Πειθαρχεία, ένστικτο, αυτοπεποίθηση, σκληρή εκπαίδευση, άριστη όραση… Αυτά εν ολίγοις, είναι τα προσόντα που απαιτεί το «επάγγελμα» του ελεύθεροι σκοπευτή- ένας επίλεκτος που επιχειρεί συνήθως μόνος ή με ομάδα, πίσω από τις γραμμές του εχθρού.

Ο όρος «sniper» (ελεύθερος σκοπευτής) περιέγραφε παλαιότερα τους κυνηγούς που είχαν την ικανότητα να πετυχαίνουν τα μπεκατσίνια (snipe), ένα είδος μπεκάτσας το οποίο είναι δύσκολο να το προσεγγίσει κανείς λόγω του ότι είναι πολύ έξυπνα και σηκώνονται αθόρυβα στον αέρα όταν αισθάνονται τον κίνδυνο.

Αρκετοί σκοπευτές, αναδείχθηκαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και ιδιαίτερα στο ανατολικό μέτωπο, μιας και οι Σοβιετικοί είχαν εκπαιδεύσει ταλαντούχους σκοπευτές για αυτή την αποστολή. Η Σοβιετική Ένωση, είχε μάλιστα δημιουργήσει μονάδες ελεύθερων σκοπευτών στις τάξεις του στρατού της πριν την έναρξη του πολέμου, έτσι βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση. Παρακάτω, δείτε τις ιστορίες τεσσάρων γυναικών, οι οποίες έμειναν στην ιστορία ως  οι πιο θανάσιμες ελεύθεροι σκοπευτές που τρομοκράτησαν τους Ναζί.

Kalugina, Klavdiia Efremovna

«Το όνομά μου είναι Kalugina, Klavdiia Efremovna. Γεννήθηκα το 1926. Ο πόλεμος ξεκίνησε όταν ήμουν 15 ετών. Άρχισα να εργάζομαι στο εργοστάσιο πυρομαχικών στο Orekhovo-Zuevo, στη Μόσχα. Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, έγινα μέλος του komsomol (κρατική κομμουνιστική οργάνωση νέων στην τέως Σοβιετική Ένωση). Στις ημέρες του Komsomol, τα μέλη όφειλαν να παρακολουθούν μαθήματα για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μας. Μας προετοίμαζαν. Αργότερα, όταν τελειώσαμε με την εκπαίδευση, μας ενημέρωσαν ότι υπήρχε και μια μονάδα για ελεύθερους σκοπευτές. Πολλοί έλαβαν μέρος σε αυτή εθελοντικά όπως πήγα και εγώ, στα 17 μου χρόνια. Ήταν Ιούνιος του 1943», με αυτά τα λόγια η Efremovna περιέγραφε σε ιστοσελίδα της Ρωσίας -το κείμενο δημοσιεύθηκε το 2010- την απίστευτη πορεία της ζωής της και το πώς έμελλε να γίνει μια από τις φονικότερες ελεύθερες σκοπευτές με πάνω από 257 δολοφονίες από τα στρατεύματα των δυνάμεων του Άξονα.

«Ήμουν η νεότερη στην τάξη. Όλοι ήταν 18 και εγώ ήμουν 17. Σκέφτηκαν αν θα με απέρριπταν ή όχι. Αποφάσισαν, ότι αν αποτύχαινα, αν έμενα πίσω, θα με άφηναν  στο σχολείο. Αρχίσαμε να φτιάχνουμε ένα πεδίο βολής. Δεν προερχόμουν από εύπορη οικογένεια. Έκοβα ξύλα, κουβαλούσα νερό, ήμουν συνηθισμένη στις εργασίες οπότε έκανα καλά τη δουλειά μου. Με άφησαν να μείνω. Όταν άρχισαν να μας μαθαίνουν πώς θα στοχεύουμε με όπλα σε στόχους, δεν μπορούσα να το κάνω. Τότε, η διοικητής της ομάδας μας, η Zinaida Andreevna Urantseva, άρχισε να με εκπαιδεύει ξεχωριστά. Με έμαθε πώς να πυροβολώ σωστά. Αποφοίτησα από τη σχολή και όσοι είχαν καλούς βαθμούς, έλαβαν αμερικάνικα δώρα. Η σύντροφός μου ως σκοπευτής, ήταν η Marusia Chikhvintseva από την Izhevsk, της Ουντμουρτίας. Είμασταν φίλες, και έτσι μας έστειλαν, όπως πολλά κορίτσια, στην πρώτη γραμμή, την 1η Μαρτίου του 1944».

Η Efremovna παραμένει μια από τις καλύτερες γυναίκες ελεύθερους σκοπευτές που έχουν καταγραφεί στην ιστορία. Η άριστη όρασή της, απαραίτητη προϋπόθεση για όλες τις ρωσίδες ελεύθερους σκοπευτές, την ώθησε στην κορυφή.

Lyudmila Pavlichenko

Η Pavlichenko γεννήθηκε το 1916 σε μια μικρή πόλη της Ουκρανίας. Από μικρή ήταν ανεξάρτητη, είχε χαρακτηριστεί ως αγοροκόριτσο και «η ζωηρή της τάξης». Στην ηλικία των 14, η οικογένειά της μετακόμισε στο Κίεβο όπου και εργάστηκε, και αυτή, σε εργοστάσιο πυρομαχικών.

Όπως αρκετοί νέοι στη Σοβιετική Ένωση εκείνη την εποχή, έτσι και η Pavlichenko συμμετείχε στα OSOAVIAKhIM, μια παραστρατιωτική οργάνωση όπου οι νέοι μάθαιναν, μεταξύ άλλων, και πώς να χειρίζονται στα όπλα. «Όταν ένα αγόρι της γειτονιάς άρχισε να υπερηφανεύεται για τα κατορθώματά του στο σκοπευτήριο, ήθελα να δείξω ότι και ένα κορίτσι μπορεί να τα καταφέρει το ίδιο καλά. Έτσι, άρχισα να κάνω αρκετή εξάσκηση», είχε πει η ίδια σύμφωνα με ιστορικά αρχεία.

Στις 22 Ιουνίου 1941, ο Χίτλερ έσπασε τους δεσμούς του με τον Στάλιν και τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Σοβιετική Ένωση. Η Pavlichenko έσπευσε να καταταγεί στο στρατό προκειμένου να υπερασπιστεί τη χώρα της, αλλά αρχικά αρνήθηκαν το αίτημά της λόγω φύλου. «Έμοιαζε με μοντέλο, με περιποιημένα νύχια, μοδάτα ρούχα και προσεγμένο χτένισμα. Η Pavlichenko είπε στους στρατολόγους ότι ήθελε να πάρει ένα όπλο και να πολεμήσει. Ο άντρας γέλασε και τη ρώτησε αν ήξερε τίποτα για όπλα», όπως γράφει το Soviet-Awards.com.

Ακόμα και όταν η Pavlichenko παρουσίασε το πιστοποιητικό της από την OSOAVIAKhIM, οι αξιωματικοί την παρότρυναν να εργαστεί ως νοσοκόμα. «Δεν ήθελαν να πάρουν ένα κορίτσι στο στρατό, οπότε έπρεπε να καταφύγω σε κόλπα για να μπω», είχε πει η Pavlichenko. Τελικά ο κόκκινος στρατός, γράφει το Business Insider, της έδωσε μια ευκαιρία δίνοντάς της ένα τουφέκι και δείχνοντας της δυο Ρουμάνους στρατιώτες που συνεργάζονται με τους Γερμανούς. Τους σκότωσε και τους δυο και έγινε δεκτή στην 25η μονάδα του Κόκκινου Στρατού.

Ακολούθως η Pavlichenko βρέθηκε στις εμπόλεμες ζώνες της Ελλάδας και της Μολδαβίας και σε πολύ γρήγορο χρόνο, εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους και αποτελεσματικούς ελεύθερους σκοπευτές, σκοτώνοντας 187 Γερμανούς στις πρώτες 75 ημέρες στο πεδίο της μάχης.

Χάρη στη φήμη της, αναλάμβανε όλο και πιο επικίνδυνες αποστολές. Το Smithsonian αναφέρει πως σκότωσε 36 ελεύθερους σκοπευτές του εχθρού, μερικοί από τους οποίους ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνοι. Πολέμησε για τουλάχιστον 8 μήνες στη Σεβαστούπολη όπου και προήχθη από τον Κόκκινο Στρατό. Σε πολλές μάχες είχε τραυματιστεί αλλά την απομάκρυναν από το πεδίο μόνο όταν χτυπήθηκε στο πρόσωπο από οβίδα που έριξαν Γερμανοί, προκειμένου να σταματήσουν το φονικό της έργο.

Η Pavlichenko έγινε εκπαιδευτής ελεύθερων σκοπευτών και σύντομα προσκλήθηκε στον Λευκό Οίκο. Η ίδια ήταν μια από τις 2.000 γυναίκες ελεύθεροι σκοπευτές που αγωνίστηκαν στον Κόκκινο Στρατό και μια από τις 500 που επέζησαν. Το «σκορ» της ήταν οι 309 δολοφονίες, κατατάσσοντάς την στους πέντε κορυφαίους ελεύθερους σκοπευτές όλων των εποχών (τα θύματά της ήταν μάλλον περισσότερα).

Μετά το τέλος του πολέμου, συνέχισε τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο και η ιστορία της απαθανατίστηκε σε δυο ταινίες, στην «Battle for Sevastopol» στη Ρωσία και στην «Indestructible» στην Ουκρανία.

Roza Georgiyevna Shanina

Γεννήθηκε το 1924 στο ρωσικό χωριό Yedma και κατετάγη εθελοντικά στο στρατό μετά το θάνατο του αδελφού της, το ’41 στο Λένινγκραντ, όπου επελέγη ως σκοπευτής στην πρώτη γραμμή. Το πανέμορφο κορίτσι που έγινε θρύλος, επαινέθηκε για την ακρίβεια που εκτελούσε βολές και υπολογίζεται ότι είχε σκοτώσει τουλάχιστον 59 ανθρώπους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου - πιστώνεται με αυτόν τον αριθμό νεκρών, συμπεριλαμβανομένων και 12 στρατιωτών κατά τη μάχη του Βίλνιους.

Οι συμμαχικές εφημερίδες περιέγραφαν την Shanina ως «ο αόρατος τρόμος της Ανατολικής Πρωσίας» και έγινε η πρώτη γυναίκα ελεύθερος σκοπευτής που της απονεμήθηκε τιμητικός τίτλος. Η δυναμική γυναίκα, ήταν μια από τις 2.484 γυναίκες του Σοβιετικού Στρατού που υπηρέτησαν ως ελεύθεροι σκοπευτές. Μάλιστα, όπως αναφέρουν τα βιογραφικά της στοιχεία, είχε καταφέρει μέσα σε ένα μήνα να σκοτώσει με το όπλο της περισσότερους από 17 Ναζί.

