Ενδιαφέροντα από την Ελλάδα καί τον κόσμο
Ο άνθρωπος που έφερε το ποδόσφαιρο στη Βραζιλία
2014-06-17 08:30
Ο Charles Miller έσπειρε το «σπόρο» της στρογγυλής θεάς
Η Βραζιλία, για πολλούς γνωστή ως η χώρα του καφέ, της σάμπα και της μπάλας, είναι η χώρα που φιλοξενεί φέτος το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου.
Από αυτή έχουν «ξεπηδήσει» μερικοί από τους σπουδαιότερους παίκτες όλων των εποχών.
Πότε όμως «πήγε» το ποδόσφαιρο στη Βραζιλία;
Πριν από 120 χρόνια ο Charles Miller αποβιβάστηκε από ένα καράβι, προερχόμενο από την Αγγλία, κουβαλώντας μαζί του δύο μπάλες ποδοσφαίρου, μία τρόμπα, τα παπούτσια του και ένα βιβλίο κανόνων.
Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα…
Στο Σάο Πάουλο υπάρχει μια πλατεία που φέρει το όνομά του. Στην ίδια γειτονιά πραγματοποιήθηκε το εναρκτήριο παιχνίδι του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Παρότι έχουν περάσει πολλά χρόνια, η πλειοψηφία των Βραζιλιάνων γνωρίζει ποιος ήταν ο Charles Miller.
«Ο τύπος που έφερε το ποδόσφαιρο στη Βραζιλία» είπε σε δημοσιογράφο του Associated Press ένας πωλητής καπέλων με τα χρώματα της Βραζιλίας, που είχε στήσει το μαγαζάκι του στο πορτ παγκάζ ενός αυτοκινήτου.
Η μεγαλύτερη μεγαλούπολη του νότιου ημισφαιρίου φιλοξενούσε περίπου 300.000 ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους ήταν μετανάστες από την Ιταλία, όταν πήγε εκεί ο Miller.
Ανάμεσα στα πιο δημοφιλή σπορ εκείνης της εποχής ήταν το κρίκετ, η γυμναστική, η ποδηλασία, η κωπηλασία και μια μορφή του σκουός.
Άγγλοι ναυτικοί που ελλιμενίζονταν στο Ρίο ντε Τζανέιρο, μαθητές που διδάσκονταν από ιησουίτες ιερείς και βρετανοί εργάτες που πήγαν στη Βραζιλία για να δουλέψουν σε εργοστάσια και σε σιδηροδρομικά έργα, όλοι τους κλωτσούσαν ήδη μπάλες προτού επιστρέψει ο Miller στη γενέτειρά του το 1874 μετά από τις σπουδές του στην Αγγλία.
Όμως ο ίδιος θεωρείται ως ο άνθρωπος που έφερε το ποδόσφαιρο στη χώρα, καθώς σε αυτόν αποδίδεται η διοργάνωση του πρώτου αγώνα με ένα σετ κανόνων, όπως είχαν καθοριστεί σε μια ταβέρνα του Λονδίνου το 1863.
Εκείνη την ημέρα, στις 14 Απριλίου του 1895, οι αντίπαλες ομάδες αποτελούνταν από εργάτες στους σιδηροδρόμους η μία και από εργάτες σε εργοστάσιο φυσικού αερίου η δεύτερη.
Οι πρώτοι κέρδισαν τελικά με σκορ 4-2.
Στη βιογραφία που έγραψε για τον Miller, ο βρετανός συγγραφέας John Mills παραθέτει ένα γράμμα από ένα δημοσιογράφο του Σάο Πάουλο, ο οποίος έγραφε σε ένα συνάδελφό του στο Ρίο ντε Τζανέιρο για κάποιους «τρελούς άγγλους αθλητές, οι οποίοι συναντιούνται τα σαββατοκύριακα και κλωτσούν πέρα δώθε κάτι που μοιάζει με ουροδόχο κύστη ενός βοδιού». Έλεγε ακόμη ότι «φαινόταν να τους δίνει μεγάλη ικανοποίηση και ευχαρίστηση το γεγονός, όταν αυτό το κιτρινωπό στρογγυλό αντικείμενο περνούσε μέσα από ένα ορθογώνιο που σχημάτιζαν κάτι δοκάρια».
