Ένα παράξενο φαινόμενο που πυροδοτεί θεωρίες συνομωσίας παρατηρείται στο ChestnutRidgePark στη Νέα Υόρκη, στο σημείο που ονομάζεται EternalFlameFalls ή «Οι Καταρράκτες της Αιώνιας Φλόγας».

Στη βάση ενός καταρράκτη σιγοκαίει μια αιώνια φλόγα, δημιουργώντας μια εντυπωσιακή εικόνα, εγείροντας, όμως, και πολλούς θρύλους γύρω από τη δημιουργία της, που -όπως πιστεύεται- σχετίζεται με μυστηριακές δυνάμεις που υπάρχουν στην περιοχή.
 
Η επεξήγηση του φαινομένου αφορά στο γεγονός ότι κάτω από τα πετρώματα της σπηλιάς υπάρχει φυσικό αέριο που διαχέεται στον κλειστό χώρο, η μυρωδιά του οποίου είναι, μάλιστα, ιδιαίτερα έντονη στην περιοχή
 
Πέρα από όλα αυτά, όμως, η διατήρηση μιας άσβηστης φλόγας σε ένα τέτοιο υγρό περιβάλλον, που καίει όλο το χρόνο, αποτελεί ένα ασυνήθιστο φαινόμενο που προσελκύει πλήθος επισκεπτών.

topontiki.gr

Joseph Mengele - Γιόζεφ Μένγκελε 16 Μαρτίου 1911 - 7 Φεβρουαρίου 1979

Ο επονομαζόμενος «Άγγελος του Θανάτου», ο ανώτατος γιατρός του Άουσβιτς που αποφάσιζε το ποιος θα πεθάνει αμέσως και ποιος θα χρησιμοποιηθεί ως εργάτης ή ως πειραματόζωο.

Γεννημένος στο Γκέντζμπουργκ της Βαυαρίας στην πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα, ο Γιόζεφ Μένγκελε βιάστηκε από τα 20 χρόνια του να γραφτεί μέλος των Stahlhelm, μιας ακροδεξιάς οργάνωσης την οποία είχαν ιδρύσει γερμανοί στρατιώτες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Σπούδασε Φιλοσοφία στο Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας του Μονάχου, όπου επηρεάστηκε από τις ρατσιστικές ιδέες του Αλφρεντ Ρόζενμπεργκ (μάλιστα ο τίτλος της πτυχιακής του ήταν «Συμπεράσματα από τη μορφολογική εξέταση της κάτω γνάθου τεσσάρων φυλών»), και Ιατρική στη Φραγκφούρτη (με πτυχιακή εργασία: «Συμπεράσματα από την εξέταση των χειλών, σιαγόνων και ουρανίσκου των διαφόρων φυλών»).

Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Βιέννη και στη Βόννη. Το 1935 εργάστηκε στο ναζιστικής σύλληψης «Ινστιτούτο κληρονομικής βιολογίας και φυλετικής υγιεινής», ενώ μόλις ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, ως στρατιωτικός γιατρός εστάλη στο μέτωπο της Γαλλίας και της Ρωσίας.

Ο τραυματισμός του αλλά και η γενναιότητα που επέδειξε στα πεδία των μαχών έκλεισαν το πρώτο κεφάλαιο της ζωής τού εξολοθρευτή-γιατρού. Ανίκανος πλέον να μετάσχει στην πρώτη γραμμή αλλά παρασημοφορημένος με τον «Σιδηρούν Σταυρό» τοποθετήθηκε από τον Χάινριχ Χίμλερ στο Άουσβιτς. Εκεί ήταν που άρχισε η κυρίως δράση του. Μια σειρά αλγεινών ιατρικών ερευνών που θα χαραχθούν βαθιά μέσα στη συνείδηση της ανθρωπότητας.

Στο Άουσβιτς είχε την απόλυτη ελευθερία να διεξάγει κάθε είδους πειράματα, τα οποία θα βοηθούσαν στην εξαγωγή συμπερασμάτων για τις φυλετικές διαφορές, τη γενετική ταυτότητα του ανθρώπου, την ευγονική (την ιδέα της γενετικής κατασκευής της αρίας φυλής) και τη μοριακή βιολογία.

Κάθε μέρα στεκόταν στο σημείο όπου εκφόρτωναν τα τρένα τους αιχμαλώτους «με ένα ζεστό χαμόγελο ζωγραφισμένο στο όμορφο πρόσωπό του, φορώντας μια άψογα ραμμένη στολή και άψογα γυαλισμένες μπότες, κρατώντας ένα δερμάτινο ραβδί. Όχι για να χτυπάει τους άρτι αφιχθέντες κρατουμένους, αλλά για να τους ξεχωρίζει.

