Από ψηλά μοιάζει με σμαράγδι ακουμπισμένο στους βράχους. Από κοντά σαν μια καταπράσινη πισίνα που τη χωρίζουν από τη θάλασσα μερικά εκατοστά βράχου. Ο λόγος για μια από τις διάφανες λίμνες του κόσμου, τη Γκιόλα στη Θάσο, την οποία κάθε λίγο και λιγάκι εξυμνούν τα ξένα μέσα ενημέρωσης. Και όχι άδικα. 

Η Γκιόλα είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση λίμνης, αποτελεί κάτι σαν λιμνοθάλασσα, μια φυσική πισίνα με πράσινα νερά  στο πλάι της θάλασσας. Σχηματίστηκε μέσα στους αιώνες με πρωτεργάτες τα κύματα της θάλασσας και τους βράχους που την περικυκλώνουν. 

Τα καταπράσινα νερά της, τα οποία είναι πιο θερμά από αυτά της θάλασσας, έχουν βάθος περίπου τρία μέτρα. Οι δυο της πλευρές χαμηλώνουν, μέχρι να φτάσουν στο άλλο της άκρο, που αγγίζει σχεδόν την επιφάνεια της θάλασσας. 

Το «Δάκρυ της Αφροδίτης» 

Η Γκιόλα είναι γνωστή και ως το «Δάκρυ της Αφροδίτης». Ο  θρύλος λέει ότι την πισίνα αυτή τη δημιούργησε ο  Δίας για να κολυμπά η Αφροδίτη. Αλλος θρύλος θέλει η λίμνη να ήταν το μάτι του Δία με το οποίο παρακολουθούσε την ερωμένη του.

Πηγή: iefimerida.gr

Το δεύτερο σαρκοφάγο ψάρι – αρπακτικό που αλιεύθηκε τον τελευταίο μήνα στον διασυνοριακό ποταμό προκαλεί ανησυχία, ενώ πυροδοτεί σενάρια-θρίλερ για επικείμενο τέλος της αλιείας στην περιοχή.

Στις συζητήσεις, μάλιστα, στα καφενεία του Εβρου, κάποιοι «βλέπουν» πίσω από την εμφάνιση των πιράνχας ένα «σατανικό» σχέδιο που αποσκοπεί στην ανάσχεση του κύματος λαθρομεταναστών!

Οι επιστήμονες, ωστόσο, είναι καθησυχαστικοί και βάζουν τα πράγματα στη θέση τους, θεωρώντας μεμονωμένο και πρόσκαιρο το φαινόμενο. Το αποδίδουν σε κάποιον που είχε τα τροπικά ψάρια σε ενυδρείο και τα πέταξε στο ποτάμι. Προαναγγέλλουν την εξαφάνισή τους τον χειμώνα λόγω θερμοκρασίας.
Τα πιράνχας επιτίθενται σε κινούμενους στόχους μόνο όταν είναι σε κοπάδια. Δεν έχει αναφερθεί επίθεση σε άνθρωπο

Ηταν 29 Ιουλίου, όταν ο επιχειρηματίας από την Ορεστιάδα και πρόεδρος των ερασιτεχνικών αλιέων της περιοχής, Κώστας Τσολακίδης, ψαρεύοντας με καλάμι στην περιοχή της Βύσσας μαζί με έναν φίλο του, είδε ένα περίεργο ψάρι, μήκους 25 εκατοστών, με κοφτερά δόντια και κόκκινη κοιλιά να πιάνεται στο αγκίστρι του, με δόλωμα καλαμπόκι.

«Οταν έβγαζα το αγκίστρι με δάγκωνε. Εντυπωσιάστηκα. Τι ψάρι είναι αυτό;» λέει στο «Εθνος» και συνεχίζει: «Το πήγα σε κάποιους έμπειρους βαρκάρηδες της Βύσσας για να το δείξω και μου είπαν πως δεν έχει εμφανιστεί ποτέ ξανά τέτοιο ψάρι στον Εβρο». Ο ψαράς το φωτογράφισε και έστειλε τις φωτογραφίες στο Ινστιτούτο Αλιευτικής Ερευνας (ΙΝ.ΑΛ.Ε.) της Καβάλας, καθώς και στη Διεύθυνση Αλιείας της περιοχής του, ενώ κράτησε το ψάρι στην κατάψυξη.

