρμάνι στο χέρι, ο  Γάλλος ιερωμένος κατέστη κυριολεκτικά ασύδοτος και επί δύο περίπου έτη διήλθε την κυρίως Ελλάδα, όχι μελετώντας αλλ’ αντιθέτως καταστρέφοντας συστηματικά σπάνιες αρχαιότητες. 
  
Στις 8 Φεβρουαρίου έφυγε μέσω Μυτιλήνης και Χίου για την Αθήνα, όπου αφίχθη στις 12 Απριλίου και έμεινε περίπου πέντε μήνες, καταγράφοντας αμέτρητες επιγραφές με τη βοήθεια των Οθωμανών και εκκλησιαστικών αρχόντων, πληρώνοντας 3 παράδες για κάθε ενεπίγραφο μάρμαρο που του έφερναν. Έπειτα μετέβη στην Πελοπόννησο, η οποία ωστόσο εμαστίζετο την εποχή εκείνη από επιδημία πανώλης με χιλιάδες θύματα. Αφού «ερεύνησε» και ξεσήκωσε ό,τι μπορούσε από την Κορινθία (700 επιγραφές), την Αργολίδα (Ερμιόνη, όπου βρήκε 40 επιγραφές, Άργος, Λέρνη, Μυκήνες, Τίρυνθα, Μιδέα), την Αρκαδία (Μαντίνεια) και την Αχαΐα, κατέληξε στη Μεσσηνία. Προηγουμένως είχε περάσει από τη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου που τάχα διέθετε σημαντική βιβλιοθήκη. Αυτό που βρήκε ήταν μόνο αθλιότητα και παντελής αμορφωσιά: «…Μου είχαν πεί ότι η βιβλιοθήκη του Μ. Σπηλαίου ήταν η μεγαλύτερη σ’όλη την Ελλάδα. Φαμφαρονισμοί. Υπήρχαν μόνον 130 τόμοι, μισοκατεστραμμένοι από την υγρασία σε σημείο που δεν διαβάζονταν. Η δυσωδία από το σάπισμα του χαρτιού σου έφερνε λιποθυμία» (επιστολή στον Καρδινάλιο de Fleury, 17 Φεβρουαρίου 1730) 

Από κάποιο μοναστήρι της Ιθώμης γράφει επίσης τον ίδιο μήνα: «οι μοναχοί ζουν ανέτως, αλλά οι συγγραφείς δυστυχούν. Τους καίνε, τους ακρωτηριάζουν, τους ανασκολοπίζουν, τους μαχαιρώνουν. Είδα βιβλία σάπια μέσα σε υγρές τρύπες βράχων και το μόνο που επέτυχα ν’ αποσπάσω ήταν μερικά άμορφα ράκη. Άλλα βρίσκονται σε υπόγεια, μουχλιασμένα και με ολότελα σβησμένα τα γράμματά τους..» 

Από την Καλαμάτα, όπου έφτασε τον Φεβρουάριο του 1730, έγραψε ένα γράμμα προς τους προκρίτους της γειτονικής Ζαρνάτας της Μάνης, ζητώντας τους την άδεια να επισκεφθεί τη χώρα τους επειδή ήταν αυτοδιοικούμενη και δεν ίσχυε εκεί το σουλτανικό φιρμάνι. Μία εβδομάδα αργότερα, έχοντας ήδη λάβει την άδεια, έφθασε με συνοδεία ένστολων εντοπίων στη Ζαρνάτα, αλλά δεν προχώρησε στα ενδότερα της Μάνης, γιατί κατά τα γραφόμενά του «οι κάτοικοι της μέσα Μάνης ευρίσκονται διαρκώς εις πόλεμον, πότε με τους Τούρκους πότε αναμεταξύ των, οι παπάδες, οι μοναχοί και οι Επίσκοποι ακόμη περιφέρονται ένοπλοι και οι γυναίκες της Μάνης φέρουν πιστόλες. Οι Μανιάτες είναι λαός άγριος, αλλά έχει αγάπη προς την ελευθερίαν και μόνος του πόθος είναι η απόκτησις ωραίων όπλων». 