Με τον ηρωισμό της, κατάφερε και έλαβε πολλά ανδρεία και στρατιωτικούς επαίνους. Το απαράμιλλο θάρρος της το έδειξε και όταν οι διοικητές της αποφάσισαν να την αποσύρουν όμως εκείνη αγνόησε τις εντολές τους και συνέχισε να κάνει αυτό που ήξερες καλύτερα. Στις 27 Ιανουαρίου του 1945, τραυματίστηκε σοβαρά ενώ προσπαθούσε να προστατέψει έναν τραυματισμένο αξιωματικό. Βρέθηκε από δυο στρατιώτες, με το στήθος της σχεδόν διαλυμένο και παρά τις προσπάθειες να σωθεί, ξεψύχησε την επόμενη ημέρα, κοντά στο πρωσικό χωριό Ilmsdorf. Ήταν μόλις 20 ετών.

Nina Lobkovskaya

Η υπολοχαγός Nina Lobkovskaya, κατά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε, από το 1942 έως το 1945, υπό τις διαταγές ένα λόχο γυναικών ελεύθερων σκοπευτών, κοντά στη Μόσχα. Ο λόχος αποτελούνταν από γενναίες στρατιώτες που επέδειξαν αξιέπαινο ηρωισμό κατά την επέλαση τους στο Βερολίνο.

«Ήμασταν όλοι εξοργισμένοι με τον πόλεμο», είχε πει. «Οι νέοι άνθρωποι ήταν πατριώτες και λαχταρούσαν να υπερασπιστούν την πατρίδα τους και να εκδιώξουν τους κατακτητές. Καιγόμασταν να βγούμε στη δράση». Λίγο μετά το ξέσπασμα του πολέμου, η γεννημένη το 1925 στη Σιβηρία Nina, συγκλονίστηκε από τα τραγικά νέα: ο πατέρας της, οπλίτης Alexei Lobkovsky, σκοτώθηκε σαν ήρωας στις μάχες του Βορόνεζ στη νοτιοδυτική Ρωσία. Η Νίνα Lobkovskaya έγραψε στα απομνημονεύματά της:

«Το μίσος για τον εχθρό που προκαλεί τόση ανθρώπινη δυστυχία, με πνίγει. Αυτό το μίσος εδραίωσε την απόφασή μου να ενταχθώ στο στρατό. Αλλά δεν ήταν τόσο εύκολο – οι γυναίκες δεν ενθαρρύνονταν να πολεμήσουν στην πρώτη γραμμή». Η τολμηρή στρατιώτης, εντάχθηκε στις τάξεις του Κόκκινου Στρατού το 1942 και εκπαιδεύτηκε ως ελεύθερος σκοπευτής κοντά στο χωριό Veshnyaki, στη Μόσχα. Μετά το τέλος της εκπαίδευσής της, στάλθηκε στο μέτωπο του Καλίνιν, όπου απέδειξε την υπεροχή της και την κλάση της. Μια εφημερίδα της εποχής έγραψε σχετικά: «Η Nina Lobkovskaya έχει κοφτερό μάτι και σταθερό χέρι. Το όπλο της δεν αστοχεί. Δεκάδες Ναζί στάθηκαν στο βασίλειο του Θεού, από την ατρόμητη ελεύθερη σκοπευτή». Όσο για το ρεκόρ της, μέχρι τον Μάιο του 1945, η ίδια είχε σκοτώσει περί τους 89 Ναζί.

newsbeast.gr

Η ταραχώδης ζωή του Μαρίνου Αντύπα που αφιερώθηκε στην εξέγερση των κολίγων

Στην πρόσφατη κάθοδο των αγροτών στη πλατεία Συντάγματος, ανάμεσα στις πολλές και διαφορετικές σημαίες που έκαναν την εμφάνισή τους, τις εντυπώσεις έκλεψαν μερικές οι οποίες ήταν κίτρινες και στο κέντρο τους είχαν την εικόνα ενός άντρα.

Οι περισσότεροι αναρωτήθηκαν ποιος ήταν ο άντρας αυτός. Οι μυημένοι ήξεραν και έκλειναν το μάτι με νόημα. Για τους αγρότες η συγκεκριμένη φιγούρα στην κίτρινη σημαία, είναι κάτι ανάλογο με την μαύρη σκιά του προσώπου του... Ernesto Che Guevara στην κόκκινη σημαία.

Κάθε επαναστατική πράξη ή κάθε ξεσηκωμός, άλλωστε, έχουν τα δικά τους σύμβολα. Κάποιο πρόσωπο, ένα όπλο, ένα αστέρι, μια έκφραση η οτιδήποτε άλλο μπορεί να συνδεθεί με αγώνες και διεκδικήσεις. Οι αγρότες έχουν τον Μαρίνο Αντύπα. Τον άνθρωπο που έκανε σκοπό της ζωής του τον ξεσηκωμό των κολίγων απέναντι στην  καταπίεση των μεγαλοτσιφλικάδων. Εκείνον που έριξε τον σπόρο αλλά δολοφονήθηκε λίγα χρόνια πριν έρθει η ώρα του θερισμού. Ο Μαρίνος Αντύπας δεν ήταν παρών στην εξέγερση του Κιλελέρ, ωστόσο, όλοι ήξεραν πως εκείνος ήταν ο βασικός υπεύθυνος για τον ξεσηκωμό των αγροτών.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Μαρίνου Αντύπα και η Κρητική Επανάσταση

Η σύντομη ζωή του ξεκινά το 1872 στη Κεφαλλονιά. Ο Μαρής, όπως τον φώναζαν στο νησί του, βλέπει το πρώτο φως της ημέρας στα Φερεντινάτα Πυλάρου. Ήταν ο μεγαλύτερος γιός του Σπύρου Αντύπα και της Αγγελίνας το γένος Κλαδά από το Αργοστόλι. Αδέλφια του ήταν ο Μπάμπης ή (Μπαούτας) και η Αδελαίς.

Ο Μαρίνος Αντύπας σπούδασε νομική αλλά όντας τελειόφοιτος και ενώ ήδη έχει δείξει το ανήσυχο πνεύμα του, το 1897 πηγαίνει εθελοντικά στη Κρήτη για να πολεμήσει στο πλευρό των εξεγερμένων Κρητών που ζητούσαν την απελευθέρωση από τον τούρκικο ζυγό και την ένωση της μεγαλονήσου με την Ελλάδα.

Σε κάποια από τις μάχες ο Μαρίνος Αντύπας τραυματίζεται βαριά, χτυπημένος από δυο σφαίρες στους πνεύμονες, και μεταφέρεται στην Αθήνα όπου επί ένα τρίμηνο νοσηλεύεται στο Δημοτικό Νοσοκομείο «Ελπίς» (το σημερινό πνευματικό κέντρο του Δήμου).

Το 1900 ο Αντύπας επιστρέφει στη Κεφαλονιά και εκδίδει την εφημερίδα «Ανάσταση». Εκεί έρχεται και η πρώτη μεγάλη σύγκρουση με το Κράτος και την άρχουσα τάξη. Διώκεται επανειλημμένα για τα άρθρα του με αποτέλεσμα να κλείσουν την εφημερίδα και ο ίδιος να φυλακιστεί και να βασανιστεί.

Οι διώξεις αυτές, ωστόσο, δεν τον κάμπτουν. Το 1903 φεύγει για το Βουκουρέστι και όταν επιστρέφει στη Κεφαλλονιά εκδίδει και πάλι την «Ανάσταση» με ακόμη μεγαλύτερο ορμή από την προηγούμενη φορά. Συλλαμβάνεται ξανά, αλλά στη δική αθωώνεται.

Ενδεικτικό της… τρέλας που κουβαλούσε είναι το γεγονός πως εκείνη την δύσκολη και «αφιλόξενη» για ανθρώπους σαν και εκείνον εποχή βάφτισε ένα κορίτσι στο οποίο έδωσε το όνομα Αναρχία, και το φώναζαν Άννα, και κατόπιν ένα ακόμα που του έδωσε το όνομα Επανάσταση, και το φώναζαν Ανάσταση!

Ο Αντύπας έλαβε μέρος στις εκλογές του 1906 ως βουλευτής Κρανιάς, αλλά απέτυχε να εκλεγεί με δεδομένο πως οι άρχοντες της εποχής είχαν συσπειρωθεί εναντίον του!

Οι κολίγοι, οι τσιφλικάδες και η επαναστατική σπορά

Στη συνέχεια ο Μαρίνος Αντύπας θα έρθει σε επαφή με την αγροτιά. Φεύγει για τον Πυργετό της Θεσσαλίας που ο θείος του Γεώργιος Σκιαδαρέσης μαζί με τον συμπατριώτη του Αριστείδη Μεταξά είχαν αγοράσει ένα μεγάλο τσιφλίκι.

Για να δεχθεί, ωστόσο, τη θέση αυτή έθεσε όρους και έλαβε ρητή διαβεβαίωση ότι θα ασκούσε το έργο του με απόλυτη ελευθερία.

Άρχισε να ασχολείται με το αγροτικό ζήτημα και τα δικαιώματα των αγροτών που ζούσαν σε άθλιες συνθήκες στην ύπαιθρο. Άρχισε να διοργανώνει συγκεντρώσεις και συνάξεις στις οποίες μιλώντας στους αγρότες τους προέτρεπε να διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Μερικά από αυτά ήταν να αρνούνται την κυριακάτικη εργασία, να απαιτήσουν τη δημιουργία σχολείων για τα παιδιά τους και να διεκδικήσουν να έχουν ωράριο, ενώ παράλληλα γυρνούσε από καφενείο σε καφενείο διδάσκοντας ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο Μαρίνος Αντύπας, ωστόσο, δεν ήταν από τους ανθρώπους που έμενε στα λόγια. Αφού κατάφερε και έκανε και τον τσιφλικά θείο του να ασπαστεί αυτές τις επαναστατικές και ριζοσπαστικές (για εκείνη την εποχή) ιδέες βάζει «φωτιά» στον κάμπο!

Παραχωρεί στους κολίγους εκτάσεις για βοσκοτόπια, για να χτίσουν σπίτια στη θέση των καλυβιών που μένουν μέχρι τότε. Τους παραχωρεί το δικαίωμα να κρατούν το 75% της παραγωγής αντί για το 25% που ίσχυε μέχρι τότε. Παράλληλα εφαρμόζει τις αργίες, όπως αυτή της Κυριακής πριν ακόμη καθιερωθεί από το κράτος, χτίζει σχολεία και οργανώνει  τους αγρότες σε αγροτικούς συνδέσμους!

