Η Υπερεθνική ελίτ (Υ/Ε) ―βασικά οι ελίτ που εδράζονται στην «Ομάδα των 7»― μόλις ανακάλυψε τη νέα «αιτία του κακού» από την οποία όλοι κινδυνεύουμε: το Ισλαμικό κράτος (τέως ISIS). Έτσι, η ισχυρότερη ελίτ στον κόσμο (οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά) συνενώνει τις ασύγκριτες δυνάμεις της για να αντιμετωπίσει όχι κάποια άλλη υπερδύναμη αλλά μερικές χιλιάδες τζιχαντιστές χωρίς καν οργανωμένο στρατό και ναυτική ή αεροπορική δύναμη ―παρόλο που η αεροπορία σήμερα κρίνει την έκβαση πολέμων, όπως έδειξε το παράδειγμα της Λιβύης. Μολονότι όμως οι τζιχαντιστές αυτοί εμφορούνται και από εθνικοαπελευθερωτικά ιδανικά, όπως η Αλ Κάιντα, στην πραγματικότητα αποτελούν μια εκχυδαϊσμένη εκδοχή της γιατί ενώ σε αυτή το εθνικοαπελευθερωτικό στοιχείο υπερίσχυε του θρησκευτικού, στην ISIS ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Γι’ αυτό αναγκάστηκε να την αποκηρύξει και ο διάδοχος του Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Όμως, ακριβώς αυτός ο μικτός χαρακτήρας της ISIS της προσέδωσε, προσωρινά, σημαντική πολιτική δύναμη στο Ιράκ, όπως έγραψα σε προηγούμενο άρθρο, προσελκύοντας πολλούς από τους Σουνίτες, τ. Μπααθικούς κ.λπ., τους οποίους είχε αποκλείσει από την εξουσία η Αμερικανική Κατοχή και το προτεκτοράτο που εγκατέστησαν με τη βοήθεια των Σιιτών, οι οποίοι αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού. Όταν όμως οι Σιίτες υπό τον Μαλίκι άρχισαν να συνεργάζονται, άμεσα ή έμμεσα, με τα δύο καθεστώτα που στηρίζονται σε εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στην περιοχή, το Ιρανικό και το Συριακό ―δηλαδή τα δύο καθεστώτα που έχει στοχοποιήσει η Υ/Ε, για να ολοκληρώσει την ενσωμάτωση της Μέσης Ανατολής στην ΝΔΤ― τότε σήμανε το τέλος της μονοκρατορίας των Σιιτών. Έτσι αναγκάσθηκαν να μοιραστούν την εξουσία με τους Σουνίτες, εάν δεν ήθελαν να πέσουν στα χέρια των τζιχαντιστών. Στον βαθμό, επομένως, που η συμβίωση αυτή θα σταθεροποιηθεί μπορεί να επιτευχθεί και ο μακροπρόθεσμος στόχος της Υ/Ε για τον διαμελισμό του Ιράκ, κατά το επιτυχημένο πρότυπο της Γιουγκοσλαβίας, μεταξύ των φιλοδυτικών Κούρδων στον Βορρά και της ελεγχόμενης συμμαχίας Σιιτών και Σουνιτών στο υπόλοιπο Ιράκ.

Όμως, η αναγκαστική συμβίωση στην εξουσία Σουνιτών και Σιιτών στο Ιράκ ανοίγει επίσης τον δρόμο για την επίτευξη και του άλλου βασικού στόχου της Υ/Ε στη Μέση Ανατολή: την ανατροπή του καθεστώτος του Ασσάντ, με την ακούσια μάλιστα «βοήθεια» των ίδιων τζιχαντιστών που είχε χρησιμοποιήσει τόσο στη Λιβύη όσο και στη Συρία. Μόνο που, ενώ τότε τους είχε χρησιμοποιήσει ως συμμάχους της, τώρα θα τους εκμεταλλευθεί σαν εχθρούς της. Και έχει σημαντικούς λόγους να στραφεί η Υ/Ε εναντίον τους, που δεν έχουν βέβαια καμιά σχέση με τις σφαγές τους, όπως υποστηρίζει η μαζική προπαγάνδα στα ελεγχόμενα από αυτήν διεθνή ΜΜΕ. ΟΙ πραγματικοί λόγοι αναφέρονται στο γεγονός ότι η ISIS έχει απο καιρό ξεκινήσει μια διαδικασία αυτονόμησής της από την Υ/Ε, που άρχισε με τις επιθέσεις της ενάντια στους (υποτίθεται) συμμάχους της στην ανατροπή του Ασσάντ, δηλαδή, τις φιλοδυτικές οργανώσεις στη Συρία που ουσιαστικά τις είχε αποδεκατίσει. Και συνεχίζεται τώρα με τις επιθέσεις της ενάντια στο άλλο βασικό στήριγμα της Υ/Ε στην περιοχή, τους ανέκαθεν φιλοδυτικούς Κούρδους του Μπαρζανί στο Βόρειο Ιράκ.

Σύμφωνα όμως με τη μαζική προπαγάνδα των ελεγχόμενων από την Υ/Ε διεθνών ΜΜΕ, η αιτία για τη νέα εκστρατεία στη Μέση Ανατολή που ξεκινά τώρα η Υ/Ε είναι οι σφαγές με γιαταγάνια δυτικών δημοσιογράφων, που έβλεπαν μέχρι κορεσμού οι δυτικοί θεατές για εβδομάδες στις οθόνες τους. Όπως αποδείχνεται τώρα, ο στόχος δεν ήταν απλά να εντείνουν το κύμα ισλαμοφοβίας, σαν αντίβαρο στο μαζικό κύμα αντισιωνισμού που δημιούργησε η πολύ μεγαλύτερη σφαγή στη Γάζα, αλλά και να προετοιμάσουν το έδαφος για τη νέα εκστρατεία. Άλλωστε η Υ/Ε γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο τους χρησιμοποίησε τόσο στη Λιβύη όσο και στη Συρία. Αποφασιστικό ρόλο στην ανατροπή του Καντάφι έπαιξε η άγρια τρομοκρατία που εξαπέλυσαν οι αδίστακτοι τζιχαντιστές εναντίον του λαϊκού κινήματος υπέρ του εθνικοαπελευθερωτικού καθεστώτος. Η τρομοκρατία αυτή, μαζί με τους κτηνώδεις Νατοϊκούς βομβαρδισμούς, επέτυχαν τη καταστροφή της χώρας και τη μετατροπή της σε «αποτυχημένο κράτος». Και αυτό είναι το προστάδιο στη διαδικασία πλήρους ενσωμάτωσης μιας χώρας στην ΝΔΤ, έστω και αν χρειαστεί και άλλη επέμβαση γι’ αυτό, όπως ήδη ζητά η Γαλλική ελίτ. Το ίδιο βέβαια αδίστακτοι ήταν οι τζιχαντιστές και στη Συρία, με στόχο πάντα να φτιάξουν το χαλιφάτο τους, όπου όμως, αβοήθητοι από το ΝΑΤΟ, δεν κατάφεραν να ανατρέψουν το Μπααθικό εθνικοαπελευθερωτικό καθεστώς.