Περίπου το 70%-80% τους έστελνε στην αριστερή λωρίδα. Το υπόλοιπο 20%-30% έκρινε ότι έπρεπε να σχηματίσουν μια γραμμή στα δεξιά. Οι πρώτοι πήγαιναν κατευθείαν στα κρεματόρια. Οι υπόλοιποι αποτελούσαν το νέο ερευνητικό του πεδίο». Τα πειράματα στα οποία υπέβαλε τους κρατουμένους οΓιόζεφ Μένγκελε ήταν πολλά και όλα τους φρικαλέα.

Στην προσπάθειά του να βρει τα όρια της ανθρώπινης αντοχής τούς έκανε συνεχείς μεταγγίσεις αίματος, τους εξέθετε σε ακραίες συνθήκες κόπωσης, στέρησης και κλιματολογικών αλλαγών, τους έκανε απανωτές μεταμοσχεύσεις, τους αφαιρούσε κομμάτια, τους ακρωτηρίαζε, τους φούσκωνε με διάφορα υγρά, διενεργούσε πειράματα σε καθένα από τα όργανά τους.

Στην προσπάθειά του να βρει τον τρόπο με τον οποίο θα κατασκεύαζε την αρία φυλή που ο Χίτλερ τόσο επιθυμούσε, με τη βοήθεια μεσαιωνικών βασανιστηρίων προσπαθούσε να αλλοιώσει τη μορφολογία τους, να ψηλώσει τα άκρα τους, να αλλάξει το χρώμα και τη μορφή τους, αλλά και να παρατηρήσει σχολαστικά τις αντιδράσεις τους κατά τη διάρκεια των πειραμάτων του.

Προσπάθησε ακόμη να αλλάξει και το χρώμα των ματιών διαφόρων κρατουμένων, χρησιμοποιώντας διάφορες σταγόνες που ο ίδιος είχε επινοήσει - φυσικά οι περισσότεροι πέθαιναν από φρικτούς πόνους ή τυφλώνονταν.

Η μεγάλη εμμονή του Γιόζεφ Μένγκελε όμως ήταν οι δίδυμοι. Με τις ευλογίες του μέντορά του Οτμαρ φον Βέρσερ του Kaiser Wilhem Institute του Βερολίνου, από τα εργαστήρια του

Μένγκελε και μόνο κατά το διάστημα 1943-1944 πέρασαν περίπου 1.500 ζευγάρια διδύμων. Από τα οποία είναι ζήτημα αν επέζησαν τα 100. «Στην αρχή μάς πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα σε αυτό το μεγάλο γυμναστήριο. Οπου μας κρατούσαν έξι-οκτώ ώρες.

Μας άφηναν σε μια μεγάλη αίθουσα γυμνούς ενώ γιατροί με άσπρες μπλούζες κατέγραφαν καθετί επάνω μας. Μετρούσαν, φωτογράφιζαν, εξέταζαν τα κεφάλια, τα χέρια και κάθε άλλο σημείο του σώματός μας που τους ενδιέφερε και μετά συνέκριναν τα στοιχεία με αυτά που είχαν πάρει από τον δίδυμο αδελφό μας» (από το βιβλίο «Echoes from Auschwitz» της επιζήσασας Εύας Μόουζες Κορ).

Ο Γιόζεφ Μένγκελε είχε την πεποίθηση ότι οι δίδυμοι αποτελούν το τέλειο είδος πειραματόζωου, καθώς έχοντας στα χέρια του δύο οργανισμούς με πανομοιότυπη κατασκευή και ομοιάζουσα ψυχοσύνθεση μπορούσε με ακρίβεια να διεξαγάγει παράλληλα ιατρικά και ψυχολογικά τεστ.

Κάτι που σημαίνει ότι όσα πειράματα τελικώς δεν του έβγαιναν, μπορούσε να τα συνεχίσει, τροποποιώντας μια-δυο τεχνικές, στον άλλο αδελφό, ενώ παράλληλα κατέγραφε λεπτομερώς τις ψυχικές διαταραχές που παρουσιάζονταν στον άλλο.

«Ο δρ Γιόζεφ Μένγκελε ενδιαφερόταν περισσότερο για τον Τίμπι. Δεν είμαι σίγουρος γιατί, ίσως επειδή ήταν λίγο μεγαλύτερός μου. Η πρώτη επέμβαση που του έκανε, στη σπονδυλική στήλη, τον άφησε τελείως παράλυτο. Στη συνέχεια του αφαίρεσε τα γεννητικά όργανα. Μετά την τέταρτη επέμβαση δεν ξαναείδα τον Τίμπι. Πώς αισθανόμουν; Δεν υπάρχουν λόγια.

Μου σκότωσαν τον πατέρα, τη μητέρα, τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια μου και τώρα είχαν διαμελίσει και τον δίδυμο αδελφό μου» (μαρτυρία ενός επιζήσαντος «πειραματόζωου» του Γιόζεφ Μένγκελε, η οποία φυλάσσεται στο Μουσείο Children of Auschwitz Nazi Deadly Laboratory Experiments Survivors).

