Χτισμένο τον 19ο αιώνα, το παρεκκλήσι Torre Giona είναι ένα όμορφο κτίριο που χρησιμοποιούνταν από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία ως λατρευτικός χώρος της σχολής μοναχών Collegi de Monges de l'Ascenció.

 
Πλέον δεν χρησιμοποιείται για λατρευτικούς σκοπούς, αλλά στεγάζει έναν από τους ταχύτερους υπερυπολογιστές του κόσμου.

 
Μιλάμε για τον MareNostrum (λατινογενής έκφραση που σημαίνει "η θάλασσά μας". Την χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι της αυτοκρατορικής περιόδου για να χαρακτηρίσουν τη Μεσόγειο, καθώς αυτή περικλειόταν από εδάφη της Αυτοκρατορίας τους), έναν από τους επτά υπερυπολογιστές του ισπανικού Δικτύου Υπερυπολογιστών και, αναμφισβήτητα, τον πιο όμορφο αρχιτεκτονικά. Μέσα στο παρεκκλήσι, η ωμή δύναμη της σύγχρονης τεχνολογίας στέκεται δίπλα στις παλαιές κιονοστοιχίες, τις ρωμανικές καμάρες και τα περίτεχνα ξυλόγλυπτα στις πόρτες

 
Ο MareNostrum διαθέτει 2.560 JS21 υπολογιστικούς κόμβους, ικανούς να εκτελέσουν υπολογισμούς σε 62,63 teraflops με ανώτερη απόδοση τα 94,21 teraflops*. Για να καταλάβουμε τι εννοούμε: ότι υπολογισμούς κάνει ένας υπολογιστής με μόνο ένα teraflop σε ένα δευτερόλεπτο, θα πρέπει ο άνθρωπος να εκτελεί υπολογισμούς για 31.688,77 χρόνια ανά δευτερόλεπτο! Χρησιμοποιείται για την εκτέλεση πολύπλοκων υπολογισμών για την έρευνα στους τομείς του ανθρώπινου γονιδιώματος, την έρευνα στις πρωτεΐνες, την πρόγνωση του καιρού και φαρμακευτικά σχέδια.

 

Η υπολογιστική δυνατότητα του MareNostrum μπορεί να ακούγεται τεράστια, αλλά είναι 456ος στο Top 500 των πιο δυνατών υπερυπολογιστών του κόσμου. Ο πιο γρήγορος είναι ο Tianhe-2, ένας υπερυπολογιστής με 33,86 petaflop (petaFLOP: 10 εις την 15, teraFLOP: 10 εις την 12) που βρίσκεται στο πανεπιστήμιο Sun Yat-sen στην πόλη Guangzhou της Κίνας. Είναι περίπου 540 φορές πιο γρήγορος από τον MareNostrum.

 

Ενα από τα δυσκολότερα κουίζ που έχει τεθεί: Χωματόδρομος, φτωχικά σπίτια, εξαθλίωση. Κι όμως πρόκειται για κεντρικό δρόμο της Αθήνας, το 1932, ο οποίος 20 χρόνια αργότερα θα αποτελέσει τόπο διαμονής της αφρόκρεμας της διανόησης, της πολιτικής και τις καλλιτεχνικής ζωής της πόλης. Πρόκειται για την οδό Πατριάρχου Ιωακείμ στο Κολωνάκι. 

Η περιοχή είναι ανερχόμενη, καθώς βρίσκεται σχετικά κοντά στο παλάτι, αλλά ακόμη δεν έχει γνωρίσει την μεγάλη της αίγλη. Ο Χωματόδρομος και τα συνηθισμένα έως φτωχά σπίτια φανερώνουν ότι οι κάτοικοι ως ένα βαθμό είναι μεσαίας οικονομικής δυνατότητας και κάποιοι μάλλον φτωχοί. Σύντομα όμως η περιουσία τους θα αποκτήσει αξία. 

Οι ανερχόμενοι επιχειρηματίες θα χτίσουν τα σπίτια τους και θα δώσουν, μαζί με γιατρούς και δικηγόρους, τεράστια οικονομική αξία στην περιοχή. 

Το 1932 όμως που τραβήχτηκε η φωτογραφία, οι καλλιτέχνες είναι κομμάτι της φτωχολογιάς, οι γιατροί και οι δικηγόροι ελάχιστοι και στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σοβαρή οικονομική δραστηριότητα στην Αθήνα. Άρα, δεν έχει φτάσει η ώρα που αυτή η γη θα αποκτήσει τεράστια αξία. Το τραμ όμως δίνει σύντομη πρόσβαση στο κέντρο και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον που διακόπηκε από την λαίλαπα της κατοχής. 

Ο χωματόδρομος είναι η οδός Πατριάρχου Ιωακείμ στο Κολωνάκι. 