Φυσικά, όσο οι τζιχαντιστές αυτοί έσφαζαν Άραβες, οι φιλάνθρωποι στη Δύση ελάχιστα απασχολούντο με το θέμα. Όταν, όμως, άρχισαν να σφάζουν στη τηλεόραση και δυτικούς, άμεσα διαμορφώθηκαν οι συναινέσεις, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις βέβαια, για να δοθεί το σήμα από τον πλανητάρχη για τον βομβαρδισμό της Συρίας. Φυσικά, χωρίς καμιά απόφαση του Συμβ. Ασφαλείας, ή τη συναίνεση της Συρίας, όπως απαιτεί το διεθνές δίκαιο, το οποίο η Υ/Ε έχει πολλά παλιά παπούτσια για να το γράφει. Γεγονός, βέβαια, που αποτελεί και εξαπάτηση της υπό τον Πούτιν Ρωσικής ελίτ που υποχρέωσε τον Ασσάντ πέρυσι να δεχτεί να καταστρέψει τα χημικά όπλα του, απλά αναβάλλοντας τους βομβαρδισμούς και απαλλάσσοντας συγχρόνως από τον σχετικό κόπο την Υ/Ε! Έτσι, σύντομα η Υ/Ε θα έχει άλλο ένα «αποτυχημένο κράτος» στη Συρία, ενώ συγχρόνως θα έχει απαλλαγεί από τους επικίνδυνους πια τζιχαντιστές.

Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι στη ΝΔΤ απαγορεύεται η τρομοκρατία, εκτός αν στρέφεται κατά των εχθρών της Υ/Ε και των συνεργατών της (π.χ. Συρία). Αντίστοιχα επιτρέπεται ακόμη και ο «φασισμός», αρκεί να υποστηρίζει τους φίλους της Υ/Ε (π.χ. Χούντα του Κιέβου)...

Υ.Γ. Σε ιστολόγιο που ειδικεύεται στον αντισημιτισμό, κάποιος Δημήτρης Κράββαρης ανέλαβε να διαστρεβλώσει (με συκοφαντικούς ισχυρισμούς που αναγκάστηκε τελικά να αφαιρέσει) το άρθρο της 31/7 για να αποδείξει τον...αντισημιτισμό μου. Φυσικά, δεν περιμένω πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης, ιδιαίτερα από τη «βιομηχανία του Ολοκαυτώματος» (Φινκελστάιν)! 

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

newsbomb.gr

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

Ένα ακόμα φρικιαστικό βίντεο με τον απαγχονισμό και δεύτερου Αμερικανού δημοσιογράφου από τους Τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους» κάνει από χτες το γύρο του κόσμου.

   Επειδή η φρίκη είναι πολύ μεγάλη για να αντέξει κανείς να βλέπει την υποκρισία να κρύβεται πίσω από τις οιμωγές και επειδή τα γνήσια δάκρυα πρέπει να διαχωρίζονται από εκείνα των κροκόδειλων, υπενθυμίζουμε:  

   Η φωτογραφία είναι από τη συνέντευξη του τότε συμβούλου του Κάρτερ, κατόπιν του Κλίντον και αργότερα του Ομπάμα, του Μπρζεζίνσκι, στο περιοδικό «American Interest» (τεύχος Μάης - Ιούνης 2008). Το περιοδικό κυκλοφόρησε με τίτλο που καθιστά περιττό κάθε σχολιασμό: «Θα το ξαναέκανα! Μιλώντας για το Αφγανιστάν με τον Ζίγκμπνιου Μπρζεζίνσκι».

   Στη φωτογραφία που δημοσίευσε το περιοδικό υπάρχουν δύο πρωταγωνιστές. Ο δεύτερος, εκείνος με τον οποίο συνομιλεί ο εκ των «μάγων της αμερικανικής διπλωματίας» Μπρζεζίνσκι, δεν είναι άλλος από τον νεαρό τότε Οσάμα Μπιν Λάντεν! Αυτός είναι, ο Μπιν Λάντεν είναι, που εικονίζεται να εκπαιδεύει στα όπλα τον Μπρζεζίνσκι στην φωτογραφία που έχει ημερομηνία 3 Φλεβάρη 1980 και είναι τραβηγμένη στο Κίμπερ του Πακιστάν, σε συνοριακό φυλάκιο με το Αφγανιστάν.

   Όπως βλέπουμε, ο Μπρζεζίνσκι ως εκπρόσωπος των ΗΠΑ και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ως επικεφαλής και οργανωτής των μουτζαχεντίν - που εμπνευστής τους ήταν ο Μπρζεζίνσκι - τελούσαν σε αγαστή συνεργασία.   

    Τόσο αγαστή, που πολύ λογικά για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, ο προεδρικός σύμβουλος, ακόμα και πολλά χρόνια μετά τους Δίδυμους Πύργους, ακόμα δηλαδή και όταν η Αλ Κάιντα λογιζόταν ως η μεγαλύτερη τρομοκρατική στον κόσμο, δήλωνε ευθέως και απροκάλυπτα: «Θα το ξαναέκανα»!

   Στη φωτογραφία αριστερά βλέπουμε τον πρώην υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, τον Ράμσφελντ. Δεξιά ο Σαντάμ. Ας κάνουμε ένα φλας μπακ:

   Η απόφαση του δικαστηρίου που καταδίκασε τον Σαντάμ σε εκτέλεση διά απαγχονισμού αφορούσε στη σφαγή 182 σιϊτών στο χωριό Ντουτζάιλ. Εκείνο το έγκλημα του Σαντάμ έγινε το 1982. Φαίνεται, όμως, ότι έπρεπε να περάσουν 25 χρόνια για να αντιληφθούν οι ΗΠΑ τα εγκλήματα του Σαντάμ. Γιατί κάποτε ο Σαντάμ δεν ήταν και τόσο εγκληματίας για τους Αμερικάνους.

   Ειδικά μάλιστα η σφαγή του 1982, που δεκαετίες μετά χρησιμοποιήθηκε ως αποδεικτικό για τον απαγχονισμό του Σαντάμ, όταν συνέβη δε θεωρήθηκε άξιο λόγου ώστε να διαταράξει τη φιλία του Σαντάμ με τις ΗΠΑ. Τόσο φίλοι ήταν μάλιστα οι Αμερικανοί με τον Σαντάμ, που λίγους μήνες αργότερα από τη σφαγή, ο Ράμσφελντ, υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ επί Μπους, έφτανε στη Βαγδάτη ως ειδικός απεσταλμένος του Ρήγκαν και γινόταν δεκτός με τιμές (φωτ. 20/12/1983) από τον Σαντάμ Χουσεΐν, μεταφέροντας την υποστήριξη και εμπιστοσύνη των ΗΠΑ προς τον «φίλο πρόεδρο του Ιράκ»...

   Από τη Βαγδάτη του 1983, λοιπόν, η φωτογραφία. Τότε που οι Ράμσφελντ - Σαντάμ ήταν δυο συνεργάτες. Τότε ο Ντόναλντ Ράμσφελντ τόνιζε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι «μοιραζόμαστε πολλά κοινά συμφέροντα» και «είμαστε ιδιαίτερα ευχαριστημένοι από την πολιτική του Σαντάμ» (Τις δηλώσεις του Ντ. Ράμσφελντ, στις 20 Δεκέμβρη του 1983, στη Βαγδάτη, από όπου και η «διάσημη» χειραψία, μπορεί να τις βρει ο αναγνώστης στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσινγκτον, www.gwu.edu).