Ο Γιόζεφ Μένγκελε συγκέντρωσε όλα τα αρχεία του, που περιείχαν την πορεία των πειραμάτων αλλά και συμπεράσματά του, σε δύο μεγάλα βαγόνια και τα έστειλε στον Βέρσερ. Δυστυχώς, μόλις το Αουσβιτς απελευθερώθηκε από τους Ρώσους στις 27 Ιανουαρίου του 1947, ο Βέρσερ τα έκαψε.

Από τα λίγα που μας έχουν μεταφέρει οι ελάχιστοι επιζώντες όμως έχουμε μάθει ότι ο Γιόζεφ Μένγκελε τους άλλαζε το φύλο, τους «κτυπούσε» με ακτίνες «Χ», τους αφαιρούσε εσωτερικά όργανα και τα τοποθετούσε σε άλλους οργανισμούς, μετάγγιζε αίμα από τον ένα αδελφό στον άλλο, τους γέμιζε με βακτηρίδια, τους υποχρέωνε σε αιμομεικτικές εγκυμοσύνες.

Το δικαστήριο της Φραγκφούρτης τον καταδίκασε για «ειδεχθή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας τα οποία διέπραξε μόνος ή με συνεργάτες και μάλιστα επιδεικνύοντας τεράστιο ζήλο». Ο Γιόζεφ Μένγκελε είχε προλάβει να γυρίσει στη γενέτειρά του και από εκεί, μέσω Γένοβας, να διαφύγει για τη Λατινική Αμερική το 1949.

Το 1958 νυμφεύθηκε για δεύτερη φορά και έναν χρόνο αργότερα απέκτησε ουρουγουανική υπηκοότητα. Το 1961 πήγε στη Βραζιλία, όπου συναντήθηκε με τον ναζιστή Βόλφγκανγκ Γκέραρντ. Το 1985 μια ομάδα βραζιλιάνων, δυτικογερμανών και αμερικανών ειδικών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Γιόζεφ Μένγκελε πέθανε από εγκεφαλικό στις 7 Φεβρουαρίου του 1979 ενώ κολυμπούσε.

Οι εξετάσεις που έγιναν στην οδοντοστοιχία του πτώματος επιβεβαίωσαν τη θεωρία αυτή.

Η συγκλονιστική ιστόρια 7 νάνων του Άουσβιτς που επιβίωσαν από τα πειράματα του Γιόζεφ Μένγκελε

Ήταν Μάιος του 1944 σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Καθώς έρχονταν οι νέες αφίξεις κρατουμένων στα στρατόπεδα των ναζί, οι φρουροί των SS δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους.

Ένας-ένας, επτά μικροσκοπικοί άνθρωποι, πιασμένοι χέρι-χέρι για να μη χαθούν, κατεβαίνουν από το τρένο. Οι πέντε ήταν γυναίκες. Φορώντας μέικ απ και κομψά φορέματα, δεν διέφεραν και πολύ από κούκλες πλαστικές.

Τα μέλη της οικογένειας Όβιτζ είχαν τη μεγάλη ατυχία να γεννηθούν νάνοι, να είναι Εβραίοι και να ζουν στην Ουγγαρία, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ήταν επίσης διάσημοι για θεατρικές παραστάσεις που έδιναν στη Βουδαπέστη. Δεν θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητοι από τα «γεράκια»-Γερμανούς κατακτητές, καθώς δεν αντιστοιχούσαν στα πρότυπα του Εθνικοσοσιαλισμού. Οι νάνοι δεν είχαν και ιδιαίτερη επίγνωση για το ότι πήγαιναν σε ένα από τα πιο κακόφημα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Άουσβιτς.

Ο «Δόκτωρ Θάνατος», όπως έχει μείνει στην ιστορία ο Γιόζεφ Μένγκελε, ήταν εκεί και τους περίμενε, όπως και χιλιάδες ανθρώπους ακόμη. Ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τα διεστραμμένα πειράματα ευγονικής που έκανε σε πολύ κόσμο. Ακόμη και οι αξιωματικοί ένιωθαν ένα δέος μπροστά του, καθώς γνώριζαν το πάθος του να συλλέγει ανθρώπους με γενετικές ανωμαλίες, όπως ερμαφρόδιτους και με γιγαντισμό. Πολλές οι ιστορίες για τον Μένγκελε.

Γνωστός για το πρόβλημα της εξάπλωσης τύφου που «έλυσε» ρίχνοντας σε θάλαμο αερίων 498 γυναίκες. Γνωστός επίσης και για τις οικογένειες τσιγγάνων που ξεκλήρισε για να κάνει πειράματα στα μάτια τους! Μόλις έφτασαν, ο αξιωματικός των SS διέταξε να φωνάξουν τον γιατρό. Ένας νάνος δεν θα ήταν επαρκής λόγος για να φωνάξουν τον «δόκτωρα θάνατο», αλλά μία οικογένεια επτά ανθρώπων; Ήταν ένα περίεργο φαινόμενο. Σαν το γνωστό παραμύθι!