Στην επόμενη φωτογραφία βλέπουμε την οδό Πλουτάρχου που τέμνει την Πατριάρχου Ιωακείμ. Όλα τα σπίτια είναι διώροφα και διακρίνεται ο Λυκαβηττός ο οποίος έχει δεντροφυτευτεί και δεν έχει πυκνή βλάστηση.... 

 
Εκατό χρόνια μετά οι πολυκατοικίες έχουν πάρει την θέση των μονοκατοικιών και η Βρετανική πρεσβεία έχει υψωθεί μαζί με την αξία της γης.... 

   

 

πηγή hellas-now.com

Ένα βίντεο που δείχνει ένα λιοντάρι να επιτίθεται σε νθρωπο κάνει τον γύρο του Διαδικτύου. Το βίντεο δείχνει το λιοντάρι να δαγκώνει έναν άνδρα, που πήγε στο σπίτι για να το φωτογραφήσει. Το περιστατικό συνέβη στην Τσεχία το 2013, αλλά τώρα κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο και το οξύμωρο είναι ότι το λιοντάρι αποτελεί το κατοικίδιο της συγκεκριμένης οικογένειας.

Δείτε το βίντεο

Τα ιερά και όσια της χριστιανοσύνης στο μικροσκόπιο της ψύχραιμης ανάλυσης

Εδώ και αιώνες τα ιερά και άγια που συνδέονται με τη ζωή και τον θάνατο του Ιησού έχουν περιβληθεί με το πέπλο του σεβασμού, μένοντας εξέχοντα σύμβολα του χριστιανισμού. 

Και βέβαια έχουν τοποθετηθεί μέσα σε καλά φυλασσόμενες προθήκες, με την αυθεντικότητά τους να μην έχει ποτέ επιβεβαιωθεί, τουλάχιστον με τον απαιτητικό τρόπο που θέλει η επιστημονική ανάλυση. 

Είτε λοιπόν είναι κάποιος πιστός είτε όχι, οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από τα ιερά κειμήλια της χριστιανοσύνης παραείναι μαγευτικές για να μην τον ενδιαφέρουν. 

Με αυτά υπόψη, ας δούμε τα ιερά αντικείμενα που συνδέθηκαν με τις επίγειες περιπέτειες του Χριστού, με την ιστορική και συναισθηματική τους αξία να παραμένει όποια κι αν είναι η επιστημονική ετυμηγορία…

Τα Ιερά Καρφιά της Σταύρωσης



Οι ειδικοί ερίζουν για τον αριθμό των ήλων που χρησιμοποιήθηκαν στη σταύρωση του Ιησού ήδη από τη στιγμή σχεδόν που συνέβη το γεγονός. Κάποτε ήταν δύο, αργότερα έγιναν τρία, ενώ η εικονογραφία του Μεσαίωνα τα ήθελε τέσσερα, ένα σε κάθε άκρο. Παρά ταύτα, η βυζαντινή αυλή ήθελε την Ελένη να βρίσκει τμήματα του Τιμίου Σταυρού αλλά και τους ήλους της σταύρωσης στην Ιερουσαλήμ, αν και η μετέπειτα ιστορία τους ελέγχεται πια από τους ιστορικούς: ένα από αυτά ενσωματώθηκε στο αυτοκρατορικό διάδημα του Κωνσταντίνου, το άλλο χρησιμοποιήθηκε ως στομίδα στα χαλινάρια του αλόγου του και το τρίτο λέγεται ότι ρίχτηκε στη θάλασσα για τον κατευνασμό θαλασσοταραχής. Σήμερα βέβαια στην Ευρώπη υπάρχουν διασκορπισμένα κάπου 30 ιερά καρφιά (Ρώμη, Βενετία, Άαχεν, Νυρεμβέργη, Πράγα, Μιλάνο κ.α.) κάτι από το οποίο ο λογικός νους συμπεραίνει ότι κάποια δεν είναι στα σίγουρα αυθεντικά…

Το Ακάνθινο Στεφάνι



Η γνησιότητα του ακάνθινου στεφανιού που φόρεσαν στον Ιησού για να τον περιπαίξουν οι ρωμαίοι στρατιώτες κατά τη σταύρωσή του δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμα, παρά τις αναρίθμητες μελέτες που έχει υποστεί σε όλους αυτούς τους αιώνες. Οι περιπέτειες του κειμηλίου είναι πραγματικά απίστευτες και το ταξίδι του μέχρι να φτάσει στην τελευταία του κατοικία, το Παρίσι, και μακρύ ήταν και εκπληκτικό. Ο βυζαντινός θρύλος ήθελε τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης να το θέτει ενέχυρο σε βενετσιάνικη τράπεζα, εξαιτίας των ασύλληπτων οικονομικών δυσχερειών της αυτοκρατορίας, το οποίο αγόρασε κατόπιν ο βασιλιάς της Γαλλίας και το εμπιστεύτηκε στον καθεδρικό ναό των Παρισίων, τη Νοτρ-Νταμ, τον Αύγουστο του 1239. Το αρχικό στεφάνι διέθετε 70 ακάνθινες απολήξεις, οι οποίες όμως ανά τους αιώνες μοιράστηκαν σε λειψανοθήκες της Ευρώπης…