Φοβισμένος ο χριστιανός κληρικός από τα ήθη των Μανιατών, επέστρεψε μέσω Καλαμάτας και Μεγαλοπόλεως στο Μυστρά με απωθημένο πλέον το να καταστρέψει από την Αρχαία Σπάρτη ο,τιδήποτε δεν μπορούσε να μετακινηθεί και να σταλεί στη Γαλλία. Αμέριμνοι οι δημογέροντες του τόπου τον υπεδέχθησαν φιλικά και του παρείχαν διευκολύνσεις, καθώς ξήλωνε από τα μεσαιωνικά τείχη μερικά εντοιχισμένα ενεπίγραφα σπαρτιατικά βάθρα και αργότερα είκοσι ακόμη επιγραφές. Το συνεργείο του Γάλλου αββά ήταν πολυπληθέστατο, περίπου 60 εργάτες. Επί 53 συνεχείς ημέρες, σάρωσε σχεδόν τα πάντα στο Μυστρά, τη Σπάρτη και τις Αμύκλες. Κατεδαφίζοντας και ανασκάπτοντας μανιωδώς, απεκάλυψε περίπου 300 επιγραφές τις οποίες αντέγραψε και μετά άφησε έκθετες ή κατέστρεψε, καθώς και διάφορα άλλα ανάγλυφα, αναθήματα και μικροτεχνήματα, τα οποία εφόρτωσε σε πλοία και έστειλε στην Γαλλία. 
  
Στην ίδια τη Σπάρτη, το καταστροφικό έργο του μοχθηρού Γάλλου αρχαιοκάπηλου εκδηλώθηκε με ιδιαίτερη σφοδρότητα και βαρβαρότητα, όπως φαίνεται μέσα από επιστολή του τού Απριλίου 1730 προς τον φίλο του Φρενέ: «Τα ισοπέδωσα όλα, τα εκθεμελίωσα όλα… από τη μεγάλη αυτή πολιτεία δεν απέμεινε πλέον λίθος επί λίθου. Εδώ και πάνω από ένα μήνα, συνεργεία μου από 30 και μερικές φορές 40 ή 60 εργάτες γκρεμίζουν, καταστρέφουν, εξολοθρεύουν τη Σπάρτη. Ο γδούπος από το γκρέμισμα των τειχών, η πτώση των ογκολίθων έως τις όχθες του Ευρώτα, ακούγεται όχι μονάχα στη Λακωνία αλλά και σ’ ολόκληρο τον Μοριά και παραπέρα ακόμη. Τούρκοι, Εβραίοι και Γραικοί, έρχονται να δουν από πενήντα λεύγες μακριά, αλλά το μόνο που βλέπουν είναι διάσπαρτα χιλιάδες ενεπίγραφα μάρμαρα… 
  
…Μιαν ημέρα, ο ανεψιός μου που επιστατούσε στις εργασίες, ανεκάλυψε μία δωδεκάδα μάρμαρα, εκπληκτικά, γεμάτα επιγραφές. Έστειλε αμέσως να με πληροφορήσει, φροντίζοντας στο δρόμο να το διαλαλήσει σε όλη την περιοχή, έτσι σε λίγο έφθασε στη Σπάρτη όλος ο Μυστράς. Αυτή τη στιγμή, μόνον 4 πύργοι των τειχών απομένουν όρθιοι… Για να είμαι ειλικρινής, εκπλήσσομαι κι εγώ με αυτή την εκστρατεία που ανέλαβα, από όσα τουλάχιστον έχω διαβάσει κανείς δεν έχει σκεφθεί έως σήμερα να εκθεμελιώσει ολόκληρες πολιτείες… 

…Προτίθεμαι να μην αφήσω λίθο επί λίθου. Δεν γνωρίζω κύριε και αγαπητέ φίλε εάν υπάρχει στον κόσμο πράγμα ικανό να δοξάσει μια αποστολή περισσότερο από το να έχει τη δυνατότητα να σκορπίσεις στους ανέμους τη στάχτη του Αγησιλάου, από το ν’ ανακαλύψεις τα ονόματα των Εφόρων, των Γυμνασιαρχών, των Αγορανόμων, των φιλοσόφων, των ιατρών, των ποιητών, των ρητόρων, ονόματα  διασήμων γυναικών, ψηφίσματα της Γερουσίας, τη Ρήτρα του Λυκούργου. Οι Αμύκλες επίσης, ήσαν πολύ εγγύς για να τις αφήσω. Έστειλα και εκεί εργάτες και ισοπέδωσαν τα λείψανα του περίφημου ναού του Απόλλωνος. 
 