Όλα αυτά, ωστόσο, δεν άρεσαν καθόλου στους μεγαλοτσιφλικάδες οι οποίοι δεν έβλεπαν με καθόλου καλό μάτι την δράση του Αντύπα και άρχισαν να δρομολογούν την φυσική εξόντωσή του…

Το χαστούκι στον Σλήμαν που «ακούστηκε» σε όλη την Ελλάδα

Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής κατά του Αντύπα για τους μεγαλοτσιφλικάδες, ωστόσο, ήταν το χαστούκι του επαναστάτη στον Αγαμέμνονα Σλήμαν, βουλευτή και μεγαλοτσιφλικά της Θεσσαλίας αλλά και γιο του περίφημου αρχαιολόγου που ανακάλυψε την Τροία.

Ο Σλήμαν και η ελληνογερμανίδα γυναίκα του αποκαλούσαν, απαξιωτικά  τον Αντύπα «λούμπεν» και τον χαρακτήριζαν «θρασύτατο» που τολμά να τους κοιτά στα μάτια!

Όταν ο Αντύπας, που στο μεταξύ είχε πληροφορηθεί τα όσα έλεγαν για εκείνο, τυχαία τους συνάντησε σ’ ένα καφενείο, ζήτησε εξηγήσεις.

- Γιατί με κατηγορείς; Ρώτησε ο Αντύπας τον Σλήμαν.

- Σε κατηγορώ με το δικαίωμα ενός ελεύθερου πολίτη, του απάντησε εκείνος.

Τότε ο Αντύπας τον χαστούκισε δυνατά σχολιάζοντας: «Τότε κι εγώ σε χαστουκίζω με το δικαίωμα ενός ελεύθερου πολίτη»!

Το επεισόδιο αυτό ήταν η αφορμή για να φυλακιστεί για δεύτερη φορά (για 20 ημέρες) ο Αντύπας ο οποίος στην απολογία του στη δίκη εξαπέλυσε δριμύ κατηγορώ ενάντια στο κράτος και τους τσιφλικάδες: «Εις τη Θεσσαλίαν η κατάστασις είναι αθλία και η εικών απαισία. Έλληνες αδελφοί μας, γυμνοί και κατίσχνοι, εφ’ ων τα οστά μόνον και η επιδερμίς προσκολλώνται, χρησιμεύουσιν ως φορτηγά ζώα των ημεδαπών τυράννων».

Η άγρια δολοφονία του Μαρίνου Αντύπα

Αυτό ήταν αρκετό για τους μεγαλοτσιφλικάδες οι οποίοι λίγο καιρό αργότερα οπλίζουν το χέρι –και ζεσταίνουν με μόλις 12.200 δραχμές τις τσέπες- του Ιωάννη Κυριακού, ενός εξαιρετικά άγριου και σκληρού επιστάτη. Η συνωμοσία στήνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να φανεί ως αυτοάμυνα.

Τη νύχτα της 8ης Μαρτίου του 1907 ο μόλις 35 ετών Μαρίνος Αντύπας δολοφονείται άνανδρα από τον Κυριακού, όταν δέχεται μια σφαίρα από δίκαννο «εκ των όπισθεν και εις την οσφυακήν χώραν» και εκπνέει στην αγκαλιά του ξαδέλφου του Παναγιώτη Σκιαδαρέση. Τα τελευταία του λόγια ήταν «Ισότης, Αδελφότης, Ελευθερία».

Οι Αρχές ωστόσο δεν είχαν καμία πρόθεση να αποδώσουν δικαιοσύνη αλλά το αντίθετο, αφού καλύπτουν πλήρως το δολοφόνο. Ο αστυνόμος στο τηλεγράφημα του προς το Υπουργείο Εσωτερικών αναφέρει: «Αντύπας ραπίσας Κυριακού εφονεύθη αμυνομένου» επειδή τον… ξύπνησε! Και το πόρισμα αυτό βγήκε προτού ακόμη αρχίσει η ανακριτική διαδικασία. Στη δίκη που ακολουθεί ο Κυριακού αθωώνεται πανηγυρικά.

Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατούσε είναι και το δημοσίευμα (10 Μαρτίου 1907) της προσκείμενης στην Κυβέρνηση και στο Παλάτι εφημερίδας «Η Εστία», που αναφέρεται στη δολοφονία του Αντύπα: «Η είδηση περί του φόνου του δικηγόρου Μ. Αντύπα εις το κτήμα Σκιαδαρέση εν Θεσσαλία προξένησεν εντύπωσιν εν Αθήναις, όπου ανεξαρτήτως των σοσιαλιστικών ιδεών του, ο Αντύπας απήλαυε συμπαθειών. Ο ατυχής δικηγόρος πίπτει θύμα ατυχώς αυτών των αρχών του, τας οποίας από έτους και πλέον εφήρμοζεν εις το μέγα κτήμα του θείου του το οποίον διηύθυνε. Τούτο αποδεικνύει, ότι ο σοσιαλισμός εν Ελλάδι μόνο εις ιδέας πρέπει να υπάρχη, και να τηρήται απόστασις από της εφαρμογής των αρχών του».

newsbeast.gr

Ελέγχουμε τις εφαρμογές που έχουν τα παιδιά μας στο κινητό τους για να τα προστατεύσουμε από κακόβουλους χρήστες.

Το 2013, ένα δωδεκάχρονο κορίτσι παρασύρθηκε από έναν άντρα 21 χρονών. Όταν συναντήθηκαν, την οδήγησε σε ένα μοτέλ και την κακοποίησε. Πώς συναντήθηκε αυτό το παιδί με ένα μεγαλύτερό του που δε γνώριζε καθόλου από πριν;

Μέσω μιας εφαρμογής που λέγεται Whisper στο κινητό της. Αυτό το ίδιο κινητό που οι γονείς της της αγόρασαν. Και η συγκεκριμένη εφαρμογή είναι μια από τις πολλές επικίνδυνες εφαρμογές που οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν για να προστατεύσουν τα παιδιά τους.

Η τρομακτική αλήθεια

Ο «κακός» δεν παραμονεύει πια στις σκοτεινές γωνιές (μόνο). Μπορεί πια να μπει στο υπνοδωμάτιο του παιδιού μας και ενώ εμείς κοιμόμαστε αμέριμνοι δίπλα, χάρη στο κινητό του (ή τάμπλετ). Τα διάφορα «αρπακτικά» παραμονεύουν ακόμη κι όταν εμείς είμαστε απλά στο διπλανό δωμάτιο. Και δε μιλάμε μόνο για σεξουαλικό κίνδυνο εδώ, αλλά και για κυβερνο-επιθέσεις -το γνωστό ως Cyber-bullying - αλλά και κάθε άλλης μορφής κακοποίηση.

Νέες εφαρμογές συνεχώς δημιουργούνται με σκοπό την επικοινωνία των ανθρώπων, αλλά πρέπει να έχουμε το νου μας όσον αφορά το τι κάνει το παιδί μας με αυτές. Αν λοιπόν γνωρίζουμε τα κόλπα που χρησιμοποιούν τα αρπακτικά, θα γνωρίζουμε και σε τι πρέπει να έχουμε το νου μας. Έτσι, σας δίνουμε παρακάτω μια λίστα με κάποιες από τις επικίνδυνες εφαρμογές που υπάρχουν.

1. Whisper

Αυτή η εφαρμογή επιτρέπει να στέλνει κάποιος μυστικά ανώνυμα μηνύματα και επιτρέπει τη συζήτηση (chatting) χρηστών από την ίδια γεωγραφική περιοχή, μεταξύ τους.

Γιατί είναι επικίνδυνη: Πολλά παιδιά παρασύρονται από την ατμόσφαιρα μυστηρίου που δημιουργεί η αίσθηση να μιλάνε με αγνώστους και να νομίζουν ότι τα μυστικά τους δεν τα ξέρει κανείς παρά μόνο άγνωστοι που δεν θα δουν ποτέ. Όμως το ότι οι άνθρωποι που επικοινωνούν είναι από την ίδια στενή γεωγραφική περιοχή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κακόβουλους χρήστες που επιθυμούν σιγά-σιγά να αποκτήσουν επαφή με το παιδί (κι έτσι, η ανωνυμία παύει πια να υπάρχει).

2. YikYak

Όλοι οι χρήστες του YikYak είναι ανώνυμοι. Δεν χρειάζονται λογαριασμό για να στείλουν μηνύματα, απλώς τα μηνύματά τους είναι προσβάσιμα στους 500 ανθρώπους που είναι πλησιέστερα σε μια ακτίνα 1,5 ως 8 χιλιομέτρων. Ένας ψυχίατρος αποκαλεί αυτή την εφαρμογή «την πιο επικίνδυνη που υπάρχει γιατί μπορεί να μετατραπεί σε ένα εικονικό δωμάτιο συζητήσεων (chat room) όπου ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει ανώνυμα. Ψευδή, κακόβουλα μηνύματα που σκοπεύουν να αμαυρώσουν την προσωπικότητα του άλλου, δημόσια και χωρίς έλεγχο».

Γιατί είναι επικίνδυνη: Ήδη η εφαρμογή αυτή δημιουργεί προβλήματα σε πολλά σχολεία των ΗΠΑ, καθώς μαθητές «θάβουν» ανελέητα τους καθηγητές τους και ο ένας τον άλλο. Κάποια σχολεία έφτασαν να απαγορέψουν εντελώς τα κινητά λόγω της συγκεκριμένης εφαρμογής.

3. Kik

Μια δωρεάν υπηρεσία μηνυμάτων που επιτρέπει την αποστολή κειμένου/εικόνας χωρίς αυτό να φαίνεται στο ιστορικό της συσκευής. (Παρόμοιες εφαρμογές: Viber, WhatsApp, TextNow).

Γιατί είναι επικίνδυνη: Κάνει εύκολο στο παιδί το να επικοινωνεί με ξένους χωρίς να το ξέρουμε, εφόσον παρακάμπτει την υπηρεσία SMS του παρόχου. Τα παιδιά επίσης μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν για «sexting» (αποστολή προσωπικών πονηρών φωτογραφιών) χωρίς οι γονείς να το μάθουν. Επίσης ένας ξένος μπορεί να στείλει στο παιδί «αίτημα φιλίας».

