Το ρομποτικό όχημα της NASA που ταξιδεύει και εξερευνά τον Άρη εντόπισε ένα μοναδικό εύρημα.

Το ρομπότ, το οποίο στα μέσα Σεπτεμβρίου έφτασε στον προορισμό του, το όρος Σαρπ του Άρη, στο κέντρο του τεράστιου κρατήρα Γκέιλ, βρήκε αυτή τη φορά μια ολοστρόγγυλη «μπάλα» στην σκονισμένη επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη.

Η φωτογραφία του ευρήματος, μοιράστηκε με εκατομμύρια followers του Curiosity στο Twitter ενώ πριν από μερικές ώρες έκανε και την πρώτη του συλλογή δείγματος του υπεδάφους του πλανήτη με το μικρό γεωτρύπανό του.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το Curiosity εντοπίζει αντικείμενα, που θυμίζουν κάτι από τον πλανήτη Γη. Κατά καιρούς, έχει εντοπίσει αντικείμενα που μοιάζουν με ένα φανάρι κυκλοφορίας, ένα κράνος και μία σαύρα.

Δείτε το βίντεο:

Ο 9χρονος  Giuliano Stroe μετά το σχολείο, στρώνεται στη …γυμναστική. Αντί να πάει κατ 'ευθείαν στο δωμάτιό του και να διαβάσει, ανεβαίνει στην μπάρα ισορροπίας, κάνει push ups, pull ups και όποια άλλη άσκηση μπορεί να τον κάνει ακόμα πιο δυνατό.

Το αγόρι από το χωριό Icoana στη νότια Ρουμανία,  λατρεύει την άρση βαρών και έχει καταφέρει να κάνει δεκάδες κατακόρυφα press ups.

Στο βίντεο που ανέβασε ο ίδιος θα τον δείτε να ισορροπεί με τα χέρια του κατακόρυφα πάνω στη δοκό και να εκτελεί μια σειρά από ασκήσεις που απαιτούν εξαιρετική μυϊκή δύναμη.

Το 2009, ο μικρός είχες καταφέρει να κατακτήσει κι ένα  Guinness World Record. Φυσικά οι απόψεις των γιατρών για το πόσο ασφαλές είναι να γυμνάζεται με αυτό τον τρόπο ένα παιδί, είναι διίστανται.

Δείτε τα βίντεο

Πάνω από 100.000 φωτογραφίες και βίντεο παιδοπορνογραφικού περιεχομένου είχε στον υπολογιστή του ο συλληφθείς Πολωνός αρχιεπίσκοπος Γιόσεφ Βεσολόφσκι, όπως έγραψε την Παρασκευή η ιταλική εφημερίδα Corriere della sera.

Η εφημερίδα κάνει λόγο για «τρομακτικές εικόνες» τις οποίες ο Πολωνός διπλωματικός αντιπρόσωπος, «νούντσιος» του Βατικανού, είχε μεταφορτώσει τόσο σε υπολογιστή της καθολικής αντιπροσωπείας στον Άγιο Δομίνικο, όσο και στον προσωπικό του φορητό υπολογιστή.

Πολλά από τα απεικονιζόμενα παιδιά είναι κατά πληροφορίες είναι θύματά του, ακριβώς—ο νούντσιος φέρεται να πλήρωσε τα παιδιά αυτά για να τα κακοποιήσει σεξουαλικά.

Ο Βεσολόφσκι παραμένει σε κατ' οίκον περιορισμό στην Αγία Έδρα με την κατηγορία της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων και κατοχής παιδοπορνογραφικού υλικού. Όπως διαρρέει από το παπικό κρατίδιο «τα αδικήματα διεπράχθησαν σε συνέργεια με πρόσωπα τα στοιχεία των οποίων παραμένουν ακόμη άγνωστα».

Η δικαιοσύνη του Βατικανού προσπαθεί να εντοπίσει τους συνεργούς του 66χρονου αρχιεπισκόπου, στον οποίο έχει απαγορευθεί πλέον να ιερουργεί.

Το μόνο που έχει δημοσιοποιηθεί επίσημα, είναι ότι κύριος συνεργός του και σημερινός μάρτυρας κατηγορίας είναι ο πρώην διάκος του.

«Υπάρχει η υποψία ότι ο Γιόσεφ Βεσολόφσκι ήταν μέρος ενός διεθνούς δικτύου πολύ ευρύτερου από ό,τι προέκυψε έως τώρα», αναφέρει η Κοριέρε Ντελα Σέρα.

Οι έρευνες έχουν ήδη επεκταθεί στην Κόστα Ρίκα, στο Ουζμπεκιστάν και σε χώρες της Αφρικής όπου ο συγκεκριμένος υψηλόβαθμος καθολικός κληρικός είχε τοποθετηθεί ως διπλωματικός αντιπρόσωπος πριν μεταβεί στην Δομινικανή Δημοκρατία.

iefimerida.gr

Η διαφημιστική εκστρατεία μιας βιετναμέζικης αεροπορικής εταιρείας, η οποία χρησιμοποίησε αεροσυνοδούς με μπικίνι και ζαρτιέρες, κάνει τον γύρο του διαδικτύου και αναστατώσει τη χώρα.

Πρόκειται για την εταιρεία VietJetAir, χαμηλού κόστους, η οποία έκανε επιτυχία από τη στιγμή που έβγαλε στο facebook φωτογραφίες με αεροσυνοδούς που φοράνε μπικίνι στα χρώματα της αεροπορικής επιχείρησης. Ωστόσο, το Βιετνάμ παραμένει κομμουνιστική χώρα, αγροτική και συντηρητική και τα κορίτσια με μπικίνι και ζαρτιέρες δεν τα βλέπουν με καλό μάτι οι περισσότεροι πολίτες, οι οποίοι αντέδρασαν κάνοντας λόγο για «πόρνες».
Ο διευθυντής της εταιρείας VietJetAir δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι δεν έχει καμμία ευθύνη και ότι κάποιο τοπ μόντελ τις ανέβασε !
Λίγο αργότερα οι φωτογραφίες απαγορεύτηκαν στο facebook. Ωστόσο η ιδιωτική αεροπορική εταιρεία το έχει ξανακάνει. Το 2012 προκάλεσε αίσθηση όταν διοργάνωσε ένα ντεφιλέ με μπικίνι εν ώρα πτήσης.

Ο ιδρυτής της δυναστείας και της ομώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας!

Οραματιστής, σχεδιαστής, μηχανικός και ο άνθρωπος που κατάλαβε ίσως όσο κανείς στην εποχή του τη δυναμική του νέου μέσου, της άμαξας χωρίς άλογα δηλαδή, ο αυστριακός Πόρσε ήρθε στον κόσμο για να αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στην αυτοκινητοβιομηχανία. 

Ξεκινώντας από νωρίς να ασχολείται με τη νέα ανθρώπινη τρέλα, τα μηχανικά άλογα, προλαβαίνοντας την ίδια τη γέννηση της αυτοκινητιστικής εποχής, ο Πόρσε δούλεψε ως ιδιαίτερα επιτυχημένος μηχανικός σε άλλες εταιρίες από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και το 1931, όταν ίδρυσε με τον γιο του την ομώνυμη φίρμα που θα τον εκτόξευε στην κορυφή του κόσμου!