Αυτό ταυτοποιήθηκε και προχθές του στάλθηκε η έγγραφη απάντηση από το ΙΝ.ΑΛ.Ε.: Πρόκειται για το είδος pygocentrus nattereri, γνωστό ως «πιράνχας με την κόκκινη κοιλιά», ένα από τα πλέον επικίνδυνα είδη πιράνχας που ζει σε παραποτάμους του Αμαζονίου στη Βραζιλία και στην Παραγουάη. Το Ινστιτούτο ζήτησε από τον αλιέα να στείλει το ίδιο το ψάρι στην Καβάλα για περαιτέρω έρευνα.

Λίγες μέρες νωρίτερα, ένας Τούρκος ψαράς, ο Καντίρ Οσάλ, είχε πιάσει ένα σαρκοφάγο ψάρι, μήκους 45 εκατοστών, κοντά στο Δέλτα.
Μύθοι τα δολοφονικά ένστικτά τους

«Υπάρχει ανησυχία. Διάβασα στο ίντερνετ ότι το θηλυκό γεννάει 5.000 αβγά και πως εκκολάπτονται τα 97 στα 100. Αν γεμίσει ο Εβρος με πιράνχας, θα διαταραχτεί το οικοσύστημα, ενώ θα υπάρχει κίνδυνος και για τους ανθρώπους. Ποιος γονιός θα στείλει μετά τα παιδιά του στο φεστιβάλ του Αρδα;» διερωτήθηκε ο κ. Τσολακίδης, που βρήκε το ψάρι.

Ο διευθυντής του ΙΝ.ΑΛ.Ε., δρ Αργύρης Καλλιανιώτης, δεν συμμερίζεται αυτές τις ανησυχίες. «Είναι τροπικό ψάρι, που ζει σε θερμοκρασίες από 20 ως 27 βαθμών και είναι δεδομένο ότι δεν θα επιβιώσει τον χειμώνα, όταν η θερμοκρασία του ποταμού θα πέσει πολύ χαμηλά», είπε στο «Εθνος», ενώ κάλεσε τους κατοίκους να απομυθοποιήσουν τα «δολοφονικά» ένστικτα των πιράνχας.

«Είναι όντως ένας άγριος κυνηγός, ο οποίος όμως έχει πάρει κακή φήμη λόγω κινηματογραφικών αλλοιώσεων. Μόνο όταν είναι σε κοπάδια πολλών ψαριών επιτίθεται σε κινούμενους στόχους, αλλά δεν έχει αναφερθεί επίθεση σε άνθρωπο. Η εικόνα μιας αγελάδας που πέφτει στο νερό και μέσα σε δευτερόλεπτα μένει μόνο ο σκελετός της είναι κινηματογραφική υπερβολή», τονίζει.

Ο ίδιος θεωρεί πως το συγκεκριμένο ψάρι βρίσκεται εκτός του φυσικού του περιβάλλοντος, είναι στρεσαρισμένο, δεν μπορεί να αναπαραχθεί και πιάνεται εύκολα στα αγκίστρια, ενώ καλεί κυρίως τους ψαράδες να δείξουν κάποια προσοχή.

Ζει έως 20 χρόνια

Τα Pygocentrus nattereri ή «πιράνχας με την κόκκινη κοιλιά» (Red bellied piranha) είναι από τα πιο δημοφιλή είδη αρπακτικών σαρκοφάγων ψαριών στους λάτρεις των ενυδρείων. Ζει μόνο στον Αμαζόνιο και σε παραποτάμους του, αλλά και σε ελεγχόμενες συνθήκες ενυδρείου σε όλο τον κόσμο. Στο ενυδρείο σπάνια ξεπερνά τους 30 με 35 πόντους, ενώ στη φύση μπορεί να φτάσει τα 40 εκατοστά. Κοινότητες φίλων του είδους που επικοινωνούν σε θεματικές ιστοσελίδες συνιστούν να φιλοξενούνται σε ομάδες των 5 και πλέον ατόμων, μέσα σε μεγάλα ενυδρεία 400 λίτρων και άνω. Ζει έως και 20 χρόνια, σύμφωνα με αναφορές, τρέφεται με φιλέτα ψαριών, αλλά και φυτικές τροφές όπως η σπιρουλίνα.

Πηγή: Έθνος - aftodioikisi.gr

Στο βόρειο τμήμα της Τανζανίας, κοντά στα σύνορα με την Κένυα, το τοπίο μοιάζει εξωγήινο, καθώς στην περιοχή δεσπόζει η παράδοξη «ραγισμένη» λίμνη Natron. 

Ανάμεσα σε ηφαιστειακούς λόφους και μεγάλους κρατήρες, 600 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας απλώνεται σε μεγάλη έκταση ίσως το πιο… καυστικό σώμα νερού στον κόσμο. 