   Παρεμπιπτόντως: Ένας από τους καταλληλότερους για να εκφράσει τη λογική των... Φρανκενστάιν, δηλαδή, όλων εκείνων που κατασκευάζουν τους Σαντάμ, τους UCΚάδες, τους Μπιν Λάντεν κ.ο.κ. είναι ο κ. Ρίτσαρντ Περλ. Ο Περλ δεν είναι όποιος κι όποιος. Ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος του αμερικανικού Πενταγώνου επί Μπους και κατείχε μάλιστα τη θέση του ειδικού συμβούλου του Αμερικανού υπουργού Άμυνας. Ερωτηθείς λοιπόν, τον Φλεβάρη του 2003, παραμονή της εισβολής των ΗΠΑ στον Ιρακ, στο πλαίσιο συνέντευξής του στη σαουδαραβική εφημερίδα «Ασκάρ Αλ Αουσάτ», απάντησε σχετικά: «Ο Σαντάμ θα πρέπει να φύγει είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλο (και) ακόμη κι αν στο παρελθόν είχε δουλέψει για μας, τώρα είναι καιρός να τον ξεφορτωθούμε»...

   Αναφερθήκαμε ήδη στον UCK. Τι ήταν ο UCK που σήμερα οι ηγέτες του διώκονται ως εγκληματίες πολέμου, αλλά που πριν από 15 χρόνια βαφτίστηκαν «μαχητές της ελευθερίας» από τις ΗΠΑ στο Κοσσυφοπέδιο;       

   Σύμφωνα με την έκθεση που συνέταξε το Στρατιωτικό Επιτελείο του ΝΑΤΟ, με ημερομηνία 10/2/1999, ο UCK δεν ήταν τίποτα λιγότερο από μια εγκληματική, δολοφονική οργάνωση, που – σύμφωνα με την ΝΑΤΟϊκή έκθεση – η χρηματοδότησή του προερχόταν από εγκληματικές οργανώσεις, από τα κυκλώματα λαθρεμπορίας ναρκωτικών και από τη Μαφία ενώ ο παράνομος εξοπλισμός του διενεργείτο από τη διεθνή αγορά λαθρεμπορίας όπλων.

    Όλα αυτά, όμως δεν εμπόδισαν τις ΗΠΑ να στηρίξουν και να επανδρώσουν τον UCK για να φέρουν σε πέρας το μακελειό και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Δεν εμπόδισαν σε τίποτα τον μακαρίτη Χόλμπουργκ, στις 24 Ιούνη 1998 να συνομιλεί, ως επίσημος απεσταλμένος του Κλίντον με τους ηγέτες του UCK,  βγάζοντας μαζί τους αναμνηστικές φωτογραφίες (όπως η παραπάνω) στις οποίες απεικονιζόταν, μάλιστα, να έχει απαλλαγεί από τα παπούτσια του όπως επιτάσσει το ισλαμικό έθιμο.

   Στην Ουκρανία κυβερνούν οι ναζί, οι φασίστες και οι κρυφοφασίστες. Το ξέρει όλος ο κόσμος (πλην του κ.Βενιζέλου που δεν αντιλήφθηκε κάτι σχετικό όταν συναντήθηκε μαζί τους…). Ηγέτες αυτών των τύπων είναι ο Γιατσένιουκ, ο προσωρινός πρωθυπουργός του Κιέβου που η κυβέρνησή του, η οποία απαρτίζεται από ναζί, έθεσε εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας, ο Τιαγκνιμπόκο αρχηγός του «Σβόμποντα», του ναζιστικού κόμματος της Ουκρανίας, και οΚλίτσκο, ο επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος. Όλοι αυτοί, ως ηγέτες της αντιπολίτευσης, συγκρότησαν πριν μερικούς μήνες το αγλάισμα της επιδοτούμενης από τις ΗΠΑ και την ΕΕ... δημοκρατίας στην Ουκρανία.

   Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε τα τρία αγαπημένα και «δημοκρατικά» παιδιά της Δύσης (τον ναζί, τον φασίστα και τον κρυφοφασίστας), να ποζάρουν μαζί πριν λίγους μήνες. Η χαμογελαστή κυρία στη μέση δεν είναι άλλη από την κυρία Νούλαντ. Η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ...

   Ας έρθουμε τώρα στους Τζιχαντιστές. Ορισμένες επισημάνσεις πριν πάμε στην φωτογραφία:

   Πρώτο: Δεν έχουν περάσει παρά μόλις μερικές βδομάδες όταν ο υπουργός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης της Γερμανίας, ο Γκερτ Μίλερ, μιλώντας μάλιστα στον κρατικό σταθμό ZDF, λίγες ώρες μετά την ανάρτηση του βίντεο που δείχνει μέλος της οργάνωσης να αποκεφαλίζει τον αμερικανό δημοσιογράφο Τζέιμς Φόλει, δήλωσε: «Αυτό το είδος κρίσης πάντοτε έχει μία προϊστορία [...] Οι δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους, τα όπλα τους, είναι οι ¨χαμένοι γιοι¨. Πρέπει να ρωτήσουμε, ποιος εξοπλίζει, ποιος χρηματοδοτεί τους μαχητές του ΙΚ. Η λέξη-κλειδί εδώ είναι ¨Κατάρ¨».    

   Παρατήρηση 1^η: Υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που δεν γνωρίζει τις σχέσεις των ΗΠΑ με το Κατάρ;

   Παρατήρηση 2^η: Οι δηλώσεις του κ. Μίλερ, ο οποίος είναι μέλος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της καγκελαρίου Μέρκελ, μετά τον αρχικό σάλο που δημιουργήθηκε, όλως περιέργως «εξαφανίστηκαν» από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία…

   Δεύτερο: Δεν υπάρχει άνθρωπος που παρακολουθεί στοιχειωδώς όσα συμβαίνουν στην Μέση Ανατολή, που δεν γνωρίζει ότι η Σαουδική Αραβία στηρίζει και χρηματοδοτεί όλα τα κινήματα των τζιχαντιστών τα τελευταία 35 χρόνια. Όπως δεν υπάρχει και κανείς που να αγνοεί τις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας – ΗΠΑ…

   Τρίτο: Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι πληροφορίες  ότι το πετρέλαιο που λεηλατούν από τις περιοχές που πέφτουν στα χέρια τους οι Τζιχαντιστές το εμπορεύονται η Τουρκία και το Ισραήλ. Να αληθεύουν αυτά τα πράγματα για χώρες που έχουν τόσο πασίγνωστη σχέση με τις ΗΠΑ; …

   Τέταρτο:  Ενώ είναι γνωστό ότι η Δύση ενίσχυσε με κάθε τρόπο τον λεγόμενο «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» για να ανατρέψει τον Άσαντ, ισχυρίζεται ότι ουδέποτε είχε σχέση με τους Τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους». Μάλιστα. Μόνο που ο  διοικητής του «Ισλαμικού Κράτους», ο αποκαλούμενος «Χαλίφης Ιμπραήμ», ήταν ένα από τα επιφανή μέλη του Επιτελείου του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» που ενισχύθηκε παντοειδώς από τη Δύση…

   Πέμπτο: Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς οι Τζιχαντιστές έχουν αποκτήσει τον βαρύ οπλισμό τους. Η απάντηση που συχνά ακούγεται είναι ότι τον πήραν από τον ιρακινό στρατό….

   Παρατήρηση 1^η: Εκείνο που δεν ακούγεται είναι ότι σύμφωνα με τα έγγραφα που κατατέθηκαν στο Συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ, η μεν Γαλλία τροφοδοτούσε με όπλα τον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» με διαταγή τα δύο τρίτα αυτού του εξοπλισμού να προωθούνται προς την Αλ Κάιντα στη Συρία, μονάδες της οποίας στη συνέχεια συσπειρώθηκαν μαζί με τα όπλα τους στο «Ισλαμικό Κράτος».