Έχοντας επιβλέψει προσωπικά την κατασκευή των πρώτων Mercedes, ο Πόρσε των αγωνιστικών θαυμάτων και της τεχνολογικά προωθημένης αυτοκινητοβιομηχανίας είχε ένα όνειρο: την κατασκευή ενός πραγματικά προσιτού στις πλατιές μάζες αυτοκινήτου, αυτού που θα έκανε την πανάκριβη περιπέτεια με την αυτοκίνηση πραγματικό μέσο μετακίνησης του λαού. 

Κι έτσι, και πάλι με τη βοήθεια του πανταχού παρόντος πλέον γιου του Ferry, άρχισαν να δουλεύουν το 1934 στο «Αυτοκίνητο του Λαού», που έμελλε να γίνει γνωστό με τη γερμανική του ονομασία «Volkswagen»! Ήδη στο απόγειο της φήμης του, εκμεταλλεύτηκε την άνοδο του Γ’ Ράιχ στα πράγματα της Γερμανίας για να εξασφαλίσει την απαραίτητη χρηματοδότηση για τον «Σκαραβαίο» του, που περιλήφθηκε έτσι στον ναζιστικό προϋπολογισμό και γεννήθηκε ένας (κρατικά χρηματοδοτούμενος) θρύλος…

Πρώτα χρόνια



Ο Φέρντιναντ Πόρσε γεννιέται στις 3 Σεπτεμβρίου 1875 στην επαρχία της Βοημίας, τμήμα τότε της Αυστροουγγαρίας. Ήδη από πολύ μικρός μπαίνει στο μηχανουργείο του πατέρα του και μαγεύεται από τον ηλεκτρισμό και τα φαινόμενά του, αλλά και από τα μαστορέματα.

Σύντομα ο τρίτος γιος της φαμίλιας γίνεται ξεφτέρι στις μηχανικές επιδιορθώσεις και το κατσαβίδι, κάνοντας ταυτοχρόνως πειράματα τα βράδια στο σπίτι του με τον ηλεκτρισμό. Αποτέλεσμα; Η φτωχική οικία έγινε το 1893 το μόνο σπίτι της πόλης που είχε ρεύμα! 

Πρώιμο πάθος με την αυτοκίνηση



Ο Πόρσε στάλθηκε στην εφηβεία του να μαθητεύσει στην Αυτοκρατορική Πολυτεχνική Σχολή της γειτονικής πόλης του Ράιχενμπεργκ, την οποία ωστόσο εγκατέλειψε σε ηλικία 16 ετών για να μετακομίσει στη Βιέννη. Εκεί θα βρει δουλειά ως πρακτική μαθητεία σε εταιρία ηλεκτρικών εφαρμογών (Egger), περνώντας τα απογεύματά του στις αίθουσες της Πολυτεχνικής Σχολής της Βιέννης. Ταυτοχρόνως, αρχίζει να βγαίνει πονηρά ραντεβουδάκια με μια βιβλιοθηκονόμο, τη Louise Kaes, την οποία σύντομα θα παντρευτεί. 



Η μηχανική διάνοια του Πόρσε δεν θα έπαιρνε πολύ να αναγνωριστεί στην εταιρία και να προαχθεί έτσι στο τμήμα πειραματικών ερευνών της Egger. Εκεί θα μαγευτεί από μια νέα περιπέτεια: το ηλεκτρικό όχημα! Κι έτσι το 1898, όταν η εταιρία επεκτείνεται με αυτόνομο τμήμα αυτοκινήτων, ο Πόρσε γίνεται διευθυντής και αρχισχεδιαστής. 

Εκεί, στη Lohner, όπως ονομάστηκε το τμήμα, δημιούργησε δυο-τρία αξιοσημείωτα για την εποχή οχήματα, μεταξύ των οποίων και το πρώτο αυτοκίνητο του κόσμου με κίνηση στους μπροστά τροχούς! 

Κατόπιν χτύπησε η μοίρα: το 1902 τον καλούν να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία και αναλαμβάνει καθήκοντα οδηγού του αρχιδούκα της Αυστρίας, Φραντζ Φέρντιναντ, η δολοφονία του οποίου την επόμενη δεκαετία θα οδηγούσε στο ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου!



Επιστρέφοντας στην πολιτική ζωή, ο προικισμένος Πόρσε μέτρησε επιτυχίες και μόνο επιτυχίες. Κι έτσι, αστέρι πια στον χώρο, αναλαμβάνει το 1905 τεχνικός διευθυντής σε μια νεόκοπη εταιρία, την Austro-Daimler. 

Εκεί θα βάλει πια στο στόχαστρο τη βενζινοκίνηση, εγκαταλείποντας σταδιακά τον ηλεκτρισμό. Ο Πόρσε τρέχει ταυτοχρόνως με τα πρωτότυπα αγωνιστικά του στα ράλι της Ευρώπης, τόσο σε αγώνες ταχύτητας όσο και αντοχής, δρέποντας συχνά δάφνες. Ταυτοχρόνως, η Daimler φτιάχνει και νέο τμήμα κατασκευής κινητήρων για αερόπλοια και άλλα πρώιμα ιπτάμενα μέσα μεταφοράς και βάζει γενικό δερβέναγα το μεγάλο της αστέρι: κι έτσι ο Πόρσε έβαλε το χεράκι του και στις πρώτες μηχανές αεροσκαφών! 



Το 1909, για παράδειγμα, ο ίδιος ο Φέρντιναντ έθεσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου με αερόστατο…

Ευκατάστατος και τιμημένος καινοτόμος



Ως πιονέρος της σχεδιαστικής αυτοκινήτων, κέρδιζε πλέον πολλά στην Daimler και μπορούσε έτσι να θρέψει με άνεση τα δύο του παιδιά. Αγόρασε εξοχική οικία στην Αυστρία, στην οποία μάλιστα πήγαινε με το δικής του κατασκευής πρωτότυπο όχημα, περνώντας τα Σαββατοκύριακα στη γειτονική λίμνη, την οποία όργωνε με το επίσης δικής του κατασκευής σκάφος! Ακόμα και ο δεκάχρονος γιος του οδηγούσε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο-μινιατούρα, κατασκευής του πατέρα του. 

Ξεσπώντας ο Α’ Παγκόσμιος, ο Πόρσε επιστρατεύτηκε από την Austro-Daimler να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη κινητήρων για αεροσκάφη. Ταυτοχρόνως, κατασκεύασε τα οχήματα πυροβολικού Motor-Moerser, με τα οποία ο γερμανικός στρατός εισέβαλε στο Βέλγιο. Γι’ αυτό του το σχέδιο θα προαχθεί σε διευθυντή στην Daimler το 1916 και θα λάβει πλήθος κυβερνητικών και στρατιωτικών μεταλλίων! Και βέβαια το Πανεπιστήμιο της Βιέννης θα τον αναγορεύσει τιμητικά σε διδάκτορα μηχανικής το 1917…



Μετά τον πόλεμο όμως και τη διάλυση τόσο της Αυστροουγγαρίας όσο και της Γερμανίας, η Austro-Daimler περιήλθε σε δυσμένεια και έπνεε τα λοίσθια. Και ήταν ακριβώς τότε που οραματίζεται ο Πόρσε ένα φτηνό και μικρό αυτοκίνητο για τις πλατιές μάζες, οι πωλήσεις του οποίου θα μπορούσαν να σώσουν την εταιρία. Στον νου του είχε κάτι σαν το διαβόητο Model T του Αμερικανού Φορντ, που συναρμολογούνταν τάχιστα και μαζικότατα στο εργοστάσιο παραγωγής του Ντιτρόιτ. 