4. Snapchat

Επιτρέπει τη σύλληψη φωτογραφίας ή βίντεο και το κάνει προσβάσιμο σε κάποιον αποδέκτη για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Με το πέρας του χρόνου, η εικόνα ή το βίντεο εξαφανίζεται αυτόματα (ή έτσι τουλάχιστον ισχυρίζεται το Snapchat). Παρόμοιες εφαρμογές: Poke, Wire, και Wickr.

Γιατί είναι επικίνδυνη: Τα παιδιά μπορούν να στείλουν ή να λάβουν πονηρές φωτογραφίες. Επίσης ο ισχυρισμός περί εξαφάνισης της φωτό/βίντεο μετά από λίγο τα κάνει - ψευδώς - να νιώθουν ασφαλή ότι οι φωτογραφίες τους δε θα χρησιμοποιηθούν. Η πραγματική αλήθεια είναι ότι τίποτε στο Internet δε χάνεται. Πάντα υπάρχουν τρόποι να αποκτήσει κάποιος αυτό που θέλει.

5. Vine

Επιτρέπει σε χρήστες να στέλνουν εξάλεπτα βίντεο.

Γιατί είναι επικίνδυνη: Ενώ τα περισσότερα βίντεο είναι ακίνδυνα, μπορούν (και το κάνουν) να εμφανιστούν και βίντεο σεξουαλικού περιεχομένου, που εκθέτουν τα παιδιά σε ακατάλληλο υλικό. Επίσης μπορεί κάποιος εύκολα να ψάξει και να βρει τέτοια βίντεο μέσω της εφαρμογής. Τα αρπακτικά χρησιμοποιούν την εφαρμογή αυτή για να ψάξουν και να βρουν παιδιά. Μετά, προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί τους για τα περαιτέρω.

6 & 7. ChatRoulette και Omegle

Αυτές οι εφαρμογές επιτρέπουν την επικοινωνία μέσω βίντεο με άλλους (video chat).

Γιατί είναι επικίνδυνη: Όχι μόνο μπορεί να μιλάνε τα παιδιά με ξένους, αλλά και με «ψευδο-ξένους». Οι συγκεκριμένες ιστοσελίδες προσπαθούν να προειδοποιήσουν με κάθε τρόπο τους χρήστες όταν κάποιος χρησιμοποιεί ψεύτικη κάμερα για να μη φαίνεται ποιος είναι, ωστόσο, οι κακόβουλοι χρήστες εξακολουθούν να ξεφεύγουν από το «ραντάρ» με όλο και πιο καινούριες τεχνολογίες. Έτσι, ένας πενηντάχρονος, μπορεί να χρησιμοποιήσει λογισμικό ψευδούς κάμερας που να τον κάνει να φαίνεται για δεκαπεντάχρονος που προσπαθεί να πείσει ένα νεαρό κορίτσι να του στείλει πονηρές φωτογραφίες της ή πληροφορίες για την περιοχή που μένει.

8. Tinder

Χρήστες αποστέλλουν φωτογραφίες τους και βλέπουν τις φωτογραφίες άλλων χρηστών. Αν νομίζουν ότι κάποιος-α τους αρέσει, μπορούν να βάλουν «σημαία» (flag) στη φωτογραφία του-της. Αν το άλλο πρόσωπο τους έχει επίσης βάλει σημαία, τότε η επικοινωνία καθίσταται δυνατή μεταξύ τους.

Γιατί είναι επικίνδυνη: Αυτή η εφαρμογή και άλλες παρόμοιες όπως οι Down, Skout, Pure, και Blendr, χρησιμοποιούνται επί τούτου για να βρει κανείς φίλο-φιλενάδα.

9. Poof

Κρύβει άλλες εφαρμογές στη συσκευή σας. Επιλέγουμε ποιες εφαρμογές θέλουμε να κρύψουμε και αυτές δε θα φαίνονται πια στην οθόνη του κινητού μας.

Γιατί είναι επικίνδυνη: Αν το παιδί έχει εφαρμογές που θέλει να κρύψει από τους γονείς του, το μόνο που χρειάζεται είναι το Poof. Αν λοιπόν δείτε το Poof στην οθόνη του κινητού του παιδιού σας θα πρέπει να το ρωτήσετε τι προσπαθεί να σας κρύψει.

Και τώρα τι;

Ας θυμόμαστε ότι, η ασφάλεια του παιδιού μας είναι σημαντικότερη από την ιδιωτικότητά του. Σα γονείς οφείλουμε να ελέγχουμε τι κάνει με το κινητό του και αυτό είναι δική μας ευθύνη. Καλό είναι να έχουμε ενεργοποιημένο τον «Γονικό έλεγχο» στο κινητό του παιδιού μας - αν υπάρχει - ή γενικότερα να θέσουμε ως κανόνα το να γνωρίζουμε εμείς και να δίνουμε άδεια για τις εφαρμογές που θέλει να κατεβάσει. Το να έχουμε ένα κοινό φορτιστή σε κοινή θέα ως δικαιολογία για να ελέγχουμε το κινητό του παιδιού μας είναι μια ιδέα.

Ακόμη σημαντικότερο και απαραίτητο, είναι το να μιλήσουμε στο παιδί μας και να του εξηγήσουμε διεξοδικά ξανά και ξανά τους κινδύνους που ελλοχεύουν όπως θα κάναμε με οτιδήποτε άλλο, προκειμένου να μάθει να προστατεύει τον εαυτό του, γιατί εμείς δε θα μπορούμε πάντα να ελέγχουμε τα πάντα. Η πληροφόρηση είναι ο καλύτερος τρόπος να προστατέψουμε τα παιδιά μας.

Τελικά, η ασφάλεια στο Internet είναι το ίδιο με την ασφάλεια οπουδήποτε αλλού. Όπως δε δείχνουμε στα παιδιά μας μία και μόνο φορά πως να διασχίζουν μια λεωφόρο, έτσι κι εδώ, θα πρέπει να επιμείνουμε προκειμένου τα παιδιά μας να καταλάβουν ότι ο κόσμος δεν είναι τόσο αθώος όσο φαίνεται. «Η επανάληψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως».

Και σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι οι εφαρμογές οι ίδιες επικίνδυνες. Είναι η λανθασμένη χρήση τους που μπορεί να τις καταστήσει επικίνδυνες όπως και κάθε τι άλλο.

Επίσης να θυμάστε ότι υπάρχει μια υπηρεσία που είναι δίπλα σας . Η διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος όπου οι πολίτες μπορούν να επικοινωνούν, ανώνυμα ή επώνυμα, με την Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος προκειμένου να παρέχουν πληροφορίες ή να καταγγέλλουν παράνομες ή επίμεμπτες πράξεις ή δραστηριότητες που τελούνται μέσω Διαδικτύου, στα ακόλουθα στοιχεία επικοινωνίας:

• Τηλεφωνικά στον αριθμό: 111 88
• Στέλνοντας e-mail στο: ccu@cybercrimeunit.gov.gr
• Μέσω της εφαρμογής (application) για έξυπνα τηλέφωνα (smartphones) : CYBERKID για συσκευές iOS πατώντας ΕΔΩ και για συσκευές Android πατώντας ΕΔΩ
• Facebook: www.facebook.com/cyberkid.gov.gr
• Μέσω Twitter « Γραμμή SOS Cyber Alert»: @cyberalertGR
• Ιστότοπος: www.cyberkid.gr

ired.gr

Μαθηματικός, γεωγράφος, αστρονόμος, αλλά και ποιητής/ φιλόλογος: Ο Ερατοσθένης ο Κυρηναίος αξίζει πλήρως τον χαρακτηρισμό του επιστήμονα- και είχε την τύχη να ζήσει σε μια από τις μεγαλύτερες κοιτίδες πολιτισμού και επιστημών της ανθρώπινης ιστορίας, την Αλεξάνδρεια της Ελληνιστικής Περιόδου, μία αληθινή μητρόπολη του αρχαίου κόσμου.

Εν μέσω της σημερινής εποχής όπου η ταχύτατη τεχνολογική και επιστημονική πρόοδος συμβαδίζει με την έξαρση της ανοησίας σε πολλαπλά επίπεδα (μια βόλτα στα social media, στα οποία συναντά κανείς, μεταξύ άλλων εξωφρενικών απόψεων περί επιστημών, πολιτικής και κοινωνικών ζητημάτων, και τύπους που υποστηρίζουν, εν έτει 2017, πως η Γη είναι επίπεδη), ο γεννηθείς στην Κυρήνη (σημερινή Λιβύη) αρχαίος Έλληνας επιστήμονας αποτελεί μια απόδειξη ότι η ανθρωπότητα θα μπορούσε να βρίσκεται πολύ πιο μπροστά εάν δεν είχε μεσολαβήσει η κατάρρευση του αρχαίου κόσμου και η έλευση του Μεσαίωνα. 

Σε ηλικία 40 ετών ορίστηκε επικεφαλής της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και κατάφερε να υπολογίσει – απλά με ένα πείραμα που περιελάμβανε ένα κοντάρι και γεωμετρικές γνώσεις- την περιφέρεια της Γης, τον 3ο αιώνα πΧ, στα 252.000 στάδια. Αν και δεν είναι γνωστό ποιο ήταν το μήκος του σταδίου που χρησιμοποίησε ο Ερατοσθένης (διέφερε από περιοχή σε περιοχή), εκτιμάται πως ήταν είτε 157 μέτρα, είτε 185 μέτρα- κάτι που καθιστά την εκτίμησή του μεταξύ 39.564 και 46.620 χλμ. 

Η σημερινή αποδεκτή τιμή για τη μεσημβρική περιφέρεια είναι 40.008 (για την ακρίβεια, 40.0007,86) χιλιόμετρα- οπότε, όπως γίνεται αντιληπτό, ο υπολογισμός του αρχαίου Έλληνα μαθηματικού ήταν πολύ ακριβής- ειδικά δεδομένων των μέσων που χρησιμοποίησε. Σημειώνεται πως θεωρείται ο πρώτος που υποστήριξε ότι η Γη είναι σφαιρική (αν και την τοποθετούσε στο κέντρο του σύμπαντος), ενώ είναι και ο δημιουργός του «κόσκινου του Ερατοσθένη», ενός τρόπου υπολογισμού των πρώτων αριθμών.

Ο δημοφιλής αστροφυσικός και αφηγητής Carl Sagan, μας εξηγεί το πως ο Έλληνας μαθηματικός Ερατοσθένης ανακάλυψε ότι η Γη είναι στρογγυλή, και πως κατάφερε να υπολογίσει την περιφέρειά της πριν 2.200 χρόνια. Απόσπασμα από την επιστημονική σειρά "Cosmos".