Στο μεταξύ, οι συγκρατούμενοι των νάνων οδηγούνταν σε κάποια κτίρια που έβγαζαν καπνούς και φλόγες. Οι επτά νάνοι αφελώς διερωτήθηκαν. Τι βρίσκεται εκεί; Κάποιος φούρνος με ψωμί; Η Πέρλα Όβιτζ 23 ετών, νεώτερη της οικογένειας πήρε κυνικά την απάντησή της από έναν άλλο Εβραίο συγκρατούμενο της. «Δεν είναι ένας απλός φούρνος. Εκεί σύντομα θα καταλήξουμε, και εσύ μαζί». Η Πέρλα δεν έκανε άλλη ερώτηση. Η οικογένεια έφτασε στο «ιατρείο». Εκεί ο Γιόζεφ Μένγκελε ανέμενε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Η προσοχή του μεγάλωσε ακόμη περισσότερο όταν έμαθε ότι ο πατέρας τους και αυτός νάνος ραββίνος, παντρεύτηκε την μητέρα τους που ήταν ψηλή και παρόλα αυτά έκανε 7 νάνους ίδιου παραστήματος. Μόλις το έμαθε, είπε γελώντας: «Τώρα θα έχω δουλειά για 20 χρόνια». Δεν πέρασαν ούτε τρεις ώρες και τα 3100 άτομα από τα 3500 που επέβαιναν στο τρένο είχαν εξοντωθεί. Η οικογένεια όλο και περισσότερο αγωνιούσε για το μέλλον της. Παραδόξως, η συμπεριφορά των ναζί ήταν ήρεμη προς τους επτά νάνους, όπως και του Γιόζεφ Μένγκελε. Τους απευθυνόταν μάλιστα με κοπλιμέντα.

Οι ναζί δεν τους ξύρισαν το κεφάλι, όπως συνήθιζαν να κάνουν σε όλους και δεν τους έβγαλαν τα κεντητά ρούχα. Ζούσαν όπως όλοι οι υπόλοιποι κρατούμενοι. Σιτίζονταν κοινά και έκαναν μπάνιο σε μία κολυμπήθρα, καθώς ο Γιόζεφ Μένγκελε ήταν παθιασμένος με την υγιεινή. Έπειτα ξεκίνησαν οι εξετάσεις. Στο εργαστήριο που έμοιαζε με κλινική, το πρώτο που εξαναγκάστηκαν να κάνουν ήταν να δώσουν αίμα. Μετά ακολούθησαν και οι ακτινογραφίες. Η πολλή αιμοδοσία άρχισε να τους εξαντλεί, καθώς επαναλαμβανόταν για εβδομάδες.

«Αυτό δεν πτόησε τον Γιόζεφ Μένγκελε», υποστήριζε η Πέρλα και άρχισαν να νιώθουν αηδιασμένοι από κάποια στιγμή κι έπειτα. Ο «δρ Θάνατος» δεν ήξερε τι ακριβώς έψαχνε. Η ιατρική εργασία που κράταγε δεν διέφερε πολύ και από έναν αιματολογικό έλεγχο σε παιδί.

Οι ψυχίατροι βομβάρδιζαν τους νάνους με ερωτήσεις για να μετρήσουν την ευφυΐα τους, επίσης τους εξέταζαν για σύφιλη. Ένα άλλο περίεργο πείραμα που έκαναν στα αυτιά τους ήταν η απότομη αλλαγή θερμοκρασία από βραστό σε παγωμένο νερό! Στη Ντόρα Όβιτζ, άλλο μέλος της οικογένειας, έκαναν ερωτήσεις για την σεξουαλική της ζωή, κάνοντας τη να νιώθει άσχημα.

Ο Μένγκελε είχε σκοπό να στείλει τα σώματά τους σε μουσείο του Βερολίνου, όπως είχε κάνει με άλλους νάνος στο παρελθόν, κάτι που τρέλαινε και μόνο στην ιδέα την οικογένεια. «Είχαμε συμφιλιωθεί με τη ιδέα ότι δεν επρόκειτο να βγαίναμε ποτέ από το στρατόπεδο. Αλλά το ότι θα τοποθετούσαν τον σκελετό μας σε μουσείο, ακουγόταν ανατριχιαστικό», είπε ένας από αυτούς.

Πώς τα κατάφεραν ωστόσο και επιβίωσαν; Ήταν ικανή μία ιδιοτροπία του Μένγκελε που τους άλλαξε τομέα, πριν οδηγηθούν στο θάλαμο αερίων. Είχαν ιδιαίτερα καλή σχέση με τον γιατρό του θανάτου. Τον αποκαλούσαν με την προσφώνηση «η τελειότητά σας» και τους απαντούσε σαν να ήταν παιδιά του.