   Παρατήρηση 2^η: Εκείνο που επίσης δεν ακούγεται είναι ότι οι Τζιχαντιστές όταν επιτέθηκαν στον ιρακινό στρατό φορούσαν ολοκαίνουργιες στολές «Humvees» από τα εργοστάσια των αμερικανικών εργοστάσιων της «American Motors»…

   Παρατήρηση 3^η: Αυτό που δεν ακούγεται (για την ακρίβεια θάφτηκε) είναι η είδηση που μεταδόθηκε από το πρακτορείο ειδήσεων Reuters (Τιερί Μεισάν, http://www.voltairenet.org/article185178.html): Ότι το Αμερικανικό Κογκρέσο, σε ειδική συνεδρίαση τον Ιανουάριο του 2014, ψήφισε τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό μέχρι τις 30 Σεπτέμβρη 2014, όχι μόνο του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», αλλά και των Τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» (“US Congress secretly approves arms deliveries to Syria”, Voltaire Network, 30 January 2014)…

   Κατόπιν αυτών η πρόσφατη φωτογραφία (Μάης 2013) του γερουσιαστή και υποψηφίου Προέδρου των ΗΠΑ, του Μακέιν με το επιτελείο του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» στην οποία ο Μακέιν απεικονίζεται να συνομιλεί με τον Ιμπραήμ αλ Μπαδρί (αριστερά μπροστά), δηλαδή με τον σημερινό «Χαλίφη» των Τζιχαντιστών και του «Ισλαμικού Κράτους», θα μπορούσε να θεωρηθεί και… «πταίσμα».

* 

   Εν κατακλείδι: Σωστά έχει ειπωθεί ότι οι θρησκευτικές διαφορές και η ύπαρξη διαφορετικών εθνικών μειονοτήτων, στην πραγματικότητα, και μέσα στον παραλογισμό τους, λειτουργούν σαν αναγκαίος και αποτελεσματικός παράγοντας προκειμένου να θολώσουν τα μυαλά των ανθρώπων, να τυφλώσουν τη λογική, να γεμίσουν μίσος τις καρδιές τους και να εξυπηρετήσουν, με το αίμα τους και τη ζωή τους, «πρόθυμα», τα μεγάλα σχέδια και τα συμφέροντα των ισχυρών του πλανήτη.

   Όσο για τον Φρανκεστάιν που διέλυσε το Ιράκ και τη Λιβύη, που επενέβη σε Συρία και Ουκρανία, που τροφοδοτεί μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν εδώ και 35 χρόνια, προκαλώντας το σημερινό χάος, ο Φρανκενστάιν που κατασκευάζει τέρατα όπως οι φονιάδες του «Ισλαμικού Κράτους», τέρατα τα οποία του είναι εξαιρετικά χρήσιμα είτε σαν σύμμαχοι είτε σαν αντίπαλοι, έχει όνομα: Ιμπεριαλισμός.

Γράφει ο
Νίκος Μπογιόπουλος 

Πώς θα ήταν η Ελλάδα αν ποτέ την κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: Θα ήταν μια χώρα ανεξάρτητη, κυρίαρχη, απαλλαγμένη από δουλείες και «αφεντικά». Μάρτυς μας η «Διακήρυξη της 3^ης Σεπτέμβρη». Αν το ΠΑΣΟΚ γινόταν ποτέ κυβέρνηση σε αυτόν τον τόπο, τούτο θα σήμαινε και το τέλος «της εξάρτησης της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο των ΗΠΑ».

   Αυτό που μόλις διαβάσατε είναι η πρώτη - πρώτη παράγραφος της «Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη» του ΠΑΣΟΚ. Αυτά έλεγε το ΠΑΣΟΚ, τότε. Το 1974…

   Σήμερα, έπειτα από 40 χρόνια, το ΠΑΣΟΚ - υπό όλες τις εκδοχές, όλων των ηγετών του, πρώην και νυν -  είναι το κόμμα του «Ευχαριστούμε τις ΗΠΑ».Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ και οι ηγέτες του, από τον πρώην πρόεδρό του Γιώργο Παπανδρέου (σσ:  τον «πολύ καλό φίλο» του Πάουελ και της Ολμπράιτ) ο οποίος όπου σταθεί διαδηλώνει ότι «Η Ελλάδα και οι ΗΠΑ συμμερίζονται κοινές αρχές, όπως δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, περιφερειακή σταθερότητα» (Γ. Παπανδρέου, «Ουάσιγκτον Τάιμς», 10/12/2000) μέχρι τον νυν που τυγχάνει και υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας του ΝΑΤΟ, εκπροσωπούν ένα πολιτικό φορέα που ενόσω ήταν κυβέρνηση, δέχτηκε από τον Μπους τα περισσότερα συγχαρητήρια από κάθε άλλη κυβέρνηση στον πλανήτη για την συμβολή της στην «απελευθέρωση του Ιράκ»... Το ΠΑΣΟΚ, που από τα «πάμε χέρι – χέρι με τον Κλίντον» (Ανδρέας Παπανδρέου) πέρασε στα «Ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» (Κώστας Σημίτης) και κατέληξε να διακηρύσσει ότι «το ΔΝΤ είναι ευλογία», είναι το ένα και το αυτό κόμμα για το οποίο ερίζουν (μετ’ ευτελείας) οι Παπανδρέου – Βενιζέλος…

*

   «Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της πατρίδας μας»,έλεγε η διακήρυξη της «3ης Σεπτέμβρη». Αυτά το 1974.

   Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ που θα «έδιωχνε τις βάσεις» και θα έκανε το «λαό αφέντη στον τόπο του», έχει καταγραφεί ως το κόμμα που έφτασε να επιτάξει (!) περιουσίες Ελλήνων πολιτών στην Κρήτη και να τις παραχωρεί για τις «ανάγκες» της βάσης της Σούδας. Είναι το κόμμα που έστειλε Έλληνες φαντάρους να υπηρετούν υπό τις διαταγές Αμερικανών διοικητών στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο. Είναι το κόμμα που προσκάλεσε το ΔΝΤ να αποβιβαστεί στην Ελλάδα. Το κόμμα που η ιδρυτική του διακήρυξη προσδιόριζε σαν «ρίζα της συμφοράς την εξάρτηση» είναι το ίδιο που οδήγησε την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου σε καταστάσεις του τύπου «κύριε Τόμσεν, ιδού τα υπουργεία σας»…

*

   «(Θέλουμε) απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου» και «της οικονομικής ολιγαρχίας», διαβάζουμε στη διακήρυξη της «3ης Σεπτέμβρη».