Μέσα σε μία δεκαετία ο Miller έλεγε στους φίλους του πίσω στην Αγγλία, ότι μόνο στο Σάο Πάουλο υπήρχαν ήδη 60 σωματεία και πως πολλές χιλιάδες θεατές συνωστίζονταν για να παρακολουθήσουν τους αγώνες της πρώτης κατηγορίας, στην ίδρυση της οποίας το 1901 είχε βοηθήσει και ο ίδιος.
Στο μουσείο ποδοσφαίρου του Σάο Πάουλο, που βρίσκεται στην πλατεία που φέρει το όνομά του, υπάρχει μια φωτογραφία του μαζί με κάποιους συμπαίκτες του και μια βαριά δερμάτινη μπάλα ανάμεσα στα πόδια του.
Η πιο συχνή ερώτηση που δέχεται η διευθύντρια του μουσείου, Daniela Alfonsi, είναι γιατί το ποδόσφαιρο έχει «ριζώσει» τόσο βαθιά στη Βραζιλία.
Εργάτες της βρετανικής αυτοκρατορίας είχαν ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο, δημιουργώντας αποικίες σε μέρη όπως η Ινδία, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία. Όμως καμία από αυτές τις χώρες δεν «έβγαλε» έναν Πελέ, δεν κατέκτησε πέντε Παγκόσμια Κύπελλα ή έγινε τόσο φανατική με το ποδόσφαιρο, όπως η Βραζιλία.
«Αυτό που λέω πάντοτε είναι, ότι δεν υπάρχει μία και μοναδική απάντηση. Είναι ένα μικρό θαύμα. Το ποδόσφαιρο βρήκε απλά εδώ το τέλειο μέρος για να φυτευτεί ο σπόρος του» είπε η ίδια σε μια τηλεφωνική συνέντευξη.
Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας είναι η απλότητα του ποδοσφαίρου.
Μερικές κάλτσες ή κάποια κομμάτια χαρτιού μπορούν να τυλιχτούν και να δημιουργήσουν μια μπάλα. Οποιοδήποτε επίπεδο μέρος μπορεί να γίνει ένα μικρό γήπεδο.
«Δε χρειάζεται να έχεις παπούτσια, δεν απαιτείται να χρησιμοποιείς μια κανονική μπάλα» πρόσθεσε η ίδια.
Επιπλέον, το ποδόσφαιρο εκείνα τα χρόνια ήταν μια πιο φτηνή μορφή διασκέδασης, σε σχέση με το θέατρο, για παράδειγμα.
Ο συγγραφέας David Goldblatt είχε γράψει ότι το 1919 στο ντέρμπι μεταξύ των ομάδων Fluminense και Flamengo στο Ρίο ντε Τζανέιρο υπήρχαν 18.000 οπαδοί και έξω από το γήπεδο, χωρίς εισιτήριο, υπήρχαν άλλες 5.000 συγκεντρωμένοι.
Η επιτυχία του ποδοσφαίρου βοήθησε στη χάραξη της θέσης της Βραζιλίας στον κόσμο και ενδυνάμωσε το ηθικό των Βραζιλιάνων για τους εαυτούς τους και για τη χώρα τους.
«Το ποδόσφαιρο ήταν η πρώτη μάχη, που οι Βραζιλιάνοι… μπήκαν και κέρδισαν» είπε ακόμη η Alfonsi.
«Μεταμορφώσαμε το ποδόσφαιρο σε κάτι άλλο, με το δικό μας ξεχωριστό βραζιλιάνικο τρόπο».
Ο Mills πιστεύει ότι αν ζούσε σήμερα ο Miller (πέθανε το 1953), θα θαύμαζε την τέχνη και την τεχνική των βραζιλιάνων παικτών, «όμως δε θα ένιωθε τον ίδιο θαυμασμό και για τη FIFA και τη σπατάλη εκατοντάδων εκατομμυρίων. Αυτό θα τον άφηνε εμβρόντητο!».