Εντωμεταξύ, το 1921 θα μετρήσει άλλη μια επιτυχία με την κατασκευή του διθέσιου κάμπριο «Sascha», του ειδικά σχεδιασμένου αυτοκινήτου για τον αυστριακό κόμη και σκηνοθέτη Sascha Kolowrat, που έπιανε με ασφάλεια ταχύτητες πάνω από 100 χλμ/ώρα, εξωφρενικό για την εποχή γεγονός. 



Ο Πόρσε υπολόγιζε να κατασκευάσει στην Austro-Daimler το αχτύπητο sports car του και όταν το σώμα των μετόχων του το αρνήθηκε, εκείνος εξοργίστηκε. Όταν μάλιστα του είπαν και πάλι όχι στο άλλο όραμά του, το «Αυτοκίνητο του Λαού», το «Volkswagen» όπως το έλεγε, τότε η πόρτα της εξόδου ήταν μονόδρομος…

Η περίοδος της Daimler-Benz και η ίδρυση της Porsche



Ο Πόρσε πήρε τη φαμίλια του και μετακόμισαν στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας την άνοιξη του 1923, όπου ανέλαβε τεχνικός διευθυντής στην Daimler Motor Works (καμία σχέση με την Austro-Daimler). Εκεί σχεδίασε και επίβλεψε προσωπικά την κατασκευή των πρώτων και ήδη περίφημων στην εποχή του roadsters της Mercedes-Benz, τα φοβερά και τρομερά SS και SSK!



Το 1926, η εταιρία συγχωνεύτηκε με μια ακόμα γερμανική για να ιδρυθεί έτσι η Daimler-Benz, την οποία προσπάθησε να πείσει -και πάλι ανεπιτυχώς- ο Πόρσε για την κατασκευή ενός φτηνού και μαζικής παραγωγής αυτοκινήτου για τον λαό. Όταν του αρνήθηκαν, παραιτήθηκε για άλλη μια φορά και επέστρεψε έτσι στην Αυστρία στις αρχές του 1929 για να αναλάβει το τεχνικό τιμόνι άλλης μια θρυλικής φίρμας, της Steyr, η αναβίωση της οποίας είχε θεωρηθεί κολοσσιαίο γεγονός στη Βιέννη. 



Στο σύντομο διάστημα που θα περνούσε στη γνωστή μας και στην Ελλάδα εταιρία κατασκευής φορτηγών, ο Πόρσε σχεδίασε έναν V8 κινητήρα για το μοντέλο που ονομάστηκε «Αυστρία», ανασχεδιάζοντας άρδην τις αναρτήσεις. Το μοντέλο του είχε κρατήματα που κανείς δεν είχε ξαναδεί! Όταν όμως η φίρμα θέλησε να συγχωνευτεί με την παλιά του εταιρία, την Austro-Daimler, ο Πόρσε παραιτήθηκε για άλλη μια φορά, για να μην ξαναδουλέψει ποτέ ξανά για λογαριασμό τρίτων!



Επιστρέφοντας λοιπόν στη Στουτγκάρδη τον Δεκέμβριο του 1930, ήταν έτοιμος να ιδρύσει τη δική του φίρμα. Αφού βρήκε χρηματοδότες και συνεργάτες, μεταξύ των οποίων και ο γιος του Ferry, η Porsche ήταν πια γεγονός! Τα πρώτα συμβόλαια ήταν και πάλι για λογαριασμό άλλων εταιριών, καθώς τόσο οι κινητήρες του Πόρσε όσο και οι αναρτήσεις του ήταν πια περιώνυμες στα ευρωπαϊκά εδάφη. 



Σε ένα άγνωστο περιστατικό της ζωής του, το 1932 τον κάλεσε ο Στάλιν στην ΕΣΣΔ, ο οποίος του έδωσε θέση γενικού διευθυντή στην κρατική αυτοκινητοβιομηχανία, μισθό ζηλευτό αλλά και την υπόσχεση για χωρίς όρια κονδύλια ώστε να φτιάξει πράγματι το όραμά του, το αμάξι του λαού! Ο Πόρσε όμως, ραλίστας τρομερός καθώς ήταν, δεν αποδέχτηκε τελικά την πρόταση που θα άλλαζε σαφώς τις ισορροπίες του κόσμου καθώς τα σιρκουί των ευρωπαϊκών Grand Prix δεν έφταναν ως την κομμουνιστική Ρωσία… 

Το «Αυτοκίνητο του Λαού» που κάποιοι είπαν «Σκαραβαίο»



Επιστρέφοντας και πάλι στη Στουτγκάρδη μετά τη σύντομη σοβιετική περιπέτειά του, έβαλε σκοπό να φτιάξει ένα sports car με το δικό του λογότυπο και τη μηχανή πίσω. Ένας όμιλος μάλιστα γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών, μεταξύ των οποίων και η Audi, είχαν φτιάξει την Auto-Union Company, με σκοπό να κατασκευάσει ένα αγωνιστικό που να μπορεί να ανταγωνιστεί τις Mercedes (κληροδότημα του ίδιου του Πόρσε!) μέσα στα σιρκουί. Από την εμπλοκή του εκεί είναι που γνώρισε ο Πόρσε τον καγκελάριο τότε της Γερμανίας Αδόλφο Χίτλερ σε συνέδριο της Auto-Union τον Μάρτιο του 1933.



Το όραμα μάλιστα του Πόρσε για ένα αυτοκίνητο για τον λαό εναρμονιζόταν πλήρως με το όνειρο του Χίτλερ να έχει κάθε Γερμανός το δικό του αυτοκίνητο (και τρακτέρ φυσικά!). Το φθινόπωρο λοιπόν του 1933, ο αξιοσέβαστος Πόρσε κανόνισε προσωπική συνάντηση με τον καγκελάριο στο Ξενοδοχείο Kaiserhof του Βερολίνου για να συζητήσουν το ενδεχόμενο κατασκευής ενός προσιτού και αξιόπιστου γερμανικού αυτοκινήτου. Ήταν η πράξη που θα γεννούσε τον «Σκαραβαίο».



