Αεροπορικές τραγωδίες με εκατοντάδες νεκρούς

Τα σενάρια γύρω από τη συντριβή του Μπόινγκ των μαλαισιανών αερογραμμών στην Ουκρανία συνεχίζονται, με το τελευταίο –όπως ανέφεραν αμερικανοί αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών- να θέλει το μοιραίο αεροσκάφος να κατερρίφθη «κατά λάθος» από φιλορώσους αυτονομιστές.

Την αλήθεια για το τι πραγματικά συνέβη δεν ξέρουμε πότε και αν θα τη μάθουμε ποτέ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι 298 άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο.

Παρακάτω παρατίθεται μια λίστα με μερικά από τα χειρότερα αεροπορικά δυστυχήματα στην ιστορία, που στοίχισαν τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους, όπως παρουσιάστηκε στην ιστοσελίδα list25.com:

1. Lauda Air Flight 004 – 223 νεκροί (1991)



Στις 26 Μαΐου του 1991, μια βλάβη στο αριστερό φτερό του αεροσκάφους που εκτελούσε την πτήση 004 από τη Μπανγκόκ με προορισμό τη Βιέννη, οδήγησε στη συντριβή του κοντά στα σύνορα Βιρμανίας-Ταϊλάνδης. Δεν επέζησε κανείς

2. China Airlines Flight 611 – 225 νεκροί (2002)



Στις 25 Μαΐου του 2002 το αεροσκάφος που εκτελούσε την πτήση 611 από Ταϊβάν σε Κονγκ Κονγκ αποσυντέθηκε στον αέρα εξαιτίας ελαττωματικών επισκευών που είχαν γίνει πριν από 22 χρόνια.

3. Korean Air Flight 801 – 228 νεκροί (1997)



Παρά τις διαμαρτυρίες του μηχανικού του αεροσκάφους, ότι ο πιλότος δε λάμβανε σωστά σήματα για την προσγείωση, το αεροσκάφος αναχώρησε από τη Σεούλ. Συνετρίβη σε μια βουνοπλαγιά του Γκουάμ. Επέζησαν μόλις 26 άνθρωποι.

4. Air France Flight 447 – 228 νεκροί (2009)



Την 1η Ιουνίου του 2009 η πτήση 447 της Air France, που είχε αναχωρήσει από το Παρίσι με προορισμό το Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας, εξαφανίστηκε από τα ραντάρ. Παρότι τα συντρίμμια εντοπίστηκαν μετά από 5 ημέρες, χρειάστηκε να περάσουν 2 χρόνια μέχρι να βρεθεί το μαύρο κουτί. 

5. Swissair Flight 111 – 229 νεκροί (1998)



Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1998 η πτήση 111 της Swissair από τη Νέα Υόρκη στη Γενεύη έπεσε στον ωκεανό λίγο έξω από τις ακτές της Νότιας Σκωτίας, εξαιτίας φωτιάς που εξαπλώθηκε γρήγορα στο πιλοτήριο.

6. TWA Flight 800 – 230 νεκροί (1996)



Το αεροσκάφος της Trans World Airlines που εκτελούσε την πτήση με αριθμό 800 εξερράγη και έπεσε στον Ατλαντικό Ωκεανό, λίγο μετά την απογείωσή του από το διεθνές αεροδρόμιο Κένεντι με προορισμό το Παρίσι. Ως πιο πιθανή αιτία για το δυστύχημα θεωρήθηκε το βραχυκύκλωμα.

7. Garuda Indonesia Flight 152 – 234 νεκροί (1997)



Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1997 η πτήση 152 συνετρίβη σε μια ορεινή χαράδρα λίγο πριν την προσγείωση εξαιτίας κακής επικοινωνίας με τον πύργο ελέγχου. Απ’ ό,τι φάνηκε στο αεροδρόμιο πλησίαζε και μία άλλη πτήση με το ίδιο νούμερο, αναφέρει το δημοσίευμα.

8. 1996 Air Africa – 237 νεκροί (1996)



Στις 8 Ιανουαρίου του 1996 η πτήση της Air Africa από την Κινσάσα στην Kehemba της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό έφυγε από το διάδρομο και έπεσε σε μια αγορά. Το εξαμελές ρωσικό πλήρωμα επέζησε, ωστόσο υπήρχαν εκατοντάδες νεκροί στο έδαφος.