Πώς πήραν τα ονόματά τους οι μήνες
2014-06-17 00:01
Ιανουάριος
Ο πρώτος μήνας του χρόνου σηματοδοτεί την αρχή και το τέλος, την είσοδο και την έξοδο. Το όνομά του προέρχεται από τον θεό των Ρωμαίων, τον Ιανό (Janus). Ο Ιανός ήταν θεός με δύο πρόσωπα, τα οποία κοίταζαν σε αντίθετες κατευθύνσεις, μπροστά στο νέο χρόνο αλλά και πίσω στον προηγούμενο.
Φεβρουάριος
Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα februare που σημαίνει καθαρίζω, εξαγνίζω. Ήταν ένας μήνας αφιερωμένος στο θεό του Άδη Φέβρουο. Σύμφωνα με παλαιότερο ρωμαϊκό ημερολόγιο πρόκειται για τον τελευταίο χρόνο του έτους. Με την καθιέρωση του Ιουλιανού ημερολογίου το 46 π.Χ. περιορίστηκαν οι ημέρες του από 30 σε 29 και την εποχή του αυτοκράτορα Αύγουστου του αφαιρέθηκε άλλη μια μέρα η οποία προστέθηκε στον Αύγουστο και έτσι έχει 28 ημέρες, και 29 κάθε τέσσερα χρόνια. Η ελληνική εκδοχή σε Φλεβάρη σηματοδοτεί το υδάτινο στοιχείο της φύσης.
Μάρτιος
Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και ονομαζόταν Primus. Μετά το 46 π.Χ. ονομάστηκε Μάρτιος, έγινε ο τρίτος μήνας του χρόνου, αφιερωμένος στον θεό Μαρς που αρχικά ήταν ο θεός της γονιμότητας και των αγρών αλλά αργότερα ταυτίστηκε με τον Άρη θεό του πολέμου.
Οι Έλληνες έχουν αποδώσει πολλά ονόματα στο συγκεκριμένο μήνα, όπως γδάρτης, λόγω του άστατου καιρού.
Απρίλιος
Ο Απρίλιος σηματοδοτεί το άνοιγμα και την άνθηση και ήταν αφιερωμένος στη θεά Αθηνά Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα aperio που σημαίνει «ανοίγω».
Μάιος
Ο πέμπτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από την ρωμαϊκή θεότητα Maja (Μάγια). Το όνομα Maja προήλθε από τη λέξη Μαία (τροφός) τη μητέρα του θεού Ερμή στον οποίο ήταν αφιερωμένος.
Ιούνιος
Για την ονομασία του έκτου κατά σειρά μήνα του έτους υπάρχουν δύο εκδοχές. Στην πρώτη το όνομα προέρχεται από τη θεά Juno (Ηρα), κατά τους Ρωμαίους προστάτιδα του οίκου και του γάμου.
Ωστόσο, σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή πήρε το όνομά του από τον Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο. Αυτός ανέτρεψε τον βασιλιά Ταρκύνιο τον Υπερήφανο το 510 π.Χ., εγκαθίδρυσε τον θεσμό της Υπατείας, θεμελίωσε τη Δημοκρατία και έγινε ο πρώτος Ύπατος της Ρώμης.
Ιούλιος
Ένας μήνας αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος θεωρείται ένας από τους τρεις μεγάλους στρατηλάτες του αρχαίου κόσμου. Τον Ιούλιο, οι Ρωμαίοι τον έλεγαν Quintilis.
Αύγουστος
Ο Αύγουστος οφείλει το όνομά του στον αυτοκράτορα Οκταβιανό ο οποίος τιμήθηκε από την Σύγκλητο με το προσωνύμιο Αύγουστος που σημαίνει σεβαστός. Ο Οκταβιανός ήταν ανηψιός του Ιούλιου Καίσαρα και εξίσου σημαντική προσωπικότητα με εκείνον.