Η Σινδόνη του Τορίνο



Η Ιερά Σινδόνη είναι ίσως το πιο πολυμελετημένο, δημοφιλές και αμφιλεγόμενο κειμήλιο της χριστιανικής ιστορίας. Επισήμως, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν έχει εκδώσει ετυμηγορία για την αυθεντικότητα ή μη του σαβάνου, αναγνωρίζει ωστόσο τη σημαντικότητα της σινδόνης για τον καθολικό κόσμο. Κι έτσι εκτίθεται πια στο Βατικανό σε δημόσια θέα. Ήταν λοιπόν στον 14ο αιώνα όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα ντοκουμέντα για το κειμήλιο, με τις καταγραφές να κάνουν λόγο για το πώς πέρασε από τον έναν στον άλλον μέχρι να καταλήξει τελικά στον Καθεδρικό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στην ιταλική πόλη το 1578. Το 1988 η ραδιοχρονολόγηση του υφάσματος με τη μέθοδο του άνθρακα έδειξε ότι χρονολογείται κάπου μεταξύ 1260-1390, με τρία ανεξάρτητα εργαστήρια να καταλήγουν στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα, κάτι που ανατρέπει την αυθεντικότητα του υφάσματος…

H Σινδόνη του Οβιέδο



Παραπλήσια με το ξακουστότερο σάβανο του Τορίνο, η σινδόνη της ισπανικής πόλης χρησιμοποιήθηκε επίσης αμέσως μετά τη σταύρωση του θεανθρώπου, με το sudarium (στα λατινικά η σινδόνη) να μην περιέχει μεν εικόνα του Ιησού, αλλά να έχει λεκέδες αίματος πάνω του. Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη αναφέρει μάλιστα ένα ύφασμα το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να σκουπιστεί το πρόσωπο του Χριστού, γεγονός που έκανε τον επίσκοπο του Οβιέδο να το θεωρήσει αυθεντικό. Το 1075 μάλιστα το σεντούκι που περιείχε το sudarium ανοίχτηκε ενώπιον του Rodrigo Diaz de Vivar, γνωστότερου ως Ελ Σιντ, και φυλάσσεται έκτοτε στον καθεδρικό ναό της μικρής ισπανικής πόλης, με τους πιστούς να μπορούν να το προσκυνήσουν τρεις φορές τον χρόνο. Ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα το κατατάσσει όμως στο 700 μ.Χ., σαφώς παλιότερο από τη Σινδόνη του Τορίνο, όχι όμως τόσο παλιό για να είναι το αυθεντικό…

Το Πέπλο της Βερόνικα



Ήταν στον Γολγοθά όταν μια κοινή θνητή σκούπισε τον ιδρώτα του Ιησού, με τη μορφή του θεανθρώπου να αποτυπώνεται θαυματουργά πάνω στο ρούχο. Όταν λοιπόν αρρώστησε ο αυτοκράτορας της Ρώμης, Τιβέριος, ξαπέστειλε τον ακόλουθό του να συναντήσει τον Χριστό και να του ζητήσει να πάει στη Ρώμη για να τον θεραπεύσει. Ήταν όμως αργά, καθώς ο Χριστός είχε ήδη σταυρωθεί, ο αυτοκρατορικός βοηθός συνάντησε ωστόσο τυχαία τη Βερόνικα, η οποία είχε στην κατοχή της το ύφασμα με τη μορφή του Χριστού. Οι δυο τους ταξίδεψαν στη Ρώμη και ο Τιβέριος θεραπεύτηκε μόλις αντίκρισε τη μορφή του Χριστού. Το ένδυμα αυτό καθιερώθηκε στη σχετική γραμματεία ως το Πέπλο της Βερόνικα, μια παράδοση η οποία άρχισε να αναπτύσσεται στη Δύση από το 1200 περίπου και μετά, παρά την απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στα βιβλικά κείμενα. Το Βατικανό είχε στην κατοχή του το ιερό κειμήλιο ήδη από τα χρόνια του πάπα Ιννοκέντιου Γ’ (1198‐1216), ο οποίος το αναγνώρισε ως αυθεντικό. Παρά τη γενικευμένη πεποίθηση ότι το Πέπλο της Βερόνικα δεν είναι γνήσιο, το ιερό κειμήλιο έχει αποδειχτεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό ιστορικά στην εξάπλωση του χριστιανισμού. Χαρακτηριστικό του μεγάλου σεβασμού που έτρεφαν στη Δύση προς τη συγκεκριμένη εικόνα είναι ότι ο πάπας Νικόλαος Δ’ (1288‐1292) έδινε άφεση αμαρτιών σε όσους επισκέπτονταν τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου για να προσκυνήσουν το ιερό κειμήλιο…