   Αυτά έλεγε το 1974 το κόμμα του Άκη, του Μαντέλη και του Τσουκάτου. Μετά ήρθαν οι ιστορίες με τα «νέα τζάκια», με τα «κότερα» και με τις «λίστες Λαγκάρντ».  Μετά ήρθαν οι «Ζήμενς», οι «Ολυμπιάδες» και τα ριφιφί σταΧρηματιστήρια. Το ΠΑΣΟΚ, που θα απάλλασσε τον λαό από την ξένη και ντόπια ολιγαρχία, είναι το ίδιο κόμμα που έδωσε το αεροδρόμιο στους Γερμανούς, το Ρίο-Αντίρριο στους Γάλλους, το εθνικό οδικό δίκτυο στους εργολάβους, τα λιμάνια σε Κινέζους και έθεσε όλη την Ελλάδα υπό την «δικαιοδοσία του Αγγλικού Δικαίου» . Ειδικά για τη σχέση του με την ντόπια ολιγαρχία, δε χρειάζεται να μιλήσουμε εμείς:«Δεν υπήρξε στην ιστορία της μεταπολίτευσης πιο φιλική κυβέρνηση προς το κεφάλαιο - και δη το μεγάλο κεφάλαιο - από την κυβέρνηση Σημίτη» (!) έγραφε πολύ πριν από τα Μνημόνια το υπεράνω πάσης υποψία «Βήμα» (27/8/2003)...

*

   «Κοινωνικοποίηση του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του, των βασικών μονάδων παραγωγής, καθώς και του μεγάλου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου»,  έλεγε η «3η Σεπτέμβρη».

   Αυτά το 1974. Αλλά μετά ήρθαν τα PSI. Αντί της «κοινωνικοποίησης του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του» προέκυψαν οι πλειστηριασμοί των σπιτιών του λαού για χάρη των τραπεζιτών. Αντί της «κοινωνικοποίησης» ήρθε η ανασκολόπιση της κοινωνίας (στο σύνολό της…) προς δόξα της ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζιτικού Μινώταυρου. Ήρθε το ξεπούλημα όλου του τραπεζικού συστήματος στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Αυτοί που θα «κοινωνικοποιούσαν τις βασικές μονάδες παραγωγής», είναι οι ίδιοι που ξεπούλησαν και έχουν βγάλει στο σφυρί της ιδιωτικοποίησης τα πάντα: Από τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ και την… Διώρυγα της Κορίνθου μέχρι τις παραλίες και τα δάση αυτού του τόπου.

*

   «Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς» του ιμπεριαλισμού, έλεγε η διακήρυξη της «3ης Σεπτέμβρη». Αυτά το 1974, επί εποχής «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».

    Σήμερα, ο κ.Βενιζέλος, ως προεδρεύουν του συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, δίνει το χέρι του στους ναζί της Ουκρανίας και ως πρώην υπουργός Άμυνας της ΝΑΤΟικής Ελλάδας μπορεί να σεμνύνεται ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει να φάει, αλλά η χώρα μας συνεχίζει να αποτελεί πρωταθλήτρια όσον αφορά τις ΝΑΤΟικές δαπάνες.

       *

   «Διαχωρίζεται οριστικά η Εκκλησία από το κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία». Αυτά τότε.

   Σήμερα, εδώ (ξανα)γελάνε...

*

   «Το ΠΑΣΟΚ καλεί τον ελληνικό λαό (...) για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα», έλεγε η «3η Σεπτέμβρη».

   Αυτά το 1974. Μετά από μια διαδρομή που είχε από «ΜΑΤ και ΜΕΑ για μια Ελλάδα νέα» μέχρι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και απαγορεύσεις συναθροίσεων, που είχε από το «όλοι μαζί τα φάγαμε» μέχρι κυβερνητικά συνοικέσια όχι μόνο με την «επάρατο Δεξιά» αλλά και με την ακροδεξιά των Μπαλτάκων και των Καρατζαφέρηδων, που έχει χαράτσια, 30% ανεργία και 4 εκατομμύρια Έλληνες στην φτώχεια, είναι σε αυτό ακριβώς το σημείο της «Διακήρυξης»» που, σήμερα, το δάκρυ (μόνο από τα γέλια;) τρέχει κορόμηλο...

*

   Κατά καιρούς τίθεται το ερώτημα: «Τότε που τα έλεγαν αυτά, άραγε τα πίστευαν;».

   Δεν πρόκειται να κάνουμε δίκη προθέσεων. Έχουμε, όμως, υπόψη μας μια απάντηση που την είχε δώσει ο ίδιος ο Αντρέας Παπανδρέου, σε χρόνο ανύποπτο. Τότε που ακόμα το «παπατζηλίκι» δεν είχε ανάγκη να καταφεύγει σε «Ελιές» για να λαφυραγωγεί ιδέες και να καπηλεύεται οράματα. Στο βιβλίο του «Πατερναλιστικός Καπιταλισμός» το περιέγραφε περίφημα: Υπάρχουν κόμματα, έγραφε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, που μπορεί να κλίνουν σε όλες τις πτώσεις τη λέξη «σοσιαλισμός», αλλά να μην πιστεύουν ούτε μια κουβέντα από όσα τάζουν.

enikos.gr

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Ο γνωστός Έλληνας καθηγητής που αρθρογραφεί σε...τουρκική εφημερίδα, «ξαναχτύπησε» πάλι με ένα καινούργιο ανθελληνικό άρθρο προφέροντας για άλλη μια φορά το έδαφος στην γειτονική χώρα να μας προσάπτει κατηγορίες σε πολλά επίπεδα για τον «μεγαλοϊδεατισμό» μας και το εθνικιστικό μας πνεύμα. Ποιοι ; Οι Τούρκοι του νοεοθωμανικού επεκτατισμού! Και να σκεφτεί κανείς ότι ο καθηγητής αυτός είναι μέλος ενός από τα πιο γνωστά ελληνικά κέντρα στρατηγικών ερευνών, που έχουν χρηματοδοτηθεί πλουσιοπάροχα από τον κρατικό κορβανά για να ξευτιλίζουν την χώρα μας διεθνώς.

Μιλάμε για τον κ Ιωάννη Γρηγοριάδη, που αυτή την φορά παίρνοντας αφορμή την υπόθεση των αρχαιολογικών ευρημάτων στην Αμφιπόλη και τις ανασκαφές που βρίσκονται σε εξέλιξη, εξαπολύει επίθεση κατά των Ελλήνων στην τουρκική εφημερίδα, Taraf, με την κατηγορία ότι στην Ελλάδα επιδιώκουν σε μόνιμη βάση να εκμεταλλεύονται τις αρχαιολογικές έρευνες και τα αρχαιολογικά ευρήματα για… εθνικιστικούς σκοπούς. Mε ένα χαρακτηριστικό άρθρο με τον τίτλο στα τουρκικά, «Arkeoloji ve siyaset», δηλαδή, «Αρχαιολογία και Πολιτική», εξαπολύει επίθεση κατά της έμμονης, όπως αναφέρει, συνήθειας των Ελλήνων να πολιτικοποιούν τα αρχαιολογικά ευρήματα που ανακαλύπτουν κατά καιρούς, για καθαρά… πατριωτικούς και εθνικιστικούς σκοπούς. 