O Sagan δεν ήταν κάποιος τυχαίος επιστήμονας. Κέρδισε παγκόσμια φήμη ως ο τηλεπαρουσιαστής και αφηγητής της περίφημης επιστημονικής σειράς 13 επεισοδίων Cosmos A Personal Voyage, η οποία απέσπασε βραβεία Emmy και μεταδόθηκε για πρώτη φορά το 1980. Τη σειρά παρακολούθησαν περισσότεροι από 600 εκατομμύρια άνθρωποι σε πάνω από 60 χώρες, καθιστώντας τη την πιο διαδεδομένη στο είδος της. Δίδασκε στο Κορνέλ ένα ειδικό τμήμα κριτικής σκέψης έως το χρόνο του θανάτου του.

Σε βίντεο της «Καθημερινής Φυσικής» στο YouTube παρουσιάζεται ο τρόπος με τον οποίο ο μεγαλοφυής αρχαίος Έλληνας επιστήμονας υπολόγισε την περιφέρεια του πλανήτη μας- δίνοντας μια γεύση για το τι συγκλονιστικά μυαλά υπήρξαν στον κόσμο κατά την Ελληνιστική Περίοδο- τη λαμπρότερη περίοδο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

«Οι αρχαίοι Έλληνες έτρεφαν ιδιαίτερο σεβασμό και ενθουσιασμό για την άγρια πανίδα και ενδιαφέρονταν για τη διατήρησή της κάτι το οποίο το εξέφραζαν στον χαρακτήρα της θεότητας ‘Άρτεμης και των περιορισμών θήρας μέσω θρησκευτικών κανονισμών. Συνάμα θεωρούσαν τη θήρα ως μια ωφέλιμη και αξιέπαινη δραστηριότητα».

Πρόκειται για ένα από τα βασικά συμπεράσματα εργασίας, η οποία ανιχνεύει τις προσεγγίσεις των αρχαίων Ελλήνων στη διατήρηση της πανίδας και στη δραστηριότητα της θήρας ή κοινώς του κυνηγίου.

Συντάκτες αυτής της εργασίας είναι οΠερικλής Μπίρτσας, αναπληρωτής καθηγητής στο ΤΕΙ Θεσσαλίας και ο ΔρΧρήστος Σώκος, θηραματολόγος από τη Διεύθυνση Έρευνας και Τεκμηρίωσης της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας και Θράκης.

Πώς φτάσαμε όμως στη συλλογή στοιχείων και στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα;

Οι πρόγονοί μας, τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο δρ Σώκος, άφησαν πολλές παρακαταθήκες αναδεικνύοντας την Ελλάδα λίκνο του πολιτισμού και της ανθρώπινης διανόησης, μας άφησαν αρχαία μνημεία, αλλά κυρίως σκέψη, λογική και φιλοσοφία για κάθε διάσταση της ανθρώπινης ζωής…

Θα μπορούσαν, διευκρινίζει, άραγε να υπολείπονται στον τομέα του κυνηγίου;

Το να αφήνεται “θαμμένη” και κρυμμένη αυτή η σκέψη ήταν ένα γεγονός που προβλημάτισε τον Χρήστο Σώκο, από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας. Σε αυτό το πλαίσιο, ξεκίνησε η μελέτη των αρχαίων κειμένων και η συλλογή πληροφοριών, προσθέτει ο ίδιος, και σε συνεργασία με άλλους ειδικούς ανέδειξαν και περιέγραψαν το σκεπτικό των αρχαίων Ελλήνων για το κυνήγι. Αυτή η εργασία αναγνωρίστηκε από την επιστημονική κοινότητα και πρόσφατα κατοχυρώθηκε σε αμερικανικό διεθνές επιστημονικό περιοδικό.

Ειδικότερα, με ποιο τρόπο αποτυπώνεται η θήρα για τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς και καλλιτέχνες;

Η δραστηριότητα της θήρας, σύμφωνα με τους παραπάνω ερευνητές, παρουσιάζεται συχνά στη μινωική και μυκηναϊκή τέχνη από το 2000 π.Χ., και αργότερα αποτελεί μια εξέχουσα πτυχή της ελληνικής γραμματείας, από την εποχή του Ομήρου, το 800 π.Χ..

Αυτή η ενασχόληση με τη θήρα αντικατοπτρίζει το ενδιαφέρον και τον ενθουσιασμό όλων των τάξεων της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας για την άγρια πανίδα και τη θήρα. Κείμενα, σύμφωνα με τους δύο δίνουν σχετικές πληροφορίες.

Ο Ξενοφώντας (430-354 π.Χ.), στο έργο του «Κυνηγετικός», αναδεικνύει τη θήρα σε άριστο μέσο διαπαιδαγώγησης των νέων. Θεωρεί τη θήρα απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία ώριμου και ολοκληρωμένου πολίτη.

Είναι ωφέλιμη για το άτομο γιατί, τονίζεται στη δημοσίευση, σκληραγωγεί το σώμα και οξύνει τις αισθήσεις και το πνεύμα, για την κοινωνία γιατί αντιμετωπίζει τα επικίνδυνα ζώα και αυτά που προκαλούν ζημιές στη γεωργία και κτηνοτροφία και για το έθνος γιατί προετοιμάζει τους άντρες σε περίπτωση πόλεμου.

Η ιδιαίτερη αξία της θήρας έγκειται στο περιπετειώδες και στην αντιμετώπιση των δυσκολιών. Ο κυνηγός διατηρεί τη δύναμη του και τη νιότη του περισσότερο από τους άλλους ανθρώπους, είναι γενναίος, λιτός και έμπιστος. Ο Ξενοφώντας αναφέρει χαρακτηριστικά:

“Προτρέπω τους νέους να μην περιφρονούν τα κυνήγια και την υπόλοιπη εκπαίδευση, γιατί από αυτά γίνονται καλοί στα πολεμικά και στα άλλα ζητήματα, από τα οποία είναι απαραίτητο να προέρχεται σωστή σκέψη, λόγος και πράξη”.

Ο συσχετισμός της θήρας με τον ηρωισμό καταδεικνύει τον ηρωικό χαρακτήρα της θηρευτικής πράξης και τη δυνατότητά της να εξυψώσει την ανθρώπινη φύση (Barringer 2001).

Σύμφωνα με τον Ξενοφώντα, προσθέτουν οι κ.κ. Μπίρτσας και Σώκος, το κυνήγι είναι επικίνδυνο, αλλά και συναρπαστικό. Δεν είναι τυχαίο ότι μυθικοί ήρωες, όπως ο Οδυσσέας, ο Θησέας κ.α., απέκτησαν μεγάλη υπεροχή μαθητεύοντας σχετικά με τη θήρα και την υπόλοιπη παιδεία κοντά στον Κένταυρο Χείρωνα, τον δάσκαλο των κυνηγών.

Την ίδια εποχή ο Πλάτωνας (428-348 π.Χ.) αποδοκιμάζει στους «Νόμους» του κάθε εύκολο και δόλιο τρόπο σύλληψης των ζώων, όπως τα δίχτυα και οι παγίδες. Τέτοιες μέθοδοι δεν συμβάλλουν στην εξάσκηση του σώματος. Πέρα από αυτό, δεν έχουν καμία παιδαγωγική επιρροή στους κυνηγούς, επειδή έτσι δεν εκτιμούν την κυνηγετική τους επιτυχία, ούτε το θήραμα (μόνο η δυσκολία δίνει αξία στο κυνήγι): “…Ο νομοθέτης, για τη θέσπιση νόμων για το κυνήγι… θα πρέπει να επαινέσει το κυνήγι με σκοπό την άσκηση των νέων…”.

Μια τρίτη πηγή πληροφοριών είναι το βιβλίο “Ονομαστικόν” του Πολυδεύκη, γραμμένο προς το τέλος του 2ου αιώνα μ.Χ.. Πέντε αιώνες μετά τον Ξενοφώντα και τον Πλάτωνα, ο Πολυδεύκης τόνισε εκ νέου ότι οι ψυχικές και σωματικές ικανότητες δοκιμάζονται και ενισχύονται μέσα από τη θήρα.

Σύμφωνα με τον Αθήναιο (2ος-3ος αιώνας μ.Χ.), οι Μακεδόνες, διαπιστώνεται, δεν επέτρεπαν σε ορισμένους άντρες να ξαπλώσουν κατά τη διάρκεια συμποσίου εφόσον δεν είχαν θηρεύσει κάπρο (αρσενικό αγριόχοιρο) χωρίς δίχτυ.

Το δίχτυ περιόριζε το ζώο και η θανάτωση του ήταν ευκολότερη και ασφαλέστερη για τον κυνηγό. Στη Σπάρτη τα αγόρια δεν μπορούσαν να συμμετέχουν στο συμπόσιο προς τιμή της ‘Αρτεμης εάν δεν είχαν συμμετάσχει σε κυνηγετικές εξόδους.

Εκτός από τα γραπτά κείμενα, μια δεύτερη πηγή πληροφόρησης, όπως αναφέρουν οι ερευνητές, είναι τα δημιουργήματα των καλλιτεχνών. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αρχαίοι Έλληνες κυνηγοί ποτέ δεν απεικονίζονται να θηρεύουν από άρματα, όπως συμβαίνει στην Ανατολή από τους Ασσύριους, Πέρσες και Αιγύπτιους.

Οι Έλληνες θηρεύουν ως ιππείς ή συχνότερα πεζοί. Για τους βασιλείς συνήθως δεν υπάρχει βασιλική συνοδεία κατά το κυνήγι.
Συμπερασματικά, η θήρα βοηθά τους ανθρώπους να βελτιώσουν και να δοκιμάσουν τις σωματικές και τις πνευματικές τους ικανότητες.

Τα οφέλη του κυνηγιού συνοδεύουν τους κυνηγούς και στους άλλους τομείς της ζωής τους. Το να διατηρείσαι εύρωστος, να γίνεσαι σοφότερος, πρόθυμος, έμπιστος, ετοιμοπόλεμος και να καλλιεργείς αισθήματα συνεργασίας και αλληλεγγύης αποτελούν ιδιότητες με τις οποίες ο άνθρωπος μπορεί να επιδιώξει την ελευθερία του. Ως εκ τούτου σκιαγραφείται μια συγκεκριμένη φιλοσοφία, σύμφωνα με την οποία η θήρα είναι σημαντική επειδή αποτελεί μέσο διαπαιδαγώγησης, δοκιμής ικανοτήτων και σύμβολο ελευθερίας.

