Μια ανατριχιαστική αποκάλυψη έρχεται μέσα από ένα βίντεο του yahoo που ήδη κάνει τον γύρω του διαδικτύου.

Ένα νέο είδος επίθεσης από hackers έχει πλέον αρχίσει να εξαπλώνεται ως πρακτική σε ολόκληρο τον κόσμο.Το λεγόμενο ratting, είναι μια μέθοδος που με την χρήση του RAT, συστήματος διασύνδεσης υπολογιστών, δίνει στον hacker τη δυνατότητα να αποκτά έλεγχο συγκεκριμένων λειτουργιών του υπολογιστή σας – και συνηθέστερη εξ αυτών ηκάμερα.

Ο ratter, του οποίου το όνομα προέρχεται από το σύστημα RAT αλλά κ απ τν λέξη rat που σημαίνει αρουραίος, συχνά έχει ως θύματά του γυναίκες οι οποίες βιντεοσκοπούνται εν αγνοία τους από τον ίδιο τον υπολογιστή τους, όταν βρίσκονται Online. Οι εικόνες και τα βίντεο δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι δεν παραμένουν για ιδιωτική χρήση αλλά προφανώς εξαπλώνονται στο internet.

Παράλληλα, ο ratter συχνά έχει ως σκοπό απλά να παίξει με τα νεύρα του χρήστη, τρομάζοντας τον, είτε με τρομακτικές εικόνες που ξαφνικά εμφανίζονται στην οθόνη του υπολογιστή, είτε με φωνητικά μηνύματα από αυτοματοποιημένο σύστημα που μετατρέπει κείμενο σε φωνή, είτε απλά ανοίγοντας τη θέση του CD-ROM ξαφνικά.

Στο παρακάτω βίντεο, προτείνονται απλοί τρόποι για να προστατεύσουμε τον υπολογιστή μας από τέτοιες κακόβουλες επιθέσεις.
Η δική μας συμβουλή είναι ότι η χρήση του διαδικτύου είναι ένα παιχνίδι που έχει έναν μόνο χρυσό κανόνα:

Ο εγκυρότερα ενημερωμένος χρήστης έχει και τον πιο προστατευμένο ηλεκτρονικό υπολογιστή. 

Ο μικρός Σατανάς γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου (!) στην Ρωσία στην πόλη Περμ.

Όπως εξηγούν οι γονείς του οι επικλήσεις που έκαναν στον Εωσφόρο εισακούστηκαν και έτσι ο γιος τους κατάφερε να επιζήσει από προβλήματα υγείας που είχε μετά την γέννα.

Έτσι αποφάσισαν να τον βαφτίσουν, Σατανά.

Οι υπάλληλοι των τοπικών αρχών προσπάθησαν να τους μεταπείσουν, ωστόσο η Ναταλία Μενσίκοβα και ο άντρας της που είναι Σατανιστές δεν άλλαξαν γνώμη.

«Αποφασίσαμε να του δώσουμε το όνομα αυτό και ως αντίδραση στο σύστημα» δηλώνει η μητέρα του στο ρωσικό δίκτυο RT.

Η ζάχαρη, τα trans λιπαρά, το κόκκινο κρέας, το αλάτι, το λευκό αλεύρι, το αλκοόλ αλλά και το κάπνισμα, η καθιστική ζωή, το άγχος και η κοιλιακή παχυσαρκία «τρέφουν» τον καρκίνο και ιδίως τον καρκίνο του μαστού. Αντιθέτως τα λαχανικά, τα άγρια χόρτα, τα όσπρια, τα φρούτα, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι, τα ω3 λιπαρά, η βιταμίνη D, η άσκηση και η διατήρηση υγιούς βάρους τον «σκοτώνουν».

Τα παραπάνω επισημαίνει η ιατρός-διατροφολόγος, επιστημονική σύμβουλος του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών του ΕΚΕΤΑ, Δέσποινα Κομνηνού με αφορμή το εκπαιδευτικό σεμινάριο «Στοχεύοντας τον μεταβολισμό του Καρκίνου. Τι τον τρέφει; Τι τον σκοτώνει;» του Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» Νομού Θεσσαλονίκης.
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Κομνηνού τα καρκινικά κύτταρα προγραμματίζουν τον μεταβολισμό τους έτσι ώστε  να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις τους σε ενέργεια και πρώτες ύλες που είναι απαραίτητες για τον αυξημένο πολλαπλασιασμό τους. Δύο κύρια στοιχεία του μεταβολισμού των καρκινικών κυττάρων είναι οι αυξημένες ανάγκες σε γλυκόζη (προσλαμβάνουν 10 - 50 φορές περισσότερη γλυκόζη σε σχέση με τα υγιή κύτταρα) και σε μεθειονίνη (αμινοξύ που βρίσκεται στις ζωικές πρωτεΐνες με υψηλή πρόσληψη κυρίως στην κρεατοφαγία).