Ο Πόρσε σχεδίασε, με τον γιο του στο πλευρό του, το πρωτότυπο και το υπέβαλε στην καγκελαρία τον Ιανουάριο του 1934. Ενθουσιασμένος ο Χίτλερ, υπέγραψε το κρατικό συμβόλαιο με την Porsche. Για να μειωθούν μάλιστα τα κόστη των πρώτων υλών χωρίς πρόσθετες κρατικές επιδοτήσεις, ο Χίτλερ δημιούργησε έναν κυβερνητικό ταμείο για τον σκοπό αυτό: μέσω της γνώριμης ναζιστικής προπαγάνδας, χιλιάδες γερμανοί εργάτες κατέθεταν 5 μάρκα την εβδομάδα στον λογαριασμό του Πόρσε ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση στο κατοπινό «Αυτοκίνητο του Λαού», που ονομάστηκε αρχικά «KdF-Wagen» (Kraft durch Freude). 



Εκτεταμένες δοκιμές έγιναν στο πρωτότυπο του Πόρσε το 1936 και ο ίδιος ο Χίτλερ έκοψε την κορδέλα των εγκαινίων του εργοστασίου παραγωγής «KdF-City» τον Μάιο του 1938. Πολύ λίγα όμως KdF-Wagen (που αργότερα μετονομάστηκε σε «Kaefer», «Σκαραβαίο» δηλαδή στα γερμανικά) βγήκαν από τη γραμμή παραγωγής μέχρι το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1939. 



Το τεραστίων διαστάσεων εργοστάσιο, το μεγαλύτερο τότε της Ευρώπης, μετατράπηκε σε βιομηχανία παραγωγής οπλισμού, αλλά και στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου αργότερα. Ο Πόρσε ήταν πια υπεύθυνος της Επιτροπής Γερμανικών Αρμάτων Μάχης, με τα σχέδιά του να καταλήγουν πράγματι σε θεόρατα τανκς που έκαναν τη γη να τρέμει στο πέρασμά τους. 



Οι έπαινοι και τα μετάλλια για τη συνεισφορά του στη ναζιστική πολεμική μηχανή έπεφταν πλέον βροχή. 



Ταυτοχρόνως, πεταγόταν συχνά στη Γαλλία για να επιβλέπει την παραγωγή των αυτοκινήτων της Peugeot, που είχε περιέλθει από το 1940 στα χέρια του ναζιστή κατακτητή…

Φυλάκιση στη Γαλλία και κατοπινά χρόνια



Όταν η Στουτγκάρδη ισοπεδώθηκε από τις συμμαχικές βόμβες το 1944, ο Πόρσε και η φαμίλια του βρήκαν καταφύγιο στο εξοχικό τους στην Αυστρία. Εκεί είναι που τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό ο σχεδιαστής, ως συνεργάτης δηλαδή του ναζιστικού καθεστώτος. 

Κάποια στιγμή βέβαια ο γαλλικός στρατός κάλεσε τον ηλικιωμένο πια και αξιοσέβαστο κατασκευαστή πίσω στη Γερμανία για να συζητήσουν το ενδεχόμενο της παρασκευής ενός φτηνού οχήματος, στα πρότυπα του «Σκαραβαίου», για λογαριασμό της Γαλλίας πλέον. Το πράγμα όμως αποδείχτηκε ότι ήταν τέχνασμα των Γάλλων για να συλλάβουν τον Πόρσε και να τον κατηγορήσουν για εγκλήματα πολέμου, κι αυτό λόγω των συχνών επισκέψεών του στη γαλλική Peugeot!



Ήταν 71 ετών την εποχή αυτή και κλείστηκε πράγματι σε γαλλικές φυλακές. Για να απελευθερώσει μάλιστα τον πατέρα του, ο Ferry ήταν υποχρεωμένος να βρει τα εξωφρενικά ποσά που ζητούσαν οι γαλλικές αρχές για να τον αφήσουν ελεύθερο, κι έτσι πέρασε έναν ολόκληρο χρόνο δουλεύοντας στον ιταλικό αυτοκινητοβιομηχανικό όμιλο Cisitalia κατασκευάζοντας ένα μονοθέσιο για τη Formula 1 με την τεχνολογία που μόνο οι Πόρσε ήξεραν να παρέχουν!

Με τη βοήθεια λοιπόν της Cisitalia, που δέσμευσε έτσι τον γιο του Πόρσε για πολλά χρόνια, το ανήκουστο ποσό πληρώθηκε και ο πρεσβύτερος Φέρντιναντ απελευθερώθηκε. Έναν μάλιστα χρόνο μετά την αποφυλάκισή του τον Σεπτέμβριο του 1947, το γαλλικό δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου τον έκρινε αθώο για τα αδικήματα που τον κατηγορούσε η γαλλική κυβέρνηση, κρατώντας φυσικά το ποσό της εγγύησης…



Ο Πόρσε επέστρεψε στην Αυστρία και του απαγορεύτηκε πια η είσοδος στη Γερμανία. Ταυτοχρόνως, οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν καταλάβει το εργοστάσιο της Volkswagen και έδωσαν και πάλι άδεια για την παραγωγή του μισητού γερμανικού «Σκαραβαίου», κι αυτό γιατί υπήρχε τρομακτική έλλειψη αυτοκινήτων στη δοκιμαζόμενη από τον πόλεμο Ευρώπη: χιλιάδες «Σκαραβαίοι» εμφανίστηκαν έτσι στους γερμανικούς δρόμους το 1949 και επιτράπηκε στον δημιουργό τους να επιστρέψει για μία και μόνο επίσκεψη στο Βερολίνο ώστε να τους θαυμάσει!



Ο Πόρσε εντυπωσιάστηκε πράγματι με τον ασύλληπτο αριθμό των οχημάτων του να οργώνουν τους δρόμους της γερμανικής πρωτεύουσας, στενοχωρήθηκε όμως που το όραμά του για ένα αυτοκίνητο για τον λαό είχε πάρει τέτοια ζοφερή τροπή. Ο μεγάλος οραματιστής της αυτοκίνησης άφησε την τελευταία του πνοή στην πολυαγαπημένη του Στουγκάρδη στις 30 Ιανουαρίου 1951, χτυπημένος από εγκεφαλικό. Η σορός του ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο του εξοχικού του στην Αυστρία (Zell am See).



Και ήταν ο γιος του, ο Ferry Porsche, που θα κρατούσε τόσο το όραμα του πατέρα του όσο και την εταιρία ζωντανή, έχοντας ήδη αναβιώσει την Porsche από το 1948, με τη βοήθεια του πατέρα του πάντα. Ο Ferry έκανε το όνομα της Porsche γνωστό στην οικουμένη με τον σχεδιασμό και την παραγωγή τόσο της μνημειώδους 911 όσο και της Boxster! 



Και σε μια αναπάντεχη τροπή της μοίρας, η Porsche άρχισε ξαφνικά να κατακλύζεται από απίστευτα ποσά, όταν η VW άρχισε να πληρώνει δικαιώματα στον σχεδιαστή του εμβληματικού αυτοκινήτου! 

Για κάθε «Σκαραβαίο» που πουλούσαν, η Porsche έπαιρνε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, κάτι που έλυσε τα χέρια του επίσης δαιμόνιου σχεδιαστή Ferry. 