Αποδεικνύεται έτσι πως από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων το κυνήγι προσέφερε πρωτίστως πνευματική τροφή – η γεωργία και η κτηνοτροφία είχαν ήδη αναπτυχθεί και ήταν πιο ωφέλιμες στην προσφορά τροφής.

Το κυνήγι γοητεύει μέχρι και σήμερα 200.000 Έλληνες και αυτό το τρίπτυχο της διαπαιδαγώγησης, της δοκιμής ικανοτήτων και της ελευθερίας θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στην κατανοηση της δραστηριότητας αυτής – αλλά και να διδάσκεται στους νέους κυνηγούς.

Η αρμόδια Δασική Υπηρεσία και οι κυνηγετικές οργανώσεις θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειες για την κατάλληλη εκπαίδευση των κυνηγών στη χώρα μας.

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Πηγή: http://www.nooz.gr/

Σαράντα από τις φράσεις που αποθησαυρίστηκαν μέσα από το έργο του Καζαντζάκη, επίκαιρες κάθε φορά που τις διαβάζουμε.

1. «Είπα στη μυγδαλιά: «Αδερφή, μίλησέ μου για το Θεό». Κι η μυγδαλιά άνθισε».

2. «Μια αστραπή η ζωή μας… μα προλαβαίνουμε».

3. «Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά».

4. «Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα».

5. «Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω».

6. «Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις – το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα ‘ναι πολύ αργά».

7. «Αν μια γυναίκα κοιμηθεί μόνη, ντροπιάζει όλους τους άντρες».

8. «Ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος».

9. «Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει».

10. «Η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος αντέχει».

11. «Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή».

12. «Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ…»

13. «Υπάρχει στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος – αν δεν υπήρχε, ο κόσμος θα ‘ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος – σκληρός κι απαραβίαστος: το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικάται».

14. «Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει».

15. «Ολάνθιστος γκρεμός της γυναικός το σώμα».

16. «Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες· αυτή ‘ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;»

17. «Τα τετραθέμελα του κόσμου τούτου: ψωμί, κρασί, φωτιά, γυναίκα».

18. «H καρδιά του ανθρώπου είναι ένα κουβάρι κάμπιες – φύσηξε, Χριστέ μου, να γίνουν πεταλούδες!»

19. «Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα».

20. «Το ψέμα είναι ανανδρία».

21. «Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;»

22. «Tι θα πει λεύτερος; Αυτός που δεν φοβάται το θάνατο».

23. «Αφεντικό σε συμπαθώ πάρα πολύ. Έχεις τα πάντα εκτός από λίγη τρέλα και όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται λίγη τρέλα… Αλλιώς δεν μπορεί να σπάσει το σκοινί και να ελευθερωθεί».

24. «Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα».

25. «Η Κρήτη δεν θέλει νοικοκυραίους, θέλει κουζουλούς. Αυτοί οι κουζουλοί την κάνουν αθάνατη».

26. «Μαζεύω τα σύνεργά μου: όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο, γυρίζω σαν τον τυφλοπόντικα σπίτι μου, στο χώμα. Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε».

27. «Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!»

28. «Ένιωθα βαθιά πως το ανώτατο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος δεν είναι η Γνώση μήτε η Αρετή, μήτε η Καλοσύνη μήτε η Νίκη· μα κάτι άλλο πιο αψηλό, πιο ηρωικό κι απελπισμένο: Το Δέος, ο ιερός τρόμος».

29. «Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει».

30. «Δεν τον φοβάμαι το Θεό, αυτός καταλαβαίνει και συχωρνάει. Τους ανθρώπους φοβάμαι. Αυτοί δεν καταλαβαίνουν και δε συχωρνούν».

31. «Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν, Θεός δεν υπάρχει»!

32. «Το βουνό ανήκει στο μοναστήρι. Το μοναστήρι ανήκει στο Θεό. Και ο Θεός ανήκει σε όλους».

33. «Ποτέ οι Έλληνες δε δούλεψαν την τέχνη για την τέχνη· πάντα η ομορφιά είχε σκοπό να υπηρετήσει τη ζωή. Και τα σώματα τα ήθελαν οι αρχαίοι όμορφα και δυνατά, για να μπορούν να δεχτούν ισορροπημένο και γερό νου. Κι ακόμα, για να μπορούν –σκοπός ανώτατος– να υπερασπίσουν το άστυ».

34. «Η φυγή δεν είναι νίκη, τ’ όνειρο είναι τεμπελιά, και μόνο το έργο μπορεί να χορτάσει την ψυχή και να σώσει τον κόσμο».

35. «Εγώ κοιτάζω κάθε στιγμή το θάνατο· τον κοιτάζω και δε φοβούμαι· όμως και ποτέ, ποτέ δε λέω: Μου αρέσει. Όχι, δε μου αρέσει καθόλου! Δεν υπογράφω!»

36. «Η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο -ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο».

37. «Κάθε Έλληνας που δεν παίρνει, ας είναι και μια φορά στη ζωή του, μια γενναία απόφαση, προδίνει τη ράτσα του».

38. «Η αιωνιότητα είναι ποιότητα, δεν είναι ποσότητα, αυτό είναι το μεγάλο, πολύ απλό μυστικό».

39. «Η ευτυχία απάνω στη γης είναι κομμένη στο μπόι του ανθρώπου. Δεν είναι σπάνιο πουλί να το κυνηγούμε πότε στον ουρανό, πότε στο μυαλό μας. Η ευτυχία είναι ένα κατοικίδιο πουλί στην αυλή μας».

40. «Σα δεν φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, δεν βγάζει στην πλάτη του φτερούγες να πετάξει».

Ξεκούραστα νέφη σκέπαζαν τον Ηπειρωτικό ουρανό, με έναν ορίζοντα, όπου το φως καταλάμβανε αρμονικά όλο και περισσότερο χώρο. Η γη που κάποτε τόλμησε να τρομάξει την ακμάζουσα Ρώμη, όταν οι υπόλοιποι Έλληνες λυσσομανούσαν μεταξύ των ιδίων, έμοιαζε ενωμένη. Φάνταζε ενιαία, υπό το εθνικό λάβαρο έπειτα από τόσους χειμώνες στην οθωμανική σκιά. Τίποτε δεν θα μπορούσε να κρατήσει την Ήπειρο ακρωτηριασμένη από τον εθνικό κορμό. Έμελλε να φτάσει το τέλος της πνευματικής δυστυχίας αυτών ή μάλλον έτσι πίστεψε ο κουρασμένος αετός.

Η Βόρεια Ήπειρος, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Ηπείρου, συνεπώς της υπόλοιπης Ελλάδας. Υπήρξε λίκνο του Ελληνικού πολιτισμού, εξ αρχαιοτάτων χρόνων, με τις επιτυχείς αποικίες να δίνουν την θέση τους σε ακμάζουσες κώμες και πόλεις επί Ρωμαίων, αλλά και Βυζαντινών. Υπήρξε οχυρή περιοχή, όπως και η υπόλοιπη Ήπειρος υπό τον Ελληνοσερβικής καταγωγής Γεώργιο Καστριώτη. Δεν άργησε όμως να κατακαεί από την Τουρκική λαίλαπα, επίσης. Παρέμενε στην υποτέλεια των Τούρκων, μέχρις που η Υψηλή Πύλη άρχισε να καταρρέει υπό το αβάσταχτο βάρος των εξεγερμένων της χερσονήσου του Αίμου και των εθνικών σκοπών αυτών.

Εν μέσω υπογείων συμφωνιών, Ελλάδα, Μαυροβούνιο, Βουλγαρία και Σερβία είχαν συνάψει μια άτυπη Βαλκανική Συμμαχία, η οποία θα αντιτίθεντο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Πράγματι, επισήμως ο Α' Βαλκανικός Πόλεμος κηρύχθηκε στις 9 Οκτωβρίου του 1912, με την Ελλάδα να προελαύνει αρχικώς προς την Μακεδονία, υπό την ηγεσία του διαδόχου Κωνσταντίνου, μιας και ο Ελ. Βενιζέλος επιθυμούσε ομοψυχία στο στράτευμα. Ο εθνικός στρατός καταλαμβάνει τελικώς την Θεσσαλονίκη, προλαμβάνοντας τον μαραθώνιο του Βουλγαρικού "συμμαχικού" στρατού που στόχευε στην οπωσδήποτε κατάληψη του στρατηγικού και εν μέρει βιομηχανοποιημένου λιμένα. Παράλληλα, δευτερευόντως είχε ξεκινήσει και η προέλαση προς την Ήπειρο. Τα Ελληνικά στρατεύματα ανακόπηκαν νότια των Ιωαννίνων, στο Μπιζάνι, όπου οι Οθωμανοί είχαν κατασκευάσει εκτενή οχυρωματικά έργα, πρώιμο δείγμα της θανατηφόρου αμυντικής στρατηγικής που εφαρμόστηκε στον μετέπειτα "Μεγάλο Πόλεμο". Με την επιτυχία των στόχων του Θεσσαλικού-Μακεδονικού Μετώπου, περισσότερα στρατεύματα διατέθηκαν στην Ήπειρο, με αποτέλεσμα την κατανίκηση της Μάχης του Μπιζανίου, με την παράδοση των εντόπιων Τουρκικών δυνάμεων στις 6 Μαρτίου 1913. Η σταδιακή κατάληψη ολόκληρης της Ηπείρου ακολούθησε με ιδιαίτερη ευκολία.

Στις 5 Νοεμβρίου του 1912, ο εθνικά και στρατιωτικά ενεργός ταγματάρχης της Χωροφυλακής Σπύρος Σπυρομήλιος, είχε παρατόλμως αποβιβαστεί με 200 εθελοντές στην Β. Ήπειρο, έχοντας καταλάβει την πόλη της Χιμάρας και την ευρύτερη περιοχή. Ο ίδιος, βαπτισμένος στην τέχνη του ανορθόδοξου πολέμου είχε υπηρετήσει ως άτακτος τόσο στην Μακεδονία, με πλούσια δράση ως Μακεδονομάχος, όσο και την Ήπειρο. Κατάφερε να εμπεδώσει την κυριαρχία της δύναμης του, αντιμετωπίζοντας σώματα Αλβανών άτακτων, προασπίζοντας τα εθνικά συμφέροντα, την περίοδο που ο Ελληνικός στρατός βρισκόταν καθηλωμένος στο Μπιζάνι. Η γενναία πράξη του Σπυρομήλιου έφερε εις πέρας την δημιουργία ενός προκεχωρημένου προγεφυρώματος ασφαλείας στην Β. Ήπειρο, ώστε να εμποδίσει τυχόν κατάληψη της περιοχής από τρίτη, συμμαχική ή μη δύναμη. Επιπροσθέτως, επιχειρήθηκε η παρακώλυση του κινήματος των Αλβανών που με Ιταλικό δάκτυλο επιθυμούσαν ξεχωριστό κράτος, διαπράττοντας εγκλήματα κατά των εντόπιων Ελλήνων. Τέλος, ο Σπυρομήλιος επέτυχε την ομαλή άφιξη των τακτικών Ελληνικών στρατευμάτων στην Β. Ήπειρο, κατά τις αρχές του 1913.