«Φαίνεται να υπάρχει σημαντική συσχέτιση της γλυκόζης με τον καρκίνο του μαστού σε γυναίκες που έχουν σάκχαρο αίματος πάνω από 125 mg/dl. Επίσης, σαρώσεις pet (pet scan) έχουν δείξει πως όσο υψηλότερη είναι η συσσώρευση της γλυκόζης στα καρκινικά κύτταρα, τόσο πιο επιθετική είναι η μορφή του καρκίνου καθώς ο πολλαπλασιασμός των καρκινικών κυττάρων αυξάνεται ανάλογα με την αύξηση της συσσώρευσης της γλυκόζης. Η έντονη επιθυμία για γλυκό, επεξεργασμένους υδατάνθρακες και κρεατοφαγία σχετίζεται με την αύξηση του βάρους και την εναπόθεση λίπους στην κοιλιά (κοιλιακή παχυσαρκία). Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε μεταβολικό, φλεγμονώδες και οξειδωτικό στρες τα προϊόντα των οποίων προάγουν την εμφάνιση και επιδείνωση του καρκίνου», επισημαίνει η κ.Κομνηνού.
Παράλληλα τονίζει ότι εκείνο στο οποίο πρέπει να δοθεί έμφαση είναι ο γλυκαιμικός δείκτη των τροφών, τα ω-3 λιπαρά οξέα και η βιταμίνη D.

«Εκείνο που θέλουμε είναι να ελαττώσουμε τον γλυκαιμικό δείκτη των τροφών. Αυτό μπορούμε να  το πετύχουμε με την κατανάλωση φρούτων, τα λαχανικών και ξηρών καρπών, που περιέχουν  φυτικές ίνες. Επίσης αυτά τα τρόφιμα  περιέχουν πολλές προστατευτικές ουσίες οι οποίες είναι αντικαρκινικές αντιφλεγμωνόδεις αντιδιαβητικές αντιοξειδωτικές. Όλα αυτά καταπολεμούν το κυτταρικό στρες. Έτσι λοιπόν όταν ισορροπήσουμε το κύτταρο και δεν είναι σε στρες τότε αναχαιτίζουμε τα στοιχεία που προάγουν εμφάνιση και επιδείνωση του καρκίνου. Οι διατροφικές οδηγίες που ισχύουν για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού ισχύουν και μετά τη θεραπεία του καρκίνου», προσθέτει η κ. Κομνηνού. 

Πηγή ΑΠΕ

Το εφετείο του Μιλάνου αθώωσε τον πρώην Πρωθυπουργό της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι, για την περίφημη Ρουμπι γκέιτ, αναγνωρίζοντας πως δεν απεδείχθη ότι ο γηραιός πολιτικός γνώριζε ότι η μαροκινή Ρούμπι Καρίμα ελ Μαχρούγκ, ήταν ανήλικη.
Η απόφαση ελήφθη τον Ιούλιο, αλλά σήμερα έγινε γνωστό το αιτιολογικό των δικαστών, με το οποίο ανέτρεψαν την πρωτόδικη απόφαση που καταδίκαζε τον Μπερλουσκόνι σε ποινή φυλάκισης επτά ετών για συνέργεια σε εκπόρνευση ανηλίκων .
Το σκεπτικό των εφετών είναι πως δεν απεδείχθη ότι ο Σίλβιο γνώριζε πως η συγκεκριμένη κοπέλα, τους πρώτους μήνες του 2010, ήταν ακόμη ανήλικη.

Παρα ταύτα αναγνωρίζει ότι η Μαροκινή έπαιρνε χρήματα για να συνευρεθεί ερωτικά με τον Καβαλιέρε στη βίλα του, στα περίφημα «μπούγκα-μπούγκα» πάρτι.
Παράλληλα, σύμφωνα με το εφετείο της ιταλικής συμπρωτεύουσας, δεν αποδείχθηκε ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ευθύνεται για κατάχρηση εξουσίας, σχετικά με το τηλεφώνημά του στην διεύθυνση αστυνομίας του Μιλάνου, τον Μάιο του 2010, όταν η Ρούμπι Καρίμα Ελ Μαχρούγκ είχε κατηγορηθεί από φίλη της για κλοπή προσωπικών αντικειμένων.

Σοκ έπαθαν τα μέλη μιας οικογένειας από τη Βρετανία όταν έλαβαν μήνυμα στο κινητό από την... πεθαμένη γιαγιά τους.

Η 59χρονη Λέσλι Εμερσον απεβίωσε από καρκίνο του εντέρου το 2011 και οι συγγενείς της την έθαψαν με το κινητό της, στο οποίο έστελναν τακτικά μηνύματα αγάπης, σε μια προσπάθειά τους να διαχειριστούν την απώλεια. Μέχρι που μία μέρα η γιαγιά τούς... απάντησε.