Φανταστείτε τη χαρά μου, η οποία θα ήταν βεβαίως μεγαλύτερη αν είχα λίγο περισσότερο χρόνο ν’ αφιερώσω, διότι υπάρχουν ακόμη η Μαντινεία, η Στύμφαλος, το Παλλάδιον, η Τεγέα και, κυρίως, η Νεμέα και η Ολυμπία. Θα άξιζε να τις φέρω και αυτές άνω κάτω, από τα θεμέλια έως την κορυφή. Έχω όλη τη δύναμη να το πράξω, κι επιπλέον απέκτησα μια οξυδέρκεια σε αυτού του είδους τη δράση. Δεν ομοιάζω με εκείνους που τρέχουν από πόλη σε πόλη απλώς για να ιδούν, εγώ επιδιώκω να παίρνω όλα τα  χρήσιμα πράγματα». 
  
Δύο εβδομάδες μετά την πιο πάνω επιστολή, στις 20 Απριλίου του 1730, ο μοχθηρός κληρικός, σε επιστολή του προς τον πρεσβευτή της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη, αποδίδει τις ακρότητες και τους βανδαλισμούς του σε επιθυμία εκδικήσεως για την κακή τάχα συμπεριφορά των Μανιατών απέναντί του: «Επέρασα από έναν φοβερό τόπο, την περιβόητη Μάνη, που κατοικείται από έναν αιμοβόρο λαό. Είμαι πολύ ευτυχής που γλίτωσα. Έφυγα από την βάρβαρη πατρίδα τους χωρίς να αποκομίσω τίποτε το αξιόλογο, τίποτε για να βγουν τουλάχιστον τα έξοδά μου. Για να ξεσπάσω και για να εκδικηθώ αυτό το σκυλολόϊ, έρριξα τη θλίψη μου επάνω στην Αρχαία Σπάρτη. Δεν ήθελα να μείνει τίποτε από την πόλη που έκτισαν οι πρόγονοί τους. Την έσβησα, την κατέσκαψα, την εκθεμελίωσα, δεν της άφησα λίθο επί λίθου. 
  
Και γιατί, θα ερωτήσει η εξοχότης σας, επέπεσα με τόση μανία επάνω σε αυτή την αρχαία πόλη, ώστε να την κάνω αγνώριστη, υποχρεώνοντάς τη να πληρώσει τις αμαρτίες των απογόνων της; Έχω την τιμή να σας απαντήσω, ότι ήταν πολύ αρχαία και έκρυβε με φιλαυτία κάτω από τα χώμα της πολλούς θησαυρούς, πράγμα που δεν μπορούσα να συγχωρέσω. Έως σήμερα κανείς ταξιδιώτης δεν ετόλμησε να τους αγγίξει, ακόμη και οι Βενετοί, παρά το ότι υπήρξαν κάποτε κυρίαρχοι αυτής της χώρας, τους εσεβάσθησαν. Εγώ έκρινα πως δεν έπρεπε να θρέφω ανάλογο σεβασμό και την ισοπέδωσα λοιπόν με κάθε επισημότητα, πράγμα που προεκάλεσε τον θαυμασμό των Τούρκων, ενώ οι Γραικοί εθύμωσαν και οι Εβραίοι έμειναν κατάπληκτοι. Είμαι ικανοποιημένος, διότι απέκτησα από αυτό το ταξίδι μου πράγματα ικανά να θαμπώσουν όλους τους σοφούς. 
  