Η παρέλευση των Βαλκανικών Πολέμων βρήκε την Β. Ήπειρο υπό Ελληνική κατοχή, όμως βάσει των Συνθηκών του Λονδίνου και Βουκουρεστίου, προβλεπόταν η δημιουργία Αλβανικού κράτους, του οποίου κομμάτι θα αποτελούσε και η καθ'όλα Ελληνική Β. Ήπειρος. Ο Σ. Σπυρομήλιος έχοντας αντιληφθεί την τροπή των συνομιλιών με τις Μεγάλες Δυνάμεις, κοινοποιεί επανειλημμένως την δυσαρέσκεια του εντόπιου πληθυσμού σε τυχόν παράδοση της Β. Ηπείρου στο νεοϊδρυθέν Αλβανικό πριγκιπάτο. Στις 9 Φεβρουαρίου 1914, αρνείται να πειθαρχήσει σε εντολή απομάκρυνσης του από την Χιμάρα, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί λιποτάκτης από το σώμα που με υπέρμετρη υπερηφάνεια υπηρέτησε, αφού εκδόθηκε απόφαση σύλληψης του. Δίχως χάσιμο χρήσιμου χρόνου, επικοινώνησε με τους Μητροπολίτες Βασίλειο Δρυϊνουπόλεως και Σπυρίδωνα Βέλλας και Κονίτσης, συμβουλεύοντας τους να κηρύξουν την αυτονομία των περιοχών τους, όπως ο ίδιος θα πράξει, καθώς ο Ελληνικός Στρατός αποχωρούσε.

Πράττοντας με τρόπο αξιοθαύμαστο, χωρίς προεργασία, ο Σπυρομήλιος είχε πάρει μια απόφαση σημαντική. Έθεσε κατά μέρος όποιες προσωπικές φιλοδοξίες, περί καριέρας ο λόγος· προτιμώντας το ιδανικό χρέος προς το Έθνος, αντί ενός ταπεινωτικού κομφορμισμού στην κρατική του υποτέλεια, εφόσον αυτή δεν εξυπηρετούσε τα πηγαία δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών. Κατήργησε γραφειοκρατικώς την Ελληνική στρατιωτική διοίκηση επί της Χιμάρας, κηρύττοντας την αυτονομία. Διπλωματικά αδιάφορος, μα ηθικά αγνός υπηρέτης των φυλετικών του υποχρεώσεων παρέμεινε εκεί. Έτοιμος να σκοτώσει, αλλά και να σκοτωθεί.

"Αι Ελληνικαί αρχαί καταργούνται και αυταί αι οποίαι ελειτούργουν μέχρις σήμερον θα λειτουργούσι εν ονόματι της Αυτονόμου Ηπείρου. Ο Ελληνικός Στρατός ο οποίος πρόκειται αποχωρήσει, θα θεωρείται πάντοτε ο εθνικός ημών στρατός, ον θα περιμένωμεν ως ελευθερωτήν."

Πένθος και οργή πλημμυρίζει ανεξαιρέτως, σε κάθε πόλη ή χωριό. Σε κάθε οικία, το αίσθημα του φόβου γεμίζει τις καρδιές των ξεχασμένων Ηπειρωτών του βορά, καθώς ήταν πλέον παραδομένοι στις διαθέσεις των Αλβανών. Η 17η Φεβρουαρίου είχε καθοριστεί ως η ημέρα παράδοσης της Κορυτσάς στην Αλβανική χωροφυλακή, ενώ θα ακολουθούσαν οι υπόλοιπες εστίες του αλύτρωτου Ελληνισμού. Παραταύτα, κάποιος γενετήσιος ζήλος ωθούσε το αίμα των εντόπιων, όσο και αξιωματικών που υπηρετούσαν στην Β. Ήπειρο. Σε έναν αναβρασμό, σε μία διλληματική θέρμη που τους καθιστούσε έρμαια των αρχέγονων ενστίκτων τους. Οι κατασταλτικές επιδιώξεις και απειλές του Ελληνικού κράτους υπήρξαν μάταιες, με αποκορύφωμα την ανυπακοή του Αντισυνταγματάρχη Δ. Δούλη προς τις πιέσεις του Παλατιού. Ακόμη, αγνοώντας τις κυβερνητικές συμβουλές, ο καταγόμενος από το Αργυρόκαστρο Γεώργιος Χρηστάκης-Ζωγράφος, απαντώντας στο αγωνιστικό κάλεσμα της Πανηπειρωτικής Συνέλευσης, καταφθάνει στις 15 Φεβρουαρίου, αποδεχόμενος την πολιτική ηγεσία της Αυτόνομης Πολιτείας της Β. Ηπείρου. Καθώς αυτή εκφράστηκε ατύπως τις προηγούμενες ημέρες και επισημοποιήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου, μαζί με τις απαιτούμενες πολιτικές και διπλωματικές ενέργειες, των οποίων ο Ζωγράφος ήταν γνώστης, ως έγκριτος διπλωμάτης.

Η σύσταση της Αυτόνομης Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου συντέλεσε ως ένα γεγονός, στο οποίο η Ελληνική κυβέρνηση ήταν εξ αρχής αρνητική, έως και επιθετική, καθώς η φημολογούμενη στήριξη της στους "στασιαστές" έπληττε το διπλωματικό της κύρος. Η Προσωρινή Κυβέρνηση είχε δημιουργηθεί και κοινοποιηθεί προς της Μεγάλες Δυνάμεις, ενώ προετοιμαζόταν για την αντιμετώπιση των επερχόμενων Αλβανών. Η υποστολή της Ελληνικής σημαίας στα διοικητικά κέντρα της Πολιτείας υπήρξε τελετουργική και συνάμα καταθλιπτική, ενώ η έπαρση του Ελληνογενούς λάβαρου της νέας Πολιτείας απετέλεσε είδος αναγκαίου φαρμάκου και φορέας ελπίδας, ώστε να καταφέρουν οι πληγωμένοι στρατιωτικοί και κάτοικοι να γεμίσουν στα στήθια τους.

Η ανάσες στέρευαν, καθώς οι πνεύμονες με δυσκολία μπορούσαν να ακολουθήσουν τους αιμοσταγείς χτύπους της καρδιάς. Χτύποι, που ξαφνικά συγχύσθηκαν με τις μελωδικές νότες των πολεμικών εργαλείων.

Σκοποί της Αυτόνομης Πολιτείας ήταν η προστασία του Ελληνικού πληθυσμού της Β. Ηπείρου, ενώ αναγνωρίζοντας την Ελληνική βιολογική ταυτότητα των ιθαγενών μουσουλμάνων, υποσχόταν δικαιωματική ισότητα στους "εξισλαμισμένους αδελφούς". Κυριότερα, εφόσον η πολυπόθητη ένωση με το Ελληνικό κράτος διαφαινόταν αδύνατη, η Πολιτεία αγωνιζόταν για την κατοχύρωση αυτόνομου καθεστώτος, έστω εντός του Αλβανικού κράτους, με αυξημένες τοπικές αρμοδιότητες και δικαιώματα. Η διαφύλαξη της Ελληνικής ταυτότητας και κουλτούρας με κάθε μέσο.

Την 1η Μαρτίου 1914, τα τελευταία Ελληνικά στρατεύματα αποχωρούν από την Β. Ήπειρο, ενώ η περιοχή της Κορυτσάς παραδίδεται στην Αλβανική χωροφυλακή. Ταυτόχρονα, υπό την Πολιτεία έχουν σχηματιστεί ένοπλες ομάδες Βορειοηπειρωτών με την ονομασία "Ιεροί Λόχοι", για την άμυνα των Αυτόνομων περιοχών, αφού σαν άλλοι Ιερολοχίτες αγωνίζονταν ξεχασμένοι από σύμμαχους, έχοντας στραμμένο το βλέμμα, μονάχα έμπροσθεν, έναντι της Τουρκαλβανικής απειλής. Οι συμπλοκές σύντομα γενικεύτηκαν, με τους αυτονομιστές να κατατροπώνουν τις απείθαρχες ορδές των Αλβανών, που μονάχα η Ολλανδο-αυστριακή στρατιωτική ηγεσία τους, έφερε εις πέρας την μετατροπή τους σε "τακτικά" σώματα. Η Κορυτσά κατελήφθη έπειτα από εξέγερση των κατοίκων της, όμως Αλβανικές ενισχύσεις την ανακατέλαβαν διώκοντας πλήθος Ελλήνων. Οι Βορειοηπειρώτες, πάντως είχαν επιφέρει καίρια πλήγματα εις βάρος των Αλβανών. Οι όλες συνθήκες, έπειτα από εξωτερικές πιέσεις, οδήγησαν στην αναγνώριση της αυτονομίας της Β. Ηπείρου, μαζί με τα δικαιώματα που επιζητούσε η Ελληνική πλευρά, εντός του Αλβανικού κράτους, κατά το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας στις 4 Μαΐου 1914.

Με το ξέσπασμα του Α' Παγκόσμιου Πολέμου τα τέλη του Οκτωβρίου, υποκινούμενες από Νεότουρκους αναταραχές ξεσπούν στα Τίρανα, με τις Μεγάλες Δυνάμεις να επιτρέπουν την είσοδο του Ελληνικού Στρατού εκ νέου στην Β. Ήπειρο, για την προστασία του τοπικού πληθυσμού. Η Αυτόνομη Πολιτεία της Β. Ηπείρου έπαψε να ισχύει με την είσοδο και την παράδοση της διοίκησης στον Ελληνικό Στρατό. Κατά το τέλος του Πολέμου, η Β. Ήπειρος επιδικάστηκε στην Αλβανία, έπειτα από Ιταλικές πιέσεις, αναγκάζοντας τον Εθνικό Στρατό σε δεύτερη υποχώρηση, χωρίς να έχει υποστεί ήττα. Το μέλλον προδιαγραφόταν οδυνηρό, με τους Βορειοηπειρώτες να παρακολουθήσουν κι άλλη μάταιη άφιξη του αδελφικού στρατού τους κατά την Ελληνική προέλαση στην Αλβανία, το 1940.