Είχαν μάλιστα ανεβάσει και παράσταση σε αξιωματικούς των SS. Μια αρρωστημένη σχέση. «Ήταν σαν Χολιγουντιανός σταρ. Μπορούσες να τον ερωτευτείς, εάν δεν γνώριζες τη σαδιστική, αρρωστημένη φυσιογνωμία που κρυβόταν πίσω από αυτό το χαμόγελο», υποστήριξε η Πέρλα.

Μερικούς μήνες αργότερα, το 1945, οι Σοβιετικοί έκαναν την αντεπίθεση τους. Ο Γιόζεφ Μένγκελε το έσκασε αιφνιδιαστικά. Η οικογένεια σώθηκε και κατάφερε να επιστρέψει στο χωριό που είχε αποδεκατιστεί από τους ναζί. Η Πέρλα Όβιτζ έζησε μέχρι το 2001, όπου έφτασε μέχρι τα 80. Εξομολογήθηκε αυτή τη φρικτή εμπειρία πολλά χρόνια αργότερα, όταν πέθαναν και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Όβιτζ.

Αποκάλυψη

Η εφημερίδα των κυριών ήταν η πρώτη εφημερίδα στην οποία έγραφαν αποκλειστικά και μόνο γυναίκες και αυτό ήταν ένα σημαντικό επίτευγμα στην Ελλάδα του 1887, που ελάχιστοι γνώριζαν γράμματα και οι γυναίκες ήταν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Η εφημερίδα έγινε δεκτή από τους Έλληνες με περιπαικτικά και υβριστικά σχόλια, όπως για παράδειγμα ότι κατά την περίοδο της μηνιαίας αδιαθεσίας τους είναι ανισσόροπες και σ” έξαλλη πνευματική κατάσταση! Άρα αφού δεν ξέρουμε την ημερομηνία των εκλογών (που ίσως έχουν περίοδο) δεν μπορούν να ψηφίσουν! 

Το απόσπασμα είναι από την εφημερίδα «Νέα Ημέρα» της 20ης Μαρτίου 1928:«Ορισμένα τινά Ελληνικά θήλεα ζητούν να δοθή ψήφος εις τας γυναίκας. Σχετικώς με το ίδιον τούτο θέμα διαπρεπέστατος επιστήμων είχεν άλλοτε αναπτύξει από του βήματος της Βουλής το επιστημονικώς πασίγνωστον, άλλως τε, γεγονός ότι παν θήλυ διατελεί εις ανισόρροπον και έξαλλον πνευματικήν κατάστασιν ωρισμένας ημέρας εκάστου μηνός… Νεώτεραι και ακριβέστεραι έρευναι καταδείκνυσιν ότι ου μόνον ωρισμένας ημέρας, αλλά δι’ όλου του μηνός τελούσιν άπαντα τα θήλεα εις πνευματικήν και συναισθηματικήν ανισορροπίαν, τινά δε μετρίαν, τα πλείστα δε σφοδροτάτην και ακατάσχετον, άτε και παντοιοτρόπως εκδηλουμένων και κλιμακουμένων συν τω χρόνω… Επειδή εν τούτοις αι ημέραι αύται, δεν συμπίπτουν ως προς όλα τα θήλεα, είναι αδύνατον να ευρεθή ημέρα πνευματικής ισορροπίας και ψυχικής γαλήνης όλων των θηλέων, ώστε την ευτυχή εκείνην ημέραν να ορίζονται αι εκάστοτε εκλογαί. Η γυναικεία συνεπώς ψήφος είναι πράγμα επικίνδυνον, άρα αποκρουστέον». Ο δε γνωστός συγγραφέας Εμμανουήλ Ροΐδης είχε πει υποτιμητικά: «Δύο επαγγέλματα αρμόζουν εις τας γυναίκας. Εκείνα της νοικοκυράς και της εταίρας».

Το πρώτο σημαντικό βήμα γίνεται το 1930, οπότε και κατοχυρώνεται δικαίωμα ψήφου για τις εγγράμματες Ελληνίδες άνω των 30 ετών. Ωστόσο το ποσοστό των μορφωμένων Ελληνίδων δεν ξεπερνούσε το 30% και συνεπώς στις δημοτικές εκλογές του 1934 ψήφισαν μόνο 240 γυναίκες. Τελικά το δικαίωμα της γυναικείας ψήφου κατοχυρώθηκε στο Σύνταγμα του 1952, ενώ το 1953 εκλέγεται η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής, Ελένη Σκούρα. Για πρώτη φορά όμως οι Ελληνίδες θα ψηφίσουν στις βουλευτικές εκλογές του 1956.

 

Όλοι έχουμε ακούσει για τον λαγοκέφαλο, το θανατηφόρο ψάρι που μετανάστευσε στα Ελληνικά νερά.

Πρωτοεμφανίστηκε το 2003 στη Ρόδο κι έκτοτε, κυρίως εξαιτίας της αλλαγής της θερμοκρασίας του νερού, έχει εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα. Ο λαγοκέφαλος, µε την επιστηµονική ονοµασία Lagocephalus sceleratus, παράγει την τοξική ουσία τετραδοτοξίνη και µπορεί να επιφέρει ακόµη και τον θάνατο σε όσους τον καταναλώσουν. Τα δε συµπτώµατα που παρουσιάζονται είναι παράλυση, πόνος στο στοµάχι, διάρροια, εµετός και δύσπνοια.