Ποιος θα επίστευε ποτέ ότι θα ήταν δυνατόν ν’ ανακαλυφθεί ο τάφος του Αγησιλάου και του Λυσάνδρου, αυτών των ενδόξων βασιλέων της Σπάρτης; Ποιός θα επίστευε πως θ’ ανεκάλυπτα, ύστερα από τόσους πολέμους, σεισμούς και άλλες θεομηνίες που αφάνισαν αυτή την πόλη, θαυμαστά μάρμαρα που μας κάνουν γνωστούς όλους τους Εφόρους, τους ρήτορες και άλλες προσωπικότητες, παντελώς άγνωστες, έως τουλάχιστον την τελευταία καταστροφή που έγινε από εμένα; 
  
«Βιβλία δεν υπάρχουν», συνεχίζει στην επιστολή του. «Πολλοί δεν ξέρουν σ’ αυτή την χώρα ούτε να γράφουν, ούτε να διαβάζουν. Χρησιμοποιούν τα χειρόγραφα για φυσέκια. Κι αφού δεν υπάρχουν βιβλία, φρόντισα για κάτι άλλο, ώστε το ταξίδι μου να ωφελήσει τα Γράμματα. Αφοσιώθηκα με τόσο ενθουσιασμό σε αυτό και έδωσα τέτοια πλήγματα που ο αντίλαλός τους θα ακουστεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν γκρεμίζει κανείς δύο και τρεις πολιτείες χωρίς θόρυβο. Εγώ τις κατέσκαψα, ενώ οι παλαιότεροι περιηγητές έρχονταν μόνο για να τις ανακαλύψουν». 
  
Σε άλλη επιστολή του, αυτή τη φορά προς τον Ιταλό ιεραπόστολο Ντομένικο Ντε Λα Ρόκα που υπηρετούσε στη Γαλλική Πρεσβεία της Πόλης, γράφει: «δεν άφησα λίθο επί λίθου. Πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι βρίσκομαι σ’ ένα παραλήρημα χαράς που κατόρθωσα να καταστρέψω ολότελα τις ξακουστές αυτές πολιτείες, έτσι όπως γίνεται σε πόλεμο. Το έκανα για την Γαλλία, για την Αυτού εξοχότητα. Αυτό αποτελεί για μένα μια νέα δόξα». 
  
Αποκαλυπτική για το βαθύ χριστιανικό μίσος που έθρεφε ο Γάλλος ιερωμένος κατά της «κατειδώλου» Σπάρτης και για τα μέσα που χρησιμοποίησε στο καταστροφικό του έργο, είναι και η επιστολή του προς τον Καρδινάλιο Φλερύ, στην οποία του αναγγέλλει ότι πήγε μεν στη Λακωνία σε αναζήτηση παλαιών χειρογράφων, πλην όμως «ο λαός, αυτά τα παιδιά της Λακεδαίμονος, δεν κράτησαν από τους προγόνους τους τίποτε άλλο από την αγάπη της ελευθερίας και τη μανία του πολέμου. Το όνειρό τους είναι να αποκτήσουν όπλα. Τα βιβλία τα χρησιμοποιούν για τα φυσέκια τους… 
  
…Εκτόνωσα λοιπόν το θυμό μου στην κυριότερη πόλη της περιοχής, την αρχαία Σπάρτη. Το βλέμμα μου έπεσε επάνω στα κτίσματα που κατά την γνώμη μου έκρυβαν θησαυρούς για τα Γράμματα. Ήσαν κίονες, ανάβαθρα, ενεπίγραφες μετώπες. Ν’ αφήσω όλα αυτά σε άλλους (γιατί δεν είμαι εδώ ο μοναδικός ερευνητής), θα ήταν έλλειψη καλού γούστου, θα ήταν αδιαφορία για την τιμή του έθνους μου, θα σήμαινε πως είμαι ανάξιος να αντιληφθώ τις προθέσεις του βασιλιά μου και να εκπληρώσω τις διαταγές μου. Πρόκειται, όπως θα κατάλαβε η εξοχότης σας, για καλή υπηρεσία των Γραμμάτων. 
  