Η 22χρονη εγγονή της Εμερσον, Σέρι, έστειλε μήνυμα στο κινητό της γιαγιάς της λέγοντάς της πόσο της λείπει και σοκαρισμένη έλαβε την εξής απάντηση: «Σε προσέχω, θα το ξεπεράσεις και θα είσαι καλά».

Τρομοκρατημένη η κοπέλα, έστειλε μήνυμα πάλι στο ίδιο νούμερο ρωτώντας ποιος είναι, για να λάβει νέο μήνυμα που έγραφε «μία ενοχλητική χορτοφάγος».

Η νεαρή επικοινώνησε αμέσως με την οικογένειά της και ο γιος της εκλιπούσας, Τζον Εμερσον, πήρε την απόφαση να τηλεφωνήσει στο νούμερο που ήξερε ότι ήταν της μητέρας του.

Τελικά, η «παρεξήγηση» λύθηκε, αφού τρία χρόνια μετά τον θάνατο της Εμερσον η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας είχε δώσει το νούμερό της σε κάποιον άλλο χρήστη, με αποτέλεσμα να γίνει αυτό το απίστευτο μπέρδεμα.

Ο νέος χρήστης του κινητού ενημερώθηκε τι συμβαίνει και ζήτησε συγνώμη από την οικογένεια για την αναστάτωση που προκάλεσε άθελά του.

iefimerida.gr

Μια διαφημιστική εταιρεία κατηγορείται από την τροχαία της Μόσχας, πως προκάλεσε περισσότερα από 500 ατυχήματα σε μία μόνο ημέρα! 

Η διαφημιστική εταιρεία χρησιμοποίησε τη φωτογραφία ενός γυναικείου στήθους, την οποία τοποθέτησε σε περισσότερα από 30 φορτηγά.

Τα περίπου 30 φορτηγά που κινούνταν στους δρόμους της Μόσχας, άφηναν πίσω τους ένα κυκλοφοριακό κομφούζιο και πολλά ατυχήματα, καθώς η προσοχή των οδηγών, όπως -μάλλον- ήταν φυσιολογικό, εστιαζόταν στο μότο που αναγραφόταν πάνω στις γυναικείες θηλές: «Προσελκύουν», έγραφαν χαρακτηριστικά.

Ένας από τους οδηγούς δήλωσε ότι οδηγούσε αμέριμνος όταν το όχημα που τον ακολουθούσε έπεσε με δύναμη στο δικό του αυτοκίνητο. «Ξαφνιάστηκα από τα... γιγάντια στήθη», δήλωσε ο υπαίτιος του ατυχήματος.

Ωστόσο, η διαφημιστική καμπάνια έληξε άδοξα όταν η αστυνομία έστειλε δυνάμεις να σταματήσουν τα φορτηγά και να κατασχέσουν τις διαφημίσεις.

Από την εν λόγω διαφήμιση έχουν αναφερθεί στο σύνολο 517 ατυχήματα.

Ένας ερασιτέχνης ψαράς στη Σιγκαπούρη, ο Ong Han Boon, αλίευσε ένα πλάσμα άγνωστης προέλευσης που είχε 92 πλοκάμια.

Ο Han Boon έριξε την πετονιά του στα ανοιχτά του νησιού Sentosa.

«Το ένιωθα να με τραβά κάτω και ενθουσιάστηκα. Όταν ωστόσο το τράβηξα από το νερό δεν ήταν αυτό ακριβώς που έψαχνα», εκμυστηρεύτηκε ο 54χρονος ψαράς, συμπληρώνοντας:

«Είχε μέχρι και 100 πλοκάμια τα οποία και κουνούσε. Ήταν μια διασταύρωση αστερία, χταποδιού και εξωγήινου τέρατος. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο στη ζωή μου. Ίσως και να είναι ένα μεταλλαγμένο θαλάσσιο πλάσμα.

Δείτε το βίντεο:

Επέτρεψαν το βιβλίο “Ο Αγών μου” του Χίτλερ, αλλά για το Βατικανό στη μαύρη λίστα είχαν μπει Βολταίρος και Καζαντζάκης. Τα έργα των Αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων δέχθηκαν διορθώσεις.