Μάλιστα ούτε λίγο ούτε πολύ, κατηγορεί ανοιχτά την ελληνική κοινή γνώμη ότι συμπεριφέρεται… «παρανοϊκά», (çılgınlığına), εξ’ αιτίας των νέων αρχαιολογικών ανακαλύψεων στην Αμφίπολη και ότι οι Έλληνες έχουν τρελαθεί και δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο παρα με τις ανασκαφές στον αρχαίο αυτό τάφο, «εκστασιαζόμενοι» με την όλη ιστορία που στην ουσία τροφοδοτεί τα εθνικιστικά τους «κόμπλεξ». Φτάνει δε στο σημείο, αυτός ο καθηγητής, (που πληρώνεται από ποιους ;;;), να μας κατηγορήσει ότι προσπαθούμε να μονοπωλήσουμε τον «Μακεδονισμό» και ότι επιδιώκουμε να σφετεριστούμε τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις της Αμφίπολης για να τις μονοπωλήσουμε για δικες μας ενώ ότι και αν ανακαλυφθεί, (όπως ισχυρίζεται αυτός ο «κύριος»), στον μεγαλοπρεπή αυτό αρχαίο τάφο, δεν... ανήκει στην Ελλάδα αλλά είναι παγκόσμια ιδιοκτησία! Τι ίδιο κάναμε, όπως υποστηρίζει και με τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην περιοχή της Βέροιας, (τη οποία μάλιστα αποκαλεί με την τουρκική ονομασία, Karaferye), δηλαδή στην Βεργίνα όπου και εκεί, σύμφωνα με τον κύριο καθηγητή, που απευθύνεται στο τουρκικό κοινό, σφετεριστήκαμε τα θαυμάσια και σπουδαία ευρήματα σαν δικά μας, δηλαδή σαν ελληνικά και τροφοδοτήσαμε με τα ευρήματα αυτά που είναι παγκόσμια κληρονομία, τον ελληνικό εθνικισμό και ούτε λίγο ούτε πολύ τον… υπερφίαλο Μακεδονισμό μας .

Ο «κύριος» αυτός μας είχε απασχολήσει πριν από λίγο καιρό πάλι σε επίμαχο άρθρο του στην τουρκική εφημερίδα, Taraf, στις 5/8, όπου είχε εξαπολύσει έντονη επίθεση κατά του Παναγιώτατου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, κ Άνθιμου, για τις τότε δημόσιες δηλώσεις του για τους Τούρκους τουρίστες που είχαν έρθει ήρθαν στην Θεσσαλονίκη επί τη ευκαιρία του μουσουλμανικού Μπαραμιού. Ο καθηγητής αυτός είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου διεθνών σχέσεων, (Master of International Affairs) και πιστοποιητικού εξειδικεύσεως στις μεσανατολικές σπουδές, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του του πανεπιστημίου Μπίλκεντ και επιστημονικός συνεργάτης του γνωστού ΕΛΙΑΜΕΠ, του Ιδρύματος που εδώ και τρεις περίπου δεκαετίες μάχεται να πείσει την ελληνική κοινή γνώμη ότι η Τουρκία είναι μια υπερδύναμη και ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να αντιδρούμε στις όποιες τουρκικές προκλητικότητες και ότι καλά θα κάνουμε να κάτσουμε και να τα βρούμε με τους Τούρκους, αποδεχόμενοι στην ουσία τις παραλογές απατήσεις τους.

Αλήθεια που θα έβρισκαν οι Τούρκοι καλύτερο θιασώτη των απόψεων τους για την Ελλάδα και τους Έλληνες, από ένα… Έλληνα και μάλιστα καθηγητή, σαν τον κύριο αυτό ; Και εις ανώτερα μας!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

 

hellas-now.com

Τις τελευταίες ημέρες πολλοί Ευρωπαίοι αγρότες, μεταξύ των οποίων και Έλληνες, ξυπνώντας από τον λήθαργο στον οποίο τους έχουν εξαναγκάσει η Υπερεθνική ελίτ (Υ/Ε) και οι τοπικές Κοινοβουλευτικές Χούντες, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι όχι μόνο δεν ελέγχουν την οικονομία της χώρας τους, (της οποίας ο έλεγχος έχει περιέλθει στις Ευρω-ελίτ από τότε που τους έβαλαν στην ΕΕ και την Ευρωζώνη), αλλά ούτε καν μετέχουν στη λήψη αποφάσεων που αφορούν άμεσα την ζωή τους. Είτε την καθημερινή τους ζωή, όπως μόλις διαπίστωσαν οι αγρότες που βλέπουν τον κόπο μιας ολόκληρης χρονιάς να πετάγεται στις χωματερές, είτε ακόμη και την ίδια την επιβίωση αυτών και των παιδιών τους, σε περίπτωση πολέμου.

Πολλοί, δηλαδή, μόλις σήμερα αρχίζουν και συνειδητοποιούν ότι ακόμη και η υπέρτατη απόφαση ενός λαού εάν θα αναμιχθεί η όχι σε ένα καταστροφικό πόλεμο δεν παίρνεται πια στο εθνικό επίπεδο, αλλά στο υπερεθνικό, από την Υ/Ε (δηλ. βασικά την Ομάδα των 7) και τις Ευρω-ελιτ στον χώρο μας. Και σήμερα δεν μιλάμε πια απλά για οικονομικό πόλεμο, αφού είναι φανερό σε κάθε μη πληρωμένο κονδυλοφόρο ότι ο οικονομικός πόλεμος που μαίνεται σήμερα, (όχι βέβαια λόγω ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, όπως λένε οι Νεάντερνταλ «Μαρξιστές της συμφοράς») μπορεί κάλλιστα να είναι το πρελούδιο ενός καταστροφικού πολέμου. Εκτός, βέβαια, εάν οι αντιστεκόμενοι στην παγκοσμιοποίηση λαοί, όπως ο Ρωσικός (εξαιρώντας βέβαια τους ευνοούμενους της παγκοσμιοποίησης που είναι ζήτημα εάν είναι το ένα τέταρτο του λαού) τελικά υποταχθούν στην ΝΔΤ και την Υ/Ε. Έτσι, ο ανύποπτος Ελληνικός λαός σε τέτοιο ακριβώς πόλεμο μπορεί να οδηγηθεί από τους τυχάρπαστους επαγγελματίες πολιτικάντηδες-οργανέτα της Υ/Ε που παριστάνουν την κυβέρνηση της κοινοβουλευτικής Χούντας, καθώς και τα πανάθλια κανάλια των κλεπτοκρατών που τους στηρίζουν.

Είναι, δηλαδή, φανερό για οποιονδήποτε δεν ξύπνησε σήμερα το πρωί και «αγανακτεί» μαζί με τα πληρωμένα κανάλια για το Ρωσικό εμπάργκο που δήθεν καταστρέφει τους φτωχούς αγρότες μας και κατ’ επέκταση την οικονομία «μας», ότι η ιστορία δεν άρχισε με το Ρωσικό εμπάργκο, αλλά με το πραξικόπημα «από τα κάτω» που αριστοτεχνικά οργάνωσε η Υ/Ε όταν η νόμιμα εκλεγείσα κυβέρνηση της Ουκρανίας αποφάσισε να μην υπογράψει την συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ —το πρώτο βήμα για την ενσωμάτωση της χώρας στη ΝΔΤ. Τότε κατέβασαν στους δρόμους τους αστούς του Κιέβου που, μαζί με τους αυτοχαρακτηριζόμενους φασίστες της Δυτ. Ουκρανίας —της οποίας ο πληθυσμός συνέπραξε βασικά με τη ναζιστική κτηνωδία— και κάποιους αφελείς από τον λαό που είχαν βάσιμα αιτήματα κατά της διαφθοράς κ.λπ. (που σήμερα τους διώχνουν κακήν κακώς από την πλατεία Μαϊντάν!) οργάνωσαν την έξωση της νόμιμης κυβέρνησης για να εγκαθιδρύσουν μια κοινοβουλευτική Χούντα μαριονετών, σαν τη δική μας. Και όταν οι εργάτες και ο λαός της Αν. Ουκρανίας ξεκίνησε ένα ηρωικό αντάρτικο ενάντια στη Χούντα, η Υ/Ε μαζί με τους αυτοχαρακτηριζόμενους φασίστες συμμάχους της, οργάνωσε μια κυριολεκτική σφαγή των αντιστεκόμενων Ρωσόφωνων που πολύ εύκολα θα οδηγήσει σε γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή —και όχι μόνο— εκτός εάν η Ρωσική ηγεσία υπό τον Πούτιν παραδοθεί άνευ όρων, όπως απαιτεί η Υ/Ε.