Το Άγιο Αίμα του Ιησού



Ο θρησκευτικός θρύλος το θέλει ότι μετά την αποκαθήλωση, ο Ιωσήφ της Αριμαθείας σκούπισε το αίμα από το πρόσωπο του Ιησού με ένα κομμάτι ύφασμα. Το ύφασμα φυλασσόταν στην Ιερουσαλήμ μέχρι τα χρόνια της Δεύτερης Σταυροφορίας, όταν ο βασιλιάς της Ιερουσαλήμ το εμπιστεύτηκε στον γαμπρό του, κόμη της Φλάνδρας. Επιστρέφοντας λοιπόν στη βελγική Μπριζ, ο κόμης τοποθέτησε το ιερό κειμήλιο στο παρεκκλήσι της Βασιλικής του Αγίου Αίματος, όπως έμεινε έκτοτε γνωστός ο ναός. Το ανεκτίμητο αυτό κειμήλιο φυλάσσεται σε περίτεχνη βυζαντινή φιάλη αρώματος, κατασκευασμένη στην Κωνσταντινούπολη τον 11ο-12ο αιώνα, η οποία μάλιστα δεν έχει ανοιχτεί ποτέ. Εκατομμύρια πιστοί συρρέουν κάθε χρόνο στη βελγική πόλη κατά την ημέρα της Αναλήψεως -σύμφωνα με το ρωμαιοκαθολικό τυπικό-, όπου γίνεται η λιτάνευση του Αγίου Αίματος του Χριστού. Η σύγχρονη ιστορική έρευνα υποδεικνύει ωστόσο ότι το λείψανο προέρχεται από τη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης (1204) που έγινε από τους Σταυροφόρους κατά την Τετάρτη Σταυροφορία… 

Η Ιερά Λόγχη



Γνωστή ως Λόγχη του (εκατόνταρχου) Λογγίνου, το ιερό κειμήλιο αναφέρεται στη λόγχη με την οποία πιστοποιήθηκε ο θάνατος του Ιησού πάνω στον σταυρό. Για την ανακάλυψή της υπάρχουν πολλές και αντικρουόμενες ιστορίες, η επικρατέστερη πάντως φαίνεται να είναι ότι ανασύρθηκε στην πόλη της Αντιόχειας το 1098 από άγνωστο μοναχό. Με την πόλη να πολιορκείται από τους Σταυροφόρους, άγιος εμφανίστηκε σε όνειρο του προσκυνητή μοναχού και του υπέδειξε την ακριβή τοποθεσία του ιερού κειμηλίου, κάτω δηλαδή από τον καθεδρικό της πόλης. Ο ίδιος περιέγραψε το θείο όραμα στον επίσκοπο της Αντιόχειας και τον κόμη της Τουλούζης, Ραϊμόνδο, αν και οι ανασκαφές δεν απέδωσαν καρπούς. Ο προσκυνητής πήδηξε κατόπιν στην τάφρο και βρήκε ένα κομμάτι σίδερο, το οποίο θεωρήθηκε τελικά ότι ήταν πράγματι η Ιερά Λόγχη. Παρά το γεγονός ότι πολλοί δεν πίστεψαν τον ισχυρισμό τους, το ιερό κειμήλιο ενέπνευσε τους λιμαγμένους Σταυροφόρους να συνεχίζουν την πορεία τους… 

Η Ιερή Ακροποσθία 



Η Ιερή Ακροποσθία (ή Ιερή Ακροβυστία), που αναφέρεται στην τελετή της περιτομής του Ιησού, αποτελεί ένα από τα πλέον πολύτιμα κειμήλια, καθώς ήταν κάποτε μέρος του σώματος του Χριστού. Όπως εξάλλου και όλα τα αγόρια των εβραίων, ο Ιησούς υποβλήθηκε σε περιτομή την όγδοη μέρα της ζωής του. Το γεγονός ωστόσο αναφέρεται μόνο στο Ευαγγέλιο του Λουκά, καθώς οι άλλοι τρεις Ευαγγελιστές (Ματθαίος, Μάρκος και Ιωάννης) κρατούν το στόμα τους κλειστό για την τελετή. Η παλιότερη αναφορά για την Ιερή Ακροποσθία χρονολογείται από την εποχή του Καρλομάγνου, γύρω στο 800 μ.Χ. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ιερή Ακροποσθία παραδόθηκε στον Καρλομάγνο από έναν άγγελο, ο οποίος κατόπιν την εμπιστεύτηκε στον πάπα Λέοντα Γ’, όταν εκείνος έχρισε τον Καρλομάγνο αυτοκράτορα. Έκτοτε βέβαια το ιερό κειμήλιο έχει αποτελέσει πηγή έριδας στον ρωμαιοκαθολικό κόσμο, καθώς περισσότερες από 21 εκκλησίες ισχυρίζονται ότι το έχουν στην κατοχή τους. Όσο για την επίσημη Καθολική Εκκλησία, δήλωσε διά στόματος του πάπα Κλήμη Ζ’ ότι μόνο μία ήταν η αυθεντική. Και βέβαια, για να γίνει ακόμα πιο περίπλοκο το ζήτημα, οι σκευοθήκες που φυλάσσονταν άλλοτε οι Ιερές Ακροποσθίες έχουν σήμερα εξαφανιστεί…