Μέχρι την εφεύρεση της τυπογραφίας από τον Γουτεμβέργιο, το 1450, η γνώση ήταν προνόμιο λίγων. Τα χειρόγραφα βιβλία ήταν πανάκριβα και φυλάσσονταν κυρίως σε μοναστήρια και αυλές βασιλιάδων. Η τυπογραφία ανέτρεψε το κατεστημένο και τα λόγια των συγγραφέων άρχισαν να μεταδίδονται και στα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα. Όμως με τη γνώση έρχονται η κριτική σκέψη και η αμφισβήτηση, έννοιες που ουδέποτε συμπάθησε η Καθολική Εκκλησία. Η Καθολική Εκκλησία με την Ιερά Εξέταση το 1542, έλεγχε, σύμφωνα με τη Μηχανή του Χρόνου, και τα λεγόμενα «αιρετικά» βιβλία. Όμως εκδίδονταν τόσα βιβλία, που το Βατικανό αναγκάστηκε να δημιουργήσει ξεχωριστό παράρτημα, που να ασχολείται μόνο με τα έντυπα.

Το 1557, ο Πάπας Παύλος Δ’ ίδρυσε το «Index Librorum Prohibitorum» δηλαδή τον Κατάλογο Απαγορευμένων Βιβλίων. Περιείχε όλα τα βιβλία που η Καθολική Εκκλησία έκρινε ως αιρετικά, αντιχριστιανικά ή κατά την άποψή της, περιείχαν προκλητικές σεξουαλικές λεπτομέρειες. Οποιοσδήποτε Καθολικός διάβαζε ένα από τα απαγορευμένα βιβλία, θα αφοριζόταν αμέσως.

Οι μαύρες λίστες των βασιλέων.



Κατάλογος Απαγορευμένων Βιβλίων

Η απαγόρευση δεν ίσχυε μόνο στις παπικές περιοχές επιρροής. Κάθε βασίλειο είχε το δικό του κατάλογο απαγορευμένων βιβλίων, που ορίζονταν ανεξάρτητα από το Βατικανό. Στη Γαλλία, περισσότεροι από 800 συγγραφείς και εκδότες φυλακίστηκαν στη Βαστίλη μέχρι την έναρξη της Γαλλικής Επανάστασης, το 1789. Ο πρώτος κατάλογος απαγόρευε όλα τα έργα του Λούθηρου και των υπόλοιπων προτεσταντών μεταρρυθμιστών.

Τα έργα των Αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων δέχθηκαν διορθώσεις και αφαιρέθηκαν όσα κομμάτια αναφέρονταν σε παγανιστικές και ειδωλολατρικές διδασκαλίες, που δεν συμβάδιζαν τον χριστιανισμό.

Απαγορεύτηκαν σχεδόν όλοι οι σύγχρονοι φιλόσοφοι, όπως ο Καρτέσιος, ο Σπινόζα, ο Λοκ, ο Ρουσό, ο Βολταίρος και ο Καντ. Δηλαδή απαγορεύτηκαν οι διανοούμενοι, πάνω στα έργα των οποίων βασίστηκε ο σύγχρονος ευρωπαϊκός πολιτισμός. Συμπεριλαμβάνονταν και συγγραφείς όπως οι Μπαλζάκ, Φλωμπέρ, Ουγκό, ο Ζολά, ακόμα και τα απομνημονεύματα του «εραστή» Καζανόβα.



Η καθολική εκκλησία κατά της δουλείας.



Η Καλύβα του Μπαρμπαθωμά


Το 1852, κυκλοφόρησε το βιβλίο «Η Καλύβα του Μπαρμπα θωμά» από την Αμερικανίδα συγγραφέα, Χάριετ Μπίτσερ Στόου. Σημείωσε τεράστιες πωλήσεις και διέδωσε σε όλο τον δυτικό κόσμο το μήνυμα εναντίον της δουλείας. Το Βατικανό θορυβήθηκε, γιατί η Στόου ανήκε στην προτεσταντική αίρεση των Κουάκερ και το έργο θεωρήθηκε ότι «μετέδιδε το δηλητήριο των Προτεσταντών».

Όμως, ένας από τους συμβούλους της επιτροπής υπερασπίστηκε σθεναρά το θέμα του βιβλίου, δηλαδή την κατάργηση της δουλείας:«Ακριβώς αυτό θέλουμε εμείς οι Καθολικοί. Ξεχάσατε πως όλοι οι άνθρωποι κατάγονται από τον Αδάμ και την Εύα και είναι ίσοι στα μάτια του Θεού;» Το επιχείρημά του έπεισε την επιτροπή και το βιβλίο δεν προστέθηκε στον κατάλογο.




Ο Αγών Μου.

Ένα βιβλίο που δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ στον κατάλογο ήταν «Ο Αγών μου» του Αδόλφου Χίτλερ. Το Βατικανό, υπό την επιτήρηση του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι, δεν τόλμησε να εναντιωθεί στον Φύρερ του Τρίτου Ράιχ. Χρησιμοποίησε ως δικαιολογία το απόσπασμα από την επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τους Ρωμαίους, που έλεγε ότι η κρατική εξουσία προέρχεται από το Θεό και πρέπει να την υπακούν.