Σεπτέμβριος
Ο Σεπτέμβριος κατείχε την έβδομη θέση στη σειρά των μηνών, όπως δείχνει και το όνομά του καθώς septem στα λατινικά σημαίνει επτά. Όταν όμως καθιερώθηκε το ιουλιανό ημερολόγιο με πρώτο μήνα του έτους τον Ιανουάριο ο Σεπτέμβριος έγινε ένατος.
Οκτώβριος
Σύμφωνα με το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο όγδοος μήνας. Το όνομά του προέρχεται από τη λέξη octo που σημαίνει οκτώ. Το 46 π.Χ. με την αλλαγή του ημερολογίου έγινε ο δέκατος μήνας αλλά κράτησε το όνομά του.
Νοέμβριος
Είναι ο ενδέκατος μήνας του έτους σύμφωνα με το τωρινό ημερολόγιο, αλλά κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο ένατος μήνας γι αυτό και το όνομά του προέρχεται από τον αριθμό εννέα που στα λατινικά είναι novem.
Δεκέμβριος
Ο τελευταίος μήνας του έτους, ο δέκατος του παλιού ρωμαϊκού ημερολογίου πήρε το όνομά του από τη λατινική λέξη decem που σημαίνει δέκα.
Η εξωτικής ομορφιάς κόρη της τραγουδίστριας Ελπίδας
2014-06-16 23:57![Η εξωτικής ομορφιάς κόρη της τραγουδίστριας Ελπίδας [εικόνα]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/ira-660.png)
Πολλές ήταν οι παρουσίες στο γάμο της Δέσποινας Καμπούρη και του Βαγγέλη Ταρασιάδη το Σάββατο στην Κύθνο που δεν πέρασαν απαρατήρητες. Μια όμως, τράβηξε όλα τα βλέμματα. Αυτή της Ηρας Κατσαντώνη, κόρης της τραγουδίστριας Ελπίδας και του αρχιτέκτονα Στάθη Κατσαντώνη.
Η 33χρονη πανήψηλη ξανθιά κοπέλα με τα γαλάζια μάτια διατηρεί το δικό της κατάστημα με παιδικά ρούχα, ενώ εδώ και λίγους μήνες είναι ξανά μόνη της αφού χώρισε, ύστερα από έξι χρόνια γάμου από τον σύζυγό της Ηλία Σκούρτη. Το ζευγάρι είχε παντρευτεί το 2007 στο «Porto Hydra» και ο γάμος τους είχε χαρακτηριστεί ως το κοσμικό γεγονός του καλοκαιριού.
Πηγή:
Butchart Gardens: Οι κήποι των αισθήσεων!
2014-06-16 23:29Στη θέση ενός εγκαταλειμμένου λατομείου λίγο πιο έξω από το Βανκούβερ του Καναδά ο Robert Butchart με τη σύζυγό του ξεκίνησαν το 1904 να κάνουν πράξη το όνειρό τους. Ποιο ήταν αυτό; Να ικανοποιήσουν όσο περισσότερο μπορούσαν τις αισθήσεις…
Αφή, όραση και όσφρηση βρήκαν την απόλυτη έκφρασή τους στον «Κήπο των Αισθήσεων», όπου τα χρώματα των λουλουδιών, η υφή των φύλλων αλλά και οι ανάμεικτες μυρωδιές κυριαρχούν παντού.
Πενήντα και πλέον στρέμματα φυτεύτηκαν με όλων των ειδών τα φυτά και τα δέντρα, που αριθμούν σήμερα πάνω από 700, ενώ ο χώρος διαμορφώθηκε από άκρη σε άκρη σε ένα τεράστιο πάρκο.
Έτσι οι κήποι του Butchart έγιναν πολύ γρήγορα ο αγαπημένος τόπος ντόπιων και ξένων αλλά και ένα φυσικό μνημείο, που αποτελεί σήμερα το στολίδι του Βανκούβερ.
Πάνω από μισό εκατομμύρι επισκέπτες καταφθάνουν ετησίως εδώ για να απολαύσουν ένα εκπληκτικό τοπίο που μεταμορφώνεται όλες τις εποχές του χρόνου, προσφέροντας μοναδικές εικόνες.