Γι’ αυτό, εμίσθωσα εργάτες και κατέστρεψα εκ θεμελίων τα λείψανα της υπέροχης αυτής πολιτείας, σε σημείο που να μην απομείνει λίθος επί λίθου. Μπορεί, σεβασμιώτατε, να καταντήσει σε λίγο ένας άγνωστος τόπος, εγώ όμως έχω τον τρόπο να την αναστήσω στο πνεύμα των ανθρώπων, ακόμη και των πιο μακρινών γενεών, γιατί έχω καταρτίσει ολόκληρο κατάλογο των ιερέων και ιερειών της, των εφόρων, των αγορανόμων και των γυμνασίαρχων. Η καλή μου τύχη θέλησε να ανακαλύψω επιγραφές για πολλούς φιλοσόφους, ρήτορες, στρατηγούς, ποιητές, καλλιτέχνες, ακόμα και διάσημες γυναίκες, άγνωστες έως τώρα. Οι επιγραφές αυτές μας πληροφορούν ποιοί αυτοκράτορες ευεργέτησαν την πόλη, ποιοί ευλαβείς ιδιώτες έκτισαν ναούς, ποιοί από αλαζονεία χρηματοδοτούσαν δημόσια θεάματα… Η ευσέβειά μου, σεβασμιώτατε, έφτασε στο σημείο να μην αφήσω σε ησυχία ούτε την τέφρα των βασιλιάδων τους. Εσκόρπισα στον άνεμο την τέφρα του Αγησιλάου, εισήλθα στον τάφο του Λυσάνδρου και ανεκάλυψα τον τάφο του Ορέστου». 
  
Είναι πολύ πιθανόν εκείνη η ανεξήγητη μανία του Γάλλου ιερωμένου να αφανίσει τη Σπάρτη να είχε ως αίτίο της την ενημέρωσή του ότι στην περιοχή είχαν φθάσει και άλλοι ξένοι  τυχοδιώκτες και αρχαιοκάπηλοι που ίσως επωφελούντο από τα ευρήματά του. Σε μία επιστολή του προς τον φίλο του Μπινό, αναφέρει την παρουσία στη Λακωνία ενός Άγγλου αρχαιοκάπηλου επ’ ονόματι  Morrison, τον οποίο και περιγράφει ως «μέθυσο, βάρβαρο και αγροίκο» που έγινε έξαλλος όταν έμαθε ότι ο ιερωμένος τον είχε προλάβει. Ο Fourmont πάντως είχε την πλήρη προστασία των Τούρκων, αλλά και διαφόρων ισχυρών Ρωμιών «παραγόντων», όπως ο ιατρός του Μυστρά Ηλίας Δόξας, άνθρωπος της Εκκλησίας και φανατικός τουρκολάτρης και ο Μητροπολίτης Παρθένιος, ο οποίος, εξ ονόματος όλων των προκρίτων, απηύθυνε  στον καταστροφέα της Αρχαίας Σπάρτης επαινετική επιστολή που, μεταξύ άλλων κολακειών, τον προσφωνεί «θειότατο» και «τρισμέγιστο» άνδρα. 
  
Το τρομερό όργιο του αφανισμού των αρχαιοτήτων της Σπάρτης από τον Fourmont, έγινε ωστόσο γνωστό στο Παρίσι και οι προϊστάμενοί του έσπευσαν οργισμένοι να τον ανακαλέσουν τον Απρίλιο του 1730. Επιστρέψας ο βάνδαλος στη Γαλλία, εδέχθη δριμύτατες επιθέσεις από τους πνευματικούς κύκλους για το όργιο των καταστροφών, οι δε κριτικοί τον ετιμώρησαν με κάτι πολύ χειρότερο. Μη υπαρχόντων πλέον των πρωτοτύπων, η γνησιότητα του επιγραφικού καταγραφικού έργου του, που περιελάμβανε περίπου 2.600 επιγραφές, αμφισβητήθηκε εκ θεμελίων. Πολλοί εξέφρασαν την άποψη ότι ο Fourmont με την καταστροφή των επιγραφών είχε σκοπό να ανακατέψει πλαστές και γνήσιες χωρίς να αφήσει ίχνη. Η συλλογή του έπεσε σε πλήρη απαξία και τα χειρόγραφά του, τα ημερολόγια και οι επιγραφές κατετέθησαν αδόξως στα αρχεία της Βασιλικής Βιβλιοθήκης των Παρισίων. 
  