Καζαντζάκης.

Το 1954, το Βατικανό απαγόρευσε το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη, «Ο τελευταίος πειρασμός». Ο συγγραφέας έστειλε τηλεγράφημα στον Πάπα Πίου ΙΒ΄ με τη λατινική ρήση του «πατέρα» της λατινόφωνης εκκλησίας, Τερτυλλιανού: «Ad tuum Domine, tribual appelo» δηλαδή «Στο δικαστήριό σας κύριε, κάνω έφεση».

Το τηλεγράφημα του Καζαντζάκη δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Η ελληνική Εκκλησία, με τη σειρά της, χαρακτήρισε το έργο ως «σκανδαλώδες και επικίνδυνον διά κάθε χριστιανό» και απαίτησε να απαγορευθεί η κυκλοφορία του βιβλίου και στην Ελλάδα. Η απάντηση του συγγραφέα ήταν η εξής:

«Μου δώσατε μια κατάρα, Άγιοι Πατέρες, σας δίνω μια ευχή. Σας εύχομαι να ’ναι η συνείδησή σας τόσο καθαρή, όσο είναι η δική μου και να ’στε τόσο ηθικοί και θρήσκοι όσο είμαι εγώ».



Νίκος Καζαντζάκης


Το τέλος του καταλόγου.

Το 1966, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Στ’ κατήργησε τον κατάλογο των απαγορευμένων βιβλίων, υποστηρίζοντας ότι τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία γίνονταν οι προσθήκες στη λίστα, είχαν χάσει την ισχύ τους στον 21ο αιώνα.

Στις 14 Ιουνίου του 1966, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του Βατικανού η εξής παπική δήλωση:

«Αν και η επίσημη απαγόρευση καταργείται, ο Κατάλογος διατηρεί την ηθική του ισχύ, με την έννοια ότι δίδαξε στους Χριστιανούς να φυλάσσονται από τα γραπτά που διακινδυνεύουν την πίστη και το ήθος τους. Η επιτηδευμένη παραβίαση αυτού του καθήκοντος είναι αμαρτία, ακόμα και αν δεν επιφέρει εκκλησιαστική τιμωρία».
 

hellas-now.com

Έπεσε από τα πυρά Τούρκων στο χωριό Στάτιστα.Πώς ο Μελάς με το επιχειρησιακό όνομα Καπετάν Μίκης Ζέζας, με μόλις 35 άντρες, ανέλαβε την αρχηγία του Μακεδονικού αγώνα
ενάντια στους Βούλγαρους και εισήλθε ένοπλα στα Μακεδονικά εδάφη Σαν σήμερα, 13 Οκτωβρίου 1904, ο Πάυλος Μελάς, πρωτεργάτης και σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα, έπεφτε νεκρός από τα πυρά τουρκικού αποσπάσματος που πολιόρκησε το χωρίο Στάτιστα (μετέπειτα Παύλος Μελάς προς τιμήν του).

Ο Παύλος Μελάς ήταν αξιωματικός πυροβολικού του ελληνικού στρατού, γιος του Μιχαήλ Μελά και γαμπρός του Στέφανου Δραγούμη.

Γεννήθηκε στη Μασσαλία της Νότιας Γαλλίας, αλλά η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από τον Παρακάλαμο Πωγωνίου της Περιφερειακής Ενότητας Ιωαννίνων. Μετά τη μετακίνηση της οικογένειας στην Αθήνα, σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων απ' όπου αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός υλικού πολέμου το 1891. Φέροντας τύψεις για την έκβαση του πολέμου του 1897 συμμετείχε από τους πρώτους στο ιδρυθέν το 1900 Μακεδονικό κομιτάτο για την εμψύχωση του απογοητευμένου ελληνικού πληθυσμού της Μακεδονίας και σε αντίδραση στη δράση των Βουλγάρων κομιτατζήδων. 

Στις 18 Αυγούστου 1904 ο Παύλος Μελάς με το επιχειρησιακό όνομα Καπετάν Μίκης Ζέζας, επικεφαλής σώματος εκ 35 μόλις ανδρών, που το αποτελούσαν Μακεδόνες, Μανιάτες και Κρητικοί, ανέλαβε την αρχηγία του Μακεδονικού αγώνα ενάντια στους Βούλγαρους και εισήλθε ένοπλα στα Μακεδονικά εδάφη με την εντολή να ασκεί καθήκοντα αρχηγού και στις μικρότερες ομάδες που δρούσαν εν τω μεταξύ στη περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς. Πληροφορηθέντες οι Τούρκοι από διάφορους καταδότες περί της εισόδου και της δράσης του Παύλου Μελά έθεσαν προς καταδίωξή του πολυάριθμο τουρκικό απόσπασμα. Παρά τις συνεχείς διώξεις του Οθωμανικού στρατού ο Παύλος Μελάς άρχισε ν΄ αποδεκατίζει τις βουλγαρικές ομάδες με βάση τα χωριά Λιγκοβάνη και Λίχυβο.