Όσο για τον ίδιο τον «Σκαραβαίο», το μεγάλο όραμα του Πόρσε που τόσα πέρασε μέχρι να γίνει πράξη, παραμένει το πλέον επιτυχημένο εμπορικά αυτοκίνητο όλων των εποχών και, λόγω της ιστορίας του, στα σίγουρα και το πιο αμφιλεγόμενο… 

newsbeast.gr

Η 38χρονη Ελένα Σερόβα αποτελεί το πλήρωμα του ρωσικού πύραυλου που εκτοξεύτηκε προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

Ένα λούτρινο κουνελάκι με καρφιτσωμένη μια μικρή ρωσική σημαία που κρέμονταν πάνω από τα κεφάλια του πληρώματος άρχισε να «επιπλέει» σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας μετά από περίπου εννέα λεπτά από την έναρξη της διαστημικής πτήσης, σημάδι ότι όλα πήγαν καλά.



Ο ρωσικός πύραυλος εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τα μεσάνυχτα της Πέμπτης μεταφέροντας τριμελές πλήρωμα στο οποίο περιλαμβάνεται και η πρώτη ρωσίδα κοσμοναύτης η οποία θα υπηρετήσει στον αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων διαστημικό «φυλάκιο».

Ο πύραυλος Soyuz εκτοξεύτηκε από τη στέπα του Καζακστάν στις 23:25 ώρα Ελλάδας της Πέμπτης μεταφέροντας τον ρώσο κοσμοναύτη Αλεξάντερ Σαμοκουτγιάεφ, τον αμερικανό αστροναύτη Μπάρι Γουίλμορ και τη ρωσίδα κοσμοναύτη Ελένα Σερόβα.

Η 38χρονη Σερόβα έχει εκπαιδευτεί ως μηχανικός της διαστημικής βιομηχανίας, και είναι μόλις η τέταρτη ρωσίδα στην ιστορία που πετάει στο διάστημα αλλά η πρώτη που θα εργαστεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από την έναρξη της λειτουργίας του το 1998.

Εδώ και ημέρες τα διεθνή μέσα ανακυκλώνουν διάφορα σενάρια γύρω από την υγεία του ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν.

Μόλις την Πέμπτη η Daily Mail ανέφερε ότι τα μέσα ενημέρωσης της Νότιας Κορέας εκτιμούν ότι έχει βάλει σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία του από την υπερβολική κατανάλωση του τυριού έμενταλ.

Ο 31χρονος ηγέτης είχε δοκιμάσει για πρώτη φορά αυτό το τυρί όταν ήταν φοιτητής στην Ελβετία και όπως έγινε γνωστό εισήγαγε μεγάλες ποσότητές του, παρά τις δυτικές κυρώσεις.

Η νοσηρή όρεξή του για το έμενταλ, πιστεύεται, όπως γράφει η «Daily Mail», ότι αποτέλεσε βασικό παράγοντα στο μεγάλο βάρος που πήρε ο Κιμ τους τελευταίους μήνες, που τώρα πλέον περπατά με μπαστούνι.

Η απάντηση, πάντως, ήρθε την Παρασκευή από την κρατική τηλεόραση της χώρας που φυσικά είναι η φωνή του Ουν. Η σχετική ανακοίνωση αναφέρει πως υποφέρει από δυσφορία! Αυτή είναι η πρώτη και μοναδική επίσημη ενημέρωση για την υγεία του Βορειοκορεάτη ηγέτη, ο οποίος έχει να εμφανιστεί δημοσίως τουλάχιστον τρεις εβδομάδες, ενώ εν τω μεταξύ οργιάζουν οι φήμες για το τι μπορεί να συμβαίνει.

«Ο πλούτος και η ευημερία του σοσιαλισμού μας οφείλονται στις επίπονες προσπάθειες του αρχηγού μας, που συνεχίζει να φωτίζει το μονοπάτι του λαού, παρά το ότι υποφέρει από δυσφορία» ήταν ολόκληρη η ανακοίνωση της κρατικής τηλεόρασης.

Μάλιστα, την ανακοίνωση ακουλούθησε ένα ρεπορτάζ για συνάντηση ανώτατων αξιωματούχων της Βόρειας Κορέας, από την οποία ο Κιμ Γιονγκ Ουν ήταν απών.

iefimerida.gr

Τα εντυπωσιακά πλάσματα με γυναικεία μορφή και ουρά ψαριού, πρωτοστατούν για χιλιάδες χρόνια, στα παραμύθια, ωστόσο σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, έμπνευση για την συγκεκριμένη μυθοπλασία αποτέλεσε μία υπαρκτή και θανατηφόρα πάθηση.

Οι πρώτες καταγεγραμμένες αναφορές σε γοργόνες έρχονται από την αρχαία Ασσυρία (στην περιοχή της Μεσοποταμίας) όπου σύμφωνα με το θρύλο, η θεά Ατάργατις μεταμορφώθηκε σε γοργόνα από ντροπή, όταν σκότωσε κατά λάθος τον άνθρωπο που ερωτεύτηκε.

Στην ιστορία τα σαγηνευτικά αυτά πλάσματα έχουν συνδεθεί με δυσάρεστα γεγονότα στην Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία, συμπεριλαμβανομένων πλημμυρών, καταιγίδων, ναυαγίων και πνιγμών.

Τις συναντάμε επίσης και στην ελληνική μυθολογία: ο Ομηρος αναφέρθηκε σε αυτές ως σειρήνες: επικίνδυνα αλλά όμορφα πλάσματα, που γοήτευαν και στη συνέχεια έτρωγαν τους ναυτικούς.

Η πιο γνωστή ωστόσο αναφορά σε γοργόνα είναι το κλασικό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «η Μικρή Γοργόνα» που έγινε και ταινία της Disney, ενώαπεικονίζεται επίσης σε όπερες, έργα ζωγραφικής, βιβλία, ταινίες και κόμικς.

Σύμφωνα με τους ειδικούς ωστόσο, είναι πιθανό, πραγματική έμπνευση για τη μυθοπλασία να αποτέλεσε μία ιατρική πάθηση: Η Sirenomelia, γνωστή επίσης και ως «σύνδρομο Γοργόνας» είναι μια θανατηφόρα ασθένεια, που χαρακτηρίζεται από την ένωση των ποδιών του πάσχοντα.Η σπάνια εκ γενετής δυσμορφία κάνει τα πόδια να μοιάζουν με ένα ενιαίο μέλος, σαν ουρά ψαριού.

Η Ιατρική ιστορικός Λίντσει Φιτζχάρις, διδακτορικός από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, μιλώντας στην Daily Mail, εξηγεί ότι η συγκεκριμένη πάθηση προκύπτει από μια βλάβη της κανονικής αγγειακής τροφοδοσίας, όταν ο ομφάλιος λώρος αποτυγχάνει να σχηματίσει δύο αρτηρίες.

Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει επαρκής παροχή αίματος στο έμβρυο και έτσι η ενιαία αρτηρία "κλέβει" το αίμα και τη διατροφή από το κάτω μέρος του σώματος. Υποφέροντας από υποσιτισμό, το έμβρυο δεν κατορθώνει να αναπτύξει δύο διαφορετικά άκρα.