9. Arrow Air Flight 1285 – 256 νεκροί (1985)



Τα αίτια της συντριβής του αεροσκάφος Arrow Air Flight 1285, που μετέφερε στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ παραμένουν άγνωστα. Το δυστύχημα σημειώθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 1985.

10. Mount Erebus disaster – 257 νεκροί (1979)



Στις 28 Νομεβρίου του 1979 η πτήση που ξεκίνησε από τη Νέα Ζηλανδία το πρωί με προορισμό την Ανταρκτική και επρόκειτο να επιστρέψει αργά το απόγευμα της ίδιας ημέρας συνετρίβη στο όρος Έρεβος. Σκοτώθηκαν όλοι οι επιβαίνοντες.

11. American Airlines Flight 191 – 273 νεκροί (1979)



Λίγα λεπτά μετά την απογείωση της πτήσης 191 των αμερικανικών αερογραμμών από το Σικάγο αποσπάστηκε η αριστερή μηχανή του αεροσκάφους, το οποίο γύρισε ανάποδα και έπεσε σε ένα χωράφι. 

12. Iran Air Flight 655 – 290 νεκροί (1998)



Κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ, στις 3 Ιουλίου του 1998 το αμερικανικό καταδρομικό USS Vincennes κατέρριψε το αεροσκάφος που εκτελούσε πτήση από την Τεχεράνη στο Ντουμπάι, εξαιτίας λάθους στην επικοινωνία.

13. Saudia Flight 163 – 301 νεκροί (1980)



Η πτήση 163 που εκτελούσε το δρομολόγιο Ριάντ – Τζέντα έπιασε φωτιά λίγο μετά την απογείωση. Ο πιλότος επέστρεψε αμέσως και προχώρησε σε αναγκαστική προσγείωση, ωστόσο όλοι οι επιβαίνοντες πέθαναν από την εισπνοή καπνού, προτού προλάβουν να μπουν μέσα τα σωστικά συνεργεία.

14. Air India Flight 182 – 329 νεκροί (1985)



Στις 23 Ιουνίου του 1985 μια βόμβα εξερράγη στο αεροσκάφος της Air India ενώ εκτελούσε πτήση από το Λονδίνο στο Μόντρεαλ. Το αεροσκάφος έπεσε στον Ατλαντικό Ωκεανό, έξω από τις ακτές της Ιρλανδίας. 

15. Ermenonville air disaster – 346 νεκροί (1974)



Το δυστύχημα προκλήθηκε όταν μια εσφαλμένα ασφαλισμένη πόρτα στο πίσω μέρος του αεροπλάνου έσπασε, προκαλώντας εκρηκτική αποσυμπίεση η οποία κατέστρεψε τα καλώδια που απαιτούνται για τον έλεγχο του αεροσκάφους.

16. Charkhi Dadri – 349 νεκροί (1996)



Η πιο θανατηφόρα σύγκρουση αεροσκαφών στον αέρα σημειώθηκε με ένα αεροσκάφος των σαουδαβικών αερογραμμών και ένα αεροπλάνο από το Καζακστάν, τα οποία κατέπεσαν δυτικά του Νέου Δελχί. Σκοτώθηκαν όλοι οι επιβαίνοντες. Οι εμπειρογνώμονες ανέφεραν ότι η κύρια αιτία του δυστυχήματος ήταν η έλλειψη δεξιοτήτων στη χρήση της αγγλικής γλώσσας των πιλότων από το Καζακστάν. 

17. Japan Airlines Flight 123 – 520 νεκροί (1985)



Στις 12 Αυγούστου του 1985 το αεροσκάφος που εκτελούσε την πτήση Τόκιο-Οσάκα συνετρίβη στο όρος Takamagahara. Από τη συντριβή επέζησαν μόλις 4 άνθρωποι.

18. Tenerife Airport Disaster – 583 νεκροί (1977)



Η σύγκρουση των δύο Μπόινγκ 747 στο νησί της Τενερίφης θεωρείται η πιο θανατηφόρα σύγκρουση αεροσκαφών της ιστορίας.

newsbeast.gr

Μία απειλή εξ ανατολής έκανε την εμφάνισή της στα Βαλκάνια, η ασιατική σφήκα, γνωστή ως σφήκα – φονιάς, που αποτελεί κίνδυνο πρωτίστως για τις μέλισσες αλλά και για τους ανθρώπους.