Η λίμνη τροφοδοτείται από θερμές πηγές πλούσιες σε μεταλλικά άλατα, κυρίως ανθρακικό νάτριο (natron), ενώ τα κυανοβακτήρια που εμπεριέχονται στο νερό είναι υπεύθυνα για το κόκκινο χρώμα της.

Λόγω της εκτεταμένης ξηρασίας που επικρατεί στην περιοχή, το νερό εξατμίζεται με αποτέλεσμα το αλάτι να μένει στην επιφάνεια, σχηματίζοντας περίεργες «ραβδώσεις» και σχηματισμούς που θυμίζουν έντονα ράγισμα. 

Για το λόγω αυτό οι ντόπιοι συνηθίζουν να αποκαλούν τη λίμνη Netron ως «ραγισμένη λίμνη». Το σημείο δεν αποτελεί πόλο έλξης για τους επισκέπτες, αν και όσοι επιλέξουν να βρεθούν εκεί θα αναταμειφθούν με ορισμένα από τα ωραιότερα τοπία που έχουν δει ποτέ στην Τανζανία.

Η θερμοκρασία της φτάνει μέχρι 41 °C, ενώ η υψηλή και πολύ μεταβλητή περιεκτικότητα άλατος της λίμνης δεν υποστηρίζει την άγρια ζωή. 

Ωστόσο, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους βιοτόπους για φλαμίνγκο, καθώς 2,5 εκατομμύρια πτηνά που τρέφονται με σπιρουλίνα (είδος φυκιών) ενδημούν εδώ εξαιτίας του ιδιαίτερα καυστικού περιβάλλοντος που εμποδίζουν τα αρπακτικά πτηνά να προσεγγίσουν και κατ’ επέκταση τα φλαμίνγκο προστατεύονται από τους εχθρούς τους.

ΠΗΓΗ: perierga.gr

Πώς γκρεμίστηκαν οι περισσότερες από τις 104 κολώνες που ζύγιζαν 364 τόνους...

Ήταν ο μεγαλύτερος ναός της Ελλάδας στα ελληνιστικά και τα ρωμαϊκά χρόνια. Όμως ο ναός του Ολύμπιου Δία είχε ήδη ξεκινήσει να χτίζεται το 515 π.Χ. από τον εγγονό του Πεισίστρατου, τον Πεισίστρατο τον νεότερο.

Από το 500 μ.Χ. ο ναός σταδιακά ερειπώθηκε και οι κολόνες άρχισαν να πέφτουν. Μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα όρθιες στέκονταν μόλις 16. Όμως μια φοβερή καταιγίδα το 1852 έριξε άλλη μία, η οποία κείται στην ίδια θέση μέχρι σήμερα. Εκείνη την εποχή, ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, επηρεασμένος από το γεγονός, έγραψε το ποίημα: «Προς την υπό λαίλαπος δεινής κρημνισθείσαν στήλην του Oλυμπίου Διός»

Και έτσι ξεκίνησε ο καυγάς… αρκετά αργότερα, βέβαια. Δεν μπορούμε να αποφασίσουμε αν πρέπει να λέμε «οι στήλες του Ολυμπίου Διός» ή «οι στύλοι του Ολυμπίου Διός». Ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία των Αθηνών συζητιέται μέχρι σήμερα όχι για τη γλώσσα του, αλλά για τη γραμματική του....

 

ΠΗΓΗ
thesecretrealtruth.blogspot.com
 

Eνα «χάπι ντομάτας» τη μέρα, το οποίο περιέχει την φυσική αντιοξειδωτική ουσία λυκοπένιο, δρα προστατευτικά για το καρδιαγγειακό σύστημα, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Η διαπίστωση αυτή πιθανώς εξηγεί γιατί η μεσογειακή δίαιτα, που περιέχει πολλές ντομάτες, μειώνει την πιθανότητα καρδιολογικών προβλημάτων.

Οι Βρετανοί επιστήμονες επιβεβαίωσαν με μια κλινική δοκιμή ότι τέτοια χάπια βοηθούν στη λειτουργία των αγγείων του αίματος, όμως θα χρειαστούν και άλλες μελέτες προτού το χάπι λυκοπένιου αποδειχτεί πέρα από κάθε αμφιβολία ότι πράγματι κάνει καλό στην καρδιά και μπορεί να αξιοποιηθεί μελλοντικά.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον κλινικό φαρμακολόγο Τζόζεφ Τσέριγιαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "PLoS One", σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική Guardian, πραγματοποίησαν μια δοκιμή με 72 ενήλικους, οι μισοί από τους οποίους πήραν το χάπι ντομάτας (που περιείχε 7 μιλιγκράμ λυκοπένιου) και οι άλλοι μισοί ένα εικονικό φάρμακο (πλασέμπο).