Η Αχειροποίητη Εικόνα της Έδεσσας



Γνωστή και ως Άγιο Μανδήλιο, η Εικόνα της Έδεσσας (στη Μικρά Ασία, η σημερινή Ούρφα της Τουρκίας) είναι ένα ακόμα ιερό κειμήλιο η προέλευση του οποίου περιβάλλεται με το πέπλο του μυστηρίου. Σύμφωνα με την παράδοση, ο ίδιος ο Χριστός έστειλε την εικόνα του στον Άβγαρο, βασιλιά της Οσροηνής, μιας μικρής χώρας ανάμεσα στον Τίγρη και τον Ευφράτη, πρωτεύουσα της οποίας ήταν η πόλη Έδεσσα, με την επιστολική επικοινωνία των δυο τους να θεωρείται από την Εκκλησία γνήσια. Ο Άβγαρος ζήτησε από τον Ιησού να έρθει στο βασίλειό του για να τον θεραπεύσει από τη λέπρα του. Ο Χριστός αρνήθηκε, αν και ευλόγησε τον Άβγαρο και του υποσχέθηκε να τον θεραπεύσει, στέλνοντάς του ένα ύφασμα με το οποίο είχε σκουπίσει το πρόσωπό του και στο οποίο εμφανίστηκε θαυματουργά η μορφή του. Ο Άβγαρος έγινε πράγματι καλά και το βασίλειο της Έδεσσας έγινε η πρώτη χριστιανική πολιτεία του κόσμου. Στο «Μηναίο του Αυγούστου» γράφονται τα εξής: «Ο βασιλιάς της Έδεσσας, Άβγαρος, ήταν λεπρός. Άκουσε για τα θαύματα του Χριστού και έστειλε προς Αυτόν τον αρχειοφύλακά του, Ανανία, με επιστολές στις οποίες παρακαλούσε τον Χριστό να πάει στην Έδεσσα να τον θεραπεύσει. Ο Ανανίας ήταν ζωγράφος, γι’ αυτό ο Άβγαρος τον επιφόρτισε να φτιάξει το πορτραίτο του Σωτήρα σε περίπτωση που ο Χριστός αρνείτο να πάει. Ο Ανανίας βρήκε τον Χριστό περιστοιχισμένο από ένα μεγάλο πλήθος και δεν μπορούσε να τον πλησιάσει. Γι’ αυτό ανέβηκε σ’ ένα βράχο από όπου μπορούσε να τον βλέπει καλύτερα. Προσπάθησε να φτιάξει ένα πορτραίτο του Σωτήρα, αλλά δεν μπορούσε ‘‘εξ αιτίας της απερίγραπτης δόξας του προσώπου Του, το οποίο άλλαζε δια της χάριτος’’. Βλέποντας ότι ο Ανανίας ήθελε να φτιάξει το πορτραίτο Του, ο Χριστός ζήτησε νερό, νίφτηκε, σκούπισε το πρόσωπο Του σ’ ένα κομμάτι λινό ύφασμα, και τα χαρακτηριστικά του έμειναν αποτυπωμένα σ’ αυτό το λινό ύφασμα. Είναι γι’ αυτό που η εικόνα αυτή είναι επίσης γνωστή με το όνομα Μανδήλιον. Ο Χριστός το έδωσε στον Ανανία, και του είπε να το πάρει, με μία επιστολή, στο πρόσωπο που τον είχε στείλει. Στην επιστολή, ο Χριστός αρνείτο να πάει ο ίδιος στην Έδεσσα, επειδή είχε μια αποστολή να εκπληρώσει. Υπόσχετο στον Άβγαρο ότι, όταν θα εκπληρώνετο αυτή η αποστολή, θα έστελλε ένα από τους μαθητές Του προς αυτόν»…

Το Άγιο Δισκοπότηρο



Το ποτήρι που χρησιμοποίησε ο Ιησούς στον Μυστικό Δείπνο ήταν επίσης αυτό που χρησιμοποίησε ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας για να συλλέξει το αίμα του και αποτελεί ένα από τα διαπρεπέστερα ιερά κειμήλια της χριστιανοσύνης. Υπάρχουν βέβαια αρκετά δισκοπότηρα που φλερτάρουν με την ιδέα του ενός και αυθεντικού, αν και το επικρατέστερο φαίνεται να είναι -αν είναι- αυτό που φυλάσσεται στη Βαλένθια. Το ιερό κειμήλιο έχει χρησιμοποιηθεί από τους πρώτους 22 ποντίφικες και κάποια στιγμή δόθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο, ο οποίος όταν πέθανε το κειμήλιο μεταφέρθηκε στην Ισπανία. Και βέβαια από όλα τα δισκοπότηρα που ισχυρίζονται ότι είναι γνήσια, το συγκεκριμένο έχει τις περισσότερες πιθανότητες: η ακριβής μέθοδος χρονολόγησης με άνθρακα τοποθετεί την κατασκευή του μεταξύ 300 π.Χ. και 100 μ.Χ., την ίδια ώρα που ξέρουμε ότι φιλοτεχνήθηκε στη Μέση Ανατολή…