10 πανέμορφα αλλά θανατηφόρα ανθοφόρα φυτά!
2014-06-16 23:24Πολλά ανθοφόρα φυτά είναι τόσο όμορφα για να είναι θανατηφόρα, αλλά πίσω από τη γοητεία τους κρύβεται ένας εν ψυχρώ δολοφόνος. Οι δηλητηριώδεις ουσίες που περιέχονται σε αυτά μπορούν να επιφέρουν το θάνατο, σε μερικές περιπτώσεις και ακαριαία. Όλα τα λουλούδια σε αυτό τον κατάλογο είναι επικίνδυνα και καλό θα ήταν να δούμε ποια είναι…
10 – Kalmia Latifolia
Ευρέως γνωστό ως δάφνη, το latifolia kalmia παράγει μικρά ροζ και λευκά άνθη στα τέλη της άνοιξης και φυτρώνει σχεδόν παντού στο ανατολικό τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών – είναι το λουλούδι της Πενσυλβάνια και του Κονέκτικατ. Κρυμμένη πίσω από την ομορφιά της βρίσκεται μια επικίνδυνη τοξίνη, η andromedotoxin, που προκαλεί ανωμαλία του καρδιακού παλμού.
9 – jacobaea Vulgaris
Jacobaea Vulgaris ή ιακώβαιο είναι ένα κοινό αγριολούλουδο που παίζει σημαντικό ρόλο στο βρετανικό οικοσύστημα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει επιβεβαιώσει τουλάχιστον οκτώ τοξικά αλκαλοειδή που υπάρχουν στο ιακώβαιο, και η συχνή έκθεση σε αυτό δημιουργεί μακροπρόθεσμα προβλήματα στην υγεία.
8 – Veratrum
Αναπτύσσεται σχεδόν σε κάθε βουνό στο βόρειο ημισφαίριο και βγάζει πανέμορφα λευκά λουλουδάκια. Κάθε κομμάτι του ωστόσο, από τις ρίζες προς την κορυφή είναι τοξικό.
7 – Zantedeschia
Πανέμορφο φυτό που καλλιεργείται σε κάθε ήπειρο, αλλά κυρίως στην Ανταρκτική. Συχνά αναφέρεται ως Calla Lily. Τα λουλούδια έχουν σχήμα σωλήνα και διάφορα χρώματα αλλά περιέχουν το θανατηφόρο οξαλικό ασβέστιο, μια χημική ουσία που σχηματίζει βελονοειδείς κρυστάλλους στο εσωτερικό των κώνων. Μια μικρή δόση της χημικής ουσίας είναι αρκετή για να προκαλέσει πρήξιμο του λαιμού και βλάβη στους αεραγωγούς.
6 – Colchicum autumnale
Φύεται στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και της Νέας Ζηλανδίας και είναι εγγενής στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι κοινώς γνωστό ως «γυμνή κυρία», ένα πολύ σέξι όνομα για να συγκαλύψει κάτι τόσο θανατηφόρο. Περιέχει τη χημική ουσία κολχικίνη που είναι τόσο επικίνδυνη όσο και το αρσενικό.
5 – Laburnum
Η Laburnum ή κοινώς γνωστή ως «χρυσή αλυσίδα,» περιέχει τη χημική ουσία κυτισίνη. Σε χαμηλές δόσεις, δεν είναι τρομερά επιβλαβής αλλά μάλλον χρήσιμη αφού βοηθά τους ανθρώπους να σταματήσουν το κάπνισμα, καθώς συνδέει τους νικοτινικούς υποδοχείς.
4 – Cerbera Odollam
Γνωστό και ως το «δέντρο της αυτοκτονίας», ήταν ο κύριος ένοχος σε αριθμό θανάτων στη νοτιοδυτική περιοχή της Ινδίας μεταξύ 1989 και 1999. Ο ισχυρός γλυκοζίτης που ονομάζεται cerberin αρχίζει να δουλεύει μέσα σε μια ώρα μετά την κατάποση. Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης περιλαμβάνουν πόνο στο στομάχι, «βαθύ ύπνο» και ξαφνική καρδιακή ανακοπή.
