Τα Δελφικά παραγγέλματα καί εμείς σήμερα.....

Τα Δελφικά παραγγέλματα (147 τον αριθμό) ήταν σύντομες ρήσεις προερχόμενες από τους 7 σοφούς της αρχαιότητας και ήταν χαραγμένα σε διάφορα σημεία στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς.

Σκοπός τους ήταν να εμπνεύσουν και να καθοδηγήσουν τον άνθρωπο, ώστε να πορευθεί στη ζωή του με ηθική και εντιμότητα και στις λίγες λέξεις τους είχαν συμπυκνώσει όλες τις αρετές και τα ευγενή αισθήματα.

————————————————————————————————–

Είναι ενδιαφέρον και επίκαιρο να κάνουμε έναν συσχετισμό – σχολιασμό με τα κρατούντα νεοελληνικά ήθη και έθιμα αυτοσαρκαζόμενοι, με σκωπτική διάθεση……………..και όχι μόνο.

————————————————————————————————-

Έπου θεώ (Ακολούθα τον Θεό)——————δύσκολο διότι η λέξη Θεός αποδίδεται σε οποιονδήποτε εκτός του ιδίου.

Νόμω πείθου (Να πειθαρχείς στο Νόμο) ——————–εφόσον σε εξυπηρετεί.

Θεούς σέβου (Να σέβεσαι τους θεούς) ——————–οι ύβρεις προς τα Θεία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής διαλέκτου.

Γονείς αίδου (Να σέβεσαι τους γονείς σου) ——————–ο σεβασμός προς τους γονείς είναι “υποκειμενικός” (sic).

Ηττώ υπέρ δικαίου (Να καταβάλλεσαι για το δίκαιο) ——————–εφόσον σε συμφέρει.

Γνώθι μαθών (Γνώρισε αφού μάθεις) ——————–πλεονασμός….. είμαστε παντογνώστες.

Ακούσας νόει (Κατανόησε αφού ακούσεις)——————–πλεονασμός….είμαστε ευφυέστατοι.

Σαυτόν ίσθι (Γνώρισε τον εαυτό σου)——————–δεν απαιτείται……….το ζήτημα είναι να μας γνωρίσουν οι άλλοι (δημόσιες σχέσεις).

Εστίαν τίμα (Να τιμάς την εστία σου)——————–εφόσον διαθέτεις……ακόμα.

Άρχε σεαυτού (Να κυριαρχείς τον εαυτό σου)——————–καλύτερα να κυριαρχούμε στους άλλους.

Φίλους βοήθα (Να βοηθάς τους φίλους) ——————–ιδιαίτερα όταν πρόκειται να μας φανούν χρήσιμοι.

Θυμού κρατεί (Να συγκρατείς το θυμό σου) ——————–μάλλον οι σοφοί έπρεπε να το διατυπώσουν ως εξής “ενίοτε να είσαι ήρεμος”.

Όρκω μη χρω (Να μην ορκίζεσαι) ——————–ανεφάρμοστο………(πως θα γίνουμε πειστικοί;).

Φιλίαν αγάπα (Να αγαπάς τη φιλία) ——————–ιδιαίτερα όταν οι φίλοι μπορούν να φανούν χρήσιμοι (επανάληψη).

Παιδείας αντέχου (Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου) ————–εφόσον δύνασαι να την πληρώσεις.

Σοφίαν ζήτει (Να αναζητάς τη σοφία) ——————–μάλλον αναφέρεται στο όνομα.

Ψέγε μηδένα (Να μην κατηγορείς κανένα) ——————–προφανώς αγνοούσαν το δικηγορικό επάγγελμα.

Επαίνει αρετήν (Να επαινείς την αρετή) ——————–ασύμφορο η αρετή δεν αποδίδει υλικά αγαθά

Πράττε δίκαια (Να πράττεις δίκαια) ——————–ομοίως ασύμφορο οι δίκαιοι δεν ευημερούν.

Φίλοις ευνόει (Να ευνοείς τους φίλους) ——————–πάντοτε και παντού.

Εχθρούς αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς) ——————–δεν είναι απαραίτητο εφόσον μπορεί να γίνουν φίλοι.

Ευγένειαν άσκει (Να είσαι ευγενής) ——————–άτοπο εφόσον το θράσος υπερισχύει.

Κακίας απέχου (Να απέχεις από την κακία) ——————–επίσης άτοπο καθότι οι καλοί δεν έχουν μέλλον.