Οι μισοί εθελοντές ήταν υγιείς και οι υπόλοιποι είχαν διαγνωσμένα καρδιολογικά προβλήματα. Η δοκιμή ήταν διπλά «τυφλή», καθώς ούτε οι ερευνητές, ούτε οι εθελοντές γνώριζαν ποιός είχε πάρει το πραγματικό χάπι ντομάτας, μέχρι που ολοκληρώθηκε η δοκιμή μετά από δύο μήνες.

Οι επιστήμονες μέτρησαν την κυκλοφορία του αίματος στα χέρια των εθελοντών, έναν δείκτη που προβλέπει τον μελλοντικό καρδιαγγειακό κίνδυνο, καθώς όσο στενεύουν τα αιμοφόρα αγγεία -και δυσκολεύεται η ροή του αίματος- τόσο αυξάνεται η πιθανότητα εμφράγματος ή εγκεφαλικού επεισοδίου.

Η ανάλυση έδειξε ότι το χάπι ντομάτας βελτίωσε σημαντικά -κατά 53%- την κατάσταση του ενδοθήλιου (της εσωτερικής «επένδυσης» των αιμοφόρων αγγείων) και την κυκλοφορία του αίματος στους καρδιοπαθείς (αλλά όχι στους υγιείς), ενώ κάτι ανάλογο δεν συνέβη με το χάπι πλασέμπο. Το χάπι ντομάτας δεν επέδρασε στην αρτηριακή πίεση, στην ακαμψία των αρτηριών, ούτε στα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα.

Το λυκοπένιο, που αποτελεί βασικό αντιοξειδωτικό συστατικό της ντομάτας και είναι δέκα φορές πιο ισχυρό από τη βιταμίνη Ε, θεωρείται ότι προστατεύει τα κύτταρα από τυχόν βλάβες λόγω οξείδωσης. Υπάρχει επίσης στα βερίκοκα, στα καρπούζια, στις παπάγιες, στα γκρέιπ φρουτ, στα καρότα, στα σπαράγγια και σε άλλα φρούτα και λαχανικά.

Η ποσότητα του λυκοπένιου ποικίλει ανάλογα με την ποικιλία της ντομάτας και από τον τρόπο που αυτή καταναλώνεται (ωμή, μαγειρεμένη, επεξεργασμένη σε έτοιμη σάλτσα κ.α.). Όταν το λυκοπένιο καταναλώνεται παράλληλα με ελαιόλαδο, όπως σε μια χωριάτικη σαλάτα, τότε η δράση του φαίνεται να αυξάνεται.

Πάντως ο Τσέριγιαν δήλωσε ότι ακόμα κι αν στο μέλλον κυκλοφορήσουν ευρέως διατροφικά συμπληρώματα λυκοπένιου, είναι αμφίβολο αν θα υποκαταστήσουν άλλες θεραπείες για το καρδιαγγειακό σύστημα. Όμως, όπως είπε, θα παρέχουν πρόσθετη προστασία, σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα και την κατάλληλη διατροφή, ιδίως την Μεσογειακή.

Για να απαντηθεί οριστικά το ερώτημα κατά πόσο το καθημερινό χάπι ντομάτας μπορεί να μειώσει πράγματι τις καρδιοπάθειες, ο βρετανός επιστήμονας είπε ότι θα χρειαστούν πλέον μεγαλύτερες έρευνες με μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα. Ήδη πάντως μια εταιρεία, η Cambridge Theranostics, που δημιούργησαν οι ερευνητές του Κέμπριτζ, έχει αναπτύξει ένα τέτοιο χάπι ντομάτας.

Εξάλλου προηγούμενες μελέτες έχουν αναφέρει και πιθανή αντικαρκινική δράση του λυκοπένιου και μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα κατέληξε σε ανάλογο συμπέρασμα. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Case Western Reserve του Οχάιο, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας στο Σικάγο, μελέτησαν σχεδόν 92.000 γυναίκες κατά την περίοδο 1995-2013. Όπως διαπιστώθηκε, όσες γυναίκες έτρωγαν περισσότερες ντομάτες ή άλλα φρούτα και λαχανικά που περιείχαν λυκοπένιο, είχαν μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο των νεφρών.