Η πάθηση είναι εξαιρετικά σπάνια, και προσβάλλει μόλις ένα στα 100.000 μωρά ωστόσο είναι 100 φορές πιο πιθανό να συμβεί σε πανομοιότυπα δίδυμα.

Τα μωρά που γεννιούνται με την συγκεκριμένη πάθηση σπάνια ζουν πάνω από μερικές ημέρες, ενώ περισσότερο από το ήμισυ των περιπτώσεων είναι θνησιγενή.

Οπως δήλωσε η Φιτζχάρις μιλώντας στην Daily Mail: «Κατά τη διάρκεια της έρευνάς μου, έχω βρει πολύ λίγα στοιχεία για την ιστορία της πάθησης. Υπάρχουν αποσπάσματα εδώ και εκεί που ισχυρίζονται ότι τα έμβρυα που γεννιούνται με sirenomelia μερικές φορές διατηρούνταν σε βάζα και τα έδειχναν σε Freak Shows κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Αλλά ακόμα και αυτές οι πηγές είναι απογοητευτικά ασαφείς.»

Παράλληλα προσθέτει ότι «υπάρχει μια σύντομη αναφορά της πάθησης σε ένα άτλαντα τεσσάρων τόμων που δημοσιεύθηκε το 1891 με τίτλο Ανθρώπινα τερατουργήματα, αλλά τίποτα που να υπαινίσσεται πως οι γιατροί κατανοούσαν τη sirenomelia σε προηγούμενες περιόδους. Ισως επειδή η διαταραχή είναι τόσο σπάνια, είναι επίσης δύσκολο να εντοπιστούν αναφορές σε ανατομικές συλλογές.»

Ωστόσο, επισημαίνει ότι κατάφερε να βρει ένα παράδειγμα του 20ου αιώνα στο Εθνικό Μουσείο Υγείας και Ιατρικής στην Ουάσινγκτον, ενώ υπάρχουν επίσης τρία έμβρυα στο Ανατομικό Μουσείο του Δευτέρου Πανεπιστημίου της Νάπολης, καθώς και τρισδιάστατες αναπαραστάσεις οστών. Ομως μακράν η μεγαλύτερη συλλογή εμβρύων εντοπίζεται στο Άμστερνταμ, στο Μουσείο Βρόλικ.

«Μέσα σε βάζα βλέπει κανείς περισσότερα από 5.000 δείγματα ανατομίας ανθρώπων και ζώων, εμβρυολογία, παθολογία και συγγενείς γενετικές ανωμαλίες» αναφέρει.

«Η Sirenomelia είναι εξαιρετικά θανατηφόρα πάθηση. Δεν υπάρχουν πολλές καταγραφές με άτομα που να έχουν επιβιώσει. Οι περισσότεροι έχασαν τη ζωή τους μέσα σε λίγες μέρες από τη γέννηση λόγω νεφρικής ανεπάρκειας και ανεπάρκειας της ουροδόχου κύστης. Ακόμα και σήμερα, οι πιθανότητες είναι εναντίον εκείνων που γεννιούνται με sirenomelia αν και υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις που επέζησαν»

Το 1988 η Τίφανι Γιορκς υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για να διαχωρίσει τα πόδια της. Εξακολουθεί να πάσχει από προβλήματα κινητικότητας, λόγω των εύθραυστων οστών της, και χρησιμοποιεί πατερίτσες και αναπηρική καρέκλα για να κινηθεί. Ωστόσο στην ηλικία των 26 ετών, είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία παράδειγμα ανθρώπου που επιβίωσε από την πάθηση μέχρι σήμερα.

iefimerida.gr

Αμφότεροι ανήκουν στο επαναστατικό πάνθεο. Δοκίμασαν τις τιμές ροκ σταρ από τα εκατομμύρια των οπαδών τους. Έχουν γίνει συνώνυμο της αντίστασης, αλλά και της... εμπορικής κατάχρησης του ονόματός τους.

Μπλουζάκια, πόστερ, γκράφιτι, προϊόντα κάθε είδους φέρουν το πρόσωπο του Τσε Γκεβάρα και του Ούγκο Τσάβες. Τώρα έγιναν και... αρώματα!

Το Έθνος αναφέρει πως η κουβανική εταιρεία Labiofarm λανσάρει δύο αρώματα με τα ονόματα του Τσε Γκεβάρα και του Ούγκο Τσάβες. Το ένα θα έχει όνομα «Ερνέστο» και το άλλο «Ούγκο». Τόσο απλά!

Όσο για το τι είδους αρώματα θα είναι, η εταιρεία λέει πως αυτό του... Τσε θα έχει «αναζωογονητική μυρωδιά δάσους με νότες από εσπεριδοειδή και πούδρα», ενώ του Τσάβες θα έχει μια «απαλότερη, φρουτώδη εσάνς με νότες παπάγιας και μάνγκο».

«Θα είναι πολύ ελκυστικές κολώνιες, αλλά και τα ονόματα σημαίνουν πολλά για μας», είπε η Ισμπέλ Γκονζάλες, αντιπρόεδρος του τμήματος έρευνας και ανάπτυξης της Labiofarm, βιομηχανία, η οποία παράγει μεταξύ άλλων ομοιοπαθητικά και κτηνιατρικά προϊόντα.

Η επίσημη παρουσίαση των δύο αυτών αρωμάτων αναμένεται να πραγματοποιηθεί εντός της εβδομάδας στην Αβάνα.

Οι κολώνιες σχεδιάστηκαν από τη γαλλική εταιρεία αρωμάτων Robertet, αλλά παράγονται στην Κούβα. Η Labiofam βρίσκεται στη διαδικασία της δημιουργίας στιλάτων μπουκαλιών για τις δύο κολώνιες που θα πωλούνται τόσο στην Κούβα, όσο και στη διεθνή αγορά.

«Ήταν μία μεγάλη πρόκληση», δήλωσε ο Κουβανός βιοχημικός Μάριο Βαλντές, επικεφαλής της ομάδας σχεδιασμού του αρώματος. Πρόσθεσε, ότι οι οικογένειες του Τσε και του Ούγκο Τσάβες έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για τη χρήση των ονομάτων.

«Δεν θέλουμε να κάνουμε προπαγάνδα, αλλά να αποτίσουμε φόρο τιμής σε αυτούς και να βοηθήσουμε στη διάρκεια των ονομάτων τους»,

iefimerida.gr

Ένα χρόνο πριν βγει στη σύνταξη, η Κατερίνα Περιστέρη βρέθηκε στο επίκεντρο της κοινής γνώμης, ανακαλύπτοντας τον μεγαλύτερο αρχαίο τάφο, τον τάφο της Αμφίπολης. Κανείς δεν την γνώριζε. Προϊσταμένη της ΚΗ ' Εφορίας προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, είχε φέρει στο φως και έναν άλλο συλημένο μακεδονικό τάφο στην Αμφίπολη, αλλά δεν υπάρχει πουθενά σχετική αναφορά.