Θάνατος από την κατανάλωση λαγοκέφαλου δεν έχει βεβαιωθεί στην Ελλάδα, αλλά µόνο στο Ισραήλ, όπου και εκεί ο πληθυσµός τους είναι τεράστιος. Ο λαγοκέφαλος είναι ένας από τους 29 συνολικά «λεσεψιανούς µετανάστες», είδη δηλαδή που πέρασαν στη Μεσόγειο µέσω της διώρυγας του Σουέζ.

Συνολικά στις Ελληνικές θάλασσες έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια 34 ξενικά είδη. Τα υπόλοιπα προέρχονται από τον Ατλαντικό Ωκεανό (τέσσερα είδη) και ένα ακόµη από τις υδατοκαλλιέργειες της Μαύρης Θάλασσας.

Η παρουσία των εισβολέων στο Αιγαίο προκαλεί σηµαντικές συνέπειες στο οικοσύστηµα και σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις των ιχθυολόγων αναπτύσσεται έντονος ανταγωνισµός µε τα γηγενή ψάρια για τη διαθέσιµη τροφή στις ελληνικές θάλασσες. Εκτός από τους λαγοκέφαλους, πάντως, το τελευταίο διάστηµα στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο παρατηρείται αύξηση των πληθυσµών και άλλων ψαριών της ίδιας οικογένειεας – των τετραοδοντιδών.

Σε κατάσταση συναγερμού ψαράδες και εστιάτορες

Σε κατάσταση συναγερμού βρίσκονται ψαράδες μετά τη διαπίστωση ότι οι τράτες μαζί με τις μαρίδες, τις γόπες και την αθερίνα ψαρεύουν και μικρούς λαγοκέφαλους, επικίνδυνα τοξικά ψάρια. Ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είναι και οι ιδιοκτήτες ψαροταβερνών για να μπορούν να ξεχωρίζουν το συγκεκριμένο ψάρι σε περίπτωση που βρίσκεται ανακατεμένο μέσα σε άλλα.

Πάντως επιχειρηματίες μιλώντας στο zougla.gr ανέφεραν πως πάντα κοιτούν προσεκτικά τα ψάρια, ιδιαίτερα τα μικρά ακόμα και πριν τα βάλουν στο τηγάνι. Είναι γεγονός πάντως πως σε αρκετές ψαροταβέρνες έχουν δοθεί οδηγίες στο προσωπικό να προσέχει, ενώ φωτογραφίες με το συγκεκριμένο ψάρι υπάρχουν στις κουζίνες.

Βουλευτής στέλνει επιστολές προς την Επίτροπο Αλιείας

Πρόσφατα μάλιστα ο βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Μάνος Κόνσολας ανέλαβε μια σειρά πρωτοβουλιών μετά τα ανησυχητικά στοιχεία που προκύπτουν για την εισβολή και εξάπλωση του τοξικού είδους του λαγοκέφαλου στις ελληνικές θάλασσες και κυρίως στο Αιγαίο.

Ο βουλευτής με επιστολές του που κατέθεσε στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και στην επίτροπο, αρμόδια για θέματα αλιείας στην Ε.Ε, κ. Μαρία Δαμανάκη, επισημαίνει ότι το Αιγαίο και η αλιευτική μας οικονομία είναι ουσιαστικά ανοχύρωτοι μπροστά στην ανεξέλεγκτη και ταχύτατη εξάπλωση αυτού του τοξικού είδους.

Σε δήλωση του ο κ. Κόνσολας επισημαίνει:

«H επιστημονική έρευνα χτυπά το καμπανάκι του κινδύνου. Ενός κινδύνου που είναι βέβαιο ότι έχουμε υποτιμήσει. Η ανεξέλεγκτη εισβολή αλλά και η αναπαραγωγή του επικίνδυνου τοξικού είδους του λαγοκέφαλου στις θάλασσές μας απειλεί με μια ανεπανόρθωτη διαταραχή της ισορροπίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Απειλεί την ίδια τη βιωσιμότητα της παράκτιας αλιείας αλλά και με αφανισμό τα αλιευτικά μας αποθέματα.Πέραν του υπαρκτού και εμφανούς κινδύνου για τον άνθρωπο, το Υπουργείο οφείλει να ακούσει με προσοχή τις επισημάνσεις της επιστημονικής κοινότητας, το Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς Θαλάσσιων Βιοτοξινών και τον Υδροβιολογικό Σταθμός Ρόδου του ΕΛΚΕΘΕ που έχει κάνει μια σοβαρή και τεκμηριωμένη προσπάθεια. Χρειαζόμαστε προγράμματα και δράσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος άμεσα. Σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, πριν να είναι πολύ αργά».