Στο μεταξύ, η Υ/Ε ξεκίνησε ένα άγριο οικονομικό πόλεμο και πόλεμο προπαγάνδας με τα παγκόσμια ΜΜΕ που ελέγχει. Στην Ελλάδα μάλιστα τα ΜΜΕ σκάρωσαν ακόμα και δικό τους κόμμα, μαζί με πάντα πρόθυμους αρχολίπαρους ‘διανοούμενους’ κ.λπ. που κατέβηκαν σαν ‘αδιάφθοροι’ —το Ποτάμι— που περνά όλη τη γραμμή της Υ/Ε για τη Ρωσία και το εμπάργκο, όπως έδειξε η πρόσφατη κατάπτυστη ανακοίνωσή τους, που μόνο τα επιτελεία της Υ/Ε θα μπορούσαν να συντάξουν. Σε αυτήν, η ρωσική απόφαση παρουσιάζεται ως «παράπλευρη απώλεια» στην προσπάθεια της ΕΕ να προασπίσει τις «ευρωπαϊκές αξίες της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας». Προφανώς, οι συντάκτες της (αντίθετα από τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού) θα ταΐζονται πολύ καλά από την ΕΕ για να μιλούν για τις αξίες αυτές που υπερασπίζεται —προφανώς κατασφάζοντας τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύης, Συρίας και τώρα και της Ανατολικής Ουκρανίας!

Όταν μάλιστα η Ρωσική ηγεσία, μετά από συνεχείς αμφιταλαντεύσεις (γιατί φαίνεται προσπαθεί να «πατά σε δυο βάρκες» και να εκφράζει και τους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης), αποφάσισε επιτέλους να αντισταθεί πραγματικά και να επιβάλλει ένα καθαρά αμυντικό εμπάργκο για να προστατεύσει την οικονομία της, τότε ξεσηκώθηκαν και οι Ευρωπαίοι αγρότες, μαζί με τους ιδιαίτερα πληγέντες Έλληνες αγρότες. Όλοι αυτοί που προφανώς ήταν σε κατάσταση νάρκης (χάρη στα συνδικαλιστικά τους όργανα που υποτίθεται τους εκπροσωπούν) δεν «έβλεπαν» τόσο καιρό πού οδηγούσαν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ώστε να στραφούν κατά της τοπικής κοινοβουλευτικής Χούντας στην κάθε χώρα, και να απαγορεύσουν με μαζικές διαδηλώσεις, ακόμη και μέσα στην ίδια την Κομισιόν και τις τοπικές βουλές (τους δήθεν «ναούς της δημοκρατίας» —η οποία δεν ρωτά τους υπηκόους ούτε για αποφάσεις ζωής και θανάτου!) τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης από την οποία διακινδυνευόταν όχι μόνο το βιoς τους αλλά ίσως και η ίδια η ζωή τους.

Αντίθετα, τα ίδια άθλια συνδικαλιστικά όργανα, αντί να μοιράσουν δωρεάν τα αγροτικά προϊόντα σε ανθρώπους που έχουν καταντήσει να τρέφονται από τους σκουπιδοτενεκέδες, απαίτησαν …αποζημίωση από την ΕΕ που, για να μην τη χάσουν, έπρεπε να τα πετάξουν στις χωματερές. Ακόμη και το ίδιο το ετοιμαζόμενο για εξουσία κόμμα της Αριστεράς δεν τόλμησε ούτε να αποχωρήσει από την Βουλή απαιτώντας άμεσες εκλογές για την απόσυρση της υπογραφής της Χούντας για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Και αυτό, γιατί παρόμοια πράξη θα συνεπαγόταν τελικά μονομερή έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ που δεν διανοείται βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, περιορίζεται σε ακίνδυνους λεονταρισμούς, εν πλήρει γνώσει πως αν ήταν στην εξουσία θα έκανε ό,τι ακριβώς και η Χούντα, αν ήθελε να παραμείνει σε αυτήν...

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2014/2014_08_17.html#sthash.y5BxS3z4.dpuf

Όχι μόνο λόγω Αυγούστου, αλλά γιατί από τον Σεπτέμβριο - όπως μας πληροφορεί το ΔΝΤ - πρόκειται να κατατεθεί προς ψήφιση ο νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, που θα προβλέπει διαδικασίες αστραπής για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, αλλά και θα αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα κόστη προσφυγής στη δικαιοσύνη. Όπως και να το δει κανείς ήρθε η ώρα της αλήθειας. Ο μέσος Έλληνας έχει ήδη υποβιβαστεί σε δουλοπάροικο των δανειστών και των τραπεζών με σέμπρο το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Και θα πρέπει να αποδεχθεί τη νέα κοινωνική του υποτέλεια, θέτοντας την όποια ιδιοκτησία του στη διάθεση των νέων αρχόντων, των κλεπτοβαρώνων του χρήματος.

 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ

Η 6η Αυγούστου του 1945 είναι μία ημέρα κατά την οποία ένα στυγερό έγκλημα πολέμου έμελλε να αλλάξει ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η διπλωματία και ο πόλεμος. Ταυτοχρόνως και ακόμα πιο σημαντικά έμελλε να αλλάξει τις ζωές όλων των ανθρώπων του πλανήτη, εγκαινιάζοντας την πυρηνική εποχή, την εποχή του τρόμου. Έκτοτε ο πλανήτης βρέθηκε πολλές φορές στο χείλος της καταστροφής.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ουσιαστικά τελειώσει τρεις μήνες νωρίτερα και το μόνο που απομένει για να πέσει και τυπικά η αυλαία του πολέμου, είναι η παράδοση της Ιαπωνίας. Οι Αμερικανοί σε συσκέψεις προγραμματίζουν την απόβαση μίας τεράστιας αμερικανικής δύναμης στην περιοχή, έτσι ώστε να αναγκαστεί η Ιαπωνία σε μία γρήγορα παράδοση άνευ όρων. Η απόβαση, όμως, αυτή κρίνεται ότι δεν είναι αναγκαία, αφού ο αποκλεισμός της νήσου είναι αρκετό ως μέτρο, σύμφωνα με τους αμερικανούς στρατηγούς.

Σε μία από τις πρώτες πράξεις του μετέπειτα επονομαζόμενου ως Ψυχρού Πολέμου, η ΕΣΣΔ του Στάλιν κηρύττει τον πόλεμο στην Ιαπωνία. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Χάρρυ Τρούμαν, αποφασίζει, παρά τις επικρίσεις ακόμα και των κατασκευαστών της βόμβας να δώσει ένα μήνυμα προς την ΕΣΣΔ. Έτσι στις 6 Αυγούστου του 1945 πραγματοποιείται ο πρώτος βομβαρδισμός. Το αμερικανικό βομβαρδιστικό “Enola Gay” πετάει πάνω από την Χιροσίμα και εξαπολύει την πρώτη πυρηνική βόμβα στην Ιστορία, την ονομαζόμενη και “Little Boy”. Η ώρα είναι 8:15 το πρωί.