Η σφήκα-φονιάς Έχει μήκος έως και 6 εκατοστά και μπορεί να πετάξει με ταχύτητα 60 χλμ. την ώρα.

Εισβάλλει στα μελίσσια και σε χρόνο μηδέν μπορεί να τα εξολοθρεύσει, αφού είναι ικανή να θανατώσει 40 μέλισσες μέσα σε ένα λεπτό.

Σύμφωνα με πληροφορίες, εμφανίστηκε στη Σλοβενία όπου και προκάλεσε σημαντικές ζημιές. Φέρεται πως πέρασε στη χώρα μέσω της Ιταλίας, ενώ την εμφάνισή της το τελευταίο διάστημα έχει κάνει στη Γαλλία και στη Βρετανία.

Μπορεί ο βασικός στόχος να είναι οι μέλισσες, όμως είναι πιθανό να προκαλέσει το θάνατο ακόμα και σε ανθρώπους.

Ήδη στη Γαλλία έχουν σημειωθεί έξι θάνατοι από τσίμπημα ασιατικής σφήκας.

Εικόνες που δημιουργήθηκαν για να προκαλέσουν σύγχυση στο μυαλό καθώς οι δημιουργοί τους εκμετελλεύονται τον τρόπο που ο εγκέφαλός μας αντιλαμβάνεται τα ερεθίσματα των οφθαλμών.

1. Ένα αντικείμενο που είναι αδύνατον να υπάρξει, γνωστό ως Blivet.

2. Αυτός ο… ασυνήθιστος κύβος.

3. Άσπρες γραμμές ή γκρι σημεία;

4. Αυτές οι οριζόντιες γραμμές που είναι όλες ίσιες…

5. Ο πορτοκαλί κύλος που είναι ίδιος σε μέγεθος και στις δύο περιπτώσεις.

6. Για προχωρημένους: Μετρήστε τα ανθρωπάκια και μόλις χωριστούν… ξαναμετρήστε τα! Ουάου!!!!

7. Κοιτάξτε τη μαύρη τελεία στο κέντρο της ασπρόμαυρης εικόνας. Το ίδιο κάντε και στη χρωματιστή. Ω, του θαύματος, η εικόνα έγινε έγχρωμη!

8. Ατελείωτο τσάι!

9. Προσπαθήστε να το καταλάβετε. Μπορείτε;

10. Δείτε για λίγο το σταυρό στο κέντρο και οι χρωματιστές τελείες… θα εξαφανιστούν!

11. Ανακαλύψτε μια διάσημη ηθοποιό στο βάθος. Την βρήκατε;

http://perierga.gr/

Πραγματικά γεγονότα, ενδιαφέρουσες πληροφορίες, στατιστικά στοιχεία, έρευνες και αποτελέσματα που αφορούν στα μωρά για να ξέρετε… κατιτίς παραπάνω πριν γίνετε γονείς αλλά και για να μάθετε ό,τι αγνοείτε όσοι ήδη απολαμβάνετε το μοναδικό αυτό ρόλο. Ξέρατε λοιπόν ότι…

1. Ένα μωρό δεν μπορεί να γευτεί αλάτι μέχρι να είναι 4 μηνών. Η καθυστέρηση μπορεί να σχετίζεται με την ανάπτυξη των νεφρών, τα οποία αρχίζουν να επεξεργάζονται το νατρίου σε αυτήν την ηλικία.
2. Ένα νεογέννητο είναι πιο πιθανό να γυρίσει το κεφάλι τους προς τα δεξιά από ότι αριστερά.
3. Ένα νεογέννητο ουρεί περίπου κάθε 20 λεπτά και κάθε μία ώρα περίπου στους 6 μήνες.
4. Ένα μωρό γεννιέται στον κόσμο κάθε τρία δευτερόλεπτα.