Εύφημος ίσθι (Να έχεις καλή φήμη) ——————–δηλαδή καλές δημόσιες σχέσεις.

Άκουε πάντα (Να ακούς τα πάντα) ——————–ιδιαίτερα αυτά που σε συμφέρουν.

Μηδέν άγαν (Να μην υπερβάλλεις) ——————–δυστυχώς η απλότητα δεν τρέφει.

Χρόνου φείδου (Να μη σπαταλάς το χρόνο)————-και όμως υπάρχει άφθονος.

Ύβριν μίσει (Να μισείς την ύβρη)——————–όταν σε αφορά.

Ικέτας αίδου (Να σέβεσαι τους ικέτες)————-όταν ικετεύουν άλλους.

Υιούς παίδευε (Να εκπαιδεύεις τους γιους σου)————σε τι;

Έχων χαρίζου (Όταν έχεις, να χαρίζεις)————-ακριβώς……..όταν έχεις.

Δόλον φοβού (Να φοβάσαι το δόλο)————-και όχι τους δόλιους.

Ευλόγει πάντας (Να λες καλά λόγια για όλους)————-επανεμφάνιση των δημοσίων σχέσεων.

Φιλόσοφος γίνου (Να γίνεις φιλόσοφος)—————-εφόσον είναι προσοδοφόρο.

Όσια κρίνε (Να κρίνεις τα όσια)————-όταν δεν τα υβρίζεις.

Γνους πράττε (Να πράττεις με επίγνωση)———–μάλλον “να πράττεις βάσει συμφέροντος”.

Φόνου απέχου (Να μη φονεύεις)————-ουδέν σχόλιον.

Σοφοίς χρω (Να συναναστρέφεσαι με σοφούς)————εύκολο……καθότι “όλοι σοφοί”.

Ήθος δοκίμαζε (Να επιδοκιμάζεις το ήθος)————φανερά….διότι κρυφά το χλευάζουμε.

Υφορώ μηδένα (Να μην είσαι καχύποπτος)———–όλοι είμαστε άδολοι.

Τέχνη χρω (Να ασκείς την Τέχνη)—————δεν διευκρινίζεται ποία.

Ευεργεσίας τίμα (Να τιμάς τις ευεργεσίες)————αφού προηγουμένως έχεις φροντίσει να τις διαφημίσεις.

Φθόνει μηδενί (Να μη φθονείς κανένα)————μόνον αυτούς που έχουν περισσότερα.

Ελπίδα αίνει (Να δοξάζεις την ελπίδα)——-αφού την σκοτώσεις.

Διαβολήν μίσει (Να μισείς τη διαβολή)————–εφόσον δεν αποδίδει.

Δικαίως κτω. (Να αποκτάς δίκαια)————………..αγαθά;;;;;;

Αγαθούς τίμα (Να τιμάς τους αγαθούς)————-εύκολο….είναι ακίνδυνοι.

Αισχύνην σέβου (Να σέβεσαι την εντροπή)—————δεν κοστίζει.

Ευτυχίαν εύχου (Να εύχεσαι ευτυχία)———–εύκολο…….δεν κοστίζει.

Εργάσου κτητά (Να κοπιάζεις για πράγματα άξια κτήσης)———–εννοεί τα υλικά.

Έριν μίσει (Να μισείς την έριδα)——-όταν σε αφορά.

Όνειδος έχθαιρε (Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό)———-επίσης όταν σε αφορά.

Γλώσσαν ίσχε (Συγκράτησε τη γλώσσα σου)——–όταν δεν σε συμφέρει.

Ύβριν αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη)———-αρκεί να μην προφυλάσσονται οι άλλοι.

Κρίνε δίκαια (Κρίνε δίκαια)———-βάσει ιδιωτικού δικαίου.

Λέγε ειδώς (Να ομιλείς εφόσον γνωρίζεις)———-ως παντογνώστης.

Βίας μη έχου (Μην έχεις βία)————–προφανώς όταν αναπαύεσαι.

Ομίλει πράως (Να ομιλείς με πραότητα)———–όταν δεν κραυγάζεις.

Φιλοφρόνει πάσιν (Να είσαι φιλικός με όλους)———επανεμφάνιση των δημοσίων σχέσεων.

Γλώττης άρχε (Να ελέγχεις τη γλώσσα σου)———-εφόσον υπάρχει νους.