πηγή:thestival.gr

Πριν από λίγες ημέρες το μπικίνι έκλεισε 68 χρόνια «ζωής». 

Το αγαπημένο ένδυμα παραλίας για εκατομμύρια γυναίκες σε όλον τον κόσμο «γεννήθηκε» στο Παρίσι, ωστόσο δεν έγινε αποδεκτό με ενθουσιασμό εξαρχής.

Για την ακρίβεια, ο δημιουργός του Louis Réard δε μπορούσε να βρει καν μοντέλο πρόθυμο να φορέσει το… «ελάχιστο αυτό ένδυμα».

Όλα αυτά πίσω στο μακρινό 1946.

Εκείνη την εποχή, όπως αναφέρει δημοσίευμα του Business Insider, οι γυναίκες φορούσαν μεν μαγιό δύο τεμαχίων, αλλά τέτοιων διαστάσεων που επέτρεπαν να φανεί μόνο μια λεπτή γραμμή δέρματος στην περιοχή του στομαχιού.

Ο γάλλος σχεδιαστής Louis Réard, πρώην μηχανικός αυτοκινήτων, του οποίου η οικογένεια είχε ένα κατάστημα εσωρούχων, παρατήρησε ότι οι γυναίκες στις γαλλικές, μεσογειακές ακτές συνήθιζαν να τραβούν τα μαγιό τους για να εκθέσουν μεγαλύτερο μέρος της κοιλιάς τους στο «χάδι» του ήλιου.

Έτσι, εμπνεύστηκε την ιδέα του μπικίνι, το οποίο πήρε το όνομά του από το μέρος (Bikini Atoll) όπου κατά το ίδιο χρονικό διάστημα οι ΗΠΑ ξεκίνησαν τις δοκιμές των πυρηνικών βομβών.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Smithsonian, ο Réard επέλεξε αυτό το όνομα, γιατί περίμενε ότι το μικρότερο μαγιό του κόσμου –αποτελούμενο από μόλις 76 εκατοστά υφάσματος- θα δημιουργούσε τέτοιο σοκ στον κόσμο, ανάλογο με τις αντιδράσεις για τη χρήση πυρηνικών βομβών.

Η έμπνευση του Réard έφτασε την κατάλληλη εποχή, καθώς πολλοί Ευρωπαίοι κατέκλυσαν τις παραλίες για να απολαύσουν τον ήλιο για πρώτη φορά μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου η ναζιστική κατοχή δεν επέτρεπε την ηλιοθεραπεία.

«Θυμηθείτε ότι κανείς δεν είχε πάει σε κάποια παραλία επί πολλά χρόνια» ανέφερε η συντάκτρια μόδας Jamie Samet στο American Heritage. «Οι άνθρωποι λαχταρούσαν τις απλές απολαύσεις της θάλασσας και του ήλιου. Για τις γυναίκες το μπικίνι σήμανε ακόμη ένα είδους δεύτερης απελευθέρωσης. Δεν υπήρχε τίποτε σεξουαλικό. Αντίθετα, αποτέλεσε κάτι σαν γιορτή της ελευθερίας και της επιστροφής στις χαρές της ζωής».

Ωστόσο, προκειμένου να καταστεί επιτυχής η επαναστατική ιδέα του Réard, έπρεπε να ξεπεραστούν τα συντηρητικά κοινωνικά ήθη, που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο.

Ο ίδιος προσπάθησε να εισάγει το μπικίνι για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης μόδας στην πισίνα Piscine Molitor Paris στο Παρίσι, όμως κανένα μοντέλο δεν ήταν πρόθυμο να το φορέσει.

Τότε ο Réard στράφηκε στη 19χρονη γαλλίδα στρίπερ, Micheline Bernardini.

Η ίδια εργαζόταν ως «εξωτική χορεύτρια» στο δημοφιλές καζίνο Casino de Paris. Η φωτογραφία της, φορώντας το μπικίνι του Réard, τυπώθηκε σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων, σύμφωνα με το History Channel.



Η Bernardini φωτογραφήθηκε κρατώντας ένα κουτάκι σπίρτα στα χέρια, καθώς ο Réard ήθελε να δείξει ότι το μπικίνι ήταν τόσο μικρό, που μπορούσε να χωρέσει μέσα σε αυτό.

Η Bernardini έλαβε 50.000 γράμματα από θαυμαστές, που της έδιναν συγχαρητήρια που ήταν η πρώτη γυναίκα που φόρεσε το κατά τ’ άλλα «σκανδαλώδες» ένδυμα παραλίας.

Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, οι Αρχές αρχικά απαγόρευσαν τη χρήση του μπικίνι και απομάκρυναν από τις παραλίες όσους τολμούσαν να το φορέσουν, σημειώνει ακόμη το American Heritage. Ακόμη και στα τέλη του 1950 το μπικίνι δεν είχε γίνει αποδεκτό από τη μέση Αμερικανίδα. 

Όλα όμως άλλαξαν τη δεκαετία του 1960, όταν το μπικίνι «πέρασε» στην αμερικανική κουλτούρα, όπως άλλωστε λέει και το γνωστό τραγούδι «Itsy Bitsy Teeny Weeny Yellow Polka Dot Bikini» του Brian Hyland.

Καλές βουτιές!

newsbeast.gr

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Οι 10 φονικότεροι εκπρόσωποι του ζωικού βασιλείου.
Τα ζώα που ακολουθούν δεν δείχνουν να έχουν ιδιαίτερη «συμπάθια» στο ανθρώπινο γένος. Κάθε άλλο μάλιστα, καθώς κάθε χρόνο ανάμεσα στα θύματα τους, εκτός από άλλα ζώα, περιλαμβάνονται και άνθρωποι.

Η λίστα που ακολουθεί, περιλαμβάνει τους 10 πλέον φονικούς εκπροσώπους του ζωικού βασιλείου:

10. Δηλητηριώδης βάτραχος (Posion dart frog)

Ζει στα δάση της Νότιας Αμερικής, και το δηλητήριο του, είναι αρκετό για να σκοτώσει δέκα ανθρώπους.

9. Αφρικανικός βούβαλος (African buffalo)

Ένα ιδιαιτέρως δυνατό ζώο που δεν διστάζει να επιτεθεί σε κυνηγούς που τον τραυμάτισαν. Κάθε χρόνο σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους στην Αφρική, από κάθε άλλο ζώο.

8. Πολική Αρκούδα

Το μεγαλύτερο σαρκοφάγο ζώο που ζει στην στεριά, η πολική αρκούδα μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επιθετική σε περίπτωση που αισθανθεί ότι απειλούνται τα μικρά της.

7. Ελέφαντας

Ζυγίζοντας 16 τόνους οι ελέφαντες, ευθύνονται κάθε χρόνο για περίπου 500 θανάτους ανθρώπων.

6. Κροκόδειλος (Saltwater crocodile)

Το μεγαλύτερο ερπετό στον πλανήτη, μπορεί να φτάσει σε μήκος τα 3 μέτρα! Κάθε αρκετοί άνθρωποι πεθαίνουν από επίθεση κροκόδειλου.

5. Αφρικανικό λιοντάρι

Ζει σε αγέλη και κυνηγάει ομαδικά. Στην Τανζανία, κάθε χρόνο 70 άνθρωποι πεθαίνουν από επίθεση λιονταριού

4. Λευκός καρχαρίας

Εξαιτίας των ταινιών που έχουν γυριστεί με θέμα επιθέσεις του συγκεκριμένου είδους σε ανθρώπους, ο λευκός καρχαρίας έχει καθιερωθεί στην συνείδηση του κόσμου σαν ένα από τα φονικότερα ζώα. Αν και θεωρητικά τα χαρακτηριστικά του τον κατατάσσουν σε ένα από τα φονικότερα είδη του πλανήτη, από το 2000 ευθύνεται για περίπου 70 επιθέσεις σε ανθρώπους.

3. Δηλητηριώδης μέδουσα (box jellyfish)

Από τα πλέον δηλητηριώδη είδη του νερού, κάθε πλοκάμι της συγκεκριμένης μέδουσας περιέχει αρκετό δηλητήριο για να σκοτώσει μέχρι και 60 ανθρώπους!

2. Ασιατική κόμπρα

Αν και δεν είναι το πλέον δηλητηριώδες φίδι, η ασιατική κόμπρα είναι η αιτία για πολλούς θανάτους κάθε χρόνο στην Ινδία.

1. Κουνούπι του Νείλου.

Το φαινομενικά «αθώο» κουνούπι δεν διαθέτει ούτε δηλητήριο ούτε κανένα άλλο ισχυρό μέσο άμυνας ώστε να μπορεί να σκοτώσει. Παρ’ όλα αυτά θεωρείται υπεύθυνο για πολλούς θανάτους κάθε χρόνο. Ο λόγος είναι ότι τσιμπώντας, μεταφέρουν ασθένειες όπως μαλάρια, κίτρινο πυρετό και άλλες.

Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο πάνω από 700 εκατ. άνθρωποι παγκοσμίως, προσβάλλονται από διάφορες ασθένειες εξαιτίας ενός τσιμπήματος κουνουπιού. Από αυτούς, 2 εκατ. πεθαίνουν.
 

πηγή: newsbeast.gr

Το καρπούζι είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα πλέον αγαπημένα φρούτα του καλοκαιριού, το οποίο δικαίως έχει λάβει το χαρακτηρισμό «βασιλιάς»! Γλυκό, δροσερό, ζουμερό τρώγεται φρέσκο, ως γλυκό κουταλιού αλλά και τηγανητό(!) ή εν είδει δροσερής γρανίτας. Το καρπούζι εμφανίζεται σε ιερογλυφικά της Αρχαίας Αιγύπτου και καλλιεργείται από τον 10ο αιώνα μ.Χ. στην Κίνα, ενώ μόλις τον 13ο αιώνα εμφανίζεται στην Ευρώπη. Η ελληνική λέξη για τον καρπό είναι «υδροπέπων», αφού η λέξη «καρπούζι» προέρχεται από την αντίστοιχη τουρκική «karpuz». Κι από τα γενικότερα, λοιπόν, εγκυκλοπαιδικά στοιχεία για το καρπούζι ήρθε η ώρα να δούμε 10 βασικά πράγματα που πιθανόν δεν γνωρίζετε γι’ αυτό…

10. Πολύχρωμες ποικιλίες

Κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο, το καρπούζι καλλιεργείται ανά τον κόσμο σε περισσότερες από 1.200 ποικιλίες που διαφοροποιούνται μεταξύ τους όχι μόνο βάσει του χρώματος αλλά και του σχήματος, και της υφής και των σπόρων. Επιπλέον μεγάλη διαφορά υπάρχει και στη γλυκύτητα της σάρκας, που διαβαθμίζεται ανάλογα με την ποικιλία. Έτσι το κίτρινο καρπούζι είναι λιγότερο γλυκό και διατηρείται περισσότερο χρόνο σε σχέση με το κόκκινο, ενώ το πορτοκαλί έχει στυφή γεύση και οι σπόροι απουσιάζουν εντελώς από το εσωτερικό του.

9. Χαμηλή θερμιδική πυκνότητα

Πλούσιο με σημαντικές βιταμίνες όπως Α και C, πολλών ανόργανων συστατικών και απουσία χοληστερόλης και λιπών, το καρπούζι είναι ένας απολύτως υγιεινός καρπός που δροσίζει χωρίς να παχαίνει. Με λίγα λόγια το καρπούζι όχι μόνο έχει λιγότερες θερμίδες από τα περισσότερα φρούτα, αλλά περιέχει και λιγότερα σάκχαρα. Επιπλέον, έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε νερό από άλλα φρούτα, γεγονός που αποτελεί σπουδαίο πλεονέκτημα, γιατί τροφές με πολύ νερό χορταίνουν περισσότερο χωρίς να επιβαρύνουν τον οργανισμό με θερμίδες. Το καρπούζι έχει, λοιπόν, αυτό που λέμε χαμηλή θερμιδική πυκνότητα, αποτελώντας σημαντικό «όπλο» σε μια ισορροπημένη διατροφή.

8. Φρούτο ή λαχανικό

Το καρπούζι αναγνωρίζεται ευρέως ως φρούτο και είναι στενά συνδεδεμένο με την κίτρινη κολοκύθα (φρούτο κι αυτή!), με την έννοια ότι ο καρπός του είναι γλυκός και καταναλώνεται ως επιδόρπιο. Το άλλο βασικό στοιχείο που διαφοροποιεί το καρπούζι από τα λαχανικά είναι η επικονίαση, με την οποία γίνεται ο πολλαπλασιαμός του φυτού, με τη βοήθεια των μελισσών, σε αντίθεση με τα λαχανικά που δεν έχουν καμία σχέση με επικονίαση, καθώς τα περισσότερα είναι αυτογονιμοποιούμενα.

7. Παγκόσμια παραγωγή

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το καρπούζι έχει περίπου 1.200 ποικιλίες που καλλιεργούνται σε όλο τον κόσμο, ενώ ο αριθμός των χωρών που παράγουν και εξάγουν αυτό το φρούτο είναι πάνω από 100, επειδή η καρπουζιά μπορεί να καλλιεργηθεί και να αναπτυχθεί σε μεγάλο εύρος θερμοκρασιών. Το Νο1 στη λίστα της παγκόσμιας παραγωγής καρπουζιού διατηρεί η Κίνα, και μάλιστα με διαφορά από τις άλλες χώρες.