 

 

newsbeast.gr

 

Σε μεγάλο βαθμό επισκιασμένος από τον διάσημο εργοδότη του Τόμας Εντισον, ο Σέρβος εφευρέτης και φυσικός Νίκολα Τέσλα είναι γνωστός κυρίως ως ο ιθύνων νους πίσω από τον επαγωγικό κινητήρα εναλλασσόμενου ρεύματος και το πηνίο Τέσλα. Ωστόσο η ζωή και το έργο του κρύβουν πολλά μυστικά.

Ενώ ο Τέσλα απολάμβανε μια επιτυχημένη καριέρα ως εφευρέτης, είχε αντικοινωνική συμπεριφορά και καμία τεκμηριωμένη ερωτική σχέση, ενώ στο τέλος πέθανε άπορος και μόνος.

Καθώς γινόταν όλο και πιο εκκεντρικός με το χρόνο, ο Τέσλα απέκτησε περίεργες συμπεριφορές τον κατατάσσουν σε πραγματικά «τρελό επιστήμονα».

Οραματίστηκε το σύγχρονο smartphone από το 1909
Προσπάθησε να υλοποιήσει την ιδέα του για μια φορητή συσκευή που θα μπορούσε να λάβει τις τιμές των μετοχών και τα τηλεγραφήματα μέσω κωδικοποιημένων συχνοτήτων. Ο Τέσλα επιχείρησε να σχεδιάσει το πρώτο ασύρματο πύργο μετάδοσης στο Long Island της Νέας Υόρκης, μαζί με εργαστηριακές εγκαταστάσεις. Το Wardenclyffe Tower , που ονομάστηκε έτσι από τον επενδυτή, James S. Warden, προοριζόταν για υπερατλαντική ασύρματη τηλεφωνία και ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, αλλά καθότι δεν ήταν πλήρως λειτουργικός κατεδαφίστηκε το 1917.

Υπέφερε από oystersaritisphobia, φόβο για τα μαργαριτάρια
Δεν άντεχε ούτε στη θέα των πολύτιμων λίθων, και λέγεται ότι έστειλε μία φορά τη γραμματέα του σπίτι να αλλάξει επειδή φορούσε μαργαριταρένιο κολιέ. Αυτό είναι ένα από τα πολλά χαρακτηριστικά όπως και η εμμονή με τον αριθμό 3 και η μικροβιοφοβία του που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Τέσλα έπασχε από μια μορφή ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής.

Κοιμόταν σπάνια
Ο Τέσλα ισχυρίστηκε ότι κοιμόταν μόλις δύο ώρες τη νύχτα και μπορούσε να περάσει δύο ή περισσότερες ημέρες στο εργαστήριό του, χωρίς να κοιμάται καθόλου. Ο Κένεθ Σουέζι, ένας από τους ελάχιστους φίλους του εφευρέτη, επιβεβαίωσε τους ισχυρισμούς του Τέσλα. Οπως είχε πει ο Σουέζι μία φορά ο Τέσλα του τηλεφώνησε στις 3 το πρωί για να του πει για μία νέα θεωρία του.

Είχε φωτογραφική μνήμη
Ο Τέσλα είχε την ικανότητα να διαβάζει βιβλία και περιοδικά και θυμόταν όλες τις πληροφορίες σαν εσωτερική βιβλιοθήκη, διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή. Ετσι ο Τέσλα έκανε σπάνια σχέδια από τις εφευρέσεις του, απλώς εργαζόταν με την εικόνα που είχε στο μυαλό του.

Μιλούσε 8 γλώσσες
Η φωτογραφική του μνήμη του έδινε και ένα ακόμη πλεονέκτημα. Ετσι ο Τέσλα μιλούσε άπταιστα 8 διαφορετικές γλώσσες: Σερβο - Κροατικά, Αγγλικά, Τσέχικα, Γερμανικά, Γαλλικά, Ουγγρικά, Ιταλικά και Λατινικά. Οι γλωσσολόγοι αναφέρονται σε ένα τέτοιο πρόσωπο ως «υπερπολύγλωσσο».