Αρχαιολογία στη Θεσσαλονίκη, μεταπτυχιακά στη Γαλλία

Οι συνομήλικοι συνάδελφοί της κάνουν λόγο για επιμελή φοιτήτρια στο αρχαιολογικό του ΑΠΘ, όπου σπούδασε, για να ακολουθήσει μετά το μεταπτυχιακό της στη Γαλλία, πάνω στην προϊστορική αρχαιολογία («Λιθοτεχνία στην Σκάλα Σωτήρος της Θάσου»).

Μόλις επέστρεψε προσλήφθηκε στην περιφερειακή τότε Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων (ΕΠΚΑ) της Καβάλας. Αβδηρα, Θάσος (συνεργασία με τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή) και Δράμα (ανασκαφικές έρευνες στην Ακρόπολη της Πλατανιάς, στο Αρκαδικό στον νεολιθικό οικισμό και στην Καλή Βρύση, όπου έφερε στο φως ναό του Διονύσου) αποτελούν τη διαδρομή της.

Βοηθός του μεγάλου αρχαιολόγου Λαζαρίδη

Ο Δημήτρης Λαζαρίδης από τις σημαντικές μορφές της ελληνικής αρχαιολογίας, από το 1956 και μέχρι το 1985 που έφυγε από τη ζωή, εκτελούσε στον αρχαιολογικό χώρο της Αμφίπολης ένα εκτεταμένο ανασκαφικό έργο, ενώ από το 1964 ανέσκαψε και τον τύμβο Καστά.

Η κυρία Περιστέρη δούλεψε για ένα μικρό διάστημα δίπλα του τα χρόνια 1979-80, ενώ συνεργάτης του ήταν και ο τότε σύζυγός της, ο φιλόλογος Μόσχος Οτατζής.

Με άλλα λόγια, ο Δημήτρης Λαζαρίδης έσκαψε τον λόφο όπου κρυβόταν ο τάφος αλλά δεν τον βρήκε!

Εγινε επίμονη ιδέα στην Περιστέρη ο τύμβος Καστά

Από τότε της μπήκε επίμονα η ιδέα ότι ο τύμβος Καστά έκρυβε κάτι μεγάλο. Η ίδια συνήθιζε μέχρι τώρα να αποδίδει στον Λαζαρίδη μια διφορούμενη φράση: «Ο Μανόλης (Ανδρόνικος) βρήκε τον Φίλιππο, εγώ όμως δεν βρήκα τη Ρωξάνη».

Ο Λαζαρίδης πιθανόν εκτιμούσε ότι ο τύμβος πιθανώς να έκρυβε ένα μεγάλο ταφικό οικοδόμημα, όμως το εγχείρημα μιας εκτεταμένης και σε βάθος ανασκαφής ήταν πολύ δύσκολο και πολυδάπανο.

Ο Λαζαρίδης έψαχνε σε άλλο σημείο

Ο αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης έσκαβε στην περιοχή της Αμφίπολης από το 1965. Εσκαβε, μάλιστα, τον τύμβο ως το 1973 αλλά... από τη λάθος μεριά. Όπως έχει δηλώσει πρόσφατα η ίδια η Κατερίνα Περιστέρη, «ο Λαζαρίδης έσκαβε μέχρι το '73 τον τύμβο στην πλευρά που ήταν προς τον λόφο 133, όπου εκεί έχουμε νεκρόπολη, την εποχή του σιδήρου και αρχαϊκών χρόνων, καμία σχέση με τον τάφο το δικό μας».
Και πρόσθεσε: «Τα δε μπάζα τα έριχνε στην αντίθετη περιοχή, σε αυτή που είμαστε, και δύο μήνες τώρα μαζεύουμε τα μπάζα του Λαζαρίδη».

Τρίτη και... τυχερή για την Περιστέρη

Το 2004 η Κ. Περιστέρη φεύγει από την Καβάλα και πάει στις Σέρρες ως προϊσταμένη της νεοϊδρυθείσας ΚΗ' ΕΠΚΑ. Εχει στο συρτάρι της την έρευνα και το 2009 θα δώσει το «παρών» της στον τύμβο. Στο βάθος του μυαλού της έχει πάντα τη... Ρωξάνη και τον γιο της τον Αλέξανδρο Δ' και ψάχνει για χρηματοδότηση. Σε δηλώσεις στην εφημερίδα «Μακεδονία» την 1-9-2010 θα πει:. «...ελπίζουμε σύμφωνα και με το πιστεύω του Δ. Λαζαρίδη να βρούμε τον τάφο αυτών των δύο προσώπων».

Το 2011 βρίσκει τον περίβολο του τάφου της Αμφίπολης

 
Οι ανασκαφές του 2011 δεν θα δείξουν πολλά πράγματα και το 2012 αποφασίζει να σκάψει πιο βαθιά. Οι δύο πρώτες τομές δεν δίνουν τίποτα, στέκεται όμως τυχερή στην τρίτη, όταν πέφτει πάνω στον περίβολο. Ο δρόμος για να έρθει στο φως το επιβλητικό ταφικό μνημείο είχε ανοίξει.
Το καλοκαίρι του 2012 δημοσιογραφικές πληροφορίες αποδίδουν στην κ. Περιστέρη τον ισχυρισμό για τάφο Ρωξάνης - Αλέξανδρου Δ'. Οι αντιδράσεις είναι έντονες. Συνεργάτες του αείμνηστου Μανόλη Ανδρόνικου απαντούν ότι ο τάφος του «πρίγκιπα» έχει βρεθεί στη Βεργίνα.

Το 2013 δεν της δίνει κανείς σημασία

Στην αρχαιολογική συνάντηση τον Μάρτιο του 2013 στη Θεσσαλονίκη η εισήγηση της κυρίας Περιστέρη για την ανασκαφή δεν συγκεντρώνει το ενδιαφέρον. Η επαναφορά όμως στη δημοσιότητα, λίγους μήνες μετά, της θεωρίας για τον βασιλικό τάφο της αναγκάζει το υπουργείο Πολιτισμού να απαντήσει με μια αυστηρή ανακοίνωση και την κ. Περιστέρη να συμπληρώσει με μια οργισμένη δήλωση.

Στις 9 Αυγούστου 2014 δικαιώνεται

Το αρχαιολογικό συνέδριο για τη Μακεδονία, τον Μάρτιο του 2014, έχει τιμητικά στην αφίσα του τον περίβολο της Αμφίπολης. Ομως οι νέοι τάφοι στη Βεργίνα είναι αυτοί που κερδίζουν τη δημοσιότητα. Ηδη όμως η κ. Περιστέρη κάνει λόγο για ανδρική ταφή στον τύμβο Καστά, ενώ το Σάββατο 9 Αυγούστου η επιμονή της αρχαιολόγου θα την οδηγήσει μπροστά στον προστατευτικό τοίχο του τάφου και στην πρώτη δικαίωσή της.

Ο πρώην σύζυγος της Κατερίνας Περιστέρη

Και να που μέσα σε αυτόν τον «επικοινωνιακό ορυμαγδό» για τις ανασκαφές της Αμφίπολης, βρέθηκε μία φωτογραφία ιστορικής μνήμης. Η «ανάγκη της επικαιρότητας» εστίαζε το ενδιαφέρον της σε δύο μόνον πρόσωπα –αυτό του πρωτεργάτη των ανασκαφών Δημήτρη Λαζαρίδη και της διαδόχου του Κατερίνας Περιστέρη– αλλά στη φωτογραφία εικονίζεται και ο Μόσχος Οτατζής.