Το «Αγοράκι», μόνο μικρό δεν ήταν αφού ζύγιζε 4,4 τόνους, είχε μήκος 3 μέτρων και περιείχε ποσότητα εμπλουτισμένου ουρανίου, ικανή να προκαλέσει έκρηξη ισχύος 16 χιλιοτόνων εκρηκτικής ύλης ΤΝΤ. Η έκρηξη σκότωσε απευθείας 80.000 ανθρώπους, αριθμός ο οποίος ανήλθε στους 140.000 μέχρι το τέλος του έτους, δηλαδή περίπου στο 1/3 των συνολικών κατοίκων της πόλης. Παραλλήλως ισοπέδωσε τα 2/3 της πόλης, ενώ συνεχίζει και ταλαιπωρεί έως και σήμερα τους κατοίκους της Ιαπωνίας με τις συνέπειες της ραδιενεργούς ακτινοβολίας. Η δίψα, όμως, των αμερικανών για αίμα δεν είχε σιγάσει ακόμα. Τρεις μόλις μέρες μετά, στις 9 Αυγούστου του 1945, στόχος μίας παρόμοιας βόμβας έγινε η πόλη του Ναγκασάκι με απολογισμό 73.884 νεκρούς και 74.909 τραυματίες κατά τη στιγμή της έκρηξης.

Στο σημείο μηδέν της έκρηξης της Χιροσίμα, ανάμεσα σε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς που είτε εξαερώθηκαν, είτε κάηκαν ζωντανοί, έμεινε όρθιος ο σκελετός ενός κτηρίου που στέγαζε την "Εμπορική Έκθεση της Περιφέρειας της Χιροσίμα", για να θυμίζει σαν φάντασμα έως και σήμερα το έγκλημα που συντελέστηκε εκείνη την ημέρα.

Για τα συγκεκριμένα ειδεχθή και μεγάλης εμβέλειας πολέμου, ουδείς καταδικάστηκε, αφού ως γνωστόν στην πραγματικότητα το διεθνές δίκαιο και οι νόμοι του πολέμου, αφορούν αποκλειστικά και μόνο τους ηττημένους ενός πολέμου. Οι πυρηνικές δοκιμές ενάντια σε έναν πληθυσμό κατά κόρον άμαχο, θεωρήθηκε τότε ανδραγάθημα πολέμου και οι όποιοι επικριτές έμειναν αυστηρώς και μόνο στην λεκτική αντιπαράθεση, σχετικά με αυτά τα εγκλήματα. 

 

Ένα βίντεο που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα με αφορμή τη συμπλήρωση 71 χρόνων από τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, αποτυπώνει τον όλεθρο και τις πρώτες στιγμές μετά τον βομβαρδισμό.

Τα πλάνα είχαν καταγραφεί από Ρώσους και απεικονίζουν την απόλυτη καταστροφή στη Χιροσίμα αλλά και στο Ναγκασάκι. Το ντοκουμέντο παραδόθηκε πριν λίγες ημέρες στον Ιάπωνα πρωθυπουργό Shinzo Abe από τον Sergei Naryshkin, πρόεδρο της ρωσικής Δούμας.

''Πτώχευσε''  λέει η Αργεντινή, ενώ εμείς ''σωθήκαμε''!

     Αυτό διαδίδουν και πανηγυρίζουν όσαπαράσιτα τρέφονται με το αίμα μας, και με την καταστροφή της χώρας.
     Θάθελαν άραγε να μπορούσαν να ''πτωχεύσουμε'' κι εμείς έτσι, και να τους λείπει κι άλλο ένα  ....δι; (έτσι κι αλλοιώς ελλειματικοί είναι από ....δια!)

     Ο λαός όμως της Αργεντινής βγήκε στον δρόμο και πανηγύριζε:  ''Είμαστε πατρίδα και όχι αποικία!''.
     Γιατί;
     Διότι η κυβέρνηση της Αργεντινής επέλεξε την επιλεκτική χρεοκοπία (δηλαδή, επέλεξε να ΜΗΝ πληρώσει μόνον το συγκεκριμένο κερδοσκοπικό fund) μετά από μια απόφαση δικαστηρίου των ΗΠΑ και την αποτυχία των συνομιλιών μεταξύ της κυβέρνησης και των εν λόγω κερδοσκόπων.
     Διότι η κυβέρνηση της Αργεντινής επέλεξε να προστατεύσει την χώρα από τα διεθνή κοράκια. 
     Διότι η Αργεντινή ΕΧΕΙ ΜΟΝΟΝ  7% ΑΝΕΡΓΙΑ,  ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟ  58% του ΑΕΠ της κι  ΕΧΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ  13% ΑΝΑΠΤΥΞΗ!
     Και διότι  με τις συμφωνίες που υπέγραψε η Αργεντινή με τη Κίνα, πριν από 3 εβδομάδες, για την τόνωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων ύψους 11 δις εξασφαλίζει την αποφυγή της προσφυγής στις αγορές.  (Παράλληλα υπογράφηκαν πάνω από 20 διμερείς συμφωνίες με τη Κίνα, ανάμεσά τους και η κατασκευή υδροηλεκτρικών εργοστασίων ύψους 4,7 δις, αλλά και με τη Ρωσία, ενώ προχωρούν οι διαδικασίες σύνδεσης με την ομάδα BRICKS.) 

     Αντίθετα  στο δικό μας περίφημο PSI, (καμάρι της Αυτού Χυδαιότητας) δεν συμμετείχαν  ξένα κερδοσκοπικά funds (μόνο ένα με 4,5 δισ. ομόλογα), αντίθετα κουρέψαμε τους συνταξιούχουςκαι τα ασφαλιστικά μας ταμεία!  
     Επέλεξαν δηλαδή οι έλληνες δωσίλογοι να πληρώσουν στο 100% τα παλιόχαρτα που στηνδευτερογενή αγορά ομολόγων οι διάφοροι αετονύχηδες απατεώνες (και γιατί όχι δικοί τους συνεταίροι;) είχαν αγοράσει στο 10% της αξίας τους!

     Γι αυτό λοιπόν χαίρονται οι Αργεντίνοι.
     Γιατί διαθέτουν Εθνική κυβέρνηση και όχι μαριονέτες των τοκογλύφων!

     Αν νομίζει ο δικός μας ελλειματικός παλικαρόπουλος ότι μπορεί, έχει την δυνατότητα να μας''χρεοκοπήσει'' με τον ίδιο τρόπο,
     ..και όχι να μας ''σώνει'' με 25% εως 30% ανεργία, χρέος 180% περίπου του ΑΕΠ και ανάπτυξη με αρνητικό πρόσημο, δηλαδή ύφεση,
     ..ας το κάνει! 

     Το μόνο όμως που κάνει προς το παρόν είναι να κοροϊδεύει τον λαό μεταφέροντας στο Παρίσι την επόμενη συνάντηση-έλεγχο της τρόϊκας με τους υπουργούς,
     ..προσπαθώντας να αποτρέψει την δημιουργία κακής ψυχολογικής κατάστασης(!) στην αγορά αλλά και στην κοινωνία!

     Διότι αντίθετα μ' αυτό που φώναζαν οι αργεντίνοι, 
     ..η κυβέρνηση κι ο ''πρωθυπουργός'' μας είναι της άποψης ότι,
     ..είμαστε αποικία και όχι Πατρίδα!..

mandatoforos.blogspot.gr/