Σεαυτόν ευ ποίει (Να ευεργετείς τον εαυτό σου)———και μόνον αυτόν.

Ευπροσήγορος γίνου (Να είσαι ευπροσήγορος)———–όταν έχεις συμφέρον.

Αποκρίνου εν καιρώ (Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό)———ή να εκδικείσαι τον κατάλληλο καιρό.

Πόνει μετά δικαίου (Κοπίαζε δίκαια)———περιττό……τα αγαθά άνετα κτώνται.

Πράττε αμετανοήτως (Πράττε με σιγουριά)———ουδείς κίνδυνος υπάρχει, καθότι η ατιμωρησία βασιλεύει.

Αμαρτάνων μετανόει (Όταν σφάλλεις, να μετανοείς)——–άπαντες αλάθητοι.

Οφθαλμού κράττει (Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου)———όταν είναι κλειστοί.

Βουλεύου χρήσιμα (Να σκέπτεσαι χρήσιμα)——–τυπογραφικό λάθος “να σκέπτεσαι τα χρήματα”.

Φιλίαν φύλασσε (Να φυλάττεις τη φιλία)———–όταν εξυπηρετεί τα συμφέροντα σου.

Ευγνώμων γίνου (Να είσαι ευγνώμων)———–στους αγνώμονες.

Ομόνοιαν δίωκε (Επεδίωκε την ομόνοια)———δεν εννοεί την πλατεία.

Άρρητα μη λέγε (Μην λες τα απόρρητα)———η περιβόητη Ελληνική εχεμύθεια.

Έχθρας διάλυε (Να διαλύεις τις έχθρες)———προκειμένου να δημιουργήσεις νέες.

Γήρας προσδέχου (Αποδέξου το γήρας)———οι αισθητικές επεμβάσεις διευκολύνουν την αποδοχή.

Επί ρώμη μη καυχώ (Μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου)———δεν γίνεσαι δυνατότερος .

Ευφημίαν άσκει (Επεδίωκε καλή φήμη)———–ξανά δημόσιες σχέσεις.

Απέχθειαν φεύγε (Απέφευγε την απέχθεια)———προς τους δυνατούς.

Πλούτει δικαίως. (Να πλουτίζεις δίκαια)———-ανεφάρμοστο.

Κακίαν μίσει. (Να μισείς την κακία)———–δυσδιάκριτα τα όρια μίσους και αγάπης.

Μανθάνων μη κάμνε (Μην κουράζεσαι να μαθαίνεις)———–ειδικά νέους τρόπους πλουτισμού.

Ους τρέφεις αγάπα (Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις)————εφόσον σου αποδίδουν.

Απόντι μη μάχου (Να μην μάχεσαι τον απόντα)———–είναι καλύτερα να τον διαβάλλεις.

Πρεσβύτερον αιδού (Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους)———–στη σωματική διάπλαση.

Νεώτερον δίδασκε (Να διδάσκεις τους νεότερους)——–μόνον εφόσον δεν πρόκειται να σε ξεπεράσουν.

Πλούτω απόστει (Να αποστασιοποιείσαι από τον πλούτο)———εννοεί τον ψυχικό.

Σεαυτόν αιδού (Να σέβεσαι τον εαυτό σου)———περισσότερο από τους άλλους.

Μη άρχε υβρίζων (Να μην κυριαρχείς με αλαζονεία)——–μόνον σεμνά και ταπεινά.

Προγόνους στεφάνου (Να στεφανώνεις τους προγόνους σου)———αφού τους χλευάσεις.

Θνήσκε υπέρ πατρίδος (Να πεθαίνεις για την πατρίδα σου)———αφού προηγουμένως τη σκοτώσεις.

Επί νεκρώ μη γέλα (Μην περιγελάς τους νεκρούς)———μόνο να τους λοιδορείς.

Ατυχούντι συνάχθου (Να συμπάσχεις με το δυστυχή)————όταν σε βλέπουν.

Τύχη μη πίστευε (Μην πιστεύεις στην τύχη)————εξαιρούνται τα τυχερά παίγνια.

Τελεύτα άλυπος (Να πεθαίνεις χωρίς λύπη)———–και χωρίς ντροπή.

———————————————————————

Τυχόν ομοιότητα με σημερινές καταστάσεις, μόνο θλίψη μπορεί να προκαλεί……………..και όχι γέλιο………….