5. Μερικοί επιστήμονες προτείνουν το ότι κουνάμε το κεφάλι μας για να δηλώσουμε «όχι» προέρχεται από το ότι τα μωρά γυρνάνε το κεφάλι τους όταν δεν θέλουν άλλο να φάνε.
6. Ένα μωρό μπορεί να αναγνωρίσει τη μυρωδιά και τη φωνή της μητέρας του από τη γέννηση του.
7. Το πρώτο κοινωνικό χαμόγελο ενός μωρού εμφανίζεται μεταξύ τεσσάρων και έξι εβδομάδες μετά τη γέννηση.
8. Τα μωρά που γεννιούνται το μήνα Μάιο συνήθως ζυγίζουν κατά μέσο όρο 200 γραμμάρια περισσότερα από τα μωρά που γεννιούνται σε άλλους μήνες.
9. Μέχρι 7 μηνών, ένα μωρό μπορεί να αναπνέει και να καταπίνει ταυτόχρονα.
10. Τα μωρά γεννιούνται με την ικανότητα του να μπορούν να κολυμπήσουν και μπορούν να κρατήσουν την αναπνοή τους. Ωστόσο, η ικανότητα αυτή εξαφανίζεται γρήγορα.

11. Τα περισσότερα νεογέννητα θα χάσουν όλα τα μαλλιά με τα οποία γεννήθηκαν μέσα στους πρώτους τρεις ή τέσσερις μήνες της ζωής τους.
12. Τα μωρά προτιμούν συνήθως μια γυναικεία φωνή από μια ανδρική φωνή, το οποίο μπορεί και να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι λεπτένουν τον τόνο της φωνής τους όταν μιλάμε στα μωρά.
13. Τα μάτια των μωρών δεν παράγουν δάκρυα μέχρι να γίνει το μωρό μεταξύ 3 και 6 εβδομάδων.
14. Τα μωρά είναι γεννημένα να χαμογελούν! Το γνωρίζουμε διότι και τα τυφλά μωρά χαμογελούν – δεν είναι δηλαδή απλή αντιγραφή αυτού που βλέπουν.
15. Κατά τη γέννηση, ένα μωρό χρειάζεται μεταξύ πέντε και 10 λεπτά για να συνηθίσει σε κάτι καινούριο. Μόλις γίνεται 3 μηνών χρειάζεται μεταξύ 30 δευτερόλεπτα και δύο λεπτά, ενώ στους 6 μήνες, ένα μωρό προσαρμόζεται σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα.

16. Το αν ένα μωρό θα είναι δεξιόχειρας ή αριστερόχειρας, προσδιορίζεται περίπου 10 εβδομάδες μετά τη γέννηση του.
17. Το μόνο όργανο που είναι πλήρως ανεπτυγμένο πριν από τη γέννηση ενός μωρού είναι το εσωτερικό του αυτιού. Μέχρι τα μέσα της εγκυμοσύνης έχει φτάσει το μέγεθος ενός ενήλικα. Αντιθέτως τα μωρά γεννιούνται χωρίς επιγονατίδες, οι οποίες αναπτύσσονται μέχρι τους 6 μήνες περίπου.
18. Τα Καυκάσια μωρά γεννιούνται συχνά με σκούρο μπλε ή γκρι χρώμα ματιών, όμως αυτό μπορεί θα αλλάξει πολλές φορές πριν κλείσει τα πρώτα του γενέθλια.

19. Οι άνδρες είναι καλύτεροι στο να αλλάζουν τη πάνα του μωρού. Τους παίρνει λίγο πάνω από 1 λεπτό, ενώ σε μια γυναίκα μπορεί να πάρει και πάνω από 2 λεπτά. Πολύ σημαντική πληροφορία να γνωρίζετε, δεδομένου ότι κατά μέσο όρο ένα μωρό αλλάζει περίπου 3.500 πάνες το χρόνο.
20. Τα μωρά γεννιούνται με 300 κόκαλα στο σώμα τους, αλλά καταλήγουν με 206 μέχρι να φτάσουν στην ενηλικίωση. Όπως ένα μωρό μεγαλώνει, τα μικρά οστά ενώνονται για να δημιουργήσουν μεγαλύτερα.