6. Σε συσκευασία δώρου

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, η παράδοση να προσφέρουν στην Κίνα και την Ιαπωνία το καρπούζι ως δώρο έχει τις ρίζες της στα αρχαία χρόνια, και μάλιστα αποτελούσε ένδειξη αγάπης και φιλίας μεταξύ των ανθρώπων. Έτσι τα τριαντάφυλλα και οι ανθοδέσμες είναι ξεπερασμένες, ενώ ένα τετράγωνο καρπούζι, για παράδειγμα,με τον απαραίτητο φιόγκο δείχνει και με το παραπάνω όλα τα… ζουμερά συναισθήματα!

5. Παράξενοι γευστικοί συνδυασμοί

Μπορεί όλοι να γωνρίζουμε το καρπούζι ως φρούτο, που καταναλώνεται σκέτο και μας δροσίζει το καλοκαίρι, όμως σε διάφορες κουζίνες του κόσμου συνδυάζεται άριστα με… παράδοξα υλικά, δημιουργώντας νέες λαχταριστές γεύσεις. Για παράδειγμα, το καρπούζι ταιριάζει απόλυτα με φέτα και μπλε τυρί, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που τολμούν να βάλουν στο πιάτο τους ένα «μπιφτέκι καρπουζιού με τυρί», το οποίο συνηθίζουν πολύ στον αραβικό κόσμο (Watermelon Burgers with Cheese). Επιπλέον, μια φέτα καρπούζι με προσούτο, λίγο μαλακό τυρί Brie και μπόλικο λεμόνι αποτελεί μια μοναδική γκουρμέ απόλαυση για κάθε ουρανίσκο!

4. Κρατήστε τους σπόρους

Οι σπόροι του καρπουζιού είναι απόλυτα ασφαλείς και δεν χρειάζετε να ανησυχείτε καθόλου εάν καταπιείται μερικούς! Έχουν απαλή υφή και είναι σχεδον άγευστοι, ενώ σε αρκετές χώρες του κόσμου τους καβουρντίζουν και τους καταναλώνουν ως άριστο συνοδευτικό του καφέ και του τσαγιού ή απλώς σαν ένα σνακ για να… περνά η ώρα, προσθέτοντας λίγο αλάτι. Επιπλέον, μπορείτε να τους φυτέψετε και με λίγη φροντίδα και προσοχή στο πότισμα να έχετε εύκολα και γρήγορα τις δικές σας καρπουζιές.

3. Γιατροσόφια

Το καρπούζι ενδείκνυται να τρώγεται με άδειο στομάχι πριν από το δείπνο, καθώς καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες και κρατά το πεπτικό σύστημα σε άριστη κατάσταση. εγκοπή. Θεραπευτική επίδραση ασκεί το καρπούζι στις παθήσεις του ήπατος, ενώ είναι αποτελεσματικό ως φρούτο σε κυστίτιδες και γενικά σε όλες τις φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος. Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, αυτοί που πάσχουν από διάρροια πρέπει να καταναλώνουν αρκετό καρπούζι, ενώ τρεις μερίδες καρπουζιού την ημέρα δίνει λάμψη και διατηρεί το δέρμα σε άψογη κατάσταση.

2. 90% νερό

Το καρπούζι περιέχει περίπου 92% νερό και μόνο 5% ζάχαρη, γι’ αυτό και η κατανάλωσή του προκαλεί έντονη διούρηση. Κι αν αυτό θεωρείται από κάποιους… ενοχλητικό, σκεφτείτε ότι έτσι καθαρίζονται το αίμα από τα δηλητήρια και τα νεφρά από τα άλατα και τους μικρούς λίθους! Επίσης, η υπερβολική ποσότητα νερού που υπάρχει στο καρπούζι είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να το καταναλώνουμε αμέσως μετά το γεύμα ή το δείπνο, επειδή επηρεάζει αρνητικά την πέψη. Καλύτερα σκέτο κάποια άλλη ώρα.

1. Το μεγαλύτερο στον κόσμο

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, το μεγαλύτερο καρπούζι στον κόσμο «ζυγίστηκε» στα 108 κιλά περίπου! Καλλιεργήθηκε στο Τενεσί από τον Bill Carson στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και κατέχει επάξια μια θέση στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες εδώ και 22 χρόνια.