Εφηύρε το πρώτο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο
Το 1895, μαζί με τον Τζορτζ Γουέστινγκχαουζ, ο Tesla κατασκεύασε το πρώτο εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας για την αξιοποίηση του υδροηλεκτρικού δυναμικού από τους Καταρράκτες του Νιαγάρα. Το έργο αυτό σηματοδότησε την τελική νίκη του πολυτριφασικού εναλλασσόμενου ρεύματος (AC) ηλεκτρικής ενέργειας του Τέσλα, που τροφοδοτεί τον κόσμο σήμερα.

Είχε θανατηφόρα ακτίνα
Ο Τέσλα διέθετε ένα περίπλοκο σχέδιο του για μια ακτίνα θανάτου - μια δέσμη σωματιδίων ενέργειας που προοριζόταν για χρήση κατά τη διάρκεια του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου. Οπως αναφέρει ο ίδιος, ήταν ικανή να «στείλει συγκεντρωτικές, ακτίνες σωματιδίων μέσω του αέρα με τεράστια ενέργεια που θα καταστρέψει ένα στόλο από 10.000 εχθρικά αεροπλάνα σε απόσταση 200 μιλίων από τα σύνορα του έθνους, αφήνοντας νεκρούς στο δρόμο τους»

Είχε μια περίεργη σχέση με τα περιστέρια
Ενώο Τέσλα χαρακτηριζόταν ως αντικοινωνικός, ωστόσο η αποστροφή του για τους ανθρώπους είχε λιγότερο να κάνει με την έλλειψη του συναισθήματος και περισσότερο με το γεγονός ότι δεν είχαν φτερά. Οπως κάνουν πολλοί άνθρωποι, ο Τέσλα τάιζε τα περιστέρια στο πάρκο και ακόμα και αν ήταν πολύ άρρωστος για να το κάνει μόνος του, προσλάμβανε άλλους να το κάνουν γι 'αυτόν. Εφερνε συχνά άρρωστα ή τραυματισμένα περιστέρια πίσω στο ξενοδοχείο όπου ζούσε τα τελευταία του χρόνια και τα γιάτρευε.

Πέθανε χρεοκοπημένος και μόνος
Ενα θλιβερό, άδειο τέλος για έναν άνδρα με τέτοια λαμπρή καριέρα. Πέθανε στις 7 Ιανουαρίου του 1943 από στεφανιαία θρόμβωση στο δωμάτιο του ξενοδοχείου New Yorker όπου ζούσε την τελευταία δεκαετία. Η καμαριέρα του ξενοδοχείου ανακάλυψε το σώμα του δύο ημέρες αργότερα, αφού επέλεξε να αγνοήσει ένα σήμα "μην ενοχλείτε" στην πόρτα του. Αν και πούλησε πολλές ηλεκτρικές πατέντες του, ο Τέσλα πέθανε χρεωμένος γιατί αυτοχρηματοδοτούσε πολλά από τα δικά του projects που δεν τελείωσαν ποτέ.

Πολλές από τις εφευρέσεις του, εξακολουθούν να ταξινομούνται
Τα περισσότερα πράγματα του κατέληξαν στο μουσείο Τέσλα, που βρίσκεται στο Βελιγράδι στη Σερβία, μαζί με τις στάχτες του. Ορισμένα από τα αμέτρητα έγγραφα του Τέσλα ωστόσο ακόμα εξακολουθούν να ταξινομούνται και οι άνθρωποι αναρωτιούνται ποια άλλη εφεύρεση έκρυβε ο Νίκολα Τέσλα και δεν πρόλαβε να αποκαλύψει πριν από το θάνατό του.

iefimerida.gr

Η καρβακρόλη (carvacrol) είναι μια ουσία που περιέχεται στη ρίγανη και η οποία, σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματική ενάντια στον νοροϊό…

Ο νοροϊός αποτελεί το συχνότερο αίτιο επιδημιών ιογενούς γαστρεντερίτιδας σε παιδιά και ενήλικες, σύμφωνα με το ΚΕΕΛΠΝΟ.

Η χημική αυτή ουσία, που υπάρχει στη ρίγανη, απογυμνώνει τον ιό από την «πανοπλία» του (ένα σκληρό εξωτερικό, πρωτεϊνικό κάλυμμα), καθιστώντας τον πιο ευάλωτο και πιο εύκολο να καταστραφεί.

Η επικεφαλής της μελέτης Dr Kelly Bright από το πανεπιστήμιο της Αριζόνας, μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Daily Mail ανέφερε τα εξής: «Η καρβακόλη θα μπορούσε δυνητικά να χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό τροφίμων, καθώς επίσης και επιφανειών, σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά. Απαιτείται να γίνουν περαιτέρω μελέτες, ωστόσο η καρβακόλη έχει ένα μοναδικό τρόπο να επιτίθεται στον ιό, κάτι που της προσδίδει μια πολύ ενδιαφέρουσα προοπτική».

Πειράματα έχουν δείξει ότι η καρβακόλη δρα άμεσα επάνω στο καψίδιο, το σκληρό πρωτεϊνικό περίβλημα του ιού, που περιέχει το γενετικό του υλικό. Ακριβώς γι” αυτό, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι απίθανο ο ιός να αναπτύξει αντοχή σε αυτήν.