πηγή: babyglitter.gr

Βρέθηκε στα τροπικά δάση της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, στην Κολομβία, στην Κόστα Ρίκα, στον Παναμά και στο Εκουαδόρ και το σχήμα της χρησιμεύει στην προσέλκυση των επικονιαστών, συμπεριλαμβανομένων των πεταλούδων αλλά και των πτηνών. Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως αυτό το εξαιρετικό λουλούδι κινδυνεύει με εξαφάνιση εξαιτίας της ανεξέλεγκτης αποψίλωσης των δασών στις προαναφερθείσες χώρες. Ωστόσο γίνεται μεγάλη προσπάθεια για τη σωτηρία του έστω κι αν κανείς δεν θα τολμούσε να το… φιλήσει!

Το μεγαλείο ψυχής του 11χρονου από την Κίνα έκανε τους επιστήμονες να υποκλιθούν μπροστά του!

Η φωτογραφία με τους γιατρούς να υποκλίνονται σε ένα παιδί έξω από το χειρουργείο είναι συγκλονιστική από μόνη της και δε χρειάζεται πολλά λόγια.

Το μόνο που αξίζει να αναφερθεί είναι ο λόγος που οδήγησε τόσους επιστήμονες να κάνουν αυτήν την κίνηση. Ο 11χρονος Λιάνγκ Γιαογί από την Κίνα υπέφερε από όγκο στον εγκέφαλο. Λίγο πριν πεθάνει αποφάσισε να δωρίσει το ήπαρ και τους νεφρούς του προκειμένου να δώσει έτσι ζωή με το θάνατό του σε άλλους ανθρώπους.

Ο μικρός ονειρευόταν να γίνει γιατρός για να σώζει ανθρώπινες ζωές όμως η μοίρα είχε άλλα σχέδια για τον ίδιο κι έτσι με την πράξη του αυτή εκπλήρωσε κατά κάποιο τρόπο το όνειρό του.

Οι γιατροί υποκλίθηκαν τρεις φορές μπροστά στον 11χρονο και η εικόνα έξω από το χειρουργείο κάνει το γύρο του διαδικτύου.

Ο διασώστης άγριων ζώων στην Ινδία, Nitish Bambhaniya, ειδοποιήθηκε από τους κατοίκους ενός μικρού χωριού, στο κρατίδιο Γκουτζαράτ, ότι έχουν δει έναν τεράστιο πύθωνα σε ένα χωράφι, λίγο έξω από το χωριό τους να καταβροχθίζει μια μικρή αντιλόπη, ράτσας niglai, που στην Ινδία τις αποκαλούν «μπλε ταύρους».

Ο Bambhaniya πήρε μαζί του έναν φωτογράφο και τους βοηθούς του και αφού διέσχισαν 40 χιλιόμετρα με μηχανάκια βρέθηκαν στην περιοχή, όπου αντίκρισαν το καταπληκτικό θέαμα του υπερμεγέθους ερπετού, που είχε ήδη καταναλώσει το 80% του άτυχου ζώου. Ο διασώστης δηλώνει ότι ο πύθωνας μόλις αντιλήφθηκε ότι τον παρακολουθούν σταμάτησε για λίγο το «γεύμα» του, το οποίο δεν χρειάστηκε παραπάνω από 45 λεπτά για να καταπιεί!

Οι ντόπιοι ήθελαν να σκοτώσουν το μεγάλο ερπετό φοβούμενοι ότι κινδυνεύουν τα παιδιά τους αν αυτό θα πήγαινε μέσα στα χωριά.

Ο Bambhaniya όμως κατόρθωσε να τους πείσει να παραδώσουν τον πύθωνα στους αξιωματούχους της τοπικής κυβέρνησης, οι οποίοι τον άφησαν ελεύθερο μέσα σε δάσος.

Πολλές φορές η σύγχρονη επιστήμη έχει σκύψει στον τρόπο διατροφής και ζωής των αρχαίων και έχει μελετήσει αρχαία συγγράμματα σε μια προσπάθεια να απαντήσει και σε ένα απλό ερώτημα πέρα από τα πολυσύνθετα. Γιατί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν τόσο έξυπνοι;

Η απάντηση για πολλούς είναι μια και στηρίζεται στις αρχές που έθεσε ο πατέρας της Ιατρικής ο Ιπποκράτης, που έλεγε «νους υγιής εν σώματι υγιεί» και «φάρμακο σου είναι η τροφή σου».