3 – Sanguinaria Canadensis
Γνωστό ως κοκκινόριζα, φύεται στο μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Αμερικής. Το χρώμα από τη ρίζα του χρησιμοποιείται ως βαφή αν και περιέχει τη χημική ουσία sanguarine που είναι επικίνδυνα τοξική.
2 – Adenium obesum
Είναι εγγενές στην Αφρική και έχει χρησιμοποιηθεί ως όπλο από τις φυλές για αιώνες. Το δηλητήριο εξάγεται από το φυτό με βρασμό των λουλουδιών για 12 ώρες δημιουργώντας ένα εξαιρετικά θανατηφόρο μείγμα, που χρησιμοποιείται σε βέλη και τόξα. Χρησιμοποιείται κυρίως για τη θανάτωση ζώων.
1 – Oenanthe crocata
Εξαιρετικά δηλητηριώδες φυτό αφού το δραστικό δηλητήριο oenanthotoxin συγκεντρώνεται μόνο στους μίσχους και στις ρίζες του. Μία ρίζα είναι αρκετή για να σκοτώσει μια αγελάδα! Θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο λόγω της ομοιότητάς του με πολλά εδώδιμα φυτά, όπως το κινεζικό σέλινο ή ο ιαπωνικός μαϊντανός.
Ντροπή και Αίσχος Έλληνες ! Μια φωτογραφία χίλια λόγια..
2014-06-16 19:36
Ντροπή και Αίσχος Έλληνες!!!
Μια φωτογραφία χίλια λόγια... Αριστερά το σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη... Δεξιά το σπίτι του Παύλου Μελά στην Κηφισιά...
Κι από την ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ
Μίρνι, μια πόλη χτισμένη στο χείλος μιας αχανούς τρύπας στη Σιβηρία [εικόνες]
2014-06-16 15:28
Τι βλέπουμε εδώ; Τι είναι αυτό το μυστήριο χάσμα στην άκρη της πόλης; Είναι μια τρύπα:
Η πόλη λέγεται Μίρνι, και βρίσκεται καταμεσής της αχανούς Σιβηρίας και του πουθενά. Η τρύπα είναι ένα ορυχείο διαμαντιών. Έχει βάθος μισό χιλιόμετρο και διάμετρο 1,2km.
Το ορυχείο λειτουργεί πλέον μόνο υπόγεια αλλά η παραγωγή είναι αξιοσέβαστη, πράγμα που επιτρέπει σε μια πόλη 35.000 κατοίκων 10.000 χιλιόμετρα από τη Μόσχα να επιβιώνει σε ένα μέρος όπου πιθανότατα κανονικά δεν προβλέπεται να ζουν Homo sapiens.
Το κείμενο αυτό γράφτηκε από το Θοδωρή Γεωργακόπουλο. Μπορείς να το διαβάσεις ολόκληρο εδώ: http://www.georgakopoulos.org/2014/06/russian_mine/#ixzz34nxGBAZM
Follow us: @tgeorgakopoulos on Twitter
Τα πιο παράξενα αλκοολούχα ποτά
2014-06-16 07:53Νομίζεις ότι τα έχεις δει όλα; Ότι τα έχεις… πιει όλα; Το πιο ακραίο πράγμα που έχεις δει σε ποτό ίσως είναι η περίφημη τεκίλα με το σκουλήκι ή καποιο ψαγμένο κοκτέιλ με «μυστικά συστατικά» που σου σέρβιρε ο «περπατημένος» μπάρμαν σε κάποιο πολύ cool μέρος.
Ό,τι κι αν έχεις δοκιμάσει, σίγουρα υπάρχουν κάποια ποτά που ξεπερνούν τη φαντασία. Κάποια είναι αηδιαστικά, κάποια άλλα έχουν την προέλευσή τους σε γιατροσόφια και δοξασίες, και κάποια άλλα είναι, απλώς, άκυρα. Εβίβα!