Στις 12 Οκτωβρίου, ύστερα από αποτυχημένη επιδρομή στο σλαβόφωνο χωριό Νερέτ (σημερινός Πολυπόταμος), ο Μελάς και η ομάδα του κατευθύνθηκε στα Στάτιστα (σημερινός Μελάς), χωριό τότε πλειοψηφικά σλαβόφωνο. Χωρίς να το γνωρίζει όμως στο ίδιο χωριό βρισκόταν ο αντίπαλος του, ο Βούλγαρος βοεβόδας Μήτρος Βλάχου. Ο Βλάχου θέλοντας να παγιδεύσει την ομάδα των Ελλήνων ειδοποίησε τον τουρκικό στρατό μέσω τρίτων πως στο χωριό βρισκόταν ο ίδιος και έφυγε. Στις 13 Οκτωβρίου το χωριό περικυκλώθηκε από Τουρκικό απόσπασμα 150 ανδρών που πίστευε πως κατεδίωκε τον Βλάχου. Το ξημέρωμα της επόμενης ημέρας θα έβρισκε το Μελά νεκρό υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. 

Για τις ακριβείς συνθήκες του θανάτου του Μελά υπάρχει πλήθος εκδοχών. Μια από τις πιο δημοφιλείς που διαδώθηκε από τις εφημερίδες τις εποχής διηγείται πως μετά από δίωρη μάχη διέταξε αιφνίδια έξοδο τεθείς επικεφαλής των ανδρών του. Στην επιχείρηση αυτή τραυματίσθηκε θανάσιμα στην οσφυϊκή χώρα και πέθανε μετά από μισή ώρα στα χέρια του φίλου του, Γεώργιου Στρατινάκη. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, η τελευταία του φράση πριν ξεψυχήσει ήταν «Βούλγαρος να μη μείνει».

Γύρω από το σώμα του νεκρού Π. Μελά εκτυλίχθηκε μια διπλωματική επιχείρηση για την παραλαβή και ενταφιασμό του. Οι Έλληνες δεν ήθελαν να γίνει γνωστό στους Τούρκους ποιος ήταν ο νεκρός, και συγκεκριμένα ότι ήταν Έλληνας αξιωματικός, διότι αυτό θα δημιουργούσε διπλωματική κρίση. Αρχικά ο νεκρός θάφτηκε από τους χωρικούς έξω από τη Στάτιστα ενώ οι Τούρκοι δεν γνώριζαν την ταυτότητά του. Αργότερα ο προεστός της Στάτιστας ονόματι Ντίνας απεσταλμένος της ελληνικής πλευράς (πιθανώς του Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη ή του οπλαρχηγού Κύρου) επιχείρησε να ξεθάψει και να μεταφέρει αλλού τον νεκρό. Στο μεταξύ όμως ο θάνατος του Μελά είχε μαθευτεί στην Αθήνα και η Τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα ειδοποίησε τις Τουρκικές Αρχές της Θεσσαλονίκης να βρουν το πτώμα ώστε να το χρησιμοποιήσουν ως απόδειξη της Ελληνικής επέμβασης σε Τουρκική επικράτεια. 

Έτσι, ενώ ο Ντίνας έκανε την εκταφή εμφανίστηκε Τουρκικός στρατός. Τότε έκοψε βιαστικά το κεφάλι του νεκρού και έφυγε. Το κεφάλι τάφηκε μπροστά στην Ωραία Πύλη του Ναού της Αγίας Παρασκευής στο χωριό Πισοδέρι ενώ οι Τούρκοι πήραν το ακέφαλο σώμα και το πήγαν στην Καστοριά για αναγνώριση. Ο Γερμανός Καραβαγγέλης, που γνώριζε τα πάντα, κινητοποίησε τη νεολαία της Καστοριάς που περικύκλωσε το Διοικητήριο και απαιτούσε να τους δοθεί το σώμα "κάποιου Ζέζα" που ήταν Έλληνας. Ο Μητροπολίτης, προειδοποιώντας ότι μπορεί να συμβούν ταραχές που θα έβλαπταν την ειρηνική συμβίωση Τούρκων και Ελλήνων κατάφερε να του δοθεί το σώμα το οποίο και τάφηκε στο παρεκκλήσιο των Ταξιαρχών κοντά στο Μητροπολιτικό Μέγαρο Καστοριάς. Ο Παύλος Μελάς αποτέλεσε υπόδειγμα γενναιότητας και αυταπάρνησης για την απελευθέρωση της πατρίδας στην ελληνική ιστορία.