Στηριζόμενη σε αυτές τις ρήσεις, η κ. Δήμητρα Τυλλιανάκη, χειρουργός οδοντίατρος, αν και ξεκίνησε από την κλασική ιατρική, στην πορεία ασχολήθηκε και με την ομοιοπαθητική αλλά και τη διεξοδική μελέτη των διατροφικών συνηθειών στις εποχές του Ιπποκράτη και του Πυθαγόρα.

Ο λόγος που το έκανε ήταν για να απαντήσει σε ένα ερώτημα που τη βασάνιζε έντονα. «Γιατί παρά την εξέλιξη της επιστήμης θερίζουν οι ασθένειες; Ο καρκίνος , τα καρδιοεγκεφαλικά και τα αυτοάνοσα νοσήματα;»

Ψάχνοντας τις απαντήσεις άρχισε να αμφισβητεί τη θεραπεία μόνο με φάρμακα και στάθηκε στην ολιστική αντιμετώπιση του ανθρώπου. Μάλιστα η ίδια αν και μαραθωνοδρόμος, διαπίστωσε ότι παρά τον υγιεινό τρόπο ζωής της, έκανε και λάθη, που δε γνώριζε.

Ένα από αυτά … κατανάλωνε ψωμί και μακαρόνια, κατανάλωνε δηλαδή σιτάρι. Και τί το «κακό» έχει το σιτάρι; Γλουτένη. Μια ουσία που βρίσκεται παντού στη σύγχρονη διατροφή και κρατάει σε «υπνηλία» τον εγκέφαλο. Οι αρχαίοι, σιτάρι δεν έβαζαν στο στόμα τους. Διότι δεν υπήρχε. Καλλιεργούσαν το δημητριακό Ζέα, πλούσιο σε μαγνήσιο που θεωρείται η τροφή του εγκεφάλου.

«Πριν ασχοληθώ με τη μελέτη της Ιπποκράτειας διατροφής, νόμιζα ότι έκανα καλή διατροφή, αλλά δεν έκανα. Κατανάλωνα ψωμί και μακαρόνια. Όπως διαπίστωσα στη συνέχεια, στην αρχαιότητα δεν έτρωγαν στάρι. Υπήρχε ένα δημητριακό το «Ζέα» το οποίο είναι πλούσιο σε μαγνήσιο, «τροφή» του εγκεφάλου. Για αυτό και οι προγονοί μας ήταν έξυπνοι.

Υπάρχει μεγάλη πιθανότατα αυτό να οφείλεται στο ότι δεν έτρωγαν στάρι που έχει γλουτένη, ουσία που συγκολλάει τις νευρικές απολήξεις και δεν αφήνει τον εγκέφαλο να σκεφτεί ελεύθερα και να δημιουργήσει.

Μια άλλη ουσία που έχει το συγκεκριμένο δημητριακό είναι το αμινοξύ Λυσίνη το οποίο ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και έχει ελάχιστη γλουτένη».

Η κ. Τυλλιανάκη ζυμώνει το ψωμί της με Ζέα και φτιάχνει και τα μακαρόνια της από το ίδιο δημητριακό. Είναι σούπερ τροφή και δεν χρειάζεται μεγάλη ποσότητα για να χορτάσει ο οργανισμός. Η καλλιέργεια του απαγορεύτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.

«Καλλιεργούνταν στην Ελλάδα και απαγορεύτηκε αιφνιδιαστικά, άγνωστο γιατί. Το έχουν οι Γερμανοί και το εξάγουν. Είναι πανάκριβο κοστίζει 6,5 ευρώ το κιλό!» Η ίδια συνιστά στους καταναλωτές να καταναλώνουν τροφές που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, διότι όλες οι βιταμίνες βρίσκονται στον φλοιό.

«Βγάζουν το φλοιό των τροφίμων και στη συνέχεια οι βιταμίνες γίνονται συμπληρώματα διατροφής». Όσον αφορά στην κατανάλωση κρέατος αυτή ήταν ελάχιστη και μόνο όταν το άτομο ήταν υγιές. Όταν υπήρχε κάποια ασθένεια δεν καταναλωνόταν κρέας.