Αυτός, με το ψάθινο καπέλο στο χέρι, ανάμεσα στο δάσκαλό του και την επί πολλά χρόνια σύντροφο στη ζωή του Κατερίνα Περιστέρη, ο οποίος χάθηκε πρόωρα από τη ζωή.

Ο Μόσχος Οτατζής υπεραγαπούσε την αρχαιολογία, ήταν φιλόλογος στα σχολεία της Καβάλας, με δραστηριότητα στο Σύνδεσμο Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών και στο Σύνδεσμο Φιλολόγων που, επί των ημερών του, έλαμψε και μεγαλούργησε.

Το 1996 η Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας εξέδωσε ένα βιβλίο του Μόσχου Οτατζή που, σε συνδυασμό με τα σημερινά αρχαιολογικά ευρήματα στην ευρύτερη περιοχή της Αμφίπολης, είναι όχι απλώς επίκαιρο, αλλά άκρως διδακτικό και χρήσιμο.

Ουσιαστικά, πρόκειται για τη δημοσίευση δύο μεταπτυχιακών εργασιών που αποδίδουν πλήρως την «μέθη» και τη σχολαστικότητα με την οποία εργάζονταν ο Μόσχος Οτατζής. Η μία από αυτές (Χαρακτηρισμοί και Παρονομασίες Αθηναίων Πολιτικών του 4ου π.Χ. Αιώνα), θεωρείται μοναδική στο «είδος» της, είναι και ένα έμμεσο δείγμα της εξαιρετικής αίσθησης του χιούμορ του.

Η δεύτερη εργασία του, με τίτλο Εγνατία Οδός: Από την Αμφίπολη στους Φιλίππους, είναι ένα οδοιπορικό στους τόπους της Ανατολικής Μακεδονίας με αφορμή τα λίγα μιλιάρια που βρέθηκαν στο Μικρό Σούλι και τα Νέα Κερδύλλια. «Σκαλίζοντας» και λεπτολογώντας επί των αρχαίων οδικών σημάνσεων, ο Μόσχος Οτατζής περιδιαβαίνει την «πάτρια γη» με αφετηρία τα στενά της Ρεντίνας. Στη διαδρομή αυτή, θα δρασκελίσει τη γέφυρα του Στρυμόνα, θα περάσει στους πρόποδες του Παγγαίου ανάμεσα στους λόφους 133 και Καστά και, ακολουθώντας την «αρχαία χάραξη» της Εγνατίας, θα «πιάσει» Παλαιοκώμη και Μικρό Σούλι, Ροδολίβος και Πρώτη, Κούροβο και Ζυγάκτη ποταμό, Μαυρολεύκη και Καλαμπάκι, για να καταλήξει στους λατρεμένους του Φιλίππους.

Η σπουδαία αυτή παρακαταθήκη του Μόσχου Οτατζή, είναι ένα μικρό (μα και μοναδικό) δείγμα του «μεγάλου του έρωτα» για την αρχαιολογία. Ανολοκλήρωτου, σαν και τη ζωή του.

Ο Μόσχος Οτατζής αναφέρει, συγκεκριμένα, ότι η Εγνατία οδός «είναι πιο πιθανό ν' απέφευγε το ύψωμα στο οποίο ήταν χτισμένη η Αμφίπολη, αλλά μετά το Στρυμόνα να κατευθυνόταν βόρεια, να περνούσε έξω από την Αμφίπολη 162 και συγκεκριμένα να περιέτρεχε το ανατολικό τείχος της πόλης και να συνέχιζε αμέσως μετά με κατεύθυνση βορειοανατολική προς τους πρόποδες του Παγγαίου και το λόφο που σήμερα είναι γνωστός με τον αριθμό 133.
Στην περιοχή αυτή βρέθηκε ένα μιλιάριο της εποχής του αυτοκράτορα Καρακάλλα, το οποίο αναγράφει την απόσταση του ενός μιλίου. Πιθανόν ο αριθμός δεν είναι συμπληρωμένος, διότι στο σημείο αυτό του μιλιαρίου υπάρχει φθορά- αν όμως ο αριθμός του ενός μιλίου είναι σωστός, τότε το μιλιάριο δεν πρέπει να βρέθηκε μακριά από τη θέση που ήταν τοποθετημένο επάνω στην Εγνατία οδό.
Ο δρόμος συνέχιζε με κατεύθυνση βορειοανατολική και περνούσε ανάμεσα από το λόφο 133 και το λόφο του «Καστά», για να συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση, παράλληλα σχεδόν με τους βόρειους πρόποδες του Παγγαίου. Υπάρχει και σήμερα ακόμη μονοπάτι που από την Αμφίπολη οδηγεί στο πέρασμα αυτό, ανάμεσα από τους δύο λόφους.
Η αυτοψία και η έρευνα δεν έδωσε ίχνη αρχαίου δρόμου, είναι όμως πολύ πιθανό να καταστράφηκαν από την καλλιέργεια των χωραφιών. Στο χωριό Οφρύνιο και στο τείχος της βυζαντινής Χρυσούπολης βρέθηκε εντοιχισμένο μιλιάριο της Εγνατίας οδού, το οποίο χρονολογείται επίσης στα χρόνια του Καρακάλλα. Είναι άγνωστο από πού μεταφέρθηκε στο μεσαιωνικό περίβολο, όμως η απόσταση των 4 μιλίων που αναγράφει, θεωρώντας ως αφετηρία την Αμφίπολη, δείχνει ότι αυτό ήταν τοποθετημένο στην Εγνατία οδό αμέσως μετά τον λόφο 133 και από το σημείο αυτό η απόσταση δεν είναι πολύ μεγάλη για να μεταφερθεί αργότερα στο τείχος της βυζαντινής Χρυσούπολης.
Μπορεί λοιπόν (αυτό) ν' αποτελέσει μια ένδειξη, ότι η Εγνατία οδός περνούσε ανάμεσα από τους δύο λόφους, για να προχωρήσει μετά παράλληλα με τους βόρειους πρόποδες του Παγγαίου».
Ένα άγνωστο, λοιπόν, όμως ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο προσθέτει ο Μόσχος Οτατζής σε όσα μαθαίνουμε καθημερινά για τον μακεδονικό τύμβο που ανασκάπτεται στο λόφο «Καστά» της Αμφίπολης. Ότι αυτός ο τύμβος βρέθηκε πάνω στη μεγαλύτερη οδό των αρχαίων χρόνων, τη ρωμαϊκή Εγνατία οδό, η οποία διήλθε από τη νότια πλευρά του, με ότι αυτή η θέση του μπορεί να σημαίνει, είτε όσον αφορά την τυχόν σύλησή του, είτε, αντίθετα, όσον αφορά την τυχόν προστασία του από τους Ρωμαίους!

Η αρχαία Εγνατία οδός

iefimerida.gr