Ο απόηχος των αγρίων καταστροφών του Fourmont στη Λακωνία υπήρξε τόσο αρνητικός που, όταν το 1801 ο Άγγλος περιηγητής Ντοντγουέλ προσεπάθησε να ερευνήσει για τη δράση του Γάλλου καταστροφέως με συγκέντρωση υλικού και αφηγήσεων, συνάντησε μία τρομερή δυσπιστία στον απλό λαό: «Ενώ αντέγραφα μερικές επιγραφές, βλέπω τον Μανουσάκη, έναν εντόπιο εργάτη, ν’ αναποδογυρίζει τα μάρμαρα και να τα κρύβει κάτω από τους θάμνους. Όταν τον ερώτησα τι σημαίνουν αυτά, μου εξήγησε ότι ήθελε να προφυλάξει τις επιγραφές, γιατί πριν πολλά χρόνια ένας Γάλλος μυλόρδος που ήλθε στη Σπάρτη, αφού ξεσήκωσε πολλές επιγραφές εξαφάνιζε με καλέμι τα γράμματά τους. Και πραγματικά μου έδειξε μεγάλες μαρμάρινες πλάκες από τις οποίες είχαν πελεκηθεί με βάρβαρο τρόπο οι επιγραφές». 
  
Βλάσης Γ. Ρασσιάς   

 

 

 
 


  
  
(Στοιχεία από το βιβλίο "Επίτομος
Ιστορία των Σπαρτιατών", Αθήνα 2003)

 

Πως εξαφανίστηκε η αρχαία Σπάρτη;

2014-04-14 13:45

Μια απίστευτη βαρβαρότητα. Πως εξαφανίστηκε η αρχαία Σπάρτη.Θησαυροί της αρχαίας ελληνικής τέχνης καταστραφήκαν και λεηλατηθήκαν, όπως είναι γνωστό, από ρωμαίους, φράγκους σταυροφόρους, από τον ενετό στρατηγό Μοροζινι και από τον Άγγλο (Σκωτο για την ακρίβεια) Έλγιν.


Εξίσου μεγάλη καταστροφή επήλθε από περιηγητές και απεσταλμένους μουσείων, πανεπιστημίων και βασιλιάδων της Ευρώπης, που ηλθαν στην Ελλάδα στους χρόνους της τουρκοκρατίας, για να αποθησαυρίσουν νομίσματα, χειρόγραφα, επιγραφές και έργα τέχνης.

Όλους αυτούς υπέρβαλε σε απληστία και σε καταστροφές που προκάλεσε στους προγονικούς θησαυρούς της Ελλάδας ο αββας Michel Fourmont (1690/1746), απεσταλμένος του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου IE'. Ο αββάς Fourmont ξεπερνάει και τον Έλγιν όσο αφορά στο βάναυσο τρόπο της καταστροφής των μνημείων, που κυριολεκτικά αφάνισε, αλλά και στον απίστευτο αριθμό των αρχαιοτήτων που κατάστρεψε. Στην προσπάθειά του να φανεί αρεστός στο βασιλιά του και να εξασφαλίσει αποκλειστικά για εκείνον μονό το δικαίωμα της μελέτης και της ερευνάς επιγραφών και μνημείων, μετά την καταγραφή τους επιδιδόταν με, παρανοϊκή στην κυριολεξία, μανία στην καταστροφή τους επιχαίροντας μάλιστα γι' αυτήν. Ο Fourmont αναζήτησε επιγραφές στην Αθηνά, στη Σαλαμίνα, στα Μέγαρα και στην Πελοπόννησο, οπού διείσδυσε ακόμη και στα αγριότερα μέρη της Μάνης.

Ο ίδιος ομολογεί σε χειρόγραφο του, που σώζεται μαζί με το ημερολόγιο του, ότι συγκέντρωσε πάνω από 1.500 επιγραφές στην περιήγηση του το 1729 στην Ελλάδα. Σε επιστολή του προς τον κόμη Maurepas, o Fourmont καυχιέται ότι κατέστρεψε(!) τις επιγραφές, για να μην αντιγραφούν από μελλοντικό περιηγητή!!! (...)(...) Όσα γραφεί ο Fourmont για την καταστροφή που έκανε στη Σπαρτή εξηγούν και τη σπανιότητα των αρχαιοτήτων σήμερα στη φημισμένη πόλη.

Σημειώνει λοιπόν ο αββας τα εξής απίστευτα: "επί 30 μέρες και πλέον 30, 40 και 60 εργάτες εκθεμελιώνουν, καταστρέφουν, εξαφανίζουν την πόλη της Σπάρτης. Μου υπολείπονται 4 μονό πύργοι να καταστρέψω... Προς το παρόν ασχολούμαι με την καταστροφή των τελευταίων αρχαιοτήτων της Σπάρτης. Καταλαβαίνετε (αποτείνεται στο Maurepas) τι χαρά δοκιμάζω(!). Αλλά να η Μαντινεία, η Στυμφαλία, η Τεγέα και ιδιαίτερα η Νεμέα και η Ολυμπία αξίζουν την εκ βάθους εκθεμελίωση. (!!!!!!!!!)Έκανα πολλές πορείες αναζητώντας αρχαίες πόλεις αυτής της χωράς και έχω καταστρέψει μερικές. Ανάμεσα τους την Τροιζηνα, την Ερμιόνη, την Τύρινθα (tyrins στο χειρόγραφο αντί tiryns), τη μισή ακρόπολη του Άργους, τη Φλιασιά, το φενέο... Εισέδυσα στη Μάνη.Εδώ και έξι εβδομάδες ασχολούμαι με την ολοκληρωτική καταστροφή της Σπάρτης! Γκρεμίζοντας τα τείχη, τους ναούς της, μην αφήνοντας πέτρα στην πέτρα θα κάνω και την τοποθεσία της άγνωστη στο μέλλον, για να την ξανακάνω εγώ γνωστή. Έτσι θα δοξάσω το ταξίδι μου. Δεν είναι αυτό κάτι;"

.Και πιο κάτω: "η Σπάρτη είναι η πέμπτη πόλη που κάτεσκαψα. Ασχολούμαι τώρα με την καταστροφή των βαθύτερων θεμελίων του ναού του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Θα κατέστρεφα και άλλους αρχαίους τόπους το ίδιο εύκολα, αν με άφηναν. Τον πύργο τον γκρέμισα ολοκληρωτικά.".

Για την Τροιζήνα αναφέρει: "γκρέμισα ότι απέμεινε από τα οχυρά και τους ναούς της.". Και με απίστευτη αφέλεια ομολογεί: "από τους περιηγητές που προηγήθηκαν δεν θυμάμαι να τόλμησε κανείς να κατεδαφίσει πύργους και άλλα μεγάλα κτίρια!"

Παρανοϊκός; ημιμαθής; φανατικός εχθρός του αρχαίου πνεύματος εξαιτίας και της ιδιότητας του ως κληρικού; δεν ξέρει κανείς την ακριβή απάντηση. Ίσως λίγο από όλα.Το βέβαιο ωστόσο είναι πως η καταστροφή που προκάλεσε είναι κολοσσιαία και σ' αυτήν οφείλεται η εξαφάνιση της αρχαίας Σπάρτης, της Τροιζήνας και της Ερμιόνης. Σύμφωνα με τα στοιχεία, που ο ίδιος δίνει, μόνο στη Σπάρτη πλήρωσε 1.200 ημερομίσθια για το γκρέμισμα των μνημείων και των κτιρίων που σώζονταν ακόμη. Ανατριχιάζει κανείς με τη σκέψη ότι θα μπορούσε ο Fourmont να μεταφέρει το βαρβαρικό μένος στην Ολυμπία, που την επίσκεψη της μάλιστα είχε προγραμματίσει. Αλλά ανακλήθηκε, ευτυχώς, στη Γαλλία λίγο αργότερα. (...)

Πηγη: περιοδικο : "Αρχαιολογια"

Προϊόντα: 1591 - 1600 από 1600
<< 156 | 157 | 158 | 159 | 160