Και η Πυθαγόρεια διατροφή στηρίζεται στην Ιπποκράτεια, με εξαίρεση στην κατανάλωση κρέατος, που για τον Πυθαγόρα, απαγορευόταν δια ροπάλου.

Ιπποφαές

Στην αρχαιότητα μεγάλη κατανάλωση είχε και ένας πορτοκαλί καρπός, το Ιπποφαές. Περιέχει 192 βιταμίνες και είναι όλες απορροφήσιμες από τον οργανισμό.

Στις εκστρατείες του, ο Μέγας Αλέξανδρος παρατήρησε, ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα θεραπεύονταν τρώγοντας τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού και άρχιζε να γυαλίζει το τρίχωμα τους, από την παρατήρηση αυτή δόθηκε και η ονομασία του (ίππο – φάος = άλογο που γυαλίζει). Έτσι άρχισαν να το χρησιμοποιούν και οι στρατιώτες του, μαζί με τον ίδιο για να είναι πιο ισχυροί στις εκστρατείες. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι το χρησιμοποιούσε στις εκστρατείες του και ο Τζέγκις Χαν.

Το ιπποφαές μνημονεύεται από τον Θεόφραστο, μαθητή του Αριστοτέλη, αλλά κυρίως από τον Διοσκουρίδη τον Αναζαρβέα, πατέρα της φαρμακολογίας.

Αναφορές στο Ιπποφαές υπάρχουν στην Θιβετιανή και κινέζικη ιατρική. Από το 1929, όταν για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε βιοχημική ανάλυση των καρπών του φυτού, οι γνώσεις για της φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού συνεχώς αυξάνονται. Πλέον υπάρχει τεκμηριωμένη γνώση (Γερμανία, Ρωσία, Καναδάς, Κίνα, Φιλανδία, Αγγλία, Σουηδία κ.α.) για το ιπποφαές και έχουν αφιερωθεί γι αυτό 5 επιστημονικά συνέδρια.

Το έλαιο του φυτού παράγεται από τους καρπούς με την μέθοδο της εκθλίψεως, χωρίς χημικά ή άλλα πρόσθετα.

Οι αρχαίοι Έλληνες ξυπνούσαν μόλις εμφανιζόταν ο ήλιος και το πρωινό τους αποτελούνταν από τον «κυκεώνα» , ένα ρόφημα από βρασμένο θυμάρι, αρωματισμένο με σουσάμι ή μέντα, γάλα και χλιαρό νερό με μέλι, και το «ακράτισμα», που ήταν ψωμί βουτηγμένο σε ανέρωτο κρασί, συνοδευόμενο από ελιές και σύκα.

Γύρω στις έντεκα έτρωγαν το «άριστον» που αποτελούνταν από ψωμί, τυρί, σκόρδο ή κρεμμύδι. Το μεσημέρι κατά τις τρεις είχαν το «εσπέρισμα», ένα ελαφρύ γεύμα προκειμένου να κρατηθούν μέχρι το βράδυ. Τα γεύματά τους ήταν στην πλειοψηφία τους μικρά και μόνο όταν νύχτωνε έτρωγαν πλούσια, το λεγόμενο «δείπνον». Αυτό αποτελούνταν από όσπρια, κρέας ή ψάρι, τυρί, ελιές, πίτες και ως επιδόρπιο φρούτα, ξηρούς καρπούς και γλυκά.

Το κρασί ήταν βασικό στοιχείο της καθημερινότητας των Ελλήνων. Το έπιναν όμως νερωμένο και ανάλογα με την ώρα της ημέρας έβαζαν την ανάλογη ποσότητα νερού. Όσο πλησίαζε η νύχτα, τόσο λιγότερο νερό έβαζαν. Τα συμπόσια ήταν μια άλλη αγαπημένη συνήθεια των αρχαίων Ελλήνων. Ξεκίναγαν συνήθως στις δέκα το πρωί και τέλειωναν με τη δύση του ηλίου.

Οι πρόγονοί μας λάτρευαν επίσης τα γλυκά. Το «μελίκρατον» (γάλα, μέλι και καρύδια), ο «μυττωτός» (πίτα με τυρί, λάδι, μέλι και σκόρδο), το «νωγάλευμα» (λιναρόσπορο και μέλι) καθώς και τηγανίτες και τυρόψωμα. Τα νωγαλεύματα, όπως συνηθίζουν να αποκαλούν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι τις λιχουδιές, σερβίρονται ως τελευταίο πιάτο.