To «Φιδόκρασο». Κι όμως υπάρχει. Παρασκευάζεται στην Ασία και θεωρείται ισχυρό φάρμακο και αφροδισιακό.
Μπύρα με γεύση ντόνατ σοκολάτας. Το ποτό περιέχει σοκολάτα. Το ντόνατ δεν ξέρουμε που βρίσκεται. Μάλλον το σερβίρουν χωριστά και το βουτάς στην μπύρα.
Πούλκε. Το ποτό που παρασκεύαζαν οι Αζτέκοι από ένα είδος κάκτου. Πολλοί χωρικοί στο Μεξικό εξακολουθούν να το φτιάχνουν, αλλά έχει χάσει την «αίγλη» του. Είναι πολύ πικρό, αλλά σύμφωνα με τους λάτρεις του, «εξίσου θρεπτικό με το κρέας».
Μπύρα με γεύση πίτσας. Τα σχόλια είναι περιττά.
Ο «Ρώσος» ανταγωνιστής της τεκίλα με το σκουλίκι είναι η βότκα με σκορπιό. Το δηλητήριο του «τέρατος» έχει εξουδετερωθεί πριν την εμφιάλωση και ο σκορπιός είναι απολύτως βρώσιμος!
Μπύρα με τσίλι. Στο μπουκάλι γράφει: «μην πεις ότι δεν σε προειδοποιήσαμε».
Βότκα με… μπέικον. Δεν είναι επίσημο εμπορικό προϊόν, αλλά έμπνευση ενός Αμερικανού που προσθέτει το τσιγαρισμένο αλλαντικό στα μπουκάλια. Για μερακλήδες που θέλουν το ποτό κυριολεκτικά μαζί με τον μεζέ.
Μούνσαϊν. Είναι η αμερικανική ρακή. Ένα έξτρα δυνατό απόσταγμα που παρασκευάζεται παράνομα και είναι πολύ δημοφιλές στα… βάθη των ΗΠΑ.
πηγή: newsbeast.gr
Τα 17 ελληνικά Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς που ανέδειξε η Unesco
2014-06-15 22:28
Οι 10 πιο θεαματικές και καταστροφικές ατομικές βόμβες στην ιστορία
2014-06-15 20:29
Εδώ είναι οι πιο εντυπωσιακές και καταστροφικές ατομικές εκρήξεις στην ιστορία.
Κοιτάζοντας την τρομακτική ομορφιά τους, απορούμε γιατί αναλωθήκαμε τόσο πολύ σε αυτές τις παράλογες κατασκευές μαζικής εξόντωσης.
1. Plumbbob
Η επιχείρηση PLUMBBOB αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος του συνεχιζόμενου εθνικού προγράμματος για την ανάπτυξη των μέσων για τη διεξαγωγή πυρηνικής σύρραξης για την υπεράσπιση του έθνους. Σε μεγάλο βαθμό μια κοινή [Army Evaluation Centre/Department of Defense] επιχείρηση, το πρόγραμμα είχε στόχους που κυμαίνονταν πέραν εκείνων που αναφέρονται στην επιστολή. Η AEC χρειάστηκε να δοκιμάσει μια σειρά πυρηνικών συσκευών προγραμματισμένων για πρώιμη παραγωγή για αμυντικό απόθεμα ή για το σχεδιασμό βελτιωμένων όπλων.
Οι δοκιμές είναι από τα Plumbob Owens (25 Ιουλ, 1957), Hood (5 του Ιούλη 1957), Diablo (15 Ιουλίου, 1957), Wilson (18 Ιούν 1957), Fizeau (14 του Σεπτεμβρίου του 1957) και το Galileo (2 Σεπτεμβρίου, 1957).
2. Grable
Αυτή είναι η Grable, η κωδική ονομασία για των 15 κιλοτόνων ατομικής βόμβας που τροφοδοτούνταν από το 280-mm ατομικό κανόνι στο Test Site της Νεβάδα το 1953 - η μόνη φορά που πυροδοτήθηκε. Η βόμβα κατέληξε 7 μίλια από το κανόνι. Μόνο 20 μονάδες του ατομικού κανονιού - το μεγαλύτερο στο οπλοστάσιο του Στρατού των ΗΠΑ - κατασκευάστηκαν. Ευτυχώς, κανένα από αυτά δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε μάχη.