Αν χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό θα είναι μακράς διάρκειας, όχι διαβρωτικό, χωρίς αναθυμιάσεις και ασφαλές, λένε οι ειδικοί.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στην τελευταία έκδοση του επιστημονικού περιοδικού Journal Of Applied Microbiology.

Πηγή: yahoo.com

Μια φυσική συνταγή για ανάπλαση της επιδερμίδας και ανακούφιση από το έγκαυμα.

Έκατσες με τις ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο και τώρα ταλαιπωρείσαι έγκαυμα σε όλο σου το σώμα;

Φτιάξε μια φυσική αλοιφή με αλόη και γιαούρτι για να ανακουφιστείς και να σώσεις την κατάσταση! Η  αλόη είναι ιδανική για την επούλωση τραυμάτων του δέρματος, γι΄ αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως πρώτη βοήθεια σε περίπτωση εγκαύματος, ενώ το γιαούρτι είναι καταπραϋντικό και σούπερ ενυδατικό. 
Τι θα χρειαστείς:

1 κ.γ αλόη gel
1 κ.σ γιαούρτι

Εκτέλεση:
-Ανακατεύεις καλά όλα τα υλικά μαζί και απλώνεις την κρέμα στην πάσχουσα περιοχή. 
-Την αφήνεις για 20 λεπτά και ξεπλένεις με δροσερό νερό.
-Επαναλαμβάνεις την εφαρμογή της κρέμας με τον ίδιο τρόπο τρεις φορές την ημέρα, για όσο διαρκεί το πρόβλημα.

πηγη www.faysbook.gr

Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στοίβαξαν τις ελπίδες τους για μία καλύτερη ζωή σε ένα πλοίο, μπάρκαραν από την Ελλάδα, διέσχισαν τον Ατλαντικό και έφτασαν στις ΗΠΑ για να ζήσουν το αμερικανικό όνειρο. Τα κατάφεραν και πλέον είναι δύο από τις οικογένειες που κατέκτησαν τις ΗΠΑ, φιγουράροντας ανάμεσα στις πλουσιότερες της χώρας. 

Είναι η οικογένεια Δημουλά και η οικογένεια Χασιώτη, τις οποίες το Forbes συμπεριέλαβε στη λίστα του με τις 185 πλουσιότερες των ΗΠΑ. Στη θέση 104 είναι η οικογένεια Δημουλά, με περιουσία 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Πηγή του εισοδήματός τους μία αλυσίδα σούπερ μάρκετ- τα Market Basket- που ιδρύθηκε το 1917. Την αρχή έκαναν οι μετανάστες Θανάσης- Αρθουρ- και Ευφροσύνη Δημουλά, που άνοιξαν στη Μασαχουσέτη ένα μανάβικο, με «ειδικότητα» το φρέσκο αρνί. Το 1954 πούλησαν το κατάστημα σε δύο από τα έξι τους παιδιά, τον Τηλέμαχο- Μάικ- και τον Τζορτζ Δημουλά. Μέσα σε 15 χρόνια οι δυο τους μεταμόρφωσαν την επιχείρηση σε μία τεράστια αλυσίδα σούπερ μάρκετ. 

Η δεύτερη ελληνική εκπροσώπηση στη λίστα του Forbes είναι η οικογένεια Χασιώτη, που βρίσκεται στη θέση 108, με περιουσία 2,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Τα έσοδά τους προέρχονται από 600 μίνι μάρκετ και 2.000 βενζινάδικα. Το πρώτο βήμα έγινε από τους μετανάστες Βασίλη και Αφροδίτη Χασιώτη to 1938, όταν αγόρασαν ένα αγρόκτημα με μία και μοναδική αγελάδα στο Ρόουντ Αιλαντ. Τη μεταμόρφωσαν σε μία τεράστια φάρμα και το 1958 άνοιξαν το πρώτο κατάστημα γαλακτοκομικών τους. Ακολούθησε το πρώτο μίνι μάρκετ το 1962 και τα καταστήματα διαρκώς πολλαπλασιάζονταν όσο περνούσαν τα χρόνια, ενώ το 1993 ίδρυσαν και την Gulf Oil. 

Σήμερα ο εγγονός τους, Αρης Χασιώτης, είναι πρόεδρος και CEO της εταιρείας, ενώ η θεία του, Λίλι Μπέντας είναι πρόεδρος του ΔΣ. Μάλιστα, το 1992 η εταιρεία πτώχευσε, αλλά κατάφερε να επανέλθει.

iefimerida.gr

32 άγνωστες φωτογραφίες από το πλωτό παλάτι όπου ερωτοτροπούσε με την Κάλλας και γλεντούσε με την Τζάκι 

Πηγή: iefimerida.gr

Πηγή: iefimerida.gr