Μετά το θάνατο του η δράση των Ελληνικών δυνάμεων έγινε πιο έντονη, περιορίζοντας τη δράση των Βούλγαρων κομιτατζήδων.

Το ανθρώπινο κόστος σε παγκόσμιο επίπεδο σε βάθος πολλών εκατονταετιών

Με τις χώρες της Δυτικής Αφρικής να μετρούν ήδη την απώλεια πάνω από 3.800 ανθρώπινων ζωών και τον ιό Έμπολα να έχει «πατήσει το πόδι του» στις ΗΠΑ και την Ισπανία και άλλες χώρες, όπως η Μ. Βρετανία να προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο να φτάσει και στα δικά τους εδάφη, οι επιστήμονες αναζητούν τρόπους για να εμποδίσουν την περαιτέρω εξάπλωση της θανατηφόρας αυτής ασθένειας.

Στο πέρασμα του χρόνου πολλές ασθένειες εξελίχθησαν σε πανδημίες, στοιχίζοντας τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους σε όλον τον κόσμο.

Τα πιο θανατηφόρα ξεσπάσματα ιών από το 541 έως σήμερα

541-542: Η μάστιγα του Ιουστινιανού (Plague of Justinian)

Εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη, τις χώρες της βόρειας Αφρικής και της σημερινής Ρωσίας, σκοτώνοντας πάνω από 5.000 ανθρώπους τη μέρα στο απώγειό του.

Ο Yersinia Pestis είναι ο μικροοργανισμός που ευθύνεται για τη βουβωνική πανώλη, που έπληξε την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail.

Οι άνθρωποι που υπέφεραν από την ασθένεια εμφάνιζαν πυρετό, πονοκεφάλους, κόπωση, νέκρωση –θάνατος των ιστών του σώματος- και πρήξιμο των λεμφαδένων, ιδιαίτερα στην περιοχή της μασχάλης ή της βουβωνικής χώρας.

1346 – 1350: Μαύρος Θάνατος (Black Death)

Η Μαύρη Πανώλη (ή Μαύρος Θάνατος) ρήμαξε τις χώρες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής, της Ρωσίας και της βόρειας Ασίας. Σκότωσε περίπου τα δύο τρίτα των ανθρώπων που μολύνθηκαν μέσα σε μόλις τέσσερις μέρες.

1629-1631: Ιταλική πανώλη (Italian Plague)

Η ιταλική πανώλη ήταν το τρίτο μεγάλο ξέσπασμα της βουβωνικής πανώλης, που εξαπλώθηκε σε όλη την Ιταλία. Μπορεί να μην πέρασε τα σύνορα της χώρας, ωστόσο μέσα σε τρία χρόνια σκότωσε πάνω από 250.000 ανθρώπους.

1665-1666: Μεγάλη Πανούκλα του Λονδίνου (Great Plague of London)

Εξαιτίας της ασθένειας υπολογίζεται ότι έχασαν τη ζωή τους 100.000 άνθρωποι, περίπου το 15% του πληθυσμού του Λονδίνου εκείνης της εποχής. Προκλήθηκε από το βακτήριο Yersinia pestis, το οποίο μεταδίδεται συνήθως από το δάγκωμα μολυσμένων ψύλλων αρουραίων.

1793: Επιδημία Κίτρινου Πυρετού (Yellow Fever Epidemic)

Η επιδημία κίτρινου πυρετού του 1793 εξαπλώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, σκοτώνοντας χιλιάδες ανθρώπους, ενώ θανατηφόρα ξεσπάσματα της νόσου σημειώνονταν μέχρι το 1798.

1816 - 1826: Η πρώτη Πναδημία Χολέρας (The First Cholera Pandemic)

Η πρώτη μεγάλη πανδημία της χολέρας εξαπλώθηκε σε όλη την Ασία και την Ευρώπη το 1816. Η πανδημία διήρκεσε περίπου μια δεκαετία, και θεωρείται μία από τις χειρότερες στην ιστορία της, με τον αριθμό των νεκρών να φτάνει σε εξαψήφιους αριθμούς.

1829 – 1851: Δεύτερη Πανδημία Χολέρας (Second Cholera Pandemic)

Στη δεύτερη πανδημία χολέρας επηρεάστηκε το βόρειο ημισφαίριο της Γης. Η πανδημία ξεκίνησε, όπως και η πρώτη, με ξεσπάσματα κατά μήκος του δέλτα του ποταμού Γάγγη στην Ινδία. Εξαπλώθηκε στην Ασία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, ενώ διήρκεσε 20 χρόνια. Στα συμπτώματα της νόσου περιλαμβάνονται ο εμετός, η αφυδάτωση και η διάρροια. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 100.000 ανθρώπους.