3. Castle Bravo
Η 15 μεγατόνων Castle Bravo (28η Φεβρουαρίου του 1954) είναι ίσως μια από της πιο διάσημες πυρηνικές εκρήξεις και η μεγαλύτερη που έχει διεξαχθεί ποτέ από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτά τα κρυστάλλινα πλάνα από την έκρηξη στο Bikini Atoll - το οποίο δίνει το όνομά του στο μαγιό εξαιτίας αυτών των ατομικών δοκιμών - σου παίρνουν απλά το μυαλό.
4. Hardtack Umbrella
Αυτό είναι η δοκιμή της Hardtack Umbrella , μια 8-κιλοτόνων υποβρύχια έκρηξη που έγινε το 1958. [Επιχείρηση Hardtack]
5. Δοκιμές ατομικής βόμβας στη Νεβάδα
Περισσότερα πλάνα με χρώμα από τις δοκιμές ατομικής βόμβας στη Νεβάδα, με τους στρατιώτες που εκτίθενται στην έκρηξη στο στρατόπεδο της ερήμου Ροκ. Ακόμη και εκείνοι που ήταν σε τάφρους έλαβαν μεγάλες δόσεις ακτινοβολίας. [Nevada Test Site]
6. Πρώτη σοβιετική δοκιμή βόμβας υδρογόνου
Αυτό το κλιπ δείχνει την άλλη πλευρά του αυτοκαταστροφικού νομίσματος. Η πρώτη δοκιμή βόμβας υδρογόνου από τη Σοβιετική Ένωση, το 1953 ήταν η πέμπτη πυρηνική δοκιμή συνολικά για την κομμουνιστική εξουσία, η οποία νίκησε τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτό το σημείο.
7. Επιχείρηση Redwing
Δύο χρόνια μετά την πρώτη δοκιμή H-βόμβα των ΗΠΑ, το Πεντάγωνο έριχνε H-βόμβες σαν να μην υπήρχε αύριο. Αυτή η σειρά των εκτονώσεων συνέβη το 1956 πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό, στο πλαίσιο της Επιχείρηση Redwing.
8. Κινεζική H-Bomb
Σε αυτή την ατομική κούρσα, η Κίνα παρέδωσε επίσης την πρώτη H-Bomb της λίγο μετά τη Σοβιετική Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ήταν μια συσκευή 3-μεγατόνων, που δείχνεται παραπάνω.
9. Η Βρετανική Grapple-X
Το Ηνωμένο Βασίλειο - καθώς και η Γαλλία - δοκίμασαν επίσης πυρηνικές βόμβες σε εκτονώσεις επιφανείας. Αυτή είναι η βρετανική 1.8 μεγατόνων H-βόμβα Grapple-X. [Επιχείρηση Grapple]
10 Tsar Bomba: Η πιο θανατηφόρα από όλες
Και τέλος, η μεγαλύτερη ατομική βόμβα από όλες, έπεσε από τη Σοβιετική Ένωση στην Αρκτική Θάλασσα του Μπάρεντς: Η Tsar Bomba, εξερράγη με περίπου 50 έως 58 μεγατόνους TNT, δέκα φορές τη δύναμη όλων των εκρηκτικών υλών που χρησιμοποιήθηκαν στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο . Ο αρχικός σχεδιασμός της ήταν για 100 μεγατόνους, αλλά αυτό θα κατέστρεφε το βομβαρδιστικό αεροπλάνο που τη μετέφερε και θα δημιουργούσε σοβαρό πυρηνικό νέφος.
Η παραπάνω έγχρωμη εικόνα δείχνει την έκρηξη από 99 μίλια (160 χλμ.) μακριά. Η βόμβα έφτασε στα 35 μίλια στον ουρανό (56 χιλιόμετρα). Αυτό είναι πολύ παραπάνω από τη μέση της στρατόσφαιρας.
Άγνωστη Γη
πηγη