Ο κ. Κόνσολας με το άνοιγμα της Βουλής προτίθεται να καταθέσει και ερώτηση προς τον αρμόδιο υπουργό.

zougla.gr

Ένα φυτό στην Κρήτη, αποτελεί το απόλυτο όπλο για την καταπολέμηση των καρκινικών κυττάρων! Ο λόγο για την Αρτεμισία που ανήκει στα αγγειόσπερμα δικοτυλήδονα, στην οικογένεια Asteraceae.

Υπάρχουν πολλά υποείδη και τα πιο γνωστά είναι η Artemisia annua L. που είναι φυτό της Ασίας και η Artemisia arborescens L. που είναι φυτό της Κρήτης.

Σύμφωνα με το emedi.gr στην πρώτη γραμμή των φυσικών μέσων για την καταπολέμηση του καρκίνου που έχουν ήδη αναπτυχθεί και επιτρέπουν στο σώμα να θεραπεύσει τον εαυτό του, είναι ένα νέο παράγωγο του φυτού αρτεμισία που είναι πολύ αποτελεσματικό.

Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Life Sciences, βρέθηκε ότι η αρτεμισινίνη σε συνδυασμό με σίδηρο, μπορεί να σκοτώσει 98 % των καρκινικών κυττάρων του μαστού σε 16 ώρες.

Το βότανο προκάλεσε μείωση 28 % στα κύτταρα καρκίνου του μαστού, αλλά όταν συνδυάζεται με σίδηρο, ο καρκίνος εξαφανίζεται.

Ακόμα πιο ενδιαφέρον, είναι ότι τα φυσιολογικά κύτταρα δεν επηρεάζονται αρνητικά.

Η Αρτεμισίνη είναι γνωστό βότανο που χρησιμοποιείται στην κινέζικη ιατρική(Qinghaosu).

Η Αρτεμισινίνη έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν ως ένα ισχυρό αντιελονοσιακό βότανο, αλλά τώρα έχει αποδειχθεί ότι είναι χρήσιμο και κατά του καρκίνου. Στη μελέτη, όταν δίνεται ένα συμπλήρωμα σιδήρου, που συχνά συσσωρεύεται στον ιστό του μαστού, αλλά ιδιαίτερα στα καρκινικά κύτταρα, όταν δοθεί και αρτεμισινίνη αυτή είναι πράγματι σε θέση να στοχεύει τα «κακά» κύτταρα και να αφήνει ανέπαφα τα «καλά».

Λαμβανόμενα μαζί (σίδηρος και αρτεμισίνη), τα αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι προκαλούν διαταραχή της έκφρασης του παράγοντα μεταγραφής E2F1 και συμβάλλουν στην αναστολή του κυτταρικού κύκλου των ανθρώπινων κυττάρων καρκίνου του μαστού.

Ο παράγοντας μεταγραφής E2F1 αντιπροσωπεύει ένα κρίσιμο μεταγραφικό μονοπάτι με το οποίο η αρτεμισινίνη ελέγχει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.

Ο Σίδηρος συσσωρεύεται στα καρκινικά κύτταρα λόγω ειδικών υποδοχέων και βοηθάει στην κυτταρική διαίρεση, με τους υποδοχείς τρανσφερίνης. Ο σίδηρος είναι απαραίτητος επειδή τα κανονικά κύτταρα έχουν πιθανόν αυτούς τους υποδοχείς, αλλά τα καρκινικά κύτταρα που έχουν σε μεγάλη αφθονία αυτούς τους υποδοχείς, μπορεί να στοχεύονται από το συνδυασμό σιδήρου – αρτεμισινίνης.

Πολλές μελέτες έχουν, ήδη, διεξαχθεί για να αποδείξουν ότι το εκχύλισμα αρτεμισίας Artemisia annua L, μπορεί να εξαλείψει αποτελεσματικά τη νόσο παρουσία σιδήρου.

Στην πραγματικότητα, η χρήση της χρονολογείται από χιλιάδες χρόνια στην Κίνα όπου χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ελονοσίας. Όπως, και τα καρκινικά κύτταρα, το παράσιτο της ελονοσίας δεν μπορεί να ζήσει παρουσία αρτεμισινίνης, επειδή είναι πλούσιο σε σίδηρο.

Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα από τα πολλά βότανα που έχουν βρεθεί ότι προκαλούν απόπτωση των καρκινικών κυττάρων.

Με αφορμή την ίδρυση ενός ακόμη αλβανικού σχολείου στην Ελλάδα (στην Καλαμαριά) και την ανάληψη από τον εκδοτικό οίκο ''Αλμπα" της εκτύπωσης των βιβλίων και όποιων άλλων διδακτικών βοηθημάτων χρειαστούν, αξίζει να μαθευτεί το περιεχόμενο των βιβλίων που διδάσκονται οι μαθητές των αλβανικών σχολείων.