1847 - 1848: Επιδημία Τύφου (Typhus Epidemic)

Η επιδημία τύφου του 1847 ήταν η πρώτη μεγάλη επιδημία τύφου, που εξαπλώθηκε σε όλον τον Καναδά. Προκαλούσε πυρετό, πονοκεφάλους, εξανθήματα, έμετο και βήχα και σκότωσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους μέσα σε ένα χρόνο.

1852 - 1860: Τρίτη Πανδημία Χολέρας (Third Cholera Pandemic)

Η τρίτη μεγάλη πανδημία της χολέρας εξαπλώθηκε σε όλη τη Ρωσία το 1852. Διήρκεσε περίπου 8 χρόνια, μολύνοντας εκατομμύρια ανθρώπους στη Ρωσία και σκοτώνοντας τουλάχιστον ένα εκατομμύριο σε λιγότερο από μια δεκαετία.

1889 - 1890: Πανδημία Γρίπης (Flu Pandemic)

Η πρώτη μεγάλη επιδημία της γρίπης εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο μεταξύ του 1889 και του 1890, μολύνοντας εκατομμύρια ανθρώπους. Χωρίς τις απαραίτητες ιατρικές εγκαταστάσεις και τις γνώσεις για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η επιδημία, ο αριθμός των νεκρών από τον ιό της γρίπης έφτασε σε επταψήφια νούμερα.

1918 - 1923: Πανδημία της Ισπανικής Γρίπης (Spanish Flu)

Η πανδημία γρίπης που ξέσπασε το 1918 ήταν μία από τις χειρότερες πανδημίες γρίπης στην ιστορία της ανθρωπότητας, που εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Ο αριθμός των νεκρών έφτασε τα δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους (τουλάχιστον 75 εκατομμύρια άνθρωποι εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους).

1957 - 1958: Ασιατική Γρίπη (Asian Flu)

Η επιδημία της ασιατικής γρίπης του 1957 ήταν ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο στέλεχος της γρίπης και εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Όπως και με τα προηγούμενα κρούσματα γρίπης, ο αριθμός των νεκρών ήταν ιδιαίτερα υψηλός, σκοτώνοντας εκατομμύρια ανθρώπους σε μια περίοδο 12 μηνών.

1968 - 1969: Η Γρίπη του Χονγκ Κονγκ (Hong Kong Flu)

Η επιδημία της γρίπης του Χονγκ Κονγκ κράτησε μόνο ένα χρόνο, αλλά κατάφερε να εξαπλωθεί σε όλον τον κόσμο. Σε διάστημα μόλις ενός έτους, ο αριθμός των νεκρών έφτασε σε επταψήφια νούμερα, καθιστώντας τη από τα χειρότερα κρούσματα της γρίπης στη σύγχρονη ιστορία.

1974: Επιδημία Ευλογιάς της Ινδίας (Smallpox Epidemic of India)

Η επιδημία ευλογιάς της Ινδίας διήρκεσε λιγότερο από ένα χρόνο, αλλά σε αυτό το διάστημα μολύνθηκαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. Σε λιγότερο από δώδεκα μήνες, η επιδημία ευλογιάς στοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους και άφησε ένα μόνιμο στίγμα όλη την Ινδία.

2002 - 2003: Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο (SARS)

Το ξέσπασμα του SARS το 2002 ξεκίνησε στην Κίνα και εξαπλώθηκε σε όλη την Ασία σε μια περίοδο 12 μηνών. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ανακοίνωσε ότι η Κίνα ήταν πια «καθαρή» από τον SARS το Μάιο του 2004, όμως από τότε τα ξεσπάσματα του ιού έχουν σκοτώσει πάνω από 700 άτομα.

2009 - 2010: Πανδημία της Γρίπης των Χοίρων (2009 Flu Pandemic)

Η πανδημία της γρίπης των χοίρων ήταν η δεύτερη από τα δύο πανδημίες, που αφορούν τον ιό της γρίπης Η1Ν1, αν και αποτελούσε μια νέα «εκδοχή» αυτής. Ο ιός εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, μολύνοντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους και σκοτώνοντας χιλιάδες εξ αυτών.

2014: Ξέσπασμα του ιού Έμπολα στη Δυτική Αφρική (West Africa Ebola Virus)

Το 2014 «βλέπει» το χειρότερο ξέσπασμα του ιού Έμπολα στην ιστορία. Από τις αρχές Σεπτεμβρίου του 2014 ο αιμορραγικός πυρετός έχει στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 3.800 ανθρώπους. Η επιδημία έχει ένα ποσοστό θνησιμότητας της τάξης του 50%.

Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, το AIDS είναι η πέμπτη πιο θανατηφόρα ασθένεια στην ιστορία της ανθρωπότητας, καθώς ευθύνεται για το θάνατο περίπου 40 εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως.

(Φωτογραφία αρχείου)

newsbeast.gr