Σ’ όλη την Ελλάδα οι άνθρωποι είχαν λίγο-πολύ τις ίδιες διατροφικές συνήθειες. Σ’ όλη εκτός των Λακεδαιμονίων. Για τους λάτρεις του καλού φαγητού η Σπάρτη δεν ήταν ο κατάλληλος τόπος για να ζήσουν. Ο σκληρός τρόπος ζωής τους και οι απαιτήσεις της πολεμικής τους κοινωνίας δεν επέτρεπαν απολαύσεις και ηδονές. Το καλό φαγητό είναι και αυτό μια ηδονή που ο Σπαρτιάτης έπρεπε να αποφεύγει.

Το βασικό τους φαγητό ήταν ο περίφημος «μέλανας ζωμός», ένα κακόγευστο ζουμί από κρέας, αίμα, ξύδι. Γενικά μπορούμε να πούμε ότι οι Σπαρτιάτες έτρωγαν λίγο και όχι εκλεκτά.Μια ακόμη συνήθεια των Σπαρτιατών ήταν ξακουστή στην Αρχαία Ελλάδα. Λίγο πριν τη μάχη έτρωγαν ωμά κρεμμύδια για να ανεβάσουν την αδρεναλίνη τους!

Φασόλια, φακές, κουκιά υπάρχουν σε κάθε κουζίνα. Απαραίτητο υλικό για την δημιουργία λαχταριστών εδεσμάτων το λάδι. Λάδι από τη Σάμο και την Ικαρία θεωρείται το καλύτερο και νοστιμότερο όλων. Επίσης το γάλα αποτελεί σταθερή διατροφική συνήθεια. Τυρί, σκόρδα, κρεμμύδια, κοχλιοί, σαλιγκάρια, μικρά πουλιά (τσίχλες, σπίνοι), σούπες, ζωμός από μπιζέλια συνθέτουν το πορτραίτο της καθημερινής και αναγκαίας βρώσης.

Ο Αριστοφάνης περιγράφει γεύσεις περίεργες στα έργα του :  “ξίγκι βοδινό ψημένο με  συκόφυλλα”, ”πελανό” (κράμα από αλεύρι, μέλι, λάδι), ”έκχυτος” (μείγμα από αλεύρι και ψημένο τυρί με κρασί μελωμένο),  “μυττωτός”  (πίτα με τυρί ανακατεμένο με μέλι και σκόρδα). Ποτέ στην αρχή του γεύματος δεν σερβίρεται σούπα για να μην κοπεί η όρεξη.

Τα φρούτα, όπως η ορβικλάτα (γλυκά μήλα), στρουθιά και κοδύματα (κυδώνια), κοκκύμπα (ροδάκινα), σταφύλια, σύκα αποτελούν μεγάλη αδυναμία γι’ αυτό και δεν λείπουν από κανένα δείπνο.

Οι Έλληνες ανέτρεφαν πάπιες, χήνες, ορτύκια  και  κότες  για να εξασφαλίζουν αυγά. Ορισμένοι συγγραφείς  κάνουν ακόμη αναφορά σε αυγά φασιανού και αιγυπτιακής χήνας, εντούτοις μπορούμε να υποθέσουμε πως επρόκειτο για σπάνια εδέσματα. Τα αυγά καταναλώνονταν είτε μελάτα είτε σφικτά ως ορεκτικό ή επιδόρπιο. Επιπλέον τόσο ο κρόκος όσο και το ασπράδι του αυγού αποτελούσαν συστατικά διάφορων συνταγών.

Η κατανάλωση κρέατος και θαλασσινών σχετιζόταν με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας, αλλά και με το αν κατοικούσε στην πόλη, στην ύπαιθρο ή κοντά στη θάλασσα. Οι Έλληνες κατανάλωναν ιδιαιτέρως τα γαλακτοκομικά και κυρίως το τυρί. Το βούτυρο ήταν γνωστό, αλλά έχανε σε προτιμήσεις σε σχέση με το ελαιόλαδο το οποίο ήταν ένα από τα ”θεμέλια” της διατροφής τους.