Ουδεμία φιλία ή συμμαχία δεν στάθηκε ικανή, ώστε να ενώσει την Β. Ήπειρο με την υπόλοιπη Ελλάδα. Η Ιταλική διπλωματία, η οποία επεδίωξε και επέτυχε την δημιουργία του Αλβανικού κρατικού μορφώματος, ως ένα πελατειακό προτεκτοράτο της Ρώμης, δεν μπορεί να σταθεί ως το εξιλαστήριο θύμα της παταγώδους πολιτικής ήττας του Ελληνικού κράτους. Ο Εθνικός Διχασμός, με τις δημοκρατικές ατέλειες αποτελούν σημαίνοντες λόγους για την παραπάνω αποτυχία. Ο διαχωρισμός βάσει σαθρών πολιτικών ιδεολογημάτων "Μοναρχισμού" και "Βενιζελισμού" επέφερε, ή μάλλον διαιώνισε και αναπαρήγαγε την πολιτική ανικανότητα που διέπει τον Έλληνα, μέχρις των ημερών μας. Αντίθετα, η θέληση και η δύναμη που επέδειξαν οι μαχητές της Β. Ηπείρου, πρέπει να αποτελεί κληρονομιά και θετικό αποτέλεσμα προς εξέταση.

...

Τι κι αν το άρμα του Ήλιου φάνηκε τόσες φορές στον ουρανό.
Κι αν ξεγέλασε με το φωτοφόρο άστρο του τόσες φορές τον σκοτεινό τον θόλο.
Ο απόκληρος, ο ξεπεσμένος.
Άλλες τόσες το Άστρο έπεσε,
Χαμένο..-- Προδομένο.

...

Τα λόγια του Σπυρομήλιου μένουν να αιωρούνται, στοιχειώνοντας τις νεανικές ψυχές, που συλλογίζονται τον αγώνα του· πιέζοντας αυτές να πειθαρχήσουν στις δικές του ιαχές, που όχι και τόσο διαφέρουν από τις σύγχρονες αυτών.

"Σας εξορκίζω Χειμαρριώται να πειθαρχήτε εις τον Αρχηγόν υπακούοντες εις την Αυτόνομον Ήπειρον. Επικαλούμαι την βοήθειαν του Θεού και την ανεγνωρισμένην ανδρεία υμών."

Η Αυγή προδόθηκε. Όμως, απόρροια αυτής της προδοσίας μπορεί να σημαίνει μονάχα ολική Αντεπίθεση!

Αυτόνομη Β. Ήπειρος - 17 Φεβρουαρίου 1914, Αργυρόκαστρο

Οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε ένα μπάνιο μέσα στην ημέρα. Παρόλα αυτά, νέα έρευνα δείχνει ότι το καθημερινό μπάνιο δεν κάνει... και τόσο καλό

Ένα μπάνιο την ημέρα, σίγουρα δεν κάνει πέρα τον κόσμο που στέκεται ή εργάζεται δίπλα μας. Και πράγματι, οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε ένα μπάνιο ή ένα ντους σε καθημερινή βάση.
AdTech Ad
Έλα όμως που νέα έρευνα δείχνει πως το καθημερινό πλύσιμο του κορμιού μας, δεν κάνει τελικά και τόσο καλό όσο νομίζαμε!
Ο Dr. Casey Carlos από την Ιατρική Σχολή του San Diego ισχυρίζεται πως το να κάνεις μπάνιο σε καθημερινή βάση, ιδίως με καυτό νερό, μπορεί να βλάψει την επιδερμίδα σου. Όπως τονίζει, το καθημερινό μπάνιο κάνει την επιδερμίδα πιο ξηρή, ευαίσθητη και απομακρύνει από το δέρμα όχι μόνο τη βρωμιά αλλά και κάποια καλά βακτήρια που συγκρατούν την ελαστικότητα και βοηθούν στην ανάπλαση του.
"Οι νέοι γονείς το πρώτο πράγμα που μαθαίνουν είναι ότι δεν πρέπει να πλένουν τα μικρά μωρά και τα παιδιά τους καθημερινά. Υπάρχουν ορισμένα φυσικά βακτήρια στην επιδερμίδα που όσο περνάνε τα χρόνια την κάνουν πιο ανθεκτική σε δερματικές παθήσεις αλλά και αλλεργίες και δεν πρέπει να απομακρύνονται σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα" αναφέρει ο Dr. Casey Carlos στην μελέτη του.
Ιδανικά λοιπόν, σε ό,τι αφορά τα δερματολογικά ζητήματα, θα πρέπει να πλενόμαστε ανά δύο με τρεις ημέρες. Αν θέλουμε να είμαστε καθαροί, σύμφωνα με τις συμβουλές του Dr., μπορούμε να πλένουμε το σώμα μας με μια υγρή πετσέτα και σαπούνι για να αφαιρούνται τα βακτήρια, από τα σημεία που συσσωρεύονται.
Σημειώνεται βέβαια πως επιβάλλεται η καθημερινή αλλαγή εσωρούχων, καθώς αυτά είναι που συγκεντρώνουν τα περισσότερα βακτήρια και το λίπος που αποβάλλει ο οργανισμός.
Όπως τονίζεται μάλιστα, η βιομηχανία της διαφήμισης όπως εκτινάχθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο συντέλεσε στο να θεωρήσουμε πως το καθημερινό πλύσιμο είναι και το πρέπον. Γιατί; Μα γιατί οι μεγάλες εταιρίες καλλυντικών και απορρυπαντικών, στοχεύοντας περισσότερο στο γυναικείο κοινό, κυκλοφόρησαν ορισμένες εξαιρετικά εύστοχες διαφημίσεις, μέσω των οποίων περνούσαν ουσιαστικό το μήνυμα ότι "αν δεν κάνετε καθημερινά μπάνιο, δεν θα προσελκύετε τους άνδρες".

http://news247.gr/

Το 1995 στάλθηκε το πρώτο γραπτό μήνυμα (SMS) στη Γερμανία. Από τότε και για αρκετά χρόνια χιλιάδες άνθρωποι έκαναν χρήση της υπηρεσίας σύντομου μηνύματος. Το 2012 η επικοινωνία μέσω SMS έφτασε στο ζενίθ της αφού εκείνη τη χρονιά πληκτρολογήθηκαν 59 δισεκατομμύρια μηνύματα. Από τότε όμως οι αριθμοί αυτοί άρχισαν να μειώνονται δραματικά. Το 2013 ήταν περίπου 38 δισεκατομμύρια και το 2014 μόλις 22,5 δισεκατομμύρια μηνύματα.

Την εποχή που οι περισσότεροι χρήστες έχουν ίντερνετ στο κινητό τους, οι περισσότεροι προτιμούν τις αντίστοιχες διαδικτυακές υπηρεσίες μηνυμάτων, όπως είναι για παράδειγμα το WhatsApp. Οι λεγόμενες υπηρεσίες Instant Messaging έχουν κατακτήσει την αγορά στην αποστολή γραπτών μηνυμάτων. Την ίδια ώρα το Facebook, το μεγαλύτερο online δίκτυο, προσφέρει με την υπηρεσία Messenger τη δική του εναλλακτική στην αποστολή μηνυμάτων που συνδυάζει μια πληθώρα λειτουργιών, όπως για παράδειγμα η κλήση ταξί. Στις αρχές του χρόνου το Messenger ξεπέρασε τους 800 εκατομμύρια χρήστες παγκοσμίως.

Η Apple λάνσαρε το 2011 το iMessage, ενώ έναν χρόνο αργότερα στην Ελβετία εμφανίστηκε η υπηρεσία Threema, η οποία προσπαθεί να ξεχωρίσει υποσχόμενη στους πελάτες της κωδικοποίηση των μηνυμάτων με πρόσβαση μόνο στους συμμετέχοντες στη συνομιλία.

«Αυτοί που χρησιμοποιούν ακόμη τα SMS είναι κυρίως χρήστες μεγαλύτερης ηλικίας και εκείνοι που έχουν συνηθίσει. Νομίζω ότι αυτοί θα συνεχίσουν να στέλνουν SMS γιατί δεν θέλουν ή δεν μπορούν να συνηθίσουν σε κάτι άλλο» λέει ο Ντάνιελ Μπέργκερ, συντάκτης του περιοδικού υπολογιστών C’t.

Όχι απλά ένα γραπτό μήνυμα

Πλέον τα SMS δεν αποφέρουν κέρδη στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, αφού οι περισσότεροι πελάτες έχουν συμβόλαια που περιλαμβάνουν πακέτα μηνυμάτων, τα οποία δεν χρεώνονται ξεχωριστά αλλά περιλαμβάνονται στην τιμή. Τα κέρδη δισεκατομμυρίων προερχόμενα από SMS αποτελούν πια παρελθόν.

Επιπλέον οι νέες υπηρεσίες προσφέρουν και άλλες λειτουργίες πέρα από την απλή αποστολή μηνυμάτων. «Το WhatsApp και το Messenger γίνονται όλο και περισσότερο πλατφόρμες με επιπλέον υπηρεσίες, όπως είναι για παράδειγμα η κράτηση σε ένα εστιατόριο» επισημαίνει ο Ντάνιελ Μπέργκερ. Τέτοιου είδους υπηρεσίες αναμένεται να υπάρξουν ακόμη πολλές και να διευκολύνουν σημαντικά την καθημερινότητα των χρηστών.

Πάντως τα SMS θα συνεχίζουν να λειτουργούν σε κάθε κινητό, χωρίς WIFI ή LTE και χωρίς ο παραλήπτης να πρέπει να έχει την ίδια υπηρεσία εγκατεστημένη στο κινητό του. Αρκεί και μόνο να έχει μια τηλεφωνική σύνδεση.

Πηγή: Deutsche Welle

Η Google είναι ίσως η ισχυρότερη εταιρεία στον χώρο του Ίντερνετ, η αδιαμφισβήτητη «βασίλισσα» των μηχανών αναζήτησης – και μόνο το όνομά της είναι για πολλούς συνώνυμο των αναζητήσεων στο Διαδίκτυο.

Ωστόσο, ακόμα και ένας τέτοιος κολοσσός έχει τον χρόνο για να...κάνει λίγη πλάκα. Σε βίντεο του Top Trending παρουσιάζονται 10 αναζητήσεις «easter eggs», με...περίεργα αποτελέσματα.

Οι αναζητήσεις αυτές έχουν ως εξής- πατήστε τις και δείτε τι βγαίνει:

1. do a barrel roll
2. google gravity
3. zerg rush
4. atari breakout
5. flip a coin
6. roll a die
7. askew
8. google pacman
9. (όνομα κάποιου ηθοποιού) bacon number
10. google in 1998