Οι νεαροί Αλβανοί, μέσα από τα νέα επίσημα σχολικά βιβλία τους μαθαίνουν την Ιστορία της «Μεγάλης Αλβανίας» και διδάσκονται, μεταξύ άλλων, ότι «η Βορειοδυτική Ελλάδα, από τη Φλώρινα έως την Πρέβεζα, είναι αλβανικό εθνικό έδαφος στο οποίο "αιμοσταγείς" Έλληνες πραγματοποίησαν "εθνοκάθαρση" στους Τσάμηδες που πλειοψηφούσαν στα χώματα αυτά».

Η νέα γενιά Αλβανών μαθαίνει, μεταξύ άλλων, πως... έχει ίδιο DΝΑ με τον βασιλιά Πύρρο της Ηπείρου και την Ολυμπιάδα, μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όλα αυτά τυπώθηκαν φέτος στα επίσημα σχολικά εγχειρίδια με την έγκριση του αλβανικού υπουργείου Παιδείας, την ώρα που η αλβανική κυβέρνηση ζητά τη στήριξη της Ελλάδας για να ανοίξουν οι πόρτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και η Ελλάδα το πράττει, χωρίς να θέσει κανένα απολύτως όρο), όπως αναφέρει η βορειοηπειρωτική ιστοσελίδα himara.gr .

Στο νέο βιβλίο «Γεωγραφία της Αλβανίας», που εκδόθηκε φέτος και ήδη αποτελεί διδακτική ύλη στα λύκεια της χώρας, οι μαθητές διδάσκονται για τις «αλβανικές περιοχές»(treva shqiptare) που έμειναν εκτός αλβανικού κράτους. Σ’ αυτές περιλαμβάνονται το Κοσσυφοπέδιο, τμήματα του Μαυροβουνίου και της Σερβίας, η μισή έκταση των Σκοπίων και βέβαια ολόκληρη η ΒΔ Ελλάδα, με τους Νομούς Φλώρινας, Καστοριάς, Γρεβενών, Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας και το βόρειο τμήμα του Νομού Αιτωλοακαρνανίας.

Συγκεκριμένα, όσον αφορά τη χώρα μας, στο κεφάλαιο «Οι αλβανικές περιοχές στην Ελλάδα», αναφέρονται τα εξής: «Είναι αλβανικές περιοχές που αδίκως προσαρτήθηκαν στο ελληνικό κράτος το 1913 από το Συμβούλιο των Πρεσβευτών. Οι ιστορικές εξελίξεις, οι μαζικές βίαιες μετακινήσεις των αυτοχθόνων αλβανικών πληθυσμών και η έλλειψη επίσημων στοιχείων δυσκολεύουν των προσδιορισμό των αλβανικών περιοχών στην Ελλάδα και κυρίως των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων των συγκεκριμένων περιοχών. Αυτές οι περιοχές βρίσκονται στη Βορειοδυτική Ελλάδα, νότια της "Μακεδονίας" και νοτιοανατολικά της Αλβανίας μέχρι τον κόλπο της Άρτας και αποτελείται από τις περιοχές Τσαμουριά, Φλώρινα, κ.λπ.».

Οι συγγραφείς του βιβλίου υποστηρίζουν πως η Ελλάδα έχει πραγματοποιήσει «εθνοκάθαρση» με στόχο τον αφανισμό των Αλβανών που ζούσαν εκεί. Ο χάρτης με τη Μεγάλη Αλβανία και τις όμορες «αλβανικές περιοχές» κοσμεί το εξώφυλλο τόσο του βιβλίου όσο και του τετραδίου ασκήσεων των μαθητών που καλούνται, για παράδειγμα, να ζωγραφίσουν τις περιοχές της Ελλάδας όπου ζουν... Αλβανοί ή να απαντήσουν στα ερωτήματα: «Ποιες είναι οι αλβανικές περιοχές της Ελλάδας;» ή «Αναφέρετε τις εκδιώξεις που υπέστησαν οι Αλβανοί από τις ελληνικές αρχές».

Να σημειωθεί πως στο βιβλίο Γεωγραφίας δεν υπάρχει καμία απολύτως αναφορά στην ελληνική μειονότητα της Αλβανίας,παρά μόνο πως στη χώρα οι διάφορες μειονότητες (Έλληνες, Σκοπιανοί και Μαυροβούνιοι) αγγίζουν συνολικά το 2%, ενώ τους Βλάχους, που στην πλειονότητα τους έχουν ελληνική εθνική συνείδηση, τους χαρακτηρίζει «πολιτιστική μειονότητα».

Φύλακες και περιπολικά της Αστυνομίας αποκλείουν την πρόσβαση. Πίσω από την κόκκινη κορδέλα, που απαγορεύει στο κοινό να πλησιάσει, προβάλλει ο λόφος -λουσμένος στον καυτό ήλιο- που κρατάει στα σπλάχνα του το καλά κρυμμένο μυστικό του τάφου